Constant luistert 100-jarig bestaan op met WK
Door Blanchefleur Brassinga
Rotterdam _ _ De damsport is in de loop der jaren stukje bij beetje in aanzien en populariteit overvleugeld door het schaken. Veel damverenigingen konden niet opboksen tegen de als paddestoelen uit de grond schietende schaakclubs en zagen het ledenaantal drastisch teruglopen. Soms zó drastisch dat damclubs zichzelf soms noodgedwongen moesten opheffen. Ook damvereniging Constant balanceerde op het randje van de afgrond, maar de Rotterdamse club wist net op tijd op te krabbelen. Dit weekeinde viert de oudste damvereniging van Nederland zelfs haar 100-jarig bestaan.
,,Zo'n twintig jaar geleden ging het heel slecht met onze vereniging,'' vertelt Constant-voorzitter Arie van der Stoep. ,,We hadden nog maar een klein groepje leden en het zag er niet al te florissant uit. Maar we hebben het overleefd en de club telt nu ongeveer veertig leden, onder wie veel Surinamers. In Suriname is dammen namelijk de nationale sport, zoals voetbal hier. We spelen in het wijkgebouw Middelland en het is dus niet zo verwonderlijk dat veel spelers van buitenlandse afkomst bij ons actief zijn.''
Damvereniging Constant is op 7 oktober 1899 opgericht en is genoemd naar de Rotterdamse expediteur Constant Stams. Vijfentwintig jaar lang werd de club geleid door Carel G. Vervloet, één van de twee firmanten van de toen zeer bekende Rotterdamse firma J.T. Vervloet & Co, laders van wijn. Jacques Musly zat begin twintigste eeuw eveneens in het bestuur van Constant.
,,Deze drie mannen zaten in de top van het Rotterdamse bedrijfsleven en gingen om met de Smitten, scheepsbouwers uit Kinderdijk en Krimpen, en met de familie Lels, de beroemde zeeslepers,'' legt de 55-jarige Van der Stoep uit. ,,Het waren allemaal zakenlieden die zich met de damsport bezighielden. Het schaken was voor de intellectuelen. Op een gegeven moment trokken de 'hoge heren' zich terug en gingen steeds meer arbeiders en middenstanders dammen.''
,,Dammen werd daardoor meer en meer bestempeld als een sport voor de dommen,'' gaat hij verder. ,,Schaken zou moeilijker zijn, diepzinniger. De regels mogen dan wel eenvoudiger zijn dan bij het schaken, de mogelijkheden zijn echter onbegrensd. Er gaat een proces van jaren overheen, wil je het spel echt goed onder de knie krijgen.''
Constant beheerste begin deze eeuw het Nederlandse damleven. Vele kampioenschappen konden worden gevierd, zoals ook een aantal degradaties dienden te worden betreurd. De vereniging heeft naast een roemrucht verleden ook een aantal bekende dammers voortgebracht, van wie Piet Roozenburg ongetwijfeld de bekendste is.
Een echte 'Constantenaar' was de internationaal grootmeester niet. De dammer werd pas na de opheffing van zijn eerste club Rotterdam in 1940 lid van Constant. Acht jaar later veroverde Roozenburg de nationale titel en bracht hij ook de wereldtitel naar Nederland terug door het Olympische toernooi met groot machtsvertoon te winnen: 37 punten uit 20 partijen, negen punten meer dan de runner-up.
Topspelers
Heden ten dage heeft de damvereniging geen topspelers van naam meer in huis. In competitieverband is de club zelfs afgezakt naar de landelijke tweede klasse. ,,We zijn afgelopen seizoen gedegradeerd, maar nu promoveren we waarschijnlijk weer,'' aldus Van der Stoep. ,,De tijd dat we in de hoofdklasse uitkwamen is voorbij. Veel clubs betalen topspelers, maar wij zullen dat nooit gaan doen. Als je spelers gaat betalen haal je de geest uit de vereniging en dat is toch niet de bedoeling.''
Ter opluistering van het 100-jarig bestaan organiseert Constant morgen en zondag het eerste WK sneldammen voor vrouwen. Het evenement vindt plaats in het Erasmiaans Gymnasium aan de Wytemaweg (tegenover het Dijkzigt ziekenhuis). De westrijden zijn van 10.30 uur tot 16.00 uur. Deelneemsters zijn onder anderen wereldkampioene Zoja Goloebjeva en voormalig wereldkampioene Elena Altsjoel. Namens Nederland nemen deel Karen van Lith, Nina Hoekman, Tanja Chub, Erna Wanders en Christien Fung. Ook zal het jubileumboek, '2 1/2 eeuw dammen in Rotterdam' dat Frits van Gaans, Ben Smeenk, Arie van der Stoep en Jaap Riesenkamp hebben geschreven, worden gepresenteerd.
KRANTENARTIKELEN - 2003
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Rotterdams Dagblad, Donderdag 8 April 1999
Ron Heusdens is eindelijk zichzelf
Door Bart Boerop
B>Huissen - Ron Heusdens speelt op het Nederlands kampioenschap dammen in Huissen het toernooi van zijn leven. Vanaf de eerste dag (28 maart) pakte hij de leiding om die niet meer af te staan. De partij van vandaag tegen Wieger Wesselink meegerekend, heeft de Schiedammer nog drie speelronden te gaan. Heusdens deelt de koppositie met Rob Clerc en Arjan van Leeuwen. Aan de horizon gloort de Nederlandse titel, maar aan grootspraak waagt de 36-jarige dammer zich niet. ,,Wat kan ik zeggen over mijn vooruitzichten? De kans dat ik kampioen word, schat op 11,3 procent. Heb je daar wat aan?" voorspelt Heusdens ironisch.
Heusdens speelt zijn vijfde NK. In 1992 deed hij voor het laatst mee. Zijn beste prestatie was een zesde plaats bij zijn debuut in 1982 (,,toen was ik nog jong en veelbelovend"). Nu staat de Schiedammer verrassend bovenaan. ,,Het is als in dat liedje 'ik ben mezelf niet of al die jaren nooit geweest' (Acda en De Munnik, red.). Ik ben jaren mezelf niet geweest, maar nu ben ik dat wel. Ik heb me uitstekend voorbereid op dit toernooi en heb een paar kleine dingetjes aan mijn spel veranderd. Ik zorg ervoor dat ik niet in tijdnood kom. Daar had ik vroeger heel vaak last van. Ik sta niet al te veel meer op tijdens een partij en ga niet te vaak even bij anderen kijken. Nu ik niet meer in tijdnood kom, maak ik minder blunders."
Droomstart
De dammer kende een droomstart op het NK. Zijn eerste drie partijen zette hij om in winst. Vervolgens speelde hij remise tegen Rob Clerc en liep hij tegen tot nog toe zijn enige nederlaag aan. ,,De eerste dagen namen de andere spelers me niet serieus, maar ik denk dat dat inmiddels wel veranderd is."
De Schiedammer heeft de tiende speelronde achter de rug. Hij kwam remise overeen met Gérard Jansen. Nadat hij zijn opponent de hand had geschud, kwam medekoploper Arjan van Leeuwen informeren hoe het was afgelopen. Met een knikje naar Jansen antwoordde Heusdens: ,,Hij heeft het gered."
,,Ik had het gevoel dat ik er beter voor stond in de partij dan Jansen, vandaar die opmerking," legt Heusdens uit. ,,Er zijn dammers die behoudend spelen en dammers die meer het avontuur zoeken, ik behoor tot die laatste groep. Ik speel echt om te winnen. Ik dam voor een groot deel op intuïtie, op gevoel. Dat gevoel zegt me dat het vandaag goed ging. Straks ga ik de partij analyseren. Dan kan blijken dat ik heel veel heb laten liggen. Dat ik dingen over het hoofd heb gezien die ik wel had opgemerkt wanneer ik alles had doorgerekend. Als dat zo is, baal ik, maar het zit nu eenmaal in mijn spel."
Dat analyseren gebeurt vaak in het hotel waar de meeste spelers verblijven. 's Avonds na het eten zoeken ze elkaar op om partijen na te spelen. Dan wil het nog wel eens laat worden. ,,Maar ik ga op tijd naar bed," haast Heusdens zich te zeggen. ,,Dat is in het verleden anders geweest, maar nu ben ik daarin serieuzer geworden. Alle dagen hebben hier hetzelfde verloop. Ik sta op, ontbijt, ga douchen en vervolgens biljart ik een potje met Gil Salomé. Hij wint altijd, maar op het dambord speelden we remise. Dan stappen we in de bus en om twaalf uur begint het toernooi. Dat gaat twee weken zo door. Misschien klinkt het je saai in de oren, maar voor mij is dat het niet. Dammen is mijn hobby, ik doe het graag."
Heusdens heeft niet overwogen elke dag naar Schiedam te rijden om thuis te slapen. ,,Ik moet er niet aan denken. Als ik voor een partij zo'n stuk moet autorijden, speel ik gegarandeerd niet optimaal." Zijn tegenstander gisteren, Gérard Jansen, woont in Huissen en slaapt wel thuis. Is hij in het voordeel? ,,Dat weet ik niet. Hij heeft misschien wel het comfortabele van thuis zijn, maar hij heeft ook de sores. Wij zitten met allemaal topdammers in één hotel en spreken met elkaar de partijen door. Misschien levert dat wel weer voordeel voor ons op."
Harm Wiersma, huidig Nederlands kampioen, ontbreekt op het kampioenschap, maar Heusdens is daar niet rouwig om. ,,Dat is weer een concurrent minder. Er blijft voldoende kwaliteit over hier. Vrijwel iedereen is in vorm, alleen Hein Meijer worstelt wat."
Meijer worstelt niet alleen met zijn vorm, maar ook met zijn kleding. De dammer draagt zijn trui binnenstebuiten en bevestigt daarmee het vooroordeel dat dammers warhoofden zijn. Een vooroordeel dat weer ontkracht wordt wanneer je naar Heusdens kijkt: goed verzorgd en welbespraakt beweegt hij zich door het toernooi.
Over een op handen zijnd kampioenschap wil hij niets kwijt, maar wel merkt hij met het oog op de drie laatste tegenstanders fijntjes op dat hij de moeilijkste spelers al gehad heeft. ,,Ik tref in ieder geval geen grootmeesters meer."
Zaterdag speelt Heusdens zijn laatste partij tegen Marino Barkel.
Door Bart Boerop
B>Huissen - Ron Heusdens speelt op het Nederlands kampioenschap dammen in Huissen het toernooi van zijn leven. Vanaf de eerste dag (28 maart) pakte hij de leiding om die niet meer af te staan. De partij van vandaag tegen Wieger Wesselink meegerekend, heeft de Schiedammer nog drie speelronden te gaan. Heusdens deelt de koppositie met Rob Clerc en Arjan van Leeuwen. Aan de horizon gloort de Nederlandse titel, maar aan grootspraak waagt de 36-jarige dammer zich niet. ,,Wat kan ik zeggen over mijn vooruitzichten? De kans dat ik kampioen word, schat op 11,3 procent. Heb je daar wat aan?" voorspelt Heusdens ironisch.
Heusdens speelt zijn vijfde NK. In 1992 deed hij voor het laatst mee. Zijn beste prestatie was een zesde plaats bij zijn debuut in 1982 (,,toen was ik nog jong en veelbelovend"). Nu staat de Schiedammer verrassend bovenaan. ,,Het is als in dat liedje 'ik ben mezelf niet of al die jaren nooit geweest' (Acda en De Munnik, red.). Ik ben jaren mezelf niet geweest, maar nu ben ik dat wel. Ik heb me uitstekend voorbereid op dit toernooi en heb een paar kleine dingetjes aan mijn spel veranderd. Ik zorg ervoor dat ik niet in tijdnood kom. Daar had ik vroeger heel vaak last van. Ik sta niet al te veel meer op tijdens een partij en ga niet te vaak even bij anderen kijken. Nu ik niet meer in tijdnood kom, maak ik minder blunders."
Droomstart
De dammer kende een droomstart op het NK. Zijn eerste drie partijen zette hij om in winst. Vervolgens speelde hij remise tegen Rob Clerc en liep hij tegen tot nog toe zijn enige nederlaag aan. ,,De eerste dagen namen de andere spelers me niet serieus, maar ik denk dat dat inmiddels wel veranderd is."
De Schiedammer heeft de tiende speelronde achter de rug. Hij kwam remise overeen met Gérard Jansen. Nadat hij zijn opponent de hand had geschud, kwam medekoploper Arjan van Leeuwen informeren hoe het was afgelopen. Met een knikje naar Jansen antwoordde Heusdens: ,,Hij heeft het gered."
,,Ik had het gevoel dat ik er beter voor stond in de partij dan Jansen, vandaar die opmerking," legt Heusdens uit. ,,Er zijn dammers die behoudend spelen en dammers die meer het avontuur zoeken, ik behoor tot die laatste groep. Ik speel echt om te winnen. Ik dam voor een groot deel op intuïtie, op gevoel. Dat gevoel zegt me dat het vandaag goed ging. Straks ga ik de partij analyseren. Dan kan blijken dat ik heel veel heb laten liggen. Dat ik dingen over het hoofd heb gezien die ik wel had opgemerkt wanneer ik alles had doorgerekend. Als dat zo is, baal ik, maar het zit nu eenmaal in mijn spel."
Dat analyseren gebeurt vaak in het hotel waar de meeste spelers verblijven. 's Avonds na het eten zoeken ze elkaar op om partijen na te spelen. Dan wil het nog wel eens laat worden. ,,Maar ik ga op tijd naar bed," haast Heusdens zich te zeggen. ,,Dat is in het verleden anders geweest, maar nu ben ik daarin serieuzer geworden. Alle dagen hebben hier hetzelfde verloop. Ik sta op, ontbijt, ga douchen en vervolgens biljart ik een potje met Gil Salomé. Hij wint altijd, maar op het dambord speelden we remise. Dan stappen we in de bus en om twaalf uur begint het toernooi. Dat gaat twee weken zo door. Misschien klinkt het je saai in de oren, maar voor mij is dat het niet. Dammen is mijn hobby, ik doe het graag."
Heusdens heeft niet overwogen elke dag naar Schiedam te rijden om thuis te slapen. ,,Ik moet er niet aan denken. Als ik voor een partij zo'n stuk moet autorijden, speel ik gegarandeerd niet optimaal." Zijn tegenstander gisteren, Gérard Jansen, woont in Huissen en slaapt wel thuis. Is hij in het voordeel? ,,Dat weet ik niet. Hij heeft misschien wel het comfortabele van thuis zijn, maar hij heeft ook de sores. Wij zitten met allemaal topdammers in één hotel en spreken met elkaar de partijen door. Misschien levert dat wel weer voordeel voor ons op."
Harm Wiersma, huidig Nederlands kampioen, ontbreekt op het kampioenschap, maar Heusdens is daar niet rouwig om. ,,Dat is weer een concurrent minder. Er blijft voldoende kwaliteit over hier. Vrijwel iedereen is in vorm, alleen Hein Meijer worstelt wat."
Meijer worstelt niet alleen met zijn vorm, maar ook met zijn kleding. De dammer draagt zijn trui binnenstebuiten en bevestigt daarmee het vooroordeel dat dammers warhoofden zijn. Een vooroordeel dat weer ontkracht wordt wanneer je naar Heusdens kijkt: goed verzorgd en welbespraakt beweegt hij zich door het toernooi.
Over een op handen zijnd kampioenschap wil hij niets kwijt, maar wel merkt hij met het oog op de drie laatste tegenstanders fijntjes op dat hij de moeilijkste spelers al gehad heeft. ,,Ik tref in ieder geval geen grootmeesters meer."
Zaterdag speelt Heusdens zijn laatste partij tegen Marino Barkel.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Rotterdams Dagblad, Donderdag 6 Juni 2002
Grootmeester Clerc moet Schiedam een intelligent imago geven
Door Mikos Gouka
Als het aan Schiedammer Jan van Stigt Thans ligt, zet zijn damclub de komende jaren Schiedam weer sportief op de kaart. De eigenaar van het gelijknamige assurantiekantoor heeft voor komend seizoen grootmeester Rob Clerc (46) uit Zoetermeer aangetrokken. Met de achtvoudig Nederlands en tweevoudig vice- wereldkampioen zijn de Schiedammers meteen titelfavoriet nummer één. Clerc ziet zijn overstap vooral nodig, om beweging te krijgen op het speelveld. De clubs uit de hoofdklasse roeren zich voor het eerst sinds jaren flink op de transfermarkt.
Schiedam _ ,,Vroeger had Schiedam grote clubs als Hermes DVS en SVV. Voetbalclubs waar de stad trots op kon zijn. Maar die verenigingen spelen inmiddels niet meer op het hoogste niveau. De tafeltennissers van Brandersstad (voorheen De Korenbeurs, red.) degradeerden dit seizoen uit de eredivisie en de cricketformaties van Hermes DVS en Excelsior'20 zijn ook niet meer de sterkste ploegen van Nederland. Met de damclub willen we Schiedam sportief succes brengen. Schiedam moet een denksportimago krijgen.''
Lachend voegt de 40-jarige sponsor, die zelf jarenlang bij de club speelde en een fervent damliefhebber is, er aan toe dat Schiedam een intelligent imago goed kan gebruiken. ,,Vroeger waren we vooral bekend als jeneverstad. Maar ook sportief moeten we de mensen wat kunnen bieden. En dus is de transfer van Rob Clerc eigenlijk best logisch,'' aldus Van Stigt Thans.
Clerc speelde de afgelopen seizoenen bij landskampioen Hiltex. De Amsterdammers werden in acht jaar vijfmaal kampioen. ,,Clerc werd ons in de schoot geworpen. Hij wilde graag overstappen. Het was ook best een dure aankoop, al is het natuurlijk niet te vergelijken met voetballen. Maar we hebben voor Clerc diep in de buidel moeten tasten.''
Samen met ex-wereldkampioen Anatoli Gantwarg uit Wit-Rusland moet Schiedam dus de boventoon gaan voeren in de nationale damcompetitie. ,,En nu we naam maken als damclub krijgen we ook nog de kans om het toernooi om de Europa Cup binnen te halen. Daar gaan we samen met de gemeente de komende weken keihard aan werken.''
De nieuwe molen van Nolet heeft men op het oog voor competitieduels. ,,Maar die is nog niet klaar als we competitiewedstrijden gaan afwerken. Het stadstheater lijkt ons wel wat. Het moet in ieder geval een plek zijn met grandeur. En als we dat Europa Cup- toernooi binnenhalen zijn we niet kansloos. Er wordt gespeeld met viertallen en met Gantwarg, Clerc en Schiedammer Ron Heusdens brengen we absolute wereldtoppers aan de start. Damclub Van Stigt Thans als de beste club van Europa. Dat zou voor Schiedam iets fantastisch zijn...''
Door Mikos Gouka
Als het aan Schiedammer Jan van Stigt Thans ligt, zet zijn damclub de komende jaren Schiedam weer sportief op de kaart. De eigenaar van het gelijknamige assurantiekantoor heeft voor komend seizoen grootmeester Rob Clerc (46) uit Zoetermeer aangetrokken. Met de achtvoudig Nederlands en tweevoudig vice- wereldkampioen zijn de Schiedammers meteen titelfavoriet nummer één. Clerc ziet zijn overstap vooral nodig, om beweging te krijgen op het speelveld. De clubs uit de hoofdklasse roeren zich voor het eerst sinds jaren flink op de transfermarkt.
Schiedam _ ,,Vroeger had Schiedam grote clubs als Hermes DVS en SVV. Voetbalclubs waar de stad trots op kon zijn. Maar die verenigingen spelen inmiddels niet meer op het hoogste niveau. De tafeltennissers van Brandersstad (voorheen De Korenbeurs, red.) degradeerden dit seizoen uit de eredivisie en de cricketformaties van Hermes DVS en Excelsior'20 zijn ook niet meer de sterkste ploegen van Nederland. Met de damclub willen we Schiedam sportief succes brengen. Schiedam moet een denksportimago krijgen.''
Lachend voegt de 40-jarige sponsor, die zelf jarenlang bij de club speelde en een fervent damliefhebber is, er aan toe dat Schiedam een intelligent imago goed kan gebruiken. ,,Vroeger waren we vooral bekend als jeneverstad. Maar ook sportief moeten we de mensen wat kunnen bieden. En dus is de transfer van Rob Clerc eigenlijk best logisch,'' aldus Van Stigt Thans.
Clerc speelde de afgelopen seizoenen bij landskampioen Hiltex. De Amsterdammers werden in acht jaar vijfmaal kampioen. ,,Clerc werd ons in de schoot geworpen. Hij wilde graag overstappen. Het was ook best een dure aankoop, al is het natuurlijk niet te vergelijken met voetballen. Maar we hebben voor Clerc diep in de buidel moeten tasten.''
Samen met ex-wereldkampioen Anatoli Gantwarg uit Wit-Rusland moet Schiedam dus de boventoon gaan voeren in de nationale damcompetitie. ,,En nu we naam maken als damclub krijgen we ook nog de kans om het toernooi om de Europa Cup binnen te halen. Daar gaan we samen met de gemeente de komende weken keihard aan werken.''
De nieuwe molen van Nolet heeft men op het oog voor competitieduels. ,,Maar die is nog niet klaar als we competitiewedstrijden gaan afwerken. Het stadstheater lijkt ons wel wat. Het moet in ieder geval een plek zijn met grandeur. En als we dat Europa Cup- toernooi binnenhalen zijn we niet kansloos. Er wordt gespeeld met viertallen en met Gantwarg, Clerc en Schiedammer Ron Heusdens brengen we absolute wereldtoppers aan de start. Damclub Van Stigt Thans als de beste club van Europa. Dat zou voor Schiedam iets fantastisch zijn...''
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Rotterdams Dagblad, Zaterdag 9 November 2002
Dammer Martin Dolfing, buitenbeentje in Domburg
Domburg _ Voor Martin Dolfing is dammen meer kunst dan sport. De schoonheid van het spel fascineert hem vrijwel constant. Maar hij is niet zo kunstminnend dat hij een nederlaag mooier vindt dan een overwinning. ,,Verlies werkt verpletterend. Na een nederlaag ben ik een week van streek.''
Martin Dolfing (24) debuteert in Domburg op het EK dammen. De Groninger werd in Velp bij verrassing nationaal kampioen en verdiende daarmee een startbewijs in de badplaats op Walcheren. Op het EK is hij een outsider. In de eerste ronde kon hij het niet bolwerken tegen Auke Scholma, maar de herkansing startte hij met twee zeges op de Tsjech Kristek. Gisteren had hij daarvoor slechts twintig zetten nodig.
Dolfing is een buitenbeentje in het dammen. Met zijn iele postuur (49 kilo bij 1,73 meter), het brilletje, nerveuze trekken achter het bord, wereldvreemde nukken lijkt hij op een reïncarnatie van de legendarische Jannes van der Wal. Hij werkt niet, studeert niet en heeft moeite zijn draai te vinden. ,,Na de middelbare school kon ik het leven niet aan. Ik probeer me staande te houden door een rustig leven te leiden.''
Telefoon, auto, radio, computer, kranten heeft hij niet. Zijn brievenbus leegt hij eens in de maand. Een televisie bezit hij wel. ,,Ik tracht zo weinig mogelijk tv te kijken.'' Het apparaat gaat alleen aan voor het journaal van acht uur en soms zwicht hij voor sport. ,,Geen voetbal,'' bezweert hij. ,,Dat is een te gewelddadige sport.'' Hij gruwt sowieso van teamsporten. Atletiek en zwemmen, vooral zwemmen, zijn zijn sporten.
Afwijkend
Dolfing zoekt naar zijn weg in een maatschappij die hem niet lief is. ,,Ik ben bang de straat op te gaan. Elke dag weer. De maatschappij wordt steeds gewelddadiger, steeds individualistischer.'' Een zwartkijker, een pessimist is hij absoluut niet. ,,Ik heb er jaren aan gewerkt om geen wrok te koesteren tegen de maatschappij. Oké, ik ben afwijkend. Als mensen een zonderling in me zien, heb ik daar vrede mee.''
Dammen betekent voor Dolfing geen vlucht uit de werkelijkheid. ,,Het maakt juist deel uit van de werkelijkheid. Alleen heb ik moeite me er structureel op toe teleggen. Combinatie van gebrek aan zelfdiscipline en luiheid.'' Op het EK bereidde hij zich niet voor. ,,Ik heb mijn hoofd tot rust laten komen,'' vertelt hij. ,,Ik wil positief verrast worden in Domburg.'' Die aanpak werkte wonderwel bij het NK in Velp. ,,Daar verraste ik mezelf. Ik speelde levendiger en agressiever dan ooit.''
Een naam in de damwereld is Dolfing niet. Hij is nationaal meester, twee stappen af van het hoogste niveau als grootmeester. Ambities in die richting zijn hem vreemd. ,,Ik vermoed wel,'' peinst hij, ,,dat ik een natuurtalent ben. Met weinig onderhoud heb ik me toch in de top genesteld.''
Het EK is voor hem een bonus. Een beloning voor zijn nationale titel. ,,Ik streef er naar tijdens de partijen mijn hoofd te zuiveren van negatieve gevoelens. Dan ben ik op de goede weg.''
Domburg _ Voor Martin Dolfing is dammen meer kunst dan sport. De schoonheid van het spel fascineert hem vrijwel constant. Maar hij is niet zo kunstminnend dat hij een nederlaag mooier vindt dan een overwinning. ,,Verlies werkt verpletterend. Na een nederlaag ben ik een week van streek.''
Martin Dolfing (24) debuteert in Domburg op het EK dammen. De Groninger werd in Velp bij verrassing nationaal kampioen en verdiende daarmee een startbewijs in de badplaats op Walcheren. Op het EK is hij een outsider. In de eerste ronde kon hij het niet bolwerken tegen Auke Scholma, maar de herkansing startte hij met twee zeges op de Tsjech Kristek. Gisteren had hij daarvoor slechts twintig zetten nodig.
Dolfing is een buitenbeentje in het dammen. Met zijn iele postuur (49 kilo bij 1,73 meter), het brilletje, nerveuze trekken achter het bord, wereldvreemde nukken lijkt hij op een reïncarnatie van de legendarische Jannes van der Wal. Hij werkt niet, studeert niet en heeft moeite zijn draai te vinden. ,,Na de middelbare school kon ik het leven niet aan. Ik probeer me staande te houden door een rustig leven te leiden.''
Telefoon, auto, radio, computer, kranten heeft hij niet. Zijn brievenbus leegt hij eens in de maand. Een televisie bezit hij wel. ,,Ik tracht zo weinig mogelijk tv te kijken.'' Het apparaat gaat alleen aan voor het journaal van acht uur en soms zwicht hij voor sport. ,,Geen voetbal,'' bezweert hij. ,,Dat is een te gewelddadige sport.'' Hij gruwt sowieso van teamsporten. Atletiek en zwemmen, vooral zwemmen, zijn zijn sporten.
Afwijkend
Dolfing zoekt naar zijn weg in een maatschappij die hem niet lief is. ,,Ik ben bang de straat op te gaan. Elke dag weer. De maatschappij wordt steeds gewelddadiger, steeds individualistischer.'' Een zwartkijker, een pessimist is hij absoluut niet. ,,Ik heb er jaren aan gewerkt om geen wrok te koesteren tegen de maatschappij. Oké, ik ben afwijkend. Als mensen een zonderling in me zien, heb ik daar vrede mee.''
Dammen betekent voor Dolfing geen vlucht uit de werkelijkheid. ,,Het maakt juist deel uit van de werkelijkheid. Alleen heb ik moeite me er structureel op toe teleggen. Combinatie van gebrek aan zelfdiscipline en luiheid.'' Op het EK bereidde hij zich niet voor. ,,Ik heb mijn hoofd tot rust laten komen,'' vertelt hij. ,,Ik wil positief verrast worden in Domburg.'' Die aanpak werkte wonderwel bij het NK in Velp. ,,Daar verraste ik mezelf. Ik speelde levendiger en agressiever dan ooit.''
Een naam in de damwereld is Dolfing niet. Hij is nationaal meester, twee stappen af van het hoogste niveau als grootmeester. Ambities in die richting zijn hem vreemd. ,,Ik vermoed wel,'' peinst hij, ,,dat ik een natuurtalent ben. Met weinig onderhoud heb ik me toch in de top genesteld.''
Het EK is voor hem een bonus. Een beloning voor zijn nationale titel. ,,Ik streef er naar tijdens de partijen mijn hoofd te zuiveren van negatieve gevoelens. Dan ben ik op de goede weg.''
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Rotterdams Dagblad, Maandag 1 Mei 2000
Rob Clerc de koelbloedigste in barrage met Heusdens en Jansen
Door Paul Berkhout
Almelo _ Dertien ronden lang presteerde Rob Clerc amper iets opvallends bij het NK dammen. Maar in de verlenging - een barrage tussen drie favorieten - sloeg hij dan toch toe. Clerc won twee maal van Ron Heusdens en remiseerde twee keer met Hans Jansen. Omdat die maar één keer van Heusdens won (plus één remise), verzamelde Clerc een punt meer.
Niet de spannendste grootmeester won, wel de koelbloedigste. Dankzij Auke Scholma - de avonturier onder de dammers, een idealist die zijn principes altijd trouw blijft - kon Clerc in Hengelo zijn tweede titel op rij ophalen. Zijn achtste in 25 jaar.
Rob Clerc is een routinier die bij voorkeur als een routinier speelt. Hij houdt altijd de veiligheidsgordel om, verliest de nooduitgang naar remise nimmer uit het oog. Zijn spel is goed verzorgd, krachtig, maar toch vooral oerdegelijk. Met de brooddammer Clerc krijgt de dammerij geen kleurrijk kampioen. Want als de applausmeter de beslissing had mogen brengen, dan had Rob Clerc zijn zilveren jubileum niet bekroond met de titel. Hij was de sluipmoordenaar die toesloeg toen niemand het meer verwachtte.
De onnavolgbare Hans Jansen - generatiegenoot van Clerc - was een spannender kampioen geweest. En Schiedammer Ron Heusdens zou helemaal een welkom nieuw gezicht zijn geweest. Heusdens is al twee jaar achtereen de smaakmaker bij het NK, met oorspronkelijk en gedurfd spel. Maar ook een smaakmaker die in het zicht van de finish strandt.
In tegenstelling tot zijn directe rivalen verloor Clerc niet eenmaal. Maar als een sterke opponent de deur in het slot houdt, zoekt Clerc zelden gretig naar het breekijzer om een stelling te forceren. Zijn plus-drie score was ook vorig jaar al voldoende om te winnen. ,,De krachtsverschillen worden kleiner, de durf om iets te proberen ook,'' zegt hij. ,,In plaats van prijzengeld zouden er eigenlijk premies per gewonnen partij moeten worden uitgekeerd. Dat komt de attractiviteit ten goede.''
Clerc - huisvader te Zoetermeer - leek zich aanvankelijk neer te leggen bij een roemloze rol op het tweede plan. Tót in de slotronde zaterdag alles anders werd. Auke Scholma - de Don Quichotte uit Baflo - probeerde de favoriet te overrompelen. Maar Clerc ontsnapte. ,,Ergens in het gevorderde middenspel stond ik daadwerkelijk verloren. Toen raakte ook Auke het zicht op de partij kwijt.'' Waarna Clerc alsnog won en zich naast Heusdens en Jansen schaarde.
In de barrage schudde hij het duo af. ,,Het is nu natuurlijk gemakkelijk te zeggen dat ik heb geprofiteerd van Aukes spelopvattingen, maar het had ook heel anders af kunnen lopen.''
Door Paul Berkhout
Almelo _ Dertien ronden lang presteerde Rob Clerc amper iets opvallends bij het NK dammen. Maar in de verlenging - een barrage tussen drie favorieten - sloeg hij dan toch toe. Clerc won twee maal van Ron Heusdens en remiseerde twee keer met Hans Jansen. Omdat die maar één keer van Heusdens won (plus één remise), verzamelde Clerc een punt meer.
Niet de spannendste grootmeester won, wel de koelbloedigste. Dankzij Auke Scholma - de avonturier onder de dammers, een idealist die zijn principes altijd trouw blijft - kon Clerc in Hengelo zijn tweede titel op rij ophalen. Zijn achtste in 25 jaar.
Rob Clerc is een routinier die bij voorkeur als een routinier speelt. Hij houdt altijd de veiligheidsgordel om, verliest de nooduitgang naar remise nimmer uit het oog. Zijn spel is goed verzorgd, krachtig, maar toch vooral oerdegelijk. Met de brooddammer Clerc krijgt de dammerij geen kleurrijk kampioen. Want als de applausmeter de beslissing had mogen brengen, dan had Rob Clerc zijn zilveren jubileum niet bekroond met de titel. Hij was de sluipmoordenaar die toesloeg toen niemand het meer verwachtte.
De onnavolgbare Hans Jansen - generatiegenoot van Clerc - was een spannender kampioen geweest. En Schiedammer Ron Heusdens zou helemaal een welkom nieuw gezicht zijn geweest. Heusdens is al twee jaar achtereen de smaakmaker bij het NK, met oorspronkelijk en gedurfd spel. Maar ook een smaakmaker die in het zicht van de finish strandt.
In tegenstelling tot zijn directe rivalen verloor Clerc niet eenmaal. Maar als een sterke opponent de deur in het slot houdt, zoekt Clerc zelden gretig naar het breekijzer om een stelling te forceren. Zijn plus-drie score was ook vorig jaar al voldoende om te winnen. ,,De krachtsverschillen worden kleiner, de durf om iets te proberen ook,'' zegt hij. ,,In plaats van prijzengeld zouden er eigenlijk premies per gewonnen partij moeten worden uitgekeerd. Dat komt de attractiviteit ten goede.''
Clerc - huisvader te Zoetermeer - leek zich aanvankelijk neer te leggen bij een roemloze rol op het tweede plan. Tót in de slotronde zaterdag alles anders werd. Auke Scholma - de Don Quichotte uit Baflo - probeerde de favoriet te overrompelen. Maar Clerc ontsnapte. ,,Ergens in het gevorderde middenspel stond ik daadwerkelijk verloren. Toen raakte ook Auke het zicht op de partij kwijt.'' Waarna Clerc alsnog won en zich naast Heusdens en Jansen schaarde.
In de barrage schudde hij het duo af. ,,Het is nu natuurlijk gemakkelijk te zeggen dat ik heb geprofiteerd van Aukes spelopvattingen, maar het had ook heel anders af kunnen lopen.''
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Gelderlander, 22 september 2003
DUO begint nieuwste geschiedenis met fiks verlies
Door HENNY HAGGEMAN
VORDEN - DUO (Dammers uit Oost) is haar nieuwste geschiedenis begonnen met een verpletterende 6 - 14 nederlaag tegen kampioenskandidaat Hiltex uit Amsterdam. Overigens had de fusieclub, ontstaan tussen de aloude Achterhoekse rivalen Vorden en Doetinchem, het verlies ingecalculeerd.
Er is net twee uur gespeeld als de doodse stilte in het Dorpscentrum in Vorden ruw wordt doorbroken door een flinke hoestbui van Amsterdammer Meijer. Even is er opschudding. ,,Zo, zo'', klinkt het uit de mond van de Zutphense bouwvakker Henk Hoekman. Dan hoor je weer enkel het tikken van de klokken en geslenter op de tegelvloer. Luttele minuten later haalt Mike Voskamp met een remise het eerste punt in de geschiedenis binnen voor DUO. 'Mooi meegenomen', zo wordt geoordeeld.
Zaterdagmiddag viel het Dorpscentrum (oorspronkelijk thuisbasis van Vorden) de eer te beurt als speellokatie te dienen voor de Achterhoekse fusieclub. "Toch wel even wennen'', bekende Doetinchemmer Friso Fennema. "Samen spelen met de vroegere vijand."
De rivaliteit tussen Vorden en Doetinchem bestaat al decennia en de concurrentie leidde er uiteindelijk zelfs toe dat beide clubs elkaar troffen op het hoogste niveau. Leegloop bij beide clubs (vier spelers van ereklasser Vorden vertrokken, twee van hoofdklasser Doetinchem) leidde ertoe dat de handen dit voorjaar ineen werden geslagen. Het gevolg is dat er bijna een geheel Achterhoeks team staat, met uitzondering dan van de Afrikaanse Doetinchemmer Leopold Sekongo. "Wilden we op het hoogste niveau blijven spelen, dan moesten we wel samengaan", zegt Henk Hoekman, die vervolgens een raam open doet in een poging de hitte in de ruimte te verdrijven.
Het duurt lang voor er enige tekening is op de borden. DUO-spelers Henk Grotenhuis ten Harkel, Gerhard van Kampen en Friso Fennema lijken in de problemen. Daar staat tegenover dat DUO-kopman Wieger Wesselink gewonnen staat. De Achterhoekers zijn underdog, want met een gemiddelde rating van 1325 behoren ze tot de degradatiekandidaten in de ereklasse. Hiltex heeft bijvoorbeeld een gemiddelde van 1397. In de wandelgangen valt te beluisteren dat degradatie van DUO een kleine ramp zou zijn. Ongetwijfeld vertrekken dan de toppers Wesselink en Nina Hoekman. En niemand hoeft raar op te kijken dat dan ook Mike Voskamp zwicht voor harde euro's. Er zal niets meer over blijven dan een gemiddelde hoofdklasser. Het is ook niet voor niets dat voorzitter Bert Woolschot vooraf sprak van een overlevingsjaar.
De tijdnoodfase breekt aan, waarbij Fennema in gecompliceerde stelling een krachttoer uit haalt. De laatste twintig zetten speelt hij - met twee minuten op de klok - é tempo en houdt na de tijdcontrole een remise-stelling over. Knap werk van de Achterhoeker, dat weinig navolging vindt bij zijn medespelers.
Dramatisch genoeg is het kopman Wesselink - normaal gesproken een puntenpakker - die in tijdnood het schip in gaat. De gewonnen stelling lijkt moeizaam te winnen en op de valreep ontsnapt een blunder aan zijn vingers. Even later gaat ook Nina Hoekman onderuit en als ook Grotenhuis ten Harkel en Gerrit Wassink verliezen is het verlies een feit.
Wesselink, na enige minuten desolaat door het Dorpscentrum te hebben gedoold: "Een vreselijke blunder. Vorig seizoen verloor ik ook een keer maar dat was tegen ex-wereldkampioen Gantwarg. Dat kan. We krijgen een zwaar jaar, maar er zijn meer zwakkere ploegen. Dat worden de cruciale wedstrijden."
Meest tevreden speler van DUO is tiener Wouter Ludwig die zich houwdegen Meijer van het lijf houdt. "Ik ben niet in problemen geweest. Voor mij is de fusie wel mooi, want ik kan nu op het hoogste niveau spelen."
Door HENNY HAGGEMAN
VORDEN - DUO (Dammers uit Oost) is haar nieuwste geschiedenis begonnen met een verpletterende 6 - 14 nederlaag tegen kampioenskandidaat Hiltex uit Amsterdam. Overigens had de fusieclub, ontstaan tussen de aloude Achterhoekse rivalen Vorden en Doetinchem, het verlies ingecalculeerd.
Er is net twee uur gespeeld als de doodse stilte in het Dorpscentrum in Vorden ruw wordt doorbroken door een flinke hoestbui van Amsterdammer Meijer. Even is er opschudding. ,,Zo, zo'', klinkt het uit de mond van de Zutphense bouwvakker Henk Hoekman. Dan hoor je weer enkel het tikken van de klokken en geslenter op de tegelvloer. Luttele minuten later haalt Mike Voskamp met een remise het eerste punt in de geschiedenis binnen voor DUO. 'Mooi meegenomen', zo wordt geoordeeld.
Zaterdagmiddag viel het Dorpscentrum (oorspronkelijk thuisbasis van Vorden) de eer te beurt als speellokatie te dienen voor de Achterhoekse fusieclub. "Toch wel even wennen'', bekende Doetinchemmer Friso Fennema. "Samen spelen met de vroegere vijand."
De rivaliteit tussen Vorden en Doetinchem bestaat al decennia en de concurrentie leidde er uiteindelijk zelfs toe dat beide clubs elkaar troffen op het hoogste niveau. Leegloop bij beide clubs (vier spelers van ereklasser Vorden vertrokken, twee van hoofdklasser Doetinchem) leidde ertoe dat de handen dit voorjaar ineen werden geslagen. Het gevolg is dat er bijna een geheel Achterhoeks team staat, met uitzondering dan van de Afrikaanse Doetinchemmer Leopold Sekongo. "Wilden we op het hoogste niveau blijven spelen, dan moesten we wel samengaan", zegt Henk Hoekman, die vervolgens een raam open doet in een poging de hitte in de ruimte te verdrijven.
Het duurt lang voor er enige tekening is op de borden. DUO-spelers Henk Grotenhuis ten Harkel, Gerhard van Kampen en Friso Fennema lijken in de problemen. Daar staat tegenover dat DUO-kopman Wieger Wesselink gewonnen staat. De Achterhoekers zijn underdog, want met een gemiddelde rating van 1325 behoren ze tot de degradatiekandidaten in de ereklasse. Hiltex heeft bijvoorbeeld een gemiddelde van 1397. In de wandelgangen valt te beluisteren dat degradatie van DUO een kleine ramp zou zijn. Ongetwijfeld vertrekken dan de toppers Wesselink en Nina Hoekman. En niemand hoeft raar op te kijken dat dan ook Mike Voskamp zwicht voor harde euro's. Er zal niets meer over blijven dan een gemiddelde hoofdklasser. Het is ook niet voor niets dat voorzitter Bert Woolschot vooraf sprak van een overlevingsjaar.
De tijdnoodfase breekt aan, waarbij Fennema in gecompliceerde stelling een krachttoer uit haalt. De laatste twintig zetten speelt hij - met twee minuten op de klok - é tempo en houdt na de tijdcontrole een remise-stelling over. Knap werk van de Achterhoeker, dat weinig navolging vindt bij zijn medespelers.
Dramatisch genoeg is het kopman Wesselink - normaal gesproken een puntenpakker - die in tijdnood het schip in gaat. De gewonnen stelling lijkt moeizaam te winnen en op de valreep ontsnapt een blunder aan zijn vingers. Even later gaat ook Nina Hoekman onderuit en als ook Grotenhuis ten Harkel en Gerrit Wassink verliezen is het verlies een feit.
Wesselink, na enige minuten desolaat door het Dorpscentrum te hebben gedoold: "Een vreselijke blunder. Vorig seizoen verloor ik ook een keer maar dat was tegen ex-wereldkampioen Gantwarg. Dat kan. We krijgen een zwaar jaar, maar er zijn meer zwakkere ploegen. Dat worden de cruciale wedstrijden."
Meest tevreden speler van DUO is tiener Wouter Ludwig die zich houwdegen Meijer van het lijf houdt. "Ik ben niet in problemen geweest. Voor mij is de fusie wel mooi, want ik kan nu op het hoogste niveau spelen."
-
Guest
Trouw, 29 september 2003
Dammen: Oud-wereldkampioen Sijbrands terug op 1
AMSTERDAM (ANP) - Oud-wereldkampioen Ton Sijbrands heeft de eerste plaats op de wereldranglijst heroverd. Hij dankt zijn positie aan de matige prestaties van zowel wereldkampioen Georgiev als oud-wereldkampioen Tsjizjow in het Russische kampioenschap.
De Nederlander komt medio oktober weer in actie in het Bijlmertoernooi. Ook de Russische kampioen Schwarzman leverde in de landstitelstrijd punten in en werd door Valneris en Wiersma gepasseerd.
De tegenwoordig voor Nederland uitkomende Wit-Rus Baljakin en Rob Clerc staan op de zevende en achtste plaats. Gerard Jansen is elfde en nationaal kampioen Thijssen klom naar een dertiende plaats.
Bij de vrouwen heeft wereldkampioene Tansikkoezhina de eerste plaats veroverd. Oud-wereldkampioene Golubjeva verloor in een toernooi in Minsk zoveel punten dat zij ook werd gepasseerd door de Nederlandse kampioene Hoekman en Europees kampioene Chub.
Veelvoudig oud-nationaal kampioene Van Lith staat nog steeds vijfde op slechts vijf punten van de lijstaanvoerster.
AMSTERDAM (ANP) - Oud-wereldkampioen Ton Sijbrands heeft de eerste plaats op de wereldranglijst heroverd. Hij dankt zijn positie aan de matige prestaties van zowel wereldkampioen Georgiev als oud-wereldkampioen Tsjizjow in het Russische kampioenschap.
De Nederlander komt medio oktober weer in actie in het Bijlmertoernooi. Ook de Russische kampioen Schwarzman leverde in de landstitelstrijd punten in en werd door Valneris en Wiersma gepasseerd.
De tegenwoordig voor Nederland uitkomende Wit-Rus Baljakin en Rob Clerc staan op de zevende en achtste plaats. Gerard Jansen is elfde en nationaal kampioen Thijssen klom naar een dertiende plaats.
Bij de vrouwen heeft wereldkampioene Tansikkoezhina de eerste plaats veroverd. Oud-wereldkampioene Golubjeva verloor in een toernooi in Minsk zoveel punten dat zij ook werd gepasseerd door de Nederlandse kampioene Hoekman en Europees kampioene Chub.
Veelvoudig oud-nationaal kampioene Van Lith staat nog steeds vijfde op slechts vijf punten van de lijstaanvoerster.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Apeldoornse Courant, 29 september 2003
Urk aan Zet wint derby in Emmeloord
door Nikhila
29 SEPTEMBER 2003 - ZWOLLE - Urk aan Zet won met groot machtsvertoon in de openingsronde van de Friese damcompetitie: 5-11 in Emmeloord. ‘We waren op geen enkel bord in gevaar‘, benadrukte aanvoerder Teunis Snoek.
DAMMEN
De Urkers hebben aspiraties in de eerste klasse Zuid. De ploeg speelde tussen 1992 en 1999 een prominente rol in de hoofdklasse, maar raakte een paar belangrijke spelers kwijt. ‘We hebben geen brede selectie‘, weet Teunis Snoek. ‘En dat is wel van belang zodra invallers nodig zijn.‘
Dat telde nog niet tijdens de polderderby in speelzaal De Hoeksteen in Emmeloord, waar beide teams op oorlogssterkte achter het bord zaten.
De thuisclub begon sterk, maar kreeg na anderhalf uur spelen een opdoffer te verwerken. Jan Snijder benutte de kans voor open doel na een gruwelijke misser van Jacob Poortinga. ‘Na deze dreun kantelde de wedstrijd‘, aldus Snoek.
Het voordeel van IJsbrand Haven op het eerste bord was onvoldoende en Alex Boxum liet zich door Snoek te grazen nemen met een vastloopvariant.
De Urkers drukten hierna door. Jan van de Reest liet de winst nog glippen, maar de slagzet van voorzitter Kees Post maakte een eind aan de laatste onzekerheid.
De Drentse kampioen Jan-Ekke de Vries was de blikvanger tijdens de traditionele kloksimultaan in Gramsbergen. De dertien tegenstanders werden met 19-7 aan de kant gezet. ‘Het hoge speeltempo kostte hem punten‘, verklaarde organisator Jan Nijmeijer. ‘Hij had slechts zeven minuten bedenktijd per partij‘.
Jan-Ekke de Vries, dit jaar finalist in het NK, nam met een rake combinatie de leiding, maar stuitte op veel borden op hevig verzet. Zo zette Roelinda Lunenborg uit Dedemsvaart hem onder druk, al moest zij uiteindelijk genoegen nemen met remise.
Jan Nijmeijer bezorgde de simultaangever zijn enige nederlaag. ‘Mijn damzet was peperduur, maar bij hem stond alles los op het bord.‘ Onder druk van de klok ontsnapte Evert Schuttert uit zijn verloren stelling. Ook Martin Bosch, Jan Huzen en Albert Lenters gingen rond middernacht met een puntje naar huis.
De hoofdprijs in het jaarlijkse sneldamtoernooi in Gramsbergen werd gedeeld. Zwollenaar Johan van Aalderen reikte evenals Rima Danileviciene (Litouwen) tot dertien punten uit acht partijen.
SSS Kampen kreeg aan de vooravond van de Overijsselse competitie een lesje van Tamek Damkring. De Kampenaren verloren met forse cijfers: 3-15. Piet Dijkstra miste na schijfwinst de enige tegenkans. Ook Wim Dekker en Dorus Kuipers kwamen met de schrik vrij.
Het toernooi om de PODB-cup ging met zestig deelnemers van start in Westerhaar. Joost Muller uit Dedemsvaart behoorde met een score van honderd procent tot de uitblinkers.
door Nikhila
29 SEPTEMBER 2003 - ZWOLLE - Urk aan Zet won met groot machtsvertoon in de openingsronde van de Friese damcompetitie: 5-11 in Emmeloord. ‘We waren op geen enkel bord in gevaar‘, benadrukte aanvoerder Teunis Snoek.
DAMMEN
De Urkers hebben aspiraties in de eerste klasse Zuid. De ploeg speelde tussen 1992 en 1999 een prominente rol in de hoofdklasse, maar raakte een paar belangrijke spelers kwijt. ‘We hebben geen brede selectie‘, weet Teunis Snoek. ‘En dat is wel van belang zodra invallers nodig zijn.‘
Dat telde nog niet tijdens de polderderby in speelzaal De Hoeksteen in Emmeloord, waar beide teams op oorlogssterkte achter het bord zaten.
De thuisclub begon sterk, maar kreeg na anderhalf uur spelen een opdoffer te verwerken. Jan Snijder benutte de kans voor open doel na een gruwelijke misser van Jacob Poortinga. ‘Na deze dreun kantelde de wedstrijd‘, aldus Snoek.
Het voordeel van IJsbrand Haven op het eerste bord was onvoldoende en Alex Boxum liet zich door Snoek te grazen nemen met een vastloopvariant.
De Urkers drukten hierna door. Jan van de Reest liet de winst nog glippen, maar de slagzet van voorzitter Kees Post maakte een eind aan de laatste onzekerheid.
De Drentse kampioen Jan-Ekke de Vries was de blikvanger tijdens de traditionele kloksimultaan in Gramsbergen. De dertien tegenstanders werden met 19-7 aan de kant gezet. ‘Het hoge speeltempo kostte hem punten‘, verklaarde organisator Jan Nijmeijer. ‘Hij had slechts zeven minuten bedenktijd per partij‘.
Jan-Ekke de Vries, dit jaar finalist in het NK, nam met een rake combinatie de leiding, maar stuitte op veel borden op hevig verzet. Zo zette Roelinda Lunenborg uit Dedemsvaart hem onder druk, al moest zij uiteindelijk genoegen nemen met remise.
Jan Nijmeijer bezorgde de simultaangever zijn enige nederlaag. ‘Mijn damzet was peperduur, maar bij hem stond alles los op het bord.‘ Onder druk van de klok ontsnapte Evert Schuttert uit zijn verloren stelling. Ook Martin Bosch, Jan Huzen en Albert Lenters gingen rond middernacht met een puntje naar huis.
De hoofdprijs in het jaarlijkse sneldamtoernooi in Gramsbergen werd gedeeld. Zwollenaar Johan van Aalderen reikte evenals Rima Danileviciene (Litouwen) tot dertien punten uit acht partijen.
SSS Kampen kreeg aan de vooravond van de Overijsselse competitie een lesje van Tamek Damkring. De Kampenaren verloren met forse cijfers: 3-15. Piet Dijkstra miste na schijfwinst de enige tegenkans. Ook Wim Dekker en Dorus Kuipers kwamen met de schrik vrij.
Het toernooi om de PODB-cup ging met zestig deelnemers van start in Westerhaar. Joost Muller uit Dedemsvaart behoorde met een score van honderd procent tot de uitblinkers.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Provinciale Zeeuwse Courant, 29 september 2003
Vier koplopers in titelstrijd dammen
door Daaf Kasse
GOES - Na de tweede ronde van het Zeeuws damkampioenschap gaan vier spelers aan de leiding. Titelhouder Arjo Kousemaker, in de openingsronde de enige speler die de volle winst pakte, kreeg gezelschap van Daaf Kasse, Johnny de Leeuw en Jan van de Weteringh.
De ronde van zaterdag, waarvoor de spelers waren uitgeweken naar buurthuis de Pit in Goes, stond bol van de fouten. Ook het topduel tussen Arjo Kousemaker en Kees Rijk, een reprise van de kampioensmatch van het vorige seizoen, ontkwam daar niet aan. In het middenspel maakte Kousemaker een ernstige fout, maar Rijk wist daar niet van te profiteren.
Johnny de Leeuw kreeg sterke tegenstand van Rianka Rentmeester, de jonge debutante uit `s-Gravenpolder die in de eerste ronde Kees Rijk verrassend op een gelijkspel hield. Lange tijd hield ze ook tegen De Leeuw goed stand, totdat de Goesenaar in de tijdnoodfase een damcombinatie in de stand vlocht, die de jeugdspeelster meteen fataal werd.
Ook Jan van de Weteringh had zijn winstpartij te danken aan een combinatieve wending. Zijn tegenstander Erwin Hamers had door een sterke manoeuvre in het middenspel een voordelige stand op het bord gekregen, maar overzag een verrassende actie van zijn tegenstander. Daaf Kasse voegde zich bij de leiders door een overwinning op Aart Walraven. De Middelburger kwam met voordeel uit de opening en haalde in het middenspel een mooie damcombinatie uit. In tijdnood werd het overwicht van Kasse steeds groter en pakte hij de twee punten.
Bennie Provoost wacht nog op zijn eerste overwinning. Peter Schunselaar kwam tegen de titelkandidaat uit Aagtekerke wel zwaar onder druk te staan, maar hield steeds uitzicht op een punt. In het late middenspel beantwoordde de Vlissinger een offer van zijn jonge tegenstander met een sterk dubbeloffer, waarna de partij snel in een gelijkspel eindigde. Hetzelfde resultaat leverde het duel tussen Jaap Veerhoek en Wim Koppejan op.
In de promotieklasse zijn er na de tweede ronde twee koplopers. Frans Blaas boekte zijn tweede zege na een leuke combinatie tegen Peter Blok en Arie den Hollander, die vrijdagavond al een inhaalpartij tegen Kees de Jonge won, was zaterdag te sterk voor Niels Roelofsen. Martijn Rentmeester is na zijn overwinning op Izak op `t Hof in de eerste klasse de enige speler met de maximale score. In de tweede klasse, waar in de eerste twee ronden nog geen enkele remise is gevallen, gaan vier spelers aan de leiding.
door Daaf Kasse
GOES - Na de tweede ronde van het Zeeuws damkampioenschap gaan vier spelers aan de leiding. Titelhouder Arjo Kousemaker, in de openingsronde de enige speler die de volle winst pakte, kreeg gezelschap van Daaf Kasse, Johnny de Leeuw en Jan van de Weteringh.
De ronde van zaterdag, waarvoor de spelers waren uitgeweken naar buurthuis de Pit in Goes, stond bol van de fouten. Ook het topduel tussen Arjo Kousemaker en Kees Rijk, een reprise van de kampioensmatch van het vorige seizoen, ontkwam daar niet aan. In het middenspel maakte Kousemaker een ernstige fout, maar Rijk wist daar niet van te profiteren.
Johnny de Leeuw kreeg sterke tegenstand van Rianka Rentmeester, de jonge debutante uit `s-Gravenpolder die in de eerste ronde Kees Rijk verrassend op een gelijkspel hield. Lange tijd hield ze ook tegen De Leeuw goed stand, totdat de Goesenaar in de tijdnoodfase een damcombinatie in de stand vlocht, die de jeugdspeelster meteen fataal werd.
Ook Jan van de Weteringh had zijn winstpartij te danken aan een combinatieve wending. Zijn tegenstander Erwin Hamers had door een sterke manoeuvre in het middenspel een voordelige stand op het bord gekregen, maar overzag een verrassende actie van zijn tegenstander. Daaf Kasse voegde zich bij de leiders door een overwinning op Aart Walraven. De Middelburger kwam met voordeel uit de opening en haalde in het middenspel een mooie damcombinatie uit. In tijdnood werd het overwicht van Kasse steeds groter en pakte hij de twee punten.
Bennie Provoost wacht nog op zijn eerste overwinning. Peter Schunselaar kwam tegen de titelkandidaat uit Aagtekerke wel zwaar onder druk te staan, maar hield steeds uitzicht op een punt. In het late middenspel beantwoordde de Vlissinger een offer van zijn jonge tegenstander met een sterk dubbeloffer, waarna de partij snel in een gelijkspel eindigde. Hetzelfde resultaat leverde het duel tussen Jaap Veerhoek en Wim Koppejan op.
In de promotieklasse zijn er na de tweede ronde twee koplopers. Frans Blaas boekte zijn tweede zege na een leuke combinatie tegen Peter Blok en Arie den Hollander, die vrijdagavond al een inhaalpartij tegen Kees de Jonge won, was zaterdag te sterk voor Niels Roelofsen. Martijn Rentmeester is na zijn overwinning op Izak op `t Hof in de eerste klasse de enige speler met de maximale score. In de tweede klasse, waar in de eerste twee ronden nog geen enkele remise is gevallen, gaan vier spelers aan de leiding.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Gelderlander, 30 september 2003
DV Huissen toch
weer in de race
Door ANTON JANSEN
HUISSEN - De kans is groot dat het Nederlands kampioenschap dammen volgend jaar toch in Huissen wordt afgewerkt. De dambond en DV Huissen proberen de komende weken de laatste plooien glad te strijken.
Het NK dammen voor 2004 kent een hele voorgeschiedenis. DV Huissen was langdurig in de race de titelstrijd te organiseren, maar kreeg de begroting niet sluitend en gaf daarop de optie op het toernooi aan de dambond terug.
Daarmee was de dambond weer aan zet. In eerste instantie werd getracht de titelstrijd elders onder te brengen, maar die weg liep al snel dood. Daarop zocht de dambond andermaal contact met DV Huissen, omdat die club al het nodige voorwerk had verricht en zich reeds van het nodige sponsorgeld had verzekerd.
Uit een mededeling van het bondsbestuur blijkt dat momenteel flink aan de standaardbegroting voor een NK wordt gesleuteld. Zo zal aan de deelnemers op het NK geen startgeld worden uitgekeerd en worden de kosten teruggebracht door de spelers met z'n tweeën op één kamer te huisvesten. DV Huissen meent dat hiermee een doorbraak is gemaakt. Secretaris Paul Visser: "De bond biedt ons de kans het NK alsnog binnen te halen. We kunnen dus redelijk optimistisch zijn. De kansen dat het NK naar Huissen komt, zijn toegenomen. Maar we zijn er nog niet helemaal uit. We zullen nog enkele hobbels moeten nemen."
Er gaapt, ondanks de bezuinigingen die de bond heeft doorgevoerd, nog een behoorlijk gat in het budget. Visser: "We zullen ons dus verder op het pad naar potentiële geldbronnen moeten begeven om het financiële plaatje rond te breien. Er zal nog veel moeite moeten worden gedaan om alles goed in te vullen."
Bij DV Huissen hanteert men de regel dat een NK niet ten laste van de clubkas mag komen. Visser: "Het organiseren van een NK is leuk, maar onze prioriteiten liggen toch vooral bij het handhaven van ons eerste team in de landelijke topklasse."
Het NK zal, als Huissen daadwerkelijk de locatie wordt, waarschijnlijk in een andere periode worden afgewerkt als oorspronkelijk gepland. Het toernooi staat nu nog voor 3 tot 17 april op de kalender. DV Huissen wil het verschuiven naar de eerste twee weken van de maand mei. De speelzaal zal in de accommodatie van 't Koelhuis worden ondergebracht.
Van de bekendste Huissense dammers is grootmeester Gérard Jansen zeker van deelname aan het komende NK. Ploeggenoot Alex Mathijsen zal zich via kwalificatiewedstrijden voor de NK moeten plaatsen. Verder willen ook de in Huissen wonende grootmeesters Alexander Baljakin en Jos Stokkel zich in de strijd om de Nederlandse titel mengen.
weer in de race
Door ANTON JANSEN
HUISSEN - De kans is groot dat het Nederlands kampioenschap dammen volgend jaar toch in Huissen wordt afgewerkt. De dambond en DV Huissen proberen de komende weken de laatste plooien glad te strijken.
Het NK dammen voor 2004 kent een hele voorgeschiedenis. DV Huissen was langdurig in de race de titelstrijd te organiseren, maar kreeg de begroting niet sluitend en gaf daarop de optie op het toernooi aan de dambond terug.
Daarmee was de dambond weer aan zet. In eerste instantie werd getracht de titelstrijd elders onder te brengen, maar die weg liep al snel dood. Daarop zocht de dambond andermaal contact met DV Huissen, omdat die club al het nodige voorwerk had verricht en zich reeds van het nodige sponsorgeld had verzekerd.
Uit een mededeling van het bondsbestuur blijkt dat momenteel flink aan de standaardbegroting voor een NK wordt gesleuteld. Zo zal aan de deelnemers op het NK geen startgeld worden uitgekeerd en worden de kosten teruggebracht door de spelers met z'n tweeën op één kamer te huisvesten. DV Huissen meent dat hiermee een doorbraak is gemaakt. Secretaris Paul Visser: "De bond biedt ons de kans het NK alsnog binnen te halen. We kunnen dus redelijk optimistisch zijn. De kansen dat het NK naar Huissen komt, zijn toegenomen. Maar we zijn er nog niet helemaal uit. We zullen nog enkele hobbels moeten nemen."
Er gaapt, ondanks de bezuinigingen die de bond heeft doorgevoerd, nog een behoorlijk gat in het budget. Visser: "We zullen ons dus verder op het pad naar potentiële geldbronnen moeten begeven om het financiële plaatje rond te breien. Er zal nog veel moeite moeten worden gedaan om alles goed in te vullen."
Bij DV Huissen hanteert men de regel dat een NK niet ten laste van de clubkas mag komen. Visser: "Het organiseren van een NK is leuk, maar onze prioriteiten liggen toch vooral bij het handhaven van ons eerste team in de landelijke topklasse."
Het NK zal, als Huissen daadwerkelijk de locatie wordt, waarschijnlijk in een andere periode worden afgewerkt als oorspronkelijk gepland. Het toernooi staat nu nog voor 3 tot 17 april op de kalender. DV Huissen wil het verschuiven naar de eerste twee weken van de maand mei. De speelzaal zal in de accommodatie van 't Koelhuis worden ondergebracht.
Van de bekendste Huissense dammers is grootmeester Gérard Jansen zeker van deelname aan het komende NK. Ploeggenoot Alex Mathijsen zal zich via kwalificatiewedstrijden voor de NK moeten plaatsen. Verder willen ook de in Huissen wonende grootmeesters Alexander Baljakin en Jos Stokkel zich in de strijd om de Nederlandse titel mengen.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 3 oktober 2003
Georgiev weer wereldkampioen
ZWARTSLUIS - Alexander Georgiev heeft donderdag in Zwartsluis zijn wereldtitel dammen geprolongeerd. De 28-jarige Rus, die eerst de punten deelde met zijn landgenoot Tsjizjov, versloeg in de elfde en voorlaatste barragepartij de Let Guntis Valneris.
In de laatste partij van de vierde barrage met verkorte speeltijd zag oud-wereldkampioen Tsjizjov geen kans ook tot winst te komen tegen Valneris, die met één punt als derde eindigde. Volgend jaar verdedigt Georgiev zijn nu derde wereldtitel op rij in een tweekamp tegen Tsjizjov.
ZWARTSLUIS - Alexander Georgiev heeft donderdag in Zwartsluis zijn wereldtitel dammen geprolongeerd. De 28-jarige Rus, die eerst de punten deelde met zijn landgenoot Tsjizjov, versloeg in de elfde en voorlaatste barragepartij de Let Guntis Valneris.
In de laatste partij van de vierde barrage met verkorte speeltijd zag oud-wereldkampioen Tsjizjov geen kans ook tot winst te komen tegen Valneris, die met één punt als derde eindigde. Volgend jaar verdedigt Georgiev zijn nu derde wereldtitel op rij in een tweekamp tegen Tsjizjov.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 26 maart 2003
Georgiev wereldkampioen dammen
OEFA - De Rus Alexander Georgiev is woensdag in zijn woonplaats Oefa wereldkampioen dammen geworden. Hij versloeg in een tweekamp zijn landgenoot Alexej Tsjizjov met 3-1 in sets.
De 27-jarige Georgiev heeft precies een maand om te genieten van zijn wereldtitel. Op 1 mei begint in Zwartsluis het WK dammen, maar dan in toernooivorm met twintig spelers.
Georgiev en Tsjizjov damden een tweekamp van maximaal vijf sets van drie partijen. De thuisspeler won woensdag een barrage, die nodig was na drie remises in de vierde set. De vijfde set wordt nog wel gedamd, maar is op het resultaat niet meer van invloed.
OEFA - De Rus Alexander Georgiev is woensdag in zijn woonplaats Oefa wereldkampioen dammen geworden. Hij versloeg in een tweekamp zijn landgenoot Alexej Tsjizjov met 3-1 in sets.
De 27-jarige Georgiev heeft precies een maand om te genieten van zijn wereldtitel. Op 1 mei begint in Zwartsluis het WK dammen, maar dan in toernooivorm met twintig spelers.
Georgiev en Tsjizjov damden een tweekamp van maximaal vijf sets van drie partijen. De thuisspeler won woensdag een barrage, die nodig was na drie remises in de vierde set. De vijfde set wordt nog wel gedamd, maar is op het resultaat niet meer van invloed.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Provinciale Zeeuwse Courant, 2 oktober 2003
Wereldtitel dammen beslist in vluggertjes
van onze sportredactie
ZWARTSLUIS - De wereldtitel dammen wordt beslist in vluggertjes. Na zes ronden eindigde de driekamp tussen de Russen Georgiev en Tsjizjov en de Let Valneris gisteren in Zwartsluis gelijk. Alle zes partijen mondden uit in voorspelbare remises.
Vandaag gaat het trio in versneld tempo op jacht naar de wereldtitel. Er wordt gespeeld volgens het Fischer-systeem. Begonnen wordt met zes partijen met twintig minuten bedenktijd per speler plus tien seconden per zet. Daarna volgen eventueel drie ronden van zes partijen met tien minuten bedenktijd plus vijf seconden per zet. Indien er dan nog geen beslissing is gevallen, gaan de drie grootmeesters morgen verder met twee ronden van zes partijen met vijf minuten bedenktijd plus drie seconden per zet.
Als laatste middel om de beslissing te forceren worden minimatches gespeeld voor het 10/3-systeem. De witspeler krijgt tien minuten plus vijf seconden per zet, de zwartspeler drie minuten plus drie seconden per zet. De witspeler móet winnen, bij remise gaat de overwinning naar zwart. ANP
van onze sportredactie
ZWARTSLUIS - De wereldtitel dammen wordt beslist in vluggertjes. Na zes ronden eindigde de driekamp tussen de Russen Georgiev en Tsjizjov en de Let Valneris gisteren in Zwartsluis gelijk. Alle zes partijen mondden uit in voorspelbare remises.
Vandaag gaat het trio in versneld tempo op jacht naar de wereldtitel. Er wordt gespeeld volgens het Fischer-systeem. Begonnen wordt met zes partijen met twintig minuten bedenktijd per speler plus tien seconden per zet. Daarna volgen eventueel drie ronden van zes partijen met tien minuten bedenktijd plus vijf seconden per zet. Indien er dan nog geen beslissing is gevallen, gaan de drie grootmeesters morgen verder met twee ronden van zes partijen met vijf minuten bedenktijd plus drie seconden per zet.
Als laatste middel om de beslissing te forceren worden minimatches gespeeld voor het 10/3-systeem. De witspeler krijgt tien minuten plus vijf seconden per zet, de zwartspeler drie minuten plus drie seconden per zet. De witspeler móet winnen, bij remise gaat de overwinning naar zwart. ANP
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Haagsche Courant, 2 oktober 2003
'Ton Sijbrands was absoluut een klasse apart'
door Peter Alleblas
DELFT | Ineens was hij het zat, in 1980. Alle boeken weggedaan, zelfs het dambord moest eraan geloven. Jan Weerheijm kon geen damsteen meer zien. Maar 23 jaar na dato speelt hij weer, bij het Delftse DOS.
"Ik had er gewoon genoeg van. Ik had het idee dat ik mijn tijd verspeeld had. Gek eigenlijk, want in mijn schooltijd deed ik niets anders dan dammen. Wilde altijd winnen, verliezen was onbestaanbaar voor me. Ik wilde een tegenstander vernietigen, in de goede zin van het woord dan. Nu doe ik het echt voor de lol", aldus Jan Weerheijm.
De nu 56-jarige Delftenaar, werkzaam bij DSM in Delft, gold als jeugdspeler als een talent. In 1963 nam hij deel aan het Nederlands kampioenschap, in Apeldoorn. "Lagen we daar met een stel jongens in één grote kamer. Ton Sijbrands was er ook, hij was twee jaar jonger. Hij speelde op die kamer al blindsimultaantjes tegen ons. Ongelooflijk, maar hij beheerste dat op 14-jarige leeftijd net zo goed als het 'gewone' dammen. Absoluut en klasse apart was hij."
Weerheijm kwam Sijbrands later opnieuw tegen, bij het Haagse RDG/DIO. "In de jaren zeventig was dat. Werden we met RDG/DIO kampioen van Nederland, een toptijd, met jongens als Ed Holstvoogd (nu opnieuw z'n teamgenoot, red.), Fred Ivens, z'n vader Aad Ivens, de broers De Jong. Nee, ik heb zelf nooit gewonnen van Sijbrands, wel een keer of vijf remise."
Weerheijm, van origine Hagenaar, werd twee keer kampioen van Zuid-Holland, was vijf keer de beste van het Westland - in de tijd dat bij het Monsterse MDV speelde ('Met de families Storm en Van der Ende') - en haalde ook het Nederlands team. "Ik werd in 1967 zesde bij het Nederlands kampioenschap. Ja, en als je bij de eerste tien eindigde, kon je worden opgeroepen voor het Nederlands team. Speelden we in Moskou, met onder anderen Harm Wiersma en Ton Sijbrands. Het jaar ervoor speelde ik tegen de Rus Tsjegolev (die een paar jaar geleden nog deelnam aan het Delft Kennisstad toernooi, red.). Het werd remise, een heel knappe prestatie, vond ik. Dus dacht Wiersma: die Weerheijm kan nu best weer tegen Tsjegolev spelen. Maar het werd mijn dieptepunt, ik was de enige die alles verloor. Ik had in 1980 alles weggedaan, maar via de man van een collega van me kon ik over de partijen beschikken die ik toen in Rusland heb gespeeld. Leuk hoor, maar het deed ook weer veel pijn toen ik die partijen ging analyseren."
Schooltoernooi
Toen hij niet lang geleden bij een schooltoernooi van DOS - Weerheijm geeft privéles aan een zoontje van een collega - ging kijken begon het weer een beetje te kriebelen. Hij liep er Henk de Witt, eerste teamspeler én trainer bij DOS, tegen het lijf. "Ik ken Henk nog van het Nederlands jeugdkampioenschap in 1962. Alleen, hij herkende me niet meer, ik hem ook niet zo snel. We kwamen in gesprek en zo is het balletje gaan rollen."
Zijn allereerste partij na 23 jaar kostte hem de nodige inspanningen. "Ik kon er 's nachts niet van slapen." In de boeken is hij nog niet gedoken, een dambord heeft hij inmiddels wel aangeschaft. "En sinds een aantal weken lees ik de damrubriek van Fred Ivens in de Haagsche Courant. Ik hoor dat het damcomputerprogramma Truus nogal bekend is, maar ik had er nooit van gehoord. Wel heb ik een ander programma in m'n bezit."
Met DOS heeft hij er één wedstrijd opzitten, tegen GDC uit Gorinchem. DOS verloor met 9-11, zelf speelde Weerheijm remise. Zaterdag gaat de Delftse club op bezoek bij Middelburg. Vergeleken met zijn succesvolle periode speelt Weerheijm op een lager niveau, maar het spelpeil valt hem allerminst tegen.
"Ik heb zelf het idee dat er beter gedamd wordt. Ik denk dat dat onder meer komt door het programma Truus. Ook de jeugd is naar mijn idee beter gaan spelen."
door Peter Alleblas
DELFT | Ineens was hij het zat, in 1980. Alle boeken weggedaan, zelfs het dambord moest eraan geloven. Jan Weerheijm kon geen damsteen meer zien. Maar 23 jaar na dato speelt hij weer, bij het Delftse DOS.
"Ik had er gewoon genoeg van. Ik had het idee dat ik mijn tijd verspeeld had. Gek eigenlijk, want in mijn schooltijd deed ik niets anders dan dammen. Wilde altijd winnen, verliezen was onbestaanbaar voor me. Ik wilde een tegenstander vernietigen, in de goede zin van het woord dan. Nu doe ik het echt voor de lol", aldus Jan Weerheijm.
De nu 56-jarige Delftenaar, werkzaam bij DSM in Delft, gold als jeugdspeler als een talent. In 1963 nam hij deel aan het Nederlands kampioenschap, in Apeldoorn. "Lagen we daar met een stel jongens in één grote kamer. Ton Sijbrands was er ook, hij was twee jaar jonger. Hij speelde op die kamer al blindsimultaantjes tegen ons. Ongelooflijk, maar hij beheerste dat op 14-jarige leeftijd net zo goed als het 'gewone' dammen. Absoluut en klasse apart was hij."
Weerheijm kwam Sijbrands later opnieuw tegen, bij het Haagse RDG/DIO. "In de jaren zeventig was dat. Werden we met RDG/DIO kampioen van Nederland, een toptijd, met jongens als Ed Holstvoogd (nu opnieuw z'n teamgenoot, red.), Fred Ivens, z'n vader Aad Ivens, de broers De Jong. Nee, ik heb zelf nooit gewonnen van Sijbrands, wel een keer of vijf remise."
Weerheijm, van origine Hagenaar, werd twee keer kampioen van Zuid-Holland, was vijf keer de beste van het Westland - in de tijd dat bij het Monsterse MDV speelde ('Met de families Storm en Van der Ende') - en haalde ook het Nederlands team. "Ik werd in 1967 zesde bij het Nederlands kampioenschap. Ja, en als je bij de eerste tien eindigde, kon je worden opgeroepen voor het Nederlands team. Speelden we in Moskou, met onder anderen Harm Wiersma en Ton Sijbrands. Het jaar ervoor speelde ik tegen de Rus Tsjegolev (die een paar jaar geleden nog deelnam aan het Delft Kennisstad toernooi, red.). Het werd remise, een heel knappe prestatie, vond ik. Dus dacht Wiersma: die Weerheijm kan nu best weer tegen Tsjegolev spelen. Maar het werd mijn dieptepunt, ik was de enige die alles verloor. Ik had in 1980 alles weggedaan, maar via de man van een collega van me kon ik over de partijen beschikken die ik toen in Rusland heb gespeeld. Leuk hoor, maar het deed ook weer veel pijn toen ik die partijen ging analyseren."
Schooltoernooi
Toen hij niet lang geleden bij een schooltoernooi van DOS - Weerheijm geeft privéles aan een zoontje van een collega - ging kijken begon het weer een beetje te kriebelen. Hij liep er Henk de Witt, eerste teamspeler én trainer bij DOS, tegen het lijf. "Ik ken Henk nog van het Nederlands jeugdkampioenschap in 1962. Alleen, hij herkende me niet meer, ik hem ook niet zo snel. We kwamen in gesprek en zo is het balletje gaan rollen."
Zijn allereerste partij na 23 jaar kostte hem de nodige inspanningen. "Ik kon er 's nachts niet van slapen." In de boeken is hij nog niet gedoken, een dambord heeft hij inmiddels wel aangeschaft. "En sinds een aantal weken lees ik de damrubriek van Fred Ivens in de Haagsche Courant. Ik hoor dat het damcomputerprogramma Truus nogal bekend is, maar ik had er nooit van gehoord. Wel heb ik een ander programma in m'n bezit."
Met DOS heeft hij er één wedstrijd opzitten, tegen GDC uit Gorinchem. DOS verloor met 9-11, zelf speelde Weerheijm remise. Zaterdag gaat de Delftse club op bezoek bij Middelburg. Vergeleken met zijn succesvolle periode speelt Weerheijm op een lager niveau, maar het spelpeil valt hem allerminst tegen.
"Ik heb zelf het idee dat er beter gedamd wordt. Ik denk dat dat onder meer komt door het programma Truus. Ook de jeugd is naar mijn idee beter gaan spelen."
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
BN/De Stem, 1 oktober 2003
Artikel uit BN/DeStem van 01-10-2003
'Het priesterschap geeft mij meer vreugde'
Door Geke van de Merwe
Woensdag 01 oktober 2003 - GEERTRUIDENBERG - Ronald van Bronswijk is gek op Nina, zijn hond en op Truus, zijn dam-tegenstandster op de computer. Zijn relatie met een echte vrouw verbrak hij voor het priesterschap. "Dat zat dieper dan mijn verkering."
Ronald van Bronswijk in zijn nieuwe woonplaats Geertruidenberg, samen met zijn golden retriever Nina.
(Foto: Jos Waltheer)
Geblaf na een druk op de bel. Gevolgd door een warme handdruk en poot. Terwijl Ronald van Bronswijk (40) koffie zet, neemt golden retriever Nina kwispelend de honneurs waar. Samen verhuisden ze twee weken geleden naar een flat in Geertruidenberg. Van Bronswijk volgt Antoni Zopfi op als eindverantwoordelijk priester in de regio Dongemond. Zijn presentatie was zaterdag in Hank. "Mijn preek gaat over het profeteren, het woord verkondigen."
Van Bronswijk groeide op in Lent (Betuwe). In een tuindersgezin. "Ik ben kerkelijk opgevoed, niet zwaar. In navolging van mijn oudere broers gooide ik later de handdoek in de ring. De kerk hoefde voor mij niet meer. Ik haakte af, zoals zoveel jongeren dat deden."
Van Bronswijk ging na de hoveniersopleiding aan de middelbare landbouwschool in Velp als zodanig bij een bedrijf aan de slag. "De natuur riep bij mij vragen op over zingeving. De verwondering: hoe groeit en bloeit het zoals het groeit en bloeit. En wat is het begin, het ontstaan, de bron? Dit alles heeft met God te maken, met Zijn schepping. Ik keerde terug in de kerk om dat uit de schrift te horen. Hetgeen gedeeltelijk lukte. Geloofsvragen zijn niet eenduidig, geen wetenschap. Ook voerde ik gesprekken met onze dorpspastoor en met vele andere gelovigen."
Verkering
Van Bronswijk koos voor een geleidelijke overschakeling van het hoveniersvak naar het priesterschap. "Ik wilde niet ineens fulltime achter de boeken zitten, maar gaandeweg mijn weg zoeken. Overdag legde ik tuinen aan. 's Avonds studeerde ik. Twintig weekeinden per jaar volgde ik met veel plezier de priesteropleiding Bovendonk in Hoeven die nu ook openstaat voor het diakenambt."
Van Bronswijk onderbrak deze zesjarige studie twee jaar omdat hij een vriendin kreeg. "Uiteindelijk heb ik mijn relatie beëindigd. Het priesterschap gaf meer vreugde en zat dieper dan mijn verkering. Die verbreking heeft mij weinig pijn gedaan. Mijn vriendin gedeeltelijk wel. Onze relatie was namelijk goed. Toch was het voor haar een bevrijding eindelijk zekerheid over mij te hebben."
Vorige week betoogde bisschop Muskens tijdens een filmfestival in Vlissingen, dat het voor priesters mogelijk moet zijn om te trouwen. Muskens pleitte voor een derde Vaticaans concilie waarop het celibaat ter discussie kan worden gesteld. Van Bronswijk: "Ik heb begrip voor mensen die het priesterschap met een relatie kunnen delen. Voor mij geldt de behoefte aan een gehuwd priesterschap minder." Tot tweemaal toe klinkt de bel. De penningmeester van de regio Dongemond en de fotograaf stappen binnen. Van Bronswijk buigt zich voorover naar zijn hond. "Wat een visite vandaag, hé Nina." Dan schakelt hij over naar zijn stageperiode in Zegge. "Aan de pastoor daar heb ik veel gehad. Deze wijze man met zijn praktische instelling leerde mij te relativeren en de tijd te nemen."
Sociale contacten
Op 1 november 1996 wijdde Muskens hem tot priester. Vervolgens was Van Bronswijk drie jaar pastor in de regio De Bevelanden en Schouwen-Duivenland en drie jaar eindverantwoordelijk priester in west Zeeuws-Vlaanderen. "Ik heb zelf om overplaatsing geplaatst omdat ik mijn sociale contacten miste. Mijn familie en vrienden wonen richting Nijmegen."
Van Bronswijk zegt nog geen zicht te hebben op de werkdruk in de regio Dongemond. "Die zal ongetwijfeld groot zijn. Als je nooit nee zegt, verlies je jezelf en ga je onder in je werk." Het nabij zijn van mensen op tal van gebieden beschouwt hij als een van zijn voornaamste taken. Over het voornemen de tweede dienst in Hank af te schaffen zegt hij: "Vervelend voor mensen die altijd of op zaterdag of op zondag naar de kerk gaan. Anderzijds: één dienst geeft meer gemeenschapssfeer. In plaats van bijvoorbeeld tweemaal vijftig mensen in de kerk, dus veel lege banken, eenmaal honderd."
Gevraagd naar zijn vrijetijdsbesteding pakt Van Bronswijk een elektronisch dambord uit de kast. "Dammen is logica berekenen. Een rustgevend tijdverdrijf. Op mijn computer heb ik Truus. Zij doet moeilijker, is soms ergernis", lacht de priester die destijds in competitieverband speelde. Opnieuw een aai over Nina's kop. Fluisterend: "Hé poepie, je bent braaf."
'Het priesterschap geeft mij meer vreugde'
Door Geke van de Merwe
Woensdag 01 oktober 2003 - GEERTRUIDENBERG - Ronald van Bronswijk is gek op Nina, zijn hond en op Truus, zijn dam-tegenstandster op de computer. Zijn relatie met een echte vrouw verbrak hij voor het priesterschap. "Dat zat dieper dan mijn verkering."
Ronald van Bronswijk in zijn nieuwe woonplaats Geertruidenberg, samen met zijn golden retriever Nina.
(Foto: Jos Waltheer)
Geblaf na een druk op de bel. Gevolgd door een warme handdruk en poot. Terwijl Ronald van Bronswijk (40) koffie zet, neemt golden retriever Nina kwispelend de honneurs waar. Samen verhuisden ze twee weken geleden naar een flat in Geertruidenberg. Van Bronswijk volgt Antoni Zopfi op als eindverantwoordelijk priester in de regio Dongemond. Zijn presentatie was zaterdag in Hank. "Mijn preek gaat over het profeteren, het woord verkondigen."
Van Bronswijk groeide op in Lent (Betuwe). In een tuindersgezin. "Ik ben kerkelijk opgevoed, niet zwaar. In navolging van mijn oudere broers gooide ik later de handdoek in de ring. De kerk hoefde voor mij niet meer. Ik haakte af, zoals zoveel jongeren dat deden."
Van Bronswijk ging na de hoveniersopleiding aan de middelbare landbouwschool in Velp als zodanig bij een bedrijf aan de slag. "De natuur riep bij mij vragen op over zingeving. De verwondering: hoe groeit en bloeit het zoals het groeit en bloeit. En wat is het begin, het ontstaan, de bron? Dit alles heeft met God te maken, met Zijn schepping. Ik keerde terug in de kerk om dat uit de schrift te horen. Hetgeen gedeeltelijk lukte. Geloofsvragen zijn niet eenduidig, geen wetenschap. Ook voerde ik gesprekken met onze dorpspastoor en met vele andere gelovigen."
Verkering
Van Bronswijk koos voor een geleidelijke overschakeling van het hoveniersvak naar het priesterschap. "Ik wilde niet ineens fulltime achter de boeken zitten, maar gaandeweg mijn weg zoeken. Overdag legde ik tuinen aan. 's Avonds studeerde ik. Twintig weekeinden per jaar volgde ik met veel plezier de priesteropleiding Bovendonk in Hoeven die nu ook openstaat voor het diakenambt."
Van Bronswijk onderbrak deze zesjarige studie twee jaar omdat hij een vriendin kreeg. "Uiteindelijk heb ik mijn relatie beëindigd. Het priesterschap gaf meer vreugde en zat dieper dan mijn verkering. Die verbreking heeft mij weinig pijn gedaan. Mijn vriendin gedeeltelijk wel. Onze relatie was namelijk goed. Toch was het voor haar een bevrijding eindelijk zekerheid over mij te hebben."
Vorige week betoogde bisschop Muskens tijdens een filmfestival in Vlissingen, dat het voor priesters mogelijk moet zijn om te trouwen. Muskens pleitte voor een derde Vaticaans concilie waarop het celibaat ter discussie kan worden gesteld. Van Bronswijk: "Ik heb begrip voor mensen die het priesterschap met een relatie kunnen delen. Voor mij geldt de behoefte aan een gehuwd priesterschap minder." Tot tweemaal toe klinkt de bel. De penningmeester van de regio Dongemond en de fotograaf stappen binnen. Van Bronswijk buigt zich voorover naar zijn hond. "Wat een visite vandaag, hé Nina." Dan schakelt hij over naar zijn stageperiode in Zegge. "Aan de pastoor daar heb ik veel gehad. Deze wijze man met zijn praktische instelling leerde mij te relativeren en de tijd te nemen."
Sociale contacten
Op 1 november 1996 wijdde Muskens hem tot priester. Vervolgens was Van Bronswijk drie jaar pastor in de regio De Bevelanden en Schouwen-Duivenland en drie jaar eindverantwoordelijk priester in west Zeeuws-Vlaanderen. "Ik heb zelf om overplaatsing geplaatst omdat ik mijn sociale contacten miste. Mijn familie en vrienden wonen richting Nijmegen."
Van Bronswijk zegt nog geen zicht te hebben op de werkdruk in de regio Dongemond. "Die zal ongetwijfeld groot zijn. Als je nooit nee zegt, verlies je jezelf en ga je onder in je werk." Het nabij zijn van mensen op tal van gebieden beschouwt hij als een van zijn voornaamste taken. Over het voornemen de tweede dienst in Hank af te schaffen zegt hij: "Vervelend voor mensen die altijd of op zaterdag of op zondag naar de kerk gaan. Anderzijds: één dienst geeft meer gemeenschapssfeer. In plaats van bijvoorbeeld tweemaal vijftig mensen in de kerk, dus veel lege banken, eenmaal honderd."
Gevraagd naar zijn vrijetijdsbesteding pakt Van Bronswijk een elektronisch dambord uit de kast. "Dammen is logica berekenen. Een rustgevend tijdverdrijf. Op mijn computer heb ik Truus. Zij doet moeilijker, is soms ergernis", lacht de priester die destijds in competitieverband speelde. Opnieuw een aai over Nina's kop. Fluisterend: "Hé poepie, je bent braaf."
