KNDB-beker 2013

[Alex]

Nogmaals: het wordt eens tijd dat de KNDB als plicht stelt bij dergelijke toernooien dat de lokale organisatie ervoor zorgt dat de invoer vrijwel direct na een ronde in Toernooibase staat. Het is maar eventjes werk.

Moet er wel een computer met internet beschikbaar zijn en iemand met een account met voldoende rechten. Dat laatste was in Den Haag wel het geval (ikzelf).

Misschien is het bij de wedstrijden van de Nationale Competitie een idee om de uitslagendienst de opstellingen direct in ToernooiBase te laten invoeren, nu wordt alles dubbel ingevoerd. Evt. worden de uitslagen en standen ook nog offline bijgehouden. Doorbellen van de uitslagen blijft wel verplicht en na afloop kunnen teams zelf de uitslagen invoeren of de uitslagendienst doet dit. Of zou het te veel werk zijn om alle ingevoerde uitslagen te controleren?

Het enige probleem ondervond ik bij VBI Huissen: daar moest ik Jos Stokkel opnieuw lid maken van de club. Hierdoor stond er een uur lang 'Onbekend', want ik moest de 3e ronde spelen.

Is Jos Stokkel wel lid van Huissen? Hij staat in de ratinglijst alleen bij Twente's 1e....

[Kosmos]

Baars - Goedemoed

Met de overwinning op Baars sloeg ik een vette vis aan de haak.
Wit is vastgelopen in deze 7 om 7 en lijkt dus te moeten gaan verliezen. In de partij volgde 34-30? 25x34 23x34.
Tijdens een berekening die op de 7 om 7 van de diagramstand uitkwam, wilde ik nu winnen door 16-21 27x16 23-28 32x23 18x38 26-21 17x37 16-11 38-43 11-6 43-48 en de vangstelling staat klaar om wits dam te vangen. Het kon echter eenvoudiger, er volgde 23-29 33x24 22-28 32x23 18x20 met winnende 4 om 4.
Na afloop bekeek ik nog even met Zopje wat het eindspel na 29-24 16-21 27x16 23-29 34x23 18x36 waard was. Zwart komt dus twee volle schijven voor. Dat is een geweldig goed resultaat bij een dampartij. Ik sprak echter mijn twijfels uit of het eindspel na 24-19 36-41 19-14 41-46 14-9 46-14 9x20 25x14 wel zou winnen.



Wit moet nog een derde schijf offeren en kan alleen damhalen op <1> terwijl zwart in de tussentijd kan kiezen hoe zijn stukken op te stellen. Toch is het remise...
26-21 17x26 16-11 en nu bijv. 14-20 11-6 22-28 6-1 12-17



Dat er nog een lastige remise in zou zitten had ik nog wel verwacht, door schade en schande wijs geworden, maar de informatie die Truus me gaf over dit eindspel schokte me toch: Welke zet is remise voor wit? Welnu, niet goed zijn 1-12? en 1-23? en verder zijn alle zetten met de witte dam remise! Zelfs het onzinnige 1-6 17-22 6-11 is voldoende.... Dan is er toch iets grondig mis met het spel, als zulke standen als diagram 1 al niet winnen .... Ik hoop dat het me lukt het (oude) damspel te vergeven ....

[Dieter]

Baars - Goedemoed

Met de overwinning op Baars sloeg ik een vette vis aan de haak.
Wit is vastgelopen in deze 7 om 7 en lijkt dus te moeten gaan verliezen. In de partij volgde 34-30? 25x34 23x34.
Tijdens een berekening die op de 7 om 7 van de diagramstand uitkwam, wilde ik nu winnen door 16-21 27x16 23-28 32x23 18x38 26-21 17x37 16-11 38-43 11-6 43-48 en de vangstelling staat klaar om wits dam te vangen. Het kon echter eenvoudiger, er volgde 23-29 33x24 22-28 32x23 18x20 met winnende 4 om 4.
Na afloop bekeek ik nog even met Zopje wat het eindspel na 29-24 16-21 27x16 23-29 34x23 18x36 waard was. Zwart komt dus twee volle schijven voor. Dat is een geweldig goed resultaat bij een dampartij. Ik sprak echter mijn twijfels uit of het eindspel na 24-19 36-41 19-14 41-46 14-9 46-14 9x20 25x14 wel zou winnen.



Wit moet nog een derde schijf offeren en kan alleen damhalen op <1> terwijl zwart in de tussentijd kan kiezen hoe zijn stukken op te stellen. Toch is het remise...
26-21 17x26 16-11 en nu bijv. 14-20 11-6 22-28 6-1 12-17



Dat er nog een lastige remise in zou zitten had ik nog wel verwacht, door schade en schande wijs geworden, maar de informatie die Truus me gaf over dit eindspel schokte me toch: Welke zet is remise voor wit? Welnu, niet goed zijn 1-12? en 1-23? en verder zijn alle zetten met de witte dam remise! Zelfs het onzinnige 1-6 17-22 6-11 is voldoende.... Dan is er toch iets grondig mis met het spel, als zulke standen als diagram 1 al niet winnen .... Ik hoop dat het me lukt het (oude) damspel te vergeven ....

Prachtige remise, genieten is dat, hulde aan het prachtige damspel

[Kosmos]

Baars - Goedemoed

Met de overwinning op Baars sloeg ik een vette vis aan de haak.
Wit is vastgelopen in deze 7 om 7 en lijkt dus te moeten gaan verliezen. In de partij volgde 34-30? 25x34 23x34.
Tijdens een berekening die op de 7 om 7 van de diagramstand uitkwam, wilde ik nu winnen door 16-21 27x16 23-28 32x23 18x38 26-21 17x37 16-11 38-43 11-6 43-48 en de vangstelling staat klaar om wits dam te vangen. Het kon echter eenvoudiger, er volgde 23-29 33x24 22-28 32x23 18x20 met winnende 4 om 4.
Na afloop bekeek ik nog even met Zopje wat het eindspel na 29-24 16-21 27x16 23-29 34x23 18x36 waard was. Zwart komt dus twee volle schijven voor. Dat is een geweldig goed resultaat bij een dampartij. Ik sprak echter mijn twijfels uit of het eindspel na 24-19 36-41 19-14 41-46 14-9 46-14 9x20 25x14 wel zou winnen.



Wit moet nog een derde schijf offeren en kan alleen damhalen op <1> terwijl zwart in de tussentijd kan kiezen hoe zijn stukken op te stellen. Toch is het remise...
26-21 17x26 16-11 en nu bijv. 14-20 11-6 22-28 6-1 12-17



Dat er nog een lastige remise in zou zitten had ik nog wel verwacht, door schade en schande wijs geworden, maar de informatie die Truus me gaf over dit eindspel schokte me toch: Welke zet is remise voor wit? Welnu, niet goed zijn 1-12? en 1-23? en verder zijn alle zetten met de witte dam remise! Zelfs het onzinnige 1-6 17-22 6-11 is voldoende.... Dan is er toch iets grondig mis met het spel, als zulke standen als diagram 1 al niet winnen .... Ik hoop dat het me lukt het (oude) damspel te vergeven ....

Prachtige remise, genieten is dat, hulde aan het prachtige damspel

Je vindt de remise prachtig, terwijl ik niet eens heb laten zien hoe het gaat ... Jij bent een echte liefhebber, Dieter!
Als je wilt leren hoe je met een dam 4 schijven op remise houdt, kan ik je Exercise book 3 aanbevelen, Dieter. Je mag vast het exemplaar van Tijnlief wel even lenen.
In het hoofdstuk over Eindspel wordt in de eerste paragraaf uitgelegd hoe met een dam vier schijven te bedwingen, eet je hart uit om het eens met een anglicisme te zeggen ...

[Dieter]

Dammen vanuit de beginstand is remise. Het is een evenwichtige stand en het doel van het spelen is te proberen dit evenwicht in die mate te verbreken dat de tegenstander niets rest dan schijven te geven dan wel vast te lopen waardoor hij verliest.
Aangezien de kansen echter gelijk zijn kan dit doel alleen bereikt worden door het nemen van grote risico’s. Spelers moeten fouten maken of geforceerd worden fouten te maken.
Misschien is het hogere doel dus wel proberen te winnen maar omdat die beslissing altijd kan worden teruggevoerd op de gemaakte fout is het hogere doel misschien ook wel om geen fouten te maken en remise te spelen. Ik denk dat, dat laatste het geval is.

Dammen als kunst en spel van perfectie gaat dus niet om winnen maar om perfect manoeuvreren om het evenwicht te behouden, om in leven te blijven.
Maar dammen is ook sport, en dan zijn beslissingen belangrijk. Om die reden geven we spelers een beperkte tijd om zijn zetten te bedenken, en net als in het echte leven gaat het altijd anders en moet je beslissingen nemen die je als mens niet altijd helemaal kunt overzien. Het gevolg kan zijn dat je spijt krijgt van je daden, maar gedane zaken nemen geen keer, het gaat fout en er vallen dus beslissingen. Omdat we van elkaar leren en omdat enkelingen uitzonderlijk intelligent zijn komen de meest schitterende winsten op het dambord, dat is kunst en soms als het lukt om die vondsten ook in de wedstrijdsport uit te voeren dan zijn het de overwinningen die de handen op elkaar krijgen.

Moderne stromingen willen nu dat het spel een ander spel wordt dan het is door het een beslissingsspel te laten worden. Een betere stand maar nog altijd remise moet een soort van surrogaat winst worden, natuurlijk je kunt er een ranglijst verschil mee bewerkstelligen maar als sporter hou ik daar een zeer onprettig gevoel aan over.
Dammen heeft het als spel moeilijk nu het zo nodig een sport moet zijn met veel beslissingen. Vreemd genoeg zoekt de damsport het niet in snelle barrages (sneldammen voor derde punt na remise) al wordt de duur van de partijen wel steeds korter. Alles ten nadelen van het spelniveau en ten faveure van de uitslagen/beslissingen. Over 25 jaar zal de conclusie wel zijn. Dat eindspelen vroeger veel beter behandeld werden en het spelniveau toch wel veel beter was. En ik hoop dat ik dan als stokoud mannetje nog even met de vinger kan wijzen op die goede oude tijd toen dammers nog de tijd kregen om de beste zet te vinden en niet maar iets gingen spelen omdat het snel moet, en dat ze remise eindspelen tot in den treurnis spelen om uiteindelijk te kunnen zeggen dat er toch een beetje gewonnen is (het plusje).

[henk stoop]

Dammen vanuit de beginstand is remise. Het is een evenwichtige stand en het doel van het spelen is te proberen dit evenwicht in die mate te verbreken dat de tegenstander niets rest dan schijven te geven dan wel vast te lopen waardoor hij verliest.
Aangezien de kansen echter gelijk zijn kan dit doel alleen bereikt worden door het nemen van grote risico’s. Spelers moeten fouten maken of geforceerd worden fouten te maken.
Misschien is het hogere doel dus wel proberen te winnen maar omdat die beslissing altijd kan worden teruggevoerd op de gemaakte fout is het hogere doel misschien ook wel om geen fouten te maken en remise te spelen. Ik denk dat, dat laatste het geval is.

Dammen als kunst en spel van perfectie gaat dus niet om winnen maar om perfect manoeuvreren om het evenwicht te behouden, om in leven te blijven.
Maar dammen is ook sport, en dan zijn beslissingen belangrijk. Om die reden geven we spelers een beperkte tijd om zijn zetten te bedenken, en net als in het echte leven gaat het altijd anders en moet je beslissingen nemen die je als mens niet altijd helemaal kunt overzien. Het gevolg kan zijn dat je spijt krijgt van je daden, maar gedane zaken nemen geen keer, het gaat fout en er vallen dus beslissingen. Omdat we van elkaar leren en omdat enkelingen uitzonderlijk intelligent zijn komen de meest schitterende winsten op het dambord, dat is kunst en soms als het lukt om die vondsten ook in de wedstrijdsport uit te voeren dan zijn het de overwinningen die de handen op elkaar krijgen.

Moderne stromingen willen nu dat het spel een ander spel wordt dan het is door het een beslissingsspel te laten worden. Een betere stand maar nog altijd remise moet een soort van surrogaat winst worden, natuurlijk je kunt er een ranglijst verschil mee bewerkstelligen maar als sporter hou ik daar een zeer onprettig gevoel aan over.
Dammen heeft het als spel moeilijk nu het zo nodig een sport moet zijn met veel beslissingen. Vreemd genoeg zoekt de damsport het niet in snelle barrages (sneldammen voor derde punt na remise) al wordt de duur van de partijen wel steeds korter. Alles ten nadelen van het spelniveau en ten faveure van de uitslagen/beslissingen. Over 25 jaar zal de conclusie wel zijn. Dat eindspelen vroeger veel beter behandeld werden en het spelniveau toch wel veel beter was. En ik hoop dat ik dan als stokoud mannetje nog even met de vinger kan wijzen op die goede oude tijd toen dammers nog de tijd kregen om de beste zet te vinden en niet maar iets gingen spelen omdat het snel moet, en dat ze remise eindspelen tot in den treurnis spelen om uiteindelijk te kunnen zeggen dat er toch een beetje gewonnen is (het plusje).

Waar zit de ´like´-knop?

[Kosmos]

Dammen vanuit de beginstand is remise. Het is een evenwichtige stand en het doel van het spelen is te proberen dit evenwicht in die mate te verbreken dat de tegenstander niets rest dan schijven te geven dan wel vast te lopen waardoor hij verliest.
Aangezien de kansen echter gelijk zijn kan dit doel alleen bereikt worden door het nemen van grote risico’s. Spelers moeten fouten maken of geforceerd worden fouten te maken.
Misschien is het hogere doel dus wel proberen te winnen maar omdat die beslissing altijd kan worden teruggevoerd op de gemaakte fout is het hogere doel misschien ook wel om geen fouten te maken en remise te spelen. Ik denk dat, dat laatste het geval is.

Maar dammen is ook sport, en dan zijn beslissingen belangrijk. Om die reden geven we spelers een beperkte tijd om zijn zetten te bedenken, en net als in het echte leven gaat het altijd anders en moet je beslissingen nemen die je als mens niet altijd helemaal kunt overzien. Het gevolg kan zijn dat je spijt krijgt van je daden, maar gedane zaken nemen geen keer, het gaat fout en er vallen dus beslissingen. Omdat we van elkaar leren en omdat enkelingen uitzonderlijk intelligent zijn komen de meest schitterende winsten op het dambord, dat is kunst en soms als het lukt om die vondsten ook in de wedstrijdsport uit te voeren dan zijn het de overwinningen die de handen op elkaar krijgen.

Moderne stromingen willen nu dat het spel een ander spel wordt dan het is door het een beslissingsspel te laten worden. Een betere stand maar nog altijd remise moet een soort van surrogaat winst worden, natuurlijk je kunt er een ranglijst verschil mee bewerkstelligen maar als sporter hou ik daar een zeer onprettig gevoel aan over.
Dammen heeft het als spel moeilijk nu het zo nodig een sport moet zijn met veel beslissingen. Vreemd genoeg zoekt de damsport het niet in snelle barrages (sneldammen voor derde punt na remise) al wordt de duur van de partijen wel steeds korter. Alles ten nadelen van het spelniveau en ten faveure van de uitslagen/beslissingen. Over 25 jaar zal de conclusie wel zijn. Dat eindspelen vroeger veel beter behandeld werden en het spelniveau toch wel veel beter was. En ik hoop dat ik dan als stokoud mannetje nog even met de vinger kan wijzen op die goede oude tijd toen dammers nog de tijd kregen om de beste zet te vinden en niet maar iets gingen spelen omdat het snel moet, en dat ze remise eindspelen tot in den treurnis spelen om uiteindelijk te kunnen zeggen dat er toch een beetje gewonnen is (het plusje).

Waar het om gaat is dat ik in de 7 om 7 kom, omdat wit fouten gemaakt heeft. Iedereen snapt wel dat zo'n 7 om 7 gewonnen hoort te zijn. Maar het is weer eens remise. In een goed spel hoor je groot voordeel te kunnen verzilveren natuurlijk.
Maar dit alles is al zo vaak betoogd. Inmiddels heb ik me wel neergelegd bij de situatie. Op topniveau hebben we nog plusremises gelukkig. Eigenlijk is een plusremise vaak hoger aan te slaan dan een echte overwinning, want overwinningen op topniveau komen vooral voor dankzij blunders. Als de tegenstander zich vanuit slechte stand goed verdedigt, is er niet meer te halen dan een plusremise.
Overigens zoekt de FMJD het wel degelijk in snellere barrages, zie de World Cup toernooien en de laatste WK-match!
Maar op een WK rondtoernooi kun je domweg niet meer zonder plusremises, welke anti-intellectuele geluiden er ook mogen weerklinken:

Dammen als kunst en spel van perfectie gaat dus niet om winnen maar om perfect manoeuvreren om het evenwicht te behouden, om in leven te blijven.

Als dit waar zou zijn, zou ik allang gestopt zijn met dammen. Als er niet meer geprobeerd wordt te winnen, wordt het een saai ouwemannenspel. Dat trekt niet veel nieuwe leden aan vermoed ik.

[Dieter]

Dammen vanuit de beginstand is remise. Het is een evenwichtige stand en het doel van het spelen is te proberen dit evenwicht in die mate te verbreken dat de tegenstander niets rest dan schijven te geven dan wel vast te lopen waardoor hij verliest.
Aangezien de kansen echter gelijk zijn kan dit doel alleen bereikt worden door het nemen van grote risico’s. Spelers moeten fouten maken of geforceerd worden fouten te maken.
Misschien is het hogere doel dus wel proberen te winnen maar omdat die beslissing altijd kan worden teruggevoerd op de gemaakte fout is het hogere doel misschien ook wel om geen fouten te maken en remise te spelen. Ik denk dat, dat laatste het geval is.

Dammen als kunst en spel van perfectie gaat dus niet om winnen maar om perfect manoeuvreren om het evenwicht te behouden, om in leven te blijven.
Maar dammen is ook sport, en dan zijn beslissingen belangrijk. Om die reden geven we spelers een beperkte tijd om zijn zetten te bedenken, en net als in het echte leven gaat het altijd anders en moet je beslissingen nemen die je als mens niet altijd helemaal kunt overzien. Het gevolg kan zijn dat je spijt krijgt van je daden, maar gedane zaken nemen geen keer, het gaat fout en er vallen dus beslissingen. Omdat we van elkaar leren en omdat enkelingen uitzonderlijk intelligent zijn komen de meest schitterende winsten op het dambord, dat is kunst en soms als het lukt om die vondsten ook in de wedstrijdsport uit te voeren dan zijn het de overwinningen die de handen op elkaar krijgen.

Moderne stromingen willen nu dat het spel een ander spel wordt dan het is door het een beslissingsspel te laten worden. Een betere stand maar nog altijd remise moet een soort van surrogaat winst worden, natuurlijk je kunt er een ranglijst verschil mee bewerkstelligen maar als sporter hou ik daar een zeer onprettig gevoel aan over.
Dammen heeft het als spel moeilijk nu het zo nodig een sport moet zijn met veel beslissingen. Vreemd genoeg zoekt de damsport het niet in snelle barrages (sneldammen voor derde punt na remise) al wordt de duur van de partijen wel steeds korter. Alles ten nadelen van het spelniveau en ten faveure van de uitslagen/beslissingen. Over 25 jaar zal de conclusie wel zijn. Dat eindspelen vroeger veel beter behandeld werden en het spelniveau toch wel veel beter was. En ik hoop dat ik dan als stokoud mannetje nog even met de vinger kan wijzen op die goede oude tijd toen dammers nog de tijd kregen om de beste zet te vinden en niet maar iets gingen spelen omdat het snel moet, en dat ze remise eindspelen tot in den treurnis spelen om uiteindelijk te kunnen zeggen dat er toch een beetje gewonnen is (het plusje).

Waar zit de ´like´-knop?

O, daarvoor moet ik dit maar naar facebook overzetten

[Dieter]

Dammen vanuit de beginstand is remise. Het is een evenwichtige stand en het doel van het spelen is te proberen dit evenwicht in die mate te verbreken dat de tegenstander niets rest dan schijven te geven dan wel vast te lopen waardoor hij verliest.
Aangezien de kansen echter gelijk zijn kan dit doel alleen bereikt worden door het nemen van grote risico’s. Spelers moeten fouten maken of geforceerd worden fouten te maken.
Misschien is het hogere doel dus wel proberen te winnen maar omdat die beslissing altijd kan worden teruggevoerd op de gemaakte fout is het hogere doel misschien ook wel om geen fouten te maken en remise te spelen. Ik denk dat, dat laatste het geval is.

Maar dammen is ook sport, en dan zijn beslissingen belangrijk. Om die reden geven we spelers een beperkte tijd om zijn zetten te bedenken, en net als in het echte leven gaat het altijd anders en moet je beslissingen nemen die je als mens niet altijd helemaal kunt overzien. Het gevolg kan zijn dat je spijt krijgt van je daden, maar gedane zaken nemen geen keer, het gaat fout en er vallen dus beslissingen. Omdat we van elkaar leren en omdat enkelingen uitzonderlijk intelligent zijn komen de meest schitterende winsten op het dambord, dat is kunst en soms als het lukt om die vondsten ook in de wedstrijdsport uit te voeren dan zijn het de overwinningen die de handen op elkaar krijgen.

Moderne stromingen willen nu dat het spel een ander spel wordt dan het is door het een beslissingsspel te laten worden. Een betere stand maar nog altijd remise moet een soort van surrogaat winst worden, natuurlijk je kunt er een ranglijst verschil mee bewerkstelligen maar als sporter hou ik daar een zeer onprettig gevoel aan over.
Dammen heeft het als spel moeilijk nu het zo nodig een sport moet zijn met veel beslissingen. Vreemd genoeg zoekt de damsport het niet in snelle barrages (sneldammen voor derde punt na remise) al wordt de duur van de partijen wel steeds korter. Alles ten nadelen van het spelniveau en ten faveure van de uitslagen/beslissingen. Over 25 jaar zal de conclusie wel zijn. Dat eindspelen vroeger veel beter behandeld werden en het spelniveau toch wel veel beter was. En ik hoop dat ik dan als stokoud mannetje nog even met de vinger kan wijzen op die goede oude tijd toen dammers nog de tijd kregen om de beste zet te vinden en niet maar iets gingen spelen omdat het snel moet, en dat ze remise eindspelen tot in den treurnis spelen om uiteindelijk te kunnen zeggen dat er toch een beetje gewonnen is (het plusje).

Waar het om gaat is dat ik in de 7 om 7 kom, omdat wit fouten gemaakt heeft. Iedereen snapt wel dat zo'n 7 om 7 gewonnen hoort te zijn. Maar het is weer eens remise. In een goed spel hoor je groot voordeel te kunnen verzilveren natuurlijk.
Maar dit alles is al zo vaak betoogd. Inmiddels heb ik me wel neergelegd bij de situatie. Op topniveau hebben we nog plusremises gelukkig. Eigenlijk is een plusremise vaak hoger aan te slaan dan een echte overwinning, want overwinningen op topniveau komen vooral voor dankzij blunders. Als de tegenstander zich vanuit slechte stand goed verdedigt, is er niet meer te halen dan een plusremise.
Overigens zoekt de FMJD het wel degelijk in snellere barrages, zie de World Cup toernooien en de laatste WK-match!
Maar op een WK rondtoernooi kun je domweg niet meer zonder plusremises, welke anti-intellectuele geluiden er ook mogen weerklinken:

Dammen als kunst en spel van perfectie gaat dus niet om winnen maar om perfect manoeuvreren om het evenwicht te behouden, om in leven te blijven.

Als dit waar zou zijn, zou ik allang gestopt zijn met dammen. Als er niet meer geprobeerd wordt te winnen, wordt het een saai ouwemannenspel. Dat trekt niet veel nieuwe leden aan vermoed ik.

Wel goed lezen Tjalling, "Dammen als kunst en spel" is iets heel anders dan dammen om sportieve prestaties. Sport gaat per definitie om winnen en een sportman die niet voor winst gaat is in mijn ogen geen sportman, daar zijn we het helemaal over eens. Onze sport is het evenwicht te proberen te verstoren en zo tot winst te komen en dit onder een bepaalde tijdsdruk om de kans op succes te vergroten. De wil om te winnen en de vrees om te verliezen maakt dat mensen van nature vaak (te) voorzichtig worden, gelukkig hebben we nog dammers als Georgiev

[Michel Stempher]

Op dit moment is iemand live de opstellingen aan het invoeren! Ik verwacht dat de uitslagen dan ook niet lang op zich zullen laten wachten. Goed werk!!

[Alex]

Op dit moment is iemand live de opstellingen aan het invoeren! Ik verwacht dat de uitslagen dan ook niet lang op zich zullen laten wachten. Goed werk!!

Er gaat wat mis bij RDC - Het Noorden, welke uitslagen horen bij de gewone wedstrijd en welke bij de sneldamwedstrijd? In het verleden werd 1-4 1-4 ingevoerd.

[Jasper Lemmen]

Gisteren was ik getuige van de bekerfinale in Huissen waar Huissen de finale overtuigend won. Een unicum, het was een club nog nooit eerder gelukt om in een seizoen landskampioen én bekerkampioen te worden. Nog voordat een van de partijen van de andere wedstrijden uit was, had Huissen in de finale al met 7-1 van RDC gewonnen. Om de paar minuten keek Cor van Dusseldorp verwonderd om zich heen en zag zijn teamgenoten in combinaties trappen.


Richard Kromhout-Johan Krajenbrink 0-2
1.43-38? 24-30 2.35x24 18-22 3.28x26 16-21 4.26x17 8-12 5.17x19 14x41 6.47x36 20x47


Pepijn van den Brink-Steven den Hollander 2-0
1.19-24 2.34-29 24-30 3.27-21 16x27? na 26x17 is de stand gelijkwaardig 4.31x22 18x27 5.32x21 26x17 6.29-24 30x19 7.28-23 19x28 8.33x2

Op dat moment had Huissen aan één punt genoeg, dus zette Geert van Aalten een remisecombinatie in, die vervolgens direct werd opgegeven door Richard Meijer. Cor van Dusseldorp en Jos Stokkel kwamen direct daarna remise overeen, waarna de finale snel voorbij was.

De spannendste wedstrijd van Huissen was echter tegen de Oldehove. De beslissing viel in deze partij:


Johan Krajenbrink-Maikel Palmans 2-0
Toen zwart hier 1.21-27 speelde leek wit verloren te staan. 2.37-32 verliest snel na 16-21 en ook 2.37-31 14-19 is niet best voor wit. Na 2.28-23 13-19 3.24x13 8x28 4.35-30 moet zwart wel oppassen. Het logische 2-8 verliest spectaculair door 5.29-24 20x40 6.37-32 25x43 7.32x3 28x39 8.3x25 43x32 9.25x45, maar na het nuchtere 4...14-19 5.29-23 16-21 6.23x32 20-24 wint hij gemakkelijk. Tot slot lijkt wit na 2.26-21 17x26 3.28x17 13-18 in de problemen te komen, maar na 4.37-31 26x37 5.38-32 27x38 6.33x31 18-23 7.29x18 20x40 8.35x44 8-12 9.18x7 2x22 10.31-27 22x31 11.36x27 kan hij het nog wel redden.
Krajenbrink wist met weinig tijd op de klok de kansrijkste verdediging te vinden via: 2.35-30! Na 2...16-21 3.28-23 13-19 4.24x13 8x28 kan wit het via 5.30-24 gelijkwaardig houden. Zwart ging verder via 2...2-7 3.28-23 8-12 3...14-19 4.23x14 20x9 was hier aangewezen 4.37-31 7-11 Nu was 4...14-19 5.23x14 20x9 de laatste kans op een eindspel. In de partij won wit afgetekend via 5.23-19 14x23 6.29x9 6.29x7 20x40 7.7-2 25x32 8.2x44 wint ook 6...20x40 7.39-34 40x29 8.33x24 25x34 9.9-4 Dankzij de dreiging met 38-32, waar 12-18 ook niet tegen helpt, moet zwart fiks gaan offeren. 27-32 10.38x7 11x2 11.4-18 en zwart gaf het op. Op 34-39 volgt 12.18-22 17x28 13.26-21 16x27 14.31x44

Bij dat fragment, waarbij de aanvallende partij in 'ademnood' zit moest ik direct denken aan dit openingsoffer, dat al enkele slachtoffers heeft gemaakt:
1.33-29 19-23 2.35-30 20-25 3.40-35 14-20 4.44-40 10-14 5.38-33 5-10 6.50-44 16-21 7.42-38 21-26 8.32-28 23x32 9.37x28 26x37 10.41x32 17-21 11.36-31 21-26 12.47-42 26x37 13.42x31 11-17 14.46-41 6-11 15.48-42 18-22 16.30-24 1-6 17.41-36 11-16 18.42-37 7-11 19.31-26 16-21 20.37-31?

22-27 21.31x22 12-18 Z+

[Kosmos]

Leuke fragmenten, Jasper.
Voor een verslagje over het bekertoernooi vanuit De Oldehove-perspectief, zie:

http://www.deoldehove.nl/