Post
by Kosmos » Wed Dec 16, 2009 23:58
Ik wil even reageren op het interessante stukje van Ganesha.
Ik ben zonder godsdienst opgevoed. Vandaar dat het logisch was dat ik mijn spirituele reis begon als impersonalist. Voor een impersonalist is de Kosmos schepper en schepping tegelijk. Deze visie komt niet verder dan de abstractie van de Kosmos (= Brahma). God kent een abstract aspect (Brahma), maar ook een persoonlijk aspect: Krishna (= Kristos = Christus), die parashiva, paravishnu en parabrahma is (boven Shiva, Vishnu en Brahma uitgaat). God bevat alles in de Kosmos, maar is ook persoonlijk aanwezig in of buiten de Kosmos (als Govinda, de transcendente God) en is aanwezig als de Superziel in ieders hart (als de immanente God, Vishnu). Ook in het hart van dieren en zelfs bomen en planten hebben een ziel en Superziel.
De bedoeling van het leven is om te genieten (jazeker, existence is a game!) en geestelijk genot is hoger dan materialistisch genot. Geestelijk genot neemt toe naarmate je relatie met God beter wordt. Het aangaan van een persoonlijke relatie met God is iets wat voorbestemd is aan mensen. Dieren hebben een ziel en dus ook bewustzijn, maar niet zo hoog om na te denken over God.
Een personalist (zoals ik) zal daarom nooit ernaar streven om te re-incarneren in een varken. (niet tot een varken, je bent geen varken, maar je bent als ziel de kenner, de getuige van een varken).
Waarom denk je dat een varken gelukkiger is dan een mens, beste Ganesha?
Zowel impersonalisten als mensen die de gehele waarheid kennen ( ) weten dat ze niet hun lichaam zijn. We zijn niet ons lichaam -al mag Harry Muilezel dat dan wel denken en een hele hoop intellectuelen met hem- neen, we zijn een ziel, de kenner, de getuige van ons lichaam. Dat leer je vanzelf als je dagelijks gaat mediteren.
Maar de meeste mensen identificeren zich met hun lichaam en onstijgen daardoor het dierlijke niveau niet. Geen vrees, er zijn kansen, levens genoeg om je Zelf te realiseren. Het Zelf is de tegenhanger van het Ego. Het ego ziet zichzelf gescheiden van andere wezens. Het Zelf ziet zichzelf verbonden met andere wezens. Het ego gelooft in illussies (maya), maar het Zelf is verbonden met de werkelijkheid, die volledig geestelijk van aard is.
Voor de sceptici: Denk maar niet dat ik me ooit zal schamen voor mijn praatjes, want ik scoorde op logica altijd hoge cijfers, ben absoluut niet achterlijk, heb diepgravend onderzoek verrricht naar spirituele bronnen uit diverse culturen. De leer van de Veda's beschouw ik als volkomen logisch, wijs en waar.
Zo beweren de Veda's dat de Kosmos stikt van het leven: overal is leven. De Veda's (de oudste religieuze bronnen, duizenden jaren ouder dan de Bijbel!) beweren dat er in de grootste koude en in de meest extreme hitte (zoals op de Zon) leven bestaat. Dat ontkende de wetenschappelijke elite vroeger glashard. Inmiddels weet men dat in extreme kou, op extreme diepten en zels op Mars (waarschijnlijk) leven is. Microscopisch kleine wezentjes betreft het hier, maar het is leven. Dat ook op de Zon leven is, weet men nog niet, maar ik voorspel dat de Veda's opnieuw gelijk krijgen.
Er zijn 330 miljoen halfgoden (=engelen) volgens de Veda's. U denkt: belachelijk veel? Welnee, het zijn engelen voor de gehele Kosmos, die bestaat uit circa 100 miljard sterrenstelsels van elk zo'n 100 miljard sterren...
Heaven is no location, but a state of mind