De Telegraaf, 15 januari 2006
DAMMEN
Gisteren zijn op Sportcentrum Papendal de halve finales van het NK dammen van start gegaan. Het aantal beslissingen bij de mannen viel erg tegen. Van de twintig partijen in de vier groepen eindigden slechts vier duels in winst. Kanshebber Marino Barkel versloeg debutant Marc Bremer en de geroutineerde Anton van Berkel bleef de taaie Cor van Dusseldorp de baas. In dezelfde groep won de aankomende topper Jasper Lemmen van Jasper Daems. In de derde groep eindigde alles in remise, terwijl in de laatste groep Sven Winkel te sterk was voor routinier Herman van Westerloo. Bij de vrouwen eindigde van de zes partijen slechts een duel onbeslist.
KRANTENARTIKELEN - 2006
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Artikel uit De Gelderlander van 12-01-2006
Een nieuwe wind: schakers moeten ‘socializen’
Door HENNY HAGGEMAN
Het Corustoernooi is het visitekaartje van het vaderlandse schaak, maar verbloemt dat het met de denksport droevig is gesteld. Dat constateert de nieuwe voorzitter van de KNSB Joop Roozeboom ook. De oud - preses van de rugbybond wordt door zijn leden met argusogen bekeken.
Wijk aan Zee is vanaf zaterdag volgens traditie weer het kloppend hart van de schaakwereld. Hier achter de duinen heeft de internationale crème de la crème van de denksport zich verzameld en kruisen liefst zes schakers uit de toptien de degens in het Corustoernooi alsof het een strijd om de mondiale titel betreft.
In de schaduw van deze toppers nemen ook pakweg 1500 amateurs op hun eigen niveau de stukken ter hand. Een schaakfeest dat twee weken lang duizenden toeschouwers naar sporthal De Moriaan - plaats van handeling - trekt. Dit aanschouwend zou een onwetende bezoeker niet verwachten dat het in werkelijkheid droevig gesteld is met het Nederlandse schaak.
Bovenstaand visitekaartje verbloemt namelijk niet dat het ledental van de Nederlandse schaakbond (KNSB) jaarlijks daalt met ongeveer 4 procent (tot onder de 23.000 inmiddels, terwijl er vijftien jaar geleden meer dan 30.000 waren). Corus vertelt evenmin dat links en rechts clubs worden opgedoekt omdat ze amper, of niet eens, een team op de been kunnen brengen. De talentvolle jeugd - met voorop de kwikzilverachtige Daniël Stellwagen, die een studie scheikunde verkiest boven een bestaan als professional - verhult ook al niet dat de ooit zo voorname denksport vergrijst en de geur van oude mannen met zich draagt. Wijk aan Zee ten spijt, het is duidelijk dat er iets grondig mis is met het imago van de vaderlandse schaaksport.
Dat had Joop Roozeboom ook al vlot geconstateerd. De Haarlemmer was koud aangetreden als voorzitter van de schaakbond toen tijdens een themadag van de bond in november een spreker uitviel en hij zei: ‘Dat uurtje vul ik wel’.
Roozeboom poneerde vanuit de losse pols wat pakkende stellingen in de hoop op wat reacties en het eerste statement loog er niet om: „Binnen drie jaar wil ik het aantal leden van de schaakbond met de helft laten toenemen.“
Even was het stil in de zaal en toen klonk korzelig uit een van de rijen: „Ik wil ook wel eens wat...“
Roozeboom was er zich toen ongetwijfeld al van bewust dat hij een eigengereid en moeizaam plooibaar volkje voorzat. Een groep die hij eigenlijk ook helemaal niet zo goed kende, voordat hij begin 2005 reageerde op een personeelsadvertentie in de Volkskrant, die hem verbaasde maar ook zijn aandacht trok: de schaakbond zocht een voorzitter. „Vreemd, dacht ik“, zegt Roozeboom. „Een voorzitter zoek je toch in eigen gelederen?“ Maar de eigenaar van een marketingbureau belde naar het bondsbureau en werd door KNSB-directeur Simon Gribling persoonlijk uitgenodigd om een brief te schrijven.
Diezelfde Gribling is sinds 1 januari van dit jaar niet meer in dienst van de KNSB omdat zijn visie niet strookt met die van Roozeboom. De nieuwe voorzitter van de schaakbond gelooft niet in zachte heelmeesters. Roozeboom: „Soms kom je erachter dat je op een doodlopend pad zit met iemand en dat je een ander pad op moet. Zo gaat het ook met bestuurders. Het nieuwe bestuur - met twee vrouwen! - is gericht op de buitenwereld. Daar moeten we naar toe.“
„Met mij hoeven de leden geen boom op te zetten over het Lets gambiet“, zegt Roozeboom, maar dat wil niet zeggen dat hij geen affiniteit heeft met de schaakwereld. In zijn studietijd (1972) speelde Roozeboom samen met vrienden partijen na uit de geruchtmakende match Spasski - Fischer („Die Fischer was een malloot, maar door hem gingen horden schaken“). Later speelde hij een blauwe maandag bij de schaakclub Zukertort in Amstelveen. Roozeboom: „Tot een tegenstander rook in m’n gezicht blies. Toen ben ik gestopt.“
De voorzitter van de schaakbond is eigenlijk rugbyer. Tot voor twee jaar terug - dertig seizoenen lang - beoefende hij de sport voor stoere mannen actief. Toen zijn dochtertje werd geboren kreeg ze een rammelaar in de vorm van een rugbybal en ongeveer tegelijkertijd (1992) werd hij voorzitter van de rugbybond. „De problemen logen er niet om. Er zat een bestuur van zeventien man, het ledental liep terug, er was een financieel tekort en de directeur zat overspannen thuis. Vijf jaar later vertrok ik weer. Het ledental was verdubbeld en het nationale rugbyteam zat tegen de wereldtop aan. Treurig genoeg is de bond daarna weer in elkaar gestort. Dat zie je wel vaker.“
Sinds Roozeboom in september aantrad als voorzitter van de KNSB zorgde hij voor een sanering op het bondsbureau van anderhalve ton euro (waarbij wat medewerkers sneuvelden en uiteindelijk dus de directeur) en stelde een nieuw bestuur samen. Behalve dat Roozeboom bij de reorganisatie put uit zijn ervaringen bij de rugbybond, komt ook zijn professie van pas. „Mijn marketingbureau licht in zes weken een bedrijf door. Daarna weet de directie precies wat ze te doen staat en zijn wij weg. Een kwestie van het bedrijf en haar imago positioneren. Een systeem dat naadloos is toe te passen op de schaakbond.“
De hockeybond - een successtory met een enorme toeloop van leden - is het grote voorbeeld voor Roozeboom. „Hockey is elitair en dat blijkt een trekker. Mensen hebben minder tijd en er zijn meer tweeverdieners met kinderen. De sterke kant van hockey is dat het een gezinssport is. Dus regel maaltijden op de club en zorg voor huiswerkbegeleiding. Schaken is geen gezinssport maar wel leuk om met anderen te doen. Ik vind dan ook dat je moet kunnen praten tijdens een partij, al zal dat voor sommigen een aanpassing zijn.“
De kern van Roozebooms betoog is dat de naar binnen gekeerde schaakwereld moet socializen. „Schaken beperkt zich al veel te lang tot het serieuze competitieschaak. Dan praat je niet. Maar er is zoveel meer. Competitie is een dood ding, je moet het sociale aspect van het schaken benadrukken. Ik zie de schaakclub als een mogelijk netwerk. Niet direct een rotaryclub maar wel een sociëteit waar je naast het schaken ook een borrel kunt drinken en een praatje maken. Schaken en praten gaan prima samen.“
Roozeboom ziet geen reden waarom de KNSB er over drie jaar géén 12.000 leden bij heeft. „Schaken is toegankelijk, goedkoop - laatst vroeg een ouder aan me of die 75 euro soms de contributie per maand was - en goed voor je intelligentie. Alle voorwaarden voor succes zijn er. Schaken is poepmodern, vetgaaf. De jeugdige talenten zijn de nieuwe helden. Met alle respect, Jan Timman is dat niet meer. Maar wel de meisjes Bensdorp en Mühren. Jonge schaaksters die je kan inzetten als speerpunten voor de jeugd.“
De Nederlandse schaakwereld - conservatief van inslag - kijkt met argusogen naar de nieuwe voorzitter. Roozeboom, die opstapt als de doelstelling (de helft meer leden) niet wordt bereikt, ligt er niet wakker van. „Vanavond schaak ik met een vriend. Heel gezellig. Zonder klok want daar word ik alleen maar nerveus van.“
CORUSTOERNOOI
Morgen is de loting van de 68ste uitgave van het Corustoernooi dat zaterdag begint. In de A-groep van 14 spelers is de mondiale top sterk vertegenwoordigd. Wereldkampioen Veselin Topalov (nummer 2 van de wereldranglijst) treft ondermeer Viswanathan Anand (3), Levon Aronian (5), Peter Leko (7), Vissily Ivanchuk (8) en Boris Gelfand (9). Drie Nederlanders doen mee in het geweld: Ivan Sokolov (24), Sergej Tiviakov (33) en Loek van Wely (59). Gary Kasparov is nog altijd nummer 1 van de ranglijst, maar is vorig jaar gestopt. Daarnaast zijn er nog twee grootmeestergroepen, talloze vier- en tienkampen en wordt onder meer het NK voor journalisten gespeeld.
Een nieuwe wind: schakers moeten ‘socializen’
Door HENNY HAGGEMAN
Het Corustoernooi is het visitekaartje van het vaderlandse schaak, maar verbloemt dat het met de denksport droevig is gesteld. Dat constateert de nieuwe voorzitter van de KNSB Joop Roozeboom ook. De oud - preses van de rugbybond wordt door zijn leden met argusogen bekeken.
Wijk aan Zee is vanaf zaterdag volgens traditie weer het kloppend hart van de schaakwereld. Hier achter de duinen heeft de internationale crème de la crème van de denksport zich verzameld en kruisen liefst zes schakers uit de toptien de degens in het Corustoernooi alsof het een strijd om de mondiale titel betreft.
In de schaduw van deze toppers nemen ook pakweg 1500 amateurs op hun eigen niveau de stukken ter hand. Een schaakfeest dat twee weken lang duizenden toeschouwers naar sporthal De Moriaan - plaats van handeling - trekt. Dit aanschouwend zou een onwetende bezoeker niet verwachten dat het in werkelijkheid droevig gesteld is met het Nederlandse schaak.
Bovenstaand visitekaartje verbloemt namelijk niet dat het ledental van de Nederlandse schaakbond (KNSB) jaarlijks daalt met ongeveer 4 procent (tot onder de 23.000 inmiddels, terwijl er vijftien jaar geleden meer dan 30.000 waren). Corus vertelt evenmin dat links en rechts clubs worden opgedoekt omdat ze amper, of niet eens, een team op de been kunnen brengen. De talentvolle jeugd - met voorop de kwikzilverachtige Daniël Stellwagen, die een studie scheikunde verkiest boven een bestaan als professional - verhult ook al niet dat de ooit zo voorname denksport vergrijst en de geur van oude mannen met zich draagt. Wijk aan Zee ten spijt, het is duidelijk dat er iets grondig mis is met het imago van de vaderlandse schaaksport.
Dat had Joop Roozeboom ook al vlot geconstateerd. De Haarlemmer was koud aangetreden als voorzitter van de schaakbond toen tijdens een themadag van de bond in november een spreker uitviel en hij zei: ‘Dat uurtje vul ik wel’.
Roozeboom poneerde vanuit de losse pols wat pakkende stellingen in de hoop op wat reacties en het eerste statement loog er niet om: „Binnen drie jaar wil ik het aantal leden van de schaakbond met de helft laten toenemen.“
Even was het stil in de zaal en toen klonk korzelig uit een van de rijen: „Ik wil ook wel eens wat...“
Roozeboom was er zich toen ongetwijfeld al van bewust dat hij een eigengereid en moeizaam plooibaar volkje voorzat. Een groep die hij eigenlijk ook helemaal niet zo goed kende, voordat hij begin 2005 reageerde op een personeelsadvertentie in de Volkskrant, die hem verbaasde maar ook zijn aandacht trok: de schaakbond zocht een voorzitter. „Vreemd, dacht ik“, zegt Roozeboom. „Een voorzitter zoek je toch in eigen gelederen?“ Maar de eigenaar van een marketingbureau belde naar het bondsbureau en werd door KNSB-directeur Simon Gribling persoonlijk uitgenodigd om een brief te schrijven.
Diezelfde Gribling is sinds 1 januari van dit jaar niet meer in dienst van de KNSB omdat zijn visie niet strookt met die van Roozeboom. De nieuwe voorzitter van de schaakbond gelooft niet in zachte heelmeesters. Roozeboom: „Soms kom je erachter dat je op een doodlopend pad zit met iemand en dat je een ander pad op moet. Zo gaat het ook met bestuurders. Het nieuwe bestuur - met twee vrouwen! - is gericht op de buitenwereld. Daar moeten we naar toe.“
„Met mij hoeven de leden geen boom op te zetten over het Lets gambiet“, zegt Roozeboom, maar dat wil niet zeggen dat hij geen affiniteit heeft met de schaakwereld. In zijn studietijd (1972) speelde Roozeboom samen met vrienden partijen na uit de geruchtmakende match Spasski - Fischer („Die Fischer was een malloot, maar door hem gingen horden schaken“). Later speelde hij een blauwe maandag bij de schaakclub Zukertort in Amstelveen. Roozeboom: „Tot een tegenstander rook in m’n gezicht blies. Toen ben ik gestopt.“
De voorzitter van de schaakbond is eigenlijk rugbyer. Tot voor twee jaar terug - dertig seizoenen lang - beoefende hij de sport voor stoere mannen actief. Toen zijn dochtertje werd geboren kreeg ze een rammelaar in de vorm van een rugbybal en ongeveer tegelijkertijd (1992) werd hij voorzitter van de rugbybond. „De problemen logen er niet om. Er zat een bestuur van zeventien man, het ledental liep terug, er was een financieel tekort en de directeur zat overspannen thuis. Vijf jaar later vertrok ik weer. Het ledental was verdubbeld en het nationale rugbyteam zat tegen de wereldtop aan. Treurig genoeg is de bond daarna weer in elkaar gestort. Dat zie je wel vaker.“
Sinds Roozeboom in september aantrad als voorzitter van de KNSB zorgde hij voor een sanering op het bondsbureau van anderhalve ton euro (waarbij wat medewerkers sneuvelden en uiteindelijk dus de directeur) en stelde een nieuw bestuur samen. Behalve dat Roozeboom bij de reorganisatie put uit zijn ervaringen bij de rugbybond, komt ook zijn professie van pas. „Mijn marketingbureau licht in zes weken een bedrijf door. Daarna weet de directie precies wat ze te doen staat en zijn wij weg. Een kwestie van het bedrijf en haar imago positioneren. Een systeem dat naadloos is toe te passen op de schaakbond.“
De hockeybond - een successtory met een enorme toeloop van leden - is het grote voorbeeld voor Roozeboom. „Hockey is elitair en dat blijkt een trekker. Mensen hebben minder tijd en er zijn meer tweeverdieners met kinderen. De sterke kant van hockey is dat het een gezinssport is. Dus regel maaltijden op de club en zorg voor huiswerkbegeleiding. Schaken is geen gezinssport maar wel leuk om met anderen te doen. Ik vind dan ook dat je moet kunnen praten tijdens een partij, al zal dat voor sommigen een aanpassing zijn.“
De kern van Roozebooms betoog is dat de naar binnen gekeerde schaakwereld moet socializen. „Schaken beperkt zich al veel te lang tot het serieuze competitieschaak. Dan praat je niet. Maar er is zoveel meer. Competitie is een dood ding, je moet het sociale aspect van het schaken benadrukken. Ik zie de schaakclub als een mogelijk netwerk. Niet direct een rotaryclub maar wel een sociëteit waar je naast het schaken ook een borrel kunt drinken en een praatje maken. Schaken en praten gaan prima samen.“
Roozeboom ziet geen reden waarom de KNSB er over drie jaar géén 12.000 leden bij heeft. „Schaken is toegankelijk, goedkoop - laatst vroeg een ouder aan me of die 75 euro soms de contributie per maand was - en goed voor je intelligentie. Alle voorwaarden voor succes zijn er. Schaken is poepmodern, vetgaaf. De jeugdige talenten zijn de nieuwe helden. Met alle respect, Jan Timman is dat niet meer. Maar wel de meisjes Bensdorp en Mühren. Jonge schaaksters die je kan inzetten als speerpunten voor de jeugd.“
De Nederlandse schaakwereld - conservatief van inslag - kijkt met argusogen naar de nieuwe voorzitter. Roozeboom, die opstapt als de doelstelling (de helft meer leden) niet wordt bereikt, ligt er niet wakker van. „Vanavond schaak ik met een vriend. Heel gezellig. Zonder klok want daar word ik alleen maar nerveus van.“
CORUSTOERNOOI
Morgen is de loting van de 68ste uitgave van het Corustoernooi dat zaterdag begint. In de A-groep van 14 spelers is de mondiale top sterk vertegenwoordigd. Wereldkampioen Veselin Topalov (nummer 2 van de wereldranglijst) treft ondermeer Viswanathan Anand (3), Levon Aronian (5), Peter Leko (7), Vissily Ivanchuk (8) en Boris Gelfand (9). Drie Nederlanders doen mee in het geweld: Ivan Sokolov (24), Sergej Tiviakov (33) en Loek van Wely (59). Gary Kasparov is nog altijd nummer 1 van de ranglijst, maar is vorig jaar gestopt. Daarnaast zijn er nog twee grootmeestergroepen, talloze vier- en tienkampen en wordt onder meer het NK voor journalisten gespeeld.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Artikel uit De Gelderlander van 30-11-2005
PASSAGE PASSÉ STRIJDT TEGEN VERGRIJZING
Door LEO HEUS
Direct nadat hij met pensioen ging, begon Sjef Soyer (68) met bridge. De passageclub, Passage Passé, drie weken bridge tijdens zijn vakantie: Soyer ontwikkelde een passie. Als voorzitter van Passage Passé vraagt hij al tien jaar lang bij iedere jaarvergadering om een minuut stilte.
Sjef en Marian Soyer uit Ubbergen keerden vorige week terug van een weekje vakantie in de Algarve in Zuid-Portugal. De grijns van Sjef verraadt een geslaagde missie. "Een bridgereis, het gezelschap bestond uit tachtig bridgers. Allemaal Nederlanders. Vijf avonden per week bridgen. Drie weken achter elkaar."
Ook Marian ervoer de reis als geslaagd: "Zonder dat bridgen zou ik er nooit van mijn leven naar toe gaan." Naast de praktijk doet het echtpaar tijdens zo'n bridgereis ook aan theorie. De laatste uitgaven van Bridge, het lijfblad van de bond dat vol staat met probleemspellen, gaan steevast mee in de koffer.
Sjef en Marian onderhouden naast de echtelijke relatie ook een bridgepartnership. Vanaf 1992, het jaar dat ze begonnen. Dwars tegen de gangbare opvatting, dat het levensgevaarlijk is om met je levenspartner te gaan bridgen, in. Deze denksport tart alle vormen van tolerantie, en vergt veel samenwerking. "We hebben nooit ruzie gehad. Gelukkig maar, want het blijkt heel moeilijk om een nieuwe partner te vinden. In het westen van het land bestaan zelfs bridgemakelaars. Die kun je inschakelen om een bridgepartner te vinden." Waarschijnlijk vormen Sjef en Marian Soyer de uitzondering die de regel bevestigt.
Na een werkzaam leven als bedrijfsleider bij de Hema mocht Sjef al op z'n vijfenvijftigste met pensioen. "Een vriend wees me toen op bridge. De Nederlandse Bridge Bond (NBB) was net begonnen met iets nieuws, passageclubs. Die richtten zich op mensen die wilden bridgen maar de stap naar een echte bridgeclub te groot vonden. Twee jaar lang kregen we les, tijdens het spelen keek de bridgedocent over je schouder mee. Na twee jaar trok de bond zich terug en hoopte dat de mensen zich aanmeldden als lid van een echte club."
De NBB stopte enkele jaren geleden met de ondersteuning van passageclubs. Het aantal bridgers groeide, maar de stap naar een officiële club bleef uit. Ook bij de zeventig leden van de passageclub van Sjef en Marian in Nijmegen bestond huiver om uit te zwermen. Ze verzonnen een eigen oplossing. Sjef Soyer: "Fred Grauwmans, een van de docenten, begon op dat moment in Nijmegen met Het Bridgehuis. We besloten bij elkaar te blijven en als nieuwe club in Het Bridgehuis te gaan spelen."
Negen jaar geleden kwam tijdens de oprichtingsvergadering de naam van de nieuwe club aan de orde. 'Passage Passé', riep iemand. Een schot in de roos, unaniem stemde iedereen met deze naam in. De vergadering benoemde Sjef Soyer tot voorzitter.
Soyer: "De NBB was niet gelukkig met deze ontwikkeling, we behoorden door te stromen naar bestaande clubs." Maar Passage Passé sloot zich 'zonder discussie' wel aan bij de NBB. "Negen jaar inmiddels, en zonder contributieverhoging." En docent Fred Grauwmans? Soyer lacht. "Die kijkt niet meer over de schouder mee. Dat is voorbij. In Het Bridgehuis doet hij de horeca."
De bridgebond, die qua ledenaantal deel uit maakt van de nationale toptien van sporten, kampt met een groot probleem: vergrijzing van het ledenbestand. Soyer: "De gemiddelde leeftijd bij de bond ligt rond de 63 jaar. Telkens gaat die omhoog. Tot dusverre heb ik bij elke jaarvergadering om een minuut stilte moeten vragen. De bond probeert met alle macht te verjongen. Wij moeten ook. Eerst hadden we een wachtlijst, maar nu kunnen we op dinsdagavond nog een of twee paren, en op donderdagmiddag zelfs enkele paren gebruiken." Bij Passage Passé ligt de gemiddelde leeftijd op 67.8 ligt.
Overigens lijkt het vergrijzingsprobleem erger dan het is. Bij veel sporten houdt het vanwege fysieke beperkingen op een gegeven moment vanzelf op, een denksport kan tot in lengte van dagen beoefend worden.
In vergelijking met andere denksporten heeft bridge het voordeel van een sterke sociale component. Een kwinkslag hier, een praatje daar, het behoort allemaal tot de mogelijkheden.
Maar tijdens het bieden van een contract wordt gezwegen. Bijna overal in Nederland gebruiken bridgers tegenwoordig de zogenoemde bidding boxen. Met behulp van kaartjes maakt de speler duidelijk welk contract hij wenst te spelen. Fanatieke bridgers boden vroeger met of zonder stemverheffing. Een timide uitgesproken 'doublet' bleek vaak minder solide dan het uitgeschreeuwde doublet. Met de invoering van de bidding boxen verdween die ongeoorloofde vorm van informatieverstrekking van het toneel. Marian Soyer: "Iedereen vindt bidding boxen onmisbaar. Ik begin er niet meer aan als er geen bidding boxen zijn. Er woedt op dit moment zelfs een discussie om het hele biedverloop tot het eind van het spel op tafel te laten liggen."
Op topniveau deed het tafelscherm zijn intrede. Een groot scherm dwars over de tafel verhindert dat partners elkaar via al dan niet opzettelijk oogcontact op het juiste spoor zetten. Zo ver zal het bij Passage Passé niet komen. "Wij verliezen de gezelligheid nooit het oog."
Bridge kost tijd. Sjef Soyer: "Mensen vragen me vaak of ik ze bridge wil leren. 'Hoeveel tijd heb je?', vraag ik dan. Je moet veel spelen om een goede bridger te worden. Heel veel."
www.nbbportal.nl/15031
www.bridge.nl
PASSAGE PASSÉ STRIJDT TEGEN VERGRIJZING
Door LEO HEUS
Direct nadat hij met pensioen ging, begon Sjef Soyer (68) met bridge. De passageclub, Passage Passé, drie weken bridge tijdens zijn vakantie: Soyer ontwikkelde een passie. Als voorzitter van Passage Passé vraagt hij al tien jaar lang bij iedere jaarvergadering om een minuut stilte.
Sjef en Marian Soyer uit Ubbergen keerden vorige week terug van een weekje vakantie in de Algarve in Zuid-Portugal. De grijns van Sjef verraadt een geslaagde missie. "Een bridgereis, het gezelschap bestond uit tachtig bridgers. Allemaal Nederlanders. Vijf avonden per week bridgen. Drie weken achter elkaar."
Ook Marian ervoer de reis als geslaagd: "Zonder dat bridgen zou ik er nooit van mijn leven naar toe gaan." Naast de praktijk doet het echtpaar tijdens zo'n bridgereis ook aan theorie. De laatste uitgaven van Bridge, het lijfblad van de bond dat vol staat met probleemspellen, gaan steevast mee in de koffer.
Sjef en Marian onderhouden naast de echtelijke relatie ook een bridgepartnership. Vanaf 1992, het jaar dat ze begonnen. Dwars tegen de gangbare opvatting, dat het levensgevaarlijk is om met je levenspartner te gaan bridgen, in. Deze denksport tart alle vormen van tolerantie, en vergt veel samenwerking. "We hebben nooit ruzie gehad. Gelukkig maar, want het blijkt heel moeilijk om een nieuwe partner te vinden. In het westen van het land bestaan zelfs bridgemakelaars. Die kun je inschakelen om een bridgepartner te vinden." Waarschijnlijk vormen Sjef en Marian Soyer de uitzondering die de regel bevestigt.
Na een werkzaam leven als bedrijfsleider bij de Hema mocht Sjef al op z'n vijfenvijftigste met pensioen. "Een vriend wees me toen op bridge. De Nederlandse Bridge Bond (NBB) was net begonnen met iets nieuws, passageclubs. Die richtten zich op mensen die wilden bridgen maar de stap naar een echte bridgeclub te groot vonden. Twee jaar lang kregen we les, tijdens het spelen keek de bridgedocent over je schouder mee. Na twee jaar trok de bond zich terug en hoopte dat de mensen zich aanmeldden als lid van een echte club."
De NBB stopte enkele jaren geleden met de ondersteuning van passageclubs. Het aantal bridgers groeide, maar de stap naar een officiële club bleef uit. Ook bij de zeventig leden van de passageclub van Sjef en Marian in Nijmegen bestond huiver om uit te zwermen. Ze verzonnen een eigen oplossing. Sjef Soyer: "Fred Grauwmans, een van de docenten, begon op dat moment in Nijmegen met Het Bridgehuis. We besloten bij elkaar te blijven en als nieuwe club in Het Bridgehuis te gaan spelen."
Negen jaar geleden kwam tijdens de oprichtingsvergadering de naam van de nieuwe club aan de orde. 'Passage Passé', riep iemand. Een schot in de roos, unaniem stemde iedereen met deze naam in. De vergadering benoemde Sjef Soyer tot voorzitter.
Soyer: "De NBB was niet gelukkig met deze ontwikkeling, we behoorden door te stromen naar bestaande clubs." Maar Passage Passé sloot zich 'zonder discussie' wel aan bij de NBB. "Negen jaar inmiddels, en zonder contributieverhoging." En docent Fred Grauwmans? Soyer lacht. "Die kijkt niet meer over de schouder mee. Dat is voorbij. In Het Bridgehuis doet hij de horeca."
De bridgebond, die qua ledenaantal deel uit maakt van de nationale toptien van sporten, kampt met een groot probleem: vergrijzing van het ledenbestand. Soyer: "De gemiddelde leeftijd bij de bond ligt rond de 63 jaar. Telkens gaat die omhoog. Tot dusverre heb ik bij elke jaarvergadering om een minuut stilte moeten vragen. De bond probeert met alle macht te verjongen. Wij moeten ook. Eerst hadden we een wachtlijst, maar nu kunnen we op dinsdagavond nog een of twee paren, en op donderdagmiddag zelfs enkele paren gebruiken." Bij Passage Passé ligt de gemiddelde leeftijd op 67.8 ligt.
Overigens lijkt het vergrijzingsprobleem erger dan het is. Bij veel sporten houdt het vanwege fysieke beperkingen op een gegeven moment vanzelf op, een denksport kan tot in lengte van dagen beoefend worden.
In vergelijking met andere denksporten heeft bridge het voordeel van een sterke sociale component. Een kwinkslag hier, een praatje daar, het behoort allemaal tot de mogelijkheden.
Maar tijdens het bieden van een contract wordt gezwegen. Bijna overal in Nederland gebruiken bridgers tegenwoordig de zogenoemde bidding boxen. Met behulp van kaartjes maakt de speler duidelijk welk contract hij wenst te spelen. Fanatieke bridgers boden vroeger met of zonder stemverheffing. Een timide uitgesproken 'doublet' bleek vaak minder solide dan het uitgeschreeuwde doublet. Met de invoering van de bidding boxen verdween die ongeoorloofde vorm van informatieverstrekking van het toneel. Marian Soyer: "Iedereen vindt bidding boxen onmisbaar. Ik begin er niet meer aan als er geen bidding boxen zijn. Er woedt op dit moment zelfs een discussie om het hele biedverloop tot het eind van het spel op tafel te laten liggen."
Op topniveau deed het tafelscherm zijn intrede. Een groot scherm dwars over de tafel verhindert dat partners elkaar via al dan niet opzettelijk oogcontact op het juiste spoor zetten. Zo ver zal het bij Passage Passé niet komen. "Wij verliezen de gezelligheid nooit het oog."
Bridge kost tijd. Sjef Soyer: "Mensen vragen me vaak of ik ze bridge wil leren. 'Hoeveel tijd heb je?', vraag ik dan. Je moet veel spelen om een goede bridger te worden. Heel veel."
www.nbbportal.nl/15031
www.bridge.nl
-
Ben Anoniem
- Posts: 930
- Joined: Fri Apr 09, 2004 20:38
Adams verslaat wereldkampioen
.. De aanval die Adams ontketende,was
een lust voor het oog.Hij offerde eerst
een pionnetje en vervolgens een paard,
dat Topalov twee zetten in liet staan
maar tenslotte toch nam.Daarna ging het
hard.Topalov offerde zijn dame nog voor
twee torens maar ook dat hielp niet.
"Na afloop zei Topalov tegen me dat hij
zich te laat had gerealiseerd welk een
gevaar hij liep.Dat was zijn ernstigste
fout vond hij",aldus Adams.
.. De aanval die Adams ontketende,was
een lust voor het oog.Hij offerde eerst
een pionnetje en vervolgens een paard,
dat Topalov twee zetten in liet staan
maar tenslotte toch nam.Daarna ging het
hard.Topalov offerde zijn dame nog voor
twee torens maar ook dat hielp niet.
"Na afloop zei Topalov tegen me dat hij
zich te laat had gerealiseerd welk een
gevaar hij liep.Dat was zijn ernstigste
fout vond hij",aldus Adams.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Braintag wrote:Gisteren werd er in Easterein weer het jaarlijkse clubkampioenschap fries dammen gehouden. In de hoofdklasse wist Hartwert1 (het team van Fries kampioen Taeke Kooistra) de 1e plaats te pakken/ Wirdum 1. met Tjalling Goedemoed in de gelederen moest in het onderlinge duel het onderspit delven en kon de titel niet prolongeren.
Er waren weinig "Hollandse dammers" aanwezig. Maar zij die er waren waren niet de minsten. Zo speelde 6-voudig wereldkampioen Harm wiersma mee voor het team De Ruge Wolf uit Lollum. Het team wist te promoveren maar Harm zelf had wat moeite met het slagregels. Hiervan wist de 10-jarige Tjerk Hoogterp te profiteren, hij versloeg de Hollandse damgod die in het friese spel nog het nodige te leren heeft.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 16 januari 2006
Scholma legt basis
Van onze dammedewerker
AMSTERDAM, maandag
De Friese grootmeester Auke Scholma heeft de basis gelegd voor een goed resultaat in de halve finales van het NK dammen. De topdammer veroverde in 1998 de nationale titel, maar is eigenlijk nooit helemaal doorgebroken.
Die tijd is nu rijp en als eerste werd de Afrikaanse internationale meester Leopold Sekongo in een kerkhofpartij naar het slagveld gevoerd. Verrassend was daarnaast de nederlaag van Fries kampioen Gabriël Heerema tegen nieuwkomer Erik van de Weerdhof.
Scholma legt basis
Van onze dammedewerker
AMSTERDAM, maandag
De Friese grootmeester Auke Scholma heeft de basis gelegd voor een goed resultaat in de halve finales van het NK dammen. De topdammer veroverde in 1998 de nationale titel, maar is eigenlijk nooit helemaal doorgebroken.
Die tijd is nu rijp en als eerste werd de Afrikaanse internationale meester Leopold Sekongo in een kerkhofpartij naar het slagveld gevoerd. Verrassend was daarnaast de nederlaag van Fries kampioen Gabriël Heerema tegen nieuwkomer Erik van de Weerdhof.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 16 januari 2006
Meiden aan kop in damtoernooi
door RIET DE WILD
16 JANUARI 2006 - STEENWIJK - Bij het zevende schooldamtoernooi, dat damclub Steenwijk ’36 opnieuw met succes organiseerde, zijn meiden met drie van de vier titels aan de haal gegaan. Alleen in groep 7 won Jeroen Lemmen, in groep 5, 6 en 8 gingen de titels naar Courtney Rowan, Kelly Pen en Kimberly Rowan.
Hoewel dammen in Nederland vooral een ‘mannensport’ lijkt, was het opvallend dat een derde van de kleine honderd deelnemers aan het schooldamtoernooi in gebouw De Schutse in Steenwijk uit meisjes bestond. ‘Leuk dat jullie dit organiseren’, krijgt initiatiefnemer Ton Weenink van de Steenwijker club, die dit jaar de zeventigste verjaardag bereikt, veel te horen.
In De Schutse liepen zaterdag veertien vrijwilligers rond om de jonge dammers bij probleempjes bij te staan. Zo wisten Nico de Jongh (9) en Albert de Boer (10) niet meer wie er aan zet was. ‘Dan beginnen jullie gewoon opnieuw’, was het advies, waarna de zwarte en witte stenen weer in startpositie werden gezet. De sfeer in de zalen van De Schutse is gezellig. Ouders en grootouders lopen binnen om de vorderingen te volgen of te trakteren op drinken of een broodje kroket, waarvan de harde werkers gretig happen. Een van de deelnemers heeft van huis een goedgevuld broodtrommeltje mee, waarin als verrassing ook kauwgomballen zijn gestopt. Gul deelt hij uit.
Veel jonge deelnemers dammen thuis met vader of moeder of spelen een spelletje wanneer ze bij opa en oma op bezoek zijn. Op de Emmaschool wordt voor de kerstvakantie ook altijd een damtoernooi gehouden en de leerlingen van deze school presteren meestal ook goed op het schooltoernooi, waarvoor scholen in Steenwijk, Steenwijkerwold en Nijensleek speciaal worden benaderd. In de wijde regio is het Steenwijker schooltoernooi uniek, weet Weenink.
Velen zijn er voor de tweede keer, zoals de tienjarige Mark Arbo-raad uit Tuk en Markt Hut. Ze weten ‘eens geschoven blijft geschoven, er is geen weg terug’. Zo raakt Mark zijn dam ditmaal kwijt, pech gehad. Voor de jeugd is het snel behalen van die dubbelsteen een streven, zo blijkt. De vriendjes Sytse van der Heyden en Tim Flobbe, die halverwege de competitie nog alle partijen wonnen, spelen ter oefening een paar partijtjes sneldammen. Eerlijk verdelen ze de winst. Beiden spelen die middag in de finalestrijd van groep 6. Sytse wordt derde, Tim vierde.
De negenjarige Ben Palstra doet voor het eerst mee. ‘Ik woon hier nog maar pas en doe voor de eerste keer mee. Leuk hoor, ik ga ook op les’, zo laat de net uit Best in Steenwijk belande jonge dammer weten.
Meiden aan kop in damtoernooi
door RIET DE WILD
16 JANUARI 2006 - STEENWIJK - Bij het zevende schooldamtoernooi, dat damclub Steenwijk ’36 opnieuw met succes organiseerde, zijn meiden met drie van de vier titels aan de haal gegaan. Alleen in groep 7 won Jeroen Lemmen, in groep 5, 6 en 8 gingen de titels naar Courtney Rowan, Kelly Pen en Kimberly Rowan.
Hoewel dammen in Nederland vooral een ‘mannensport’ lijkt, was het opvallend dat een derde van de kleine honderd deelnemers aan het schooldamtoernooi in gebouw De Schutse in Steenwijk uit meisjes bestond. ‘Leuk dat jullie dit organiseren’, krijgt initiatiefnemer Ton Weenink van de Steenwijker club, die dit jaar de zeventigste verjaardag bereikt, veel te horen.
In De Schutse liepen zaterdag veertien vrijwilligers rond om de jonge dammers bij probleempjes bij te staan. Zo wisten Nico de Jongh (9) en Albert de Boer (10) niet meer wie er aan zet was. ‘Dan beginnen jullie gewoon opnieuw’, was het advies, waarna de zwarte en witte stenen weer in startpositie werden gezet. De sfeer in de zalen van De Schutse is gezellig. Ouders en grootouders lopen binnen om de vorderingen te volgen of te trakteren op drinken of een broodje kroket, waarvan de harde werkers gretig happen. Een van de deelnemers heeft van huis een goedgevuld broodtrommeltje mee, waarin als verrassing ook kauwgomballen zijn gestopt. Gul deelt hij uit.
Veel jonge deelnemers dammen thuis met vader of moeder of spelen een spelletje wanneer ze bij opa en oma op bezoek zijn. Op de Emmaschool wordt voor de kerstvakantie ook altijd een damtoernooi gehouden en de leerlingen van deze school presteren meestal ook goed op het schooltoernooi, waarvoor scholen in Steenwijk, Steenwijkerwold en Nijensleek speciaal worden benaderd. In de wijde regio is het Steenwijker schooltoernooi uniek, weet Weenink.
Velen zijn er voor de tweede keer, zoals de tienjarige Mark Arbo-raad uit Tuk en Markt Hut. Ze weten ‘eens geschoven blijft geschoven, er is geen weg terug’. Zo raakt Mark zijn dam ditmaal kwijt, pech gehad. Voor de jeugd is het snel behalen van die dubbelsteen een streven, zo blijkt. De vriendjes Sytse van der Heyden en Tim Flobbe, die halverwege de competitie nog alle partijen wonnen, spelen ter oefening een paar partijtjes sneldammen. Eerlijk verdelen ze de winst. Beiden spelen die middag in de finalestrijd van groep 6. Sytse wordt derde, Tim vierde.
De negenjarige Ben Palstra doet voor het eerst mee. ‘Ik woon hier nog maar pas en doe voor de eerste keer mee. Leuk hoor, ik ga ook op les’, zo laat de net uit Best in Steenwijk belande jonge dammer weten.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 16 januari 2006
Bill Neven wacht zware tegenstand op NK
door NIKHILA
16 JANUARI 2006 - DAMMEN - Bill Neven pakte slechts een puntje bij de eerste schermutselingen in de halve finales van het NK. De strijd op Papendal telt veertig deelnemers en slechts tien tickets voor de eindronde.
Neven is de regerende kampioen van Overijssel en doet al voor de vijfde keer mee. De 43-jarige Zwollenaar is zich bewust van de concurrentie. ‘Ik heb in mijn groep de op een na laagste rating’, weet hij. ‘Een score van vijftig procent zou voor mij al een topprestatie zijn.’
Het duel met oud-finalist Wim Kalis ging verloren. ‘Ik had actiever moeten spelen, want de omsingeling klopte niet.’ Neven pakte een dag later een benauwde remise tegen Bennie Provoost, een van de vele aanstormende talenten op Papendal.
TOG Ittersum doet na winst in Sint-Jansklooster nog volop mee in de eerste klasse West: 5-7 tegen Alukan. ‘We gingen met twee invallers op pad, maar die hebben ons er door gesleept’, sprak voorzitter Leen Bakker.
Bakker tekende zelf voor een mooie winst tegen Cor Boxum en daarmee voor de eerste verliespunten van de topscorer van Alukan. Op het eerste bord bleef ook Jan Rensink zijn opponent de baas, maar de misgreep van Wim Leijssenaar bracht de spanning terug.
In de slotpartij waren alle ogen op Wim Spijkerboer gericht. De 72-jarige invaller, al ruim vijftig jaar lid van TOG, stelde zijn clubmakkers niet teleur en pakte de bevrijdende remise.
Oosterveen zakte verder terug in de Drentse hoofdklasse: 5-3 in Beilen. De vierde nederlaag in successie voor de Gramsbergse ploeg. De treffer van Leo Peters kon het tij niet meer keren.
Het PK jeugd, met finales in vier verschillende categorieën, werd zaterdag afgerond in Westerhaar. Erik van Rossum uit Heino was met een score van honderd procent de onbetwiste uitblinker.
Bill Neven wacht zware tegenstand op NK
door NIKHILA
16 JANUARI 2006 - DAMMEN - Bill Neven pakte slechts een puntje bij de eerste schermutselingen in de halve finales van het NK. De strijd op Papendal telt veertig deelnemers en slechts tien tickets voor de eindronde.
Neven is de regerende kampioen van Overijssel en doet al voor de vijfde keer mee. De 43-jarige Zwollenaar is zich bewust van de concurrentie. ‘Ik heb in mijn groep de op een na laagste rating’, weet hij. ‘Een score van vijftig procent zou voor mij al een topprestatie zijn.’
Het duel met oud-finalist Wim Kalis ging verloren. ‘Ik had actiever moeten spelen, want de omsingeling klopte niet.’ Neven pakte een dag later een benauwde remise tegen Bennie Provoost, een van de vele aanstormende talenten op Papendal.
TOG Ittersum doet na winst in Sint-Jansklooster nog volop mee in de eerste klasse West: 5-7 tegen Alukan. ‘We gingen met twee invallers op pad, maar die hebben ons er door gesleept’, sprak voorzitter Leen Bakker.
Bakker tekende zelf voor een mooie winst tegen Cor Boxum en daarmee voor de eerste verliespunten van de topscorer van Alukan. Op het eerste bord bleef ook Jan Rensink zijn opponent de baas, maar de misgreep van Wim Leijssenaar bracht de spanning terug.
In de slotpartij waren alle ogen op Wim Spijkerboer gericht. De 72-jarige invaller, al ruim vijftig jaar lid van TOG, stelde zijn clubmakkers niet teleur en pakte de bevrijdende remise.
Oosterveen zakte verder terug in de Drentse hoofdklasse: 5-3 in Beilen. De vierde nederlaag in successie voor de Gramsbergse ploeg. De treffer van Leo Peters kon het tij niet meer keren.
Het PK jeugd, met finales in vier verschillende categorieën, werd zaterdag afgerond in Westerhaar. Erik van Rossum uit Heino was met een score van honderd procent de onbetwiste uitblinker.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 16 januari 2006
Urk aan Zet verdwaalt
door NIKHILA
16 JANUARI 2006 - DAMMEN - Urk aan Zet is volledig de weg kwijt in de Friese competitie. De ploeg liep in Grouw tegen een ontluisterende nederlaag op: 11-5 bij De Toer. ‘We gooiden wel erg veel punten te grabbel’, mopperde aanvoerder Teunis Snoek.
Snoek stak de hand ook in eigen boezem. ‘Ik had met een dubbeloffer een winnende doorloop voor het grijpen, maar ik werd bestraft voor mijn zuinigheid en verloor zelfs nog.’ Ook Jurriaan Romkes was boos op zichzelf. Zijn winststelling veranderde in een regelrechte ruïne. ‘Een drama’, vond ook Snoek. ‘En een schoolvoorbeeld uit het hoofdstuk vastzetten.’ De onzekerheid kreeg ook vat op Tonnie Post, de benjamin van UAZ. Hij sloeg bangelijk achteruit en speelde remise. Vooruit slaan zou hem twee punten hebben opgeleverd.
Ook Steenwijk redde het niet tegen Woudsend: 7-9. Het overwicht op de hoogste borden werd beloond met een 6-2 score. Met voltreffers van Jan Kos en Jan van Buiten. Het was niet genoeg, want onderin kreeg de thuisclub rake klappen.
ONASV zit op het vinkentouw in district Noord: 4-12 in Hierden, na een krachtmeting zonder remises. Aart de Jager won voor de vijfde keer en bleef topscorer van de ploeg uit Nunspeet.
Het PK jeugd in Westerhaar werd afgerond met een nek- aan-nekrace tussen Maikel van den Esker uit Wapenveld en Kampenaar Michel Stempher. Van den Esker (15) finishte met een dubbele zege en bleef zijn rivaal daardoor een punt voor. De kampioenstitel geeft hem ook toegang tot het NK.
Urk aan Zet verdwaalt
door NIKHILA
16 JANUARI 2006 - DAMMEN - Urk aan Zet is volledig de weg kwijt in de Friese competitie. De ploeg liep in Grouw tegen een ontluisterende nederlaag op: 11-5 bij De Toer. ‘We gooiden wel erg veel punten te grabbel’, mopperde aanvoerder Teunis Snoek.
Snoek stak de hand ook in eigen boezem. ‘Ik had met een dubbeloffer een winnende doorloop voor het grijpen, maar ik werd bestraft voor mijn zuinigheid en verloor zelfs nog.’ Ook Jurriaan Romkes was boos op zichzelf. Zijn winststelling veranderde in een regelrechte ruïne. ‘Een drama’, vond ook Snoek. ‘En een schoolvoorbeeld uit het hoofdstuk vastzetten.’ De onzekerheid kreeg ook vat op Tonnie Post, de benjamin van UAZ. Hij sloeg bangelijk achteruit en speelde remise. Vooruit slaan zou hem twee punten hebben opgeleverd.
Ook Steenwijk redde het niet tegen Woudsend: 7-9. Het overwicht op de hoogste borden werd beloond met een 6-2 score. Met voltreffers van Jan Kos en Jan van Buiten. Het was niet genoeg, want onderin kreeg de thuisclub rake klappen.
ONASV zit op het vinkentouw in district Noord: 4-12 in Hierden, na een krachtmeting zonder remises. Aart de Jager won voor de vijfde keer en bleef topscorer van de ploeg uit Nunspeet.
Het PK jeugd in Westerhaar werd afgerond met een nek- aan-nekrace tussen Maikel van den Esker uit Wapenveld en Kampenaar Michel Stempher. Van den Esker (15) finishte met een dubbele zege en bleef zijn rivaal daardoor een punt voor. De kampioenstitel geeft hem ook toegang tot het NK.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Limburger, 16 januari 2006
Raes II haalt fors uit
Michel Franssen
Berg en Terblijt -
Het tweede team van Raes Damclub heeft met grote overmacht de PLDB-cup gewonnen. Het Maastrichtse vijftal behaalde negen punten uit vijf partijen, een ongehoord hoge score voor dambegrippen.
Het winnende kwintet bestond uit André en Willy Maertzdorf, Peter Pierey, Peter Schellekens, en Ger Stam.
De Schaesbergse huurlingen in Maastrichtse dienst zetten de naaste concurrentie, bestaande uit vijftallen van DIOS uit Brunssum en Eureka uit Hoensbroek, op maar liefst drie punten. Het eerste team van Raes kwam niet verder dan een vierde plek met vijf punten.
Raes II was eigenlijk een schuilnaam, want de Landgraafse formatie startte als huizenhoge favoriet. Het ging er meer om welk team de tweede prijs zou winnen. Elke clubontmoeting bestond uit één partij van pakweg zes uur. Peter Schellekens deed er tegen clubgenoot Andy Damen alles aan om zijn sportieve plicht te vervullen. Hij gunde Damen een dam, maar daaraan hing wel een prijskaartje van zes schijven. Damen moest uiteindelijk buigen voor de overmacht van de zwarte 'infanterie'.
Ger Stam klopte Jack Sijbers (Roermond), André Maertzdorf versloeg Piet Moerenhout (De Ridder), en Willy Maertzdorf rekende af met Ernst Witjens (DIOS). Pierey kwam remise overeen met Raymond Vandecaetsbeek (Eureka). Lang niet alle topspelers kwamen opdagen voor de bekerstrijd in het Bergse Dich & Ich.
Jasper Daems, Brion Koullen en Leopold Sékongo moesten op Papendal aantreden voor de eerste ronde van de halve finales van het NK van 2006.
Koullen en Sékongo begonnen in groep 1 met remise, Daems verloor in groep 2 van Jasper Lemmen. Het tweede tiental van CEMA/De Vaste Zet had nog een inhaalduel tegoed voor de landelijke eerste klasse C.
De gehandicapte Geleners gingen in de eigen Heremiet met 8-12 tenonder tegen DIOS uit Eibergen.
Daarmee zijn de kansen op promotie(wedstrijden) naar de hoofdklasse definitief verkeken.
Raes II haalt fors uit
Michel Franssen
Berg en Terblijt -
Het tweede team van Raes Damclub heeft met grote overmacht de PLDB-cup gewonnen. Het Maastrichtse vijftal behaalde negen punten uit vijf partijen, een ongehoord hoge score voor dambegrippen.
Het winnende kwintet bestond uit André en Willy Maertzdorf, Peter Pierey, Peter Schellekens, en Ger Stam.
De Schaesbergse huurlingen in Maastrichtse dienst zetten de naaste concurrentie, bestaande uit vijftallen van DIOS uit Brunssum en Eureka uit Hoensbroek, op maar liefst drie punten. Het eerste team van Raes kwam niet verder dan een vierde plek met vijf punten.
Raes II was eigenlijk een schuilnaam, want de Landgraafse formatie startte als huizenhoge favoriet. Het ging er meer om welk team de tweede prijs zou winnen. Elke clubontmoeting bestond uit één partij van pakweg zes uur. Peter Schellekens deed er tegen clubgenoot Andy Damen alles aan om zijn sportieve plicht te vervullen. Hij gunde Damen een dam, maar daaraan hing wel een prijskaartje van zes schijven. Damen moest uiteindelijk buigen voor de overmacht van de zwarte 'infanterie'.
Ger Stam klopte Jack Sijbers (Roermond), André Maertzdorf versloeg Piet Moerenhout (De Ridder), en Willy Maertzdorf rekende af met Ernst Witjens (DIOS). Pierey kwam remise overeen met Raymond Vandecaetsbeek (Eureka). Lang niet alle topspelers kwamen opdagen voor de bekerstrijd in het Bergse Dich & Ich.
Jasper Daems, Brion Koullen en Leopold Sékongo moesten op Papendal aantreden voor de eerste ronde van de halve finales van het NK van 2006.
Koullen en Sékongo begonnen in groep 1 met remise, Daems verloor in groep 2 van Jasper Lemmen. Het tweede tiental van CEMA/De Vaste Zet had nog een inhaalduel tegoed voor de landelijke eerste klasse C.
De gehandicapte Geleners gingen in de eigen Heremiet met 8-12 tenonder tegen DIOS uit Eibergen.
Daarmee zijn de kansen op promotie(wedstrijden) naar de hoofdklasse definitief verkeken.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 16 januari 2006
Tot 2012 jaarlijkse veertigduizend euro voor ondersteuning sportclubs
Verenigingsburo mag verder
door PIET ARENDS
16 JANUARI 2006 - SPORTNOTA - Ze hebben in hun enthousiasme nog net niet de vlag in top gehesen, maar veel scheelde het niet. Freek Kamminga en Wilco Huisman, de sportondersteuners van het Verenigingsburo, mogen na een pilot van anderhalf jaar doorgaan. Het staat in de sportnota zwart op wit: tot 2012 wordt jaarlijks veertigduizend euro uitgetrokken voor de sporttak van het Buro.
Kamminga en Huisman zien het als een triomf, voor de sport in Apeldoorn en een beetje voor zichzelf. De langjarige subsidie is ‘een erkenning van ons functioneren’. Dat doet elk mens goed, ook Kamminga en Huisman. Het duo verveelt zich geen moment, de vraag naar acute hulp, ondersteuning, een steuntje in de rug, doorverwijzing en adviezen is groot.
Met inmiddels ‘zevenentachtig contacten’ onderstreept Huisman het belang en levensvatbaarheid van zijn inspanningen. Vrucht van zo’n contact is een Antilliaanse dag bij de honkbalvereniging Robbers Robur‘58. De Stichting Antilliaans Arubaans Beraad Apeldoorn zocht contact met het Verenigingsburo.
Het duo Huisman/Kamminga had wel een ideetje. Op de Antillen is honkbal een belangrijke sport, het contact met Robur‘58 was snel gelegd. Robur heeft de Apeldoornse Antillianen een honkbalclinic aangeboden. Kamminga hoopt dat de clinic tot meer leidt. Tot meer contacten en ‘misschien melden enkele Antillianen zich enthousiast als lid bij Robur‘58 aan.’ Het is maar een voorbeeld uit tientallen activiteiten.
Gevoel voor realiteitszin kun je het tweetal niet ontzeggen. Omdat de gemeente ‘de onmisbare subsidiegever’ is, speelt het duo tevens in op de gemeentelijke sportnota. In de sportnota wordt gewag maakt van de ondersteuning van sportverenigingen door professionals. Dat behoorde al tot de werkzaamheden van het duo, maar als je aan een sportnota daadwerkelijk uivoering kunt geven is dat in het belang van de continuïteit van een Verenigingsburo op de lange termijn wel zo handig. Het duo verklarend: ‘We bezoeken bestuursvergaderingen, verzorgen presentaties tijdens ledenvergaderingen, nemen kwaliteitsmetingen af en helpen bij het opstellen van beleids-, sponsor en financiële plannen.’
De sportnota schrijft verder voor: activeren van doelgroepen jeugd en jongeren, allochtonen, 65-plussers en mensen met een lichamelijke of geestelijk handicap. Kamminga en Huisman organiseerden in het Verenigingsburo aan de Van Kinsbergenstraat in november al een themavond: Jongeren in de sportvereniging. ‘Hoe krijg je ze de vereniging binnen en vooral: hoe hou je ze vast.’ Kamminga: ‘Dat is een groot probleem, maar op zo’n avond reiken we met behulp van gastsprekers verenigingen ideeën aan.’
Het tweetal bereidt een thema-avond voor sporten met een beperking voor. Verenigingen krijgen op 2 februari informatie hoe ze hun vereniging aantrekkelijk kunnen maken voor mensen met een handicap.
Meer thema-avonden staan op de rol. Ook waaraan de sportnota niet gelijk aandacht schenkt. Kamminga: ‘Bijvoorbeeld over jullie werk. Veel verenigingen weten nog steeds niet de weg naar de pers te vinden. Weten ook niet hoe ze persberichten moeten opstellen.’
Het heeft veel weg van een goed-nieuws-show, maar de sporttak van het Verenigingsburo floreert. Na een wat tumultueuze start. Het Sport Service Bureau van de Vereniging Sportraad Apel- doorn diende lang als vraagbaak voor sportverenigingen. Sportwethouder Jaap Wortman zette zijn wens van een breed Verenigingsburo door en bracht er in een sporttak in onder. Tot inmiddels tevredenheid van ook de Sportraad en het enthousiaste tweetal Kamminga en Huisman.
Tot 2012 jaarlijkse veertigduizend euro voor ondersteuning sportclubs
Verenigingsburo mag verder
door PIET ARENDS
16 JANUARI 2006 - SPORTNOTA - Ze hebben in hun enthousiasme nog net niet de vlag in top gehesen, maar veel scheelde het niet. Freek Kamminga en Wilco Huisman, de sportondersteuners van het Verenigingsburo, mogen na een pilot van anderhalf jaar doorgaan. Het staat in de sportnota zwart op wit: tot 2012 wordt jaarlijks veertigduizend euro uitgetrokken voor de sporttak van het Buro.
Kamminga en Huisman zien het als een triomf, voor de sport in Apeldoorn en een beetje voor zichzelf. De langjarige subsidie is ‘een erkenning van ons functioneren’. Dat doet elk mens goed, ook Kamminga en Huisman. Het duo verveelt zich geen moment, de vraag naar acute hulp, ondersteuning, een steuntje in de rug, doorverwijzing en adviezen is groot.
Met inmiddels ‘zevenentachtig contacten’ onderstreept Huisman het belang en levensvatbaarheid van zijn inspanningen. Vrucht van zo’n contact is een Antilliaanse dag bij de honkbalvereniging Robbers Robur‘58. De Stichting Antilliaans Arubaans Beraad Apeldoorn zocht contact met het Verenigingsburo.
Het duo Huisman/Kamminga had wel een ideetje. Op de Antillen is honkbal een belangrijke sport, het contact met Robur‘58 was snel gelegd. Robur heeft de Apeldoornse Antillianen een honkbalclinic aangeboden. Kamminga hoopt dat de clinic tot meer leidt. Tot meer contacten en ‘misschien melden enkele Antillianen zich enthousiast als lid bij Robur‘58 aan.’ Het is maar een voorbeeld uit tientallen activiteiten.
Gevoel voor realiteitszin kun je het tweetal niet ontzeggen. Omdat de gemeente ‘de onmisbare subsidiegever’ is, speelt het duo tevens in op de gemeentelijke sportnota. In de sportnota wordt gewag maakt van de ondersteuning van sportverenigingen door professionals. Dat behoorde al tot de werkzaamheden van het duo, maar als je aan een sportnota daadwerkelijk uivoering kunt geven is dat in het belang van de continuïteit van een Verenigingsburo op de lange termijn wel zo handig. Het duo verklarend: ‘We bezoeken bestuursvergaderingen, verzorgen presentaties tijdens ledenvergaderingen, nemen kwaliteitsmetingen af en helpen bij het opstellen van beleids-, sponsor en financiële plannen.’
De sportnota schrijft verder voor: activeren van doelgroepen jeugd en jongeren, allochtonen, 65-plussers en mensen met een lichamelijke of geestelijk handicap. Kamminga en Huisman organiseerden in het Verenigingsburo aan de Van Kinsbergenstraat in november al een themavond: Jongeren in de sportvereniging. ‘Hoe krijg je ze de vereniging binnen en vooral: hoe hou je ze vast.’ Kamminga: ‘Dat is een groot probleem, maar op zo’n avond reiken we met behulp van gastsprekers verenigingen ideeën aan.’
Het tweetal bereidt een thema-avond voor sporten met een beperking voor. Verenigingen krijgen op 2 februari informatie hoe ze hun vereniging aantrekkelijk kunnen maken voor mensen met een handicap.
Meer thema-avonden staan op de rol. Ook waaraan de sportnota niet gelijk aandacht schenkt. Kamminga: ‘Bijvoorbeeld over jullie werk. Veel verenigingen weten nog steeds niet de weg naar de pers te vinden. Weten ook niet hoe ze persberichten moeten opstellen.’
Het heeft veel weg van een goed-nieuws-show, maar de sporttak van het Verenigingsburo floreert. Na een wat tumultueuze start. Het Sport Service Bureau van de Vereniging Sportraad Apel- doorn diende lang als vraagbaak voor sportverenigingen. Sportwethouder Jaap Wortman zette zijn wens van een breed Verenigingsburo door en bracht er in een sporttak in onder. Tot inmiddels tevredenheid van ook de Sportraad en het enthousiaste tweetal Kamminga en Huisman.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
PZC, 16 januari 2006
Zesde zege Provoost in strijd om damtitel
door Daaf Kasse
's-GRAVENPOLDER - In het Zeeuws damkampioenschap is Bennie Provoost uit Aagtekerke dankzij een overwinning op Kees Rijk weer een stapje dichter bij de titel gekomen.
Weliswaar bleef zijn voorsprong op de Middelburger Daaf Kasse twee punten, maar met nog drie ronden voor de boeg kan er weinig meer mis gaan voor de tweevoudige kampioen. Het was al de zesde overwinning voor Zeelands beste dammer in dit toernooi.
Daaf Kasse won zaterdag van Johnny de Leeuw. Na een spannende middenspelfase kwam de partij na een grote ruil in rustiger vaarwater. Een gelijkspel lag toen voor de hand, maar in tijdnood vergaloppeerde de Leeuw zich. Kasse nam een gunstige ruil en trok in het eindspel de winst naar zich toe.
Arjo Kousemaker behield de derde plaats, maar hij zag de achterstand op Provoost en Kasse wel groter worden. In een rustige klassieke partij leek hij Piet Allaart met een offer te verrassen, maar de man uit Ritthem had zich hierop voorbereid en reageerde met een tegencombinatie. Uiteindelijk kwam Kousemaker met de schrik vrij en hield hij een punt aan de partij over. In de partij tussen Peter Schunselaar en Jan van de Weteringh had eerstgenoemde voortdurend het initiatief, maar de verdediging van van de Weteringh was niet te slopen. Ook het duel tussen Martijn Rentmeester en Aart Walraven leverde geen winnaar op.
De opmerkelijkste uitslag was die in de partij tussen Leopold Sekongo en René Dusebout. Hoewel al heel lang bekend was dat Sekongo zaterdag in de halve finale van het NK moest aantreden hadden de twee clubgenoten hun partij niet vooruitgespeeld. Wedstrijdleider Cor Boot kende geen pardon en noteerde een 0-0 op het scorebord.
In de promotieklasse voegde Jaap de Jonge zich dankzij winst op Frans Blaas bij de koplopers Jaap Veerhoek en Ludwig Wilson, die beiden remise speelden. Met één punt achterstand liggen Wim Koppejan en Rianka Rentmeester op de loer.
De favorieten in de eerste klasse maakten geen fout. Zowel koploper Jan Flikweert als zijn achtervolgers Eric Boogert en Jan van der Hart wonnen hun partij. In de tweede klasse is er een mooie strijd gaande tussen de twee jongste deelnemers. De beste kansen zijn voorlopig voor Paulan van Nes, die pas twee verliespunten heeft. Danny Wattel, die nog een partij moet inhalen, heeft één verliespunt meer.
Zesde zege Provoost in strijd om damtitel
door Daaf Kasse
's-GRAVENPOLDER - In het Zeeuws damkampioenschap is Bennie Provoost uit Aagtekerke dankzij een overwinning op Kees Rijk weer een stapje dichter bij de titel gekomen.
Weliswaar bleef zijn voorsprong op de Middelburger Daaf Kasse twee punten, maar met nog drie ronden voor de boeg kan er weinig meer mis gaan voor de tweevoudige kampioen. Het was al de zesde overwinning voor Zeelands beste dammer in dit toernooi.
Daaf Kasse won zaterdag van Johnny de Leeuw. Na een spannende middenspelfase kwam de partij na een grote ruil in rustiger vaarwater. Een gelijkspel lag toen voor de hand, maar in tijdnood vergaloppeerde de Leeuw zich. Kasse nam een gunstige ruil en trok in het eindspel de winst naar zich toe.
Arjo Kousemaker behield de derde plaats, maar hij zag de achterstand op Provoost en Kasse wel groter worden. In een rustige klassieke partij leek hij Piet Allaart met een offer te verrassen, maar de man uit Ritthem had zich hierop voorbereid en reageerde met een tegencombinatie. Uiteindelijk kwam Kousemaker met de schrik vrij en hield hij een punt aan de partij over. In de partij tussen Peter Schunselaar en Jan van de Weteringh had eerstgenoemde voortdurend het initiatief, maar de verdediging van van de Weteringh was niet te slopen. Ook het duel tussen Martijn Rentmeester en Aart Walraven leverde geen winnaar op.
De opmerkelijkste uitslag was die in de partij tussen Leopold Sekongo en René Dusebout. Hoewel al heel lang bekend was dat Sekongo zaterdag in de halve finale van het NK moest aantreden hadden de twee clubgenoten hun partij niet vooruitgespeeld. Wedstrijdleider Cor Boot kende geen pardon en noteerde een 0-0 op het scorebord.
In de promotieklasse voegde Jaap de Jonge zich dankzij winst op Frans Blaas bij de koplopers Jaap Veerhoek en Ludwig Wilson, die beiden remise speelden. Met één punt achterstand liggen Wim Koppejan en Rianka Rentmeester op de loer.
De favorieten in de eerste klasse maakten geen fout. Zowel koploper Jan Flikweert als zijn achtervolgers Eric Boogert en Jan van der Hart wonnen hun partij. In de tweede klasse is er een mooie strijd gaande tussen de twee jongste deelnemers. De beste kansen zijn voorlopig voor Paulan van Nes, die pas twee verliespunten heeft. Danny Wattel, die nog een partij moet inhalen, heeft één verliespunt meer.
Jeroen Goudt, de man van 36 miljoen
Door Gerard Smink
ENSCHEDE - Met zijn baan als regiobestuurder is Jeroen Goudt bijkans drukker dan met zijn eerste job: wethouder Verkeer en Vervoer van de gemeente Enschede. Maar de Regio Twente heeft dan ook een flinke pot met geld te verdelen.
http://www.tctubantia.nl/gfx/gfx_nieuw/ ... -groot.jpg
(foto TOMA TUDOR)
Na vele jaren onderhandelen is de financiering van de nieuwe Rijksweg 18 (Enschede-Varsseveld) nu rond. Leefbaarheid en veiligheid waren de belangrijkste motieven voor een zware lobby in Den Haag, met uiteindelijk zeer forse bijdragen van het rijk als resultaat. Goudt speelde een vooraanstaande rol en schreef daarmee een belangrijk wapenfeit op zijn konto bij. ‘We hebben er zelf geld bijgelegd om van de huidige dodenweg af te komen, en toen wilden ambtenaren van Verkeer en Waterstaat de aanleg weer uitstellen. Ik heb alleen maar tegen minister Peijs gezegd: Dat wil ik niet, het gaat nú gebeuren!’
Zijn standvastigheid kan relatief snel worden verzilverd. In 2009, of anders uiterlijk in 2010 gaat de schop de grond in. Enkele jaren later ligt er dan ten westen van de kernen Haaksbergen, Eibergen en Groenlo een ongelijkvloerse autoweg waar 100 kilometer per uur mag worden gereden. ‘Nee, het wordt geen autosnelweg. Dat is niet betaalbaar en ook niet nodig. We gaan de rijbaan wel redelijk breed uitvoeren, met het vooruitzicht dat er rijbanen bij komen.’
Het traject van Enschede tot aan Groenlo kost 240 miljoen euro. Daarvoor is nu geld 123 miljoen euro van het rijk, 85 miljoen euro van de provincie Gelderland en vijftien miljoen van zowel de Regio Twente als de provincie Overijssel. De totale weg tot aan Varsseveld aanpakken kost rond 400 miljoen euro maar daarvan is dus 160 miljoen euro nog niet gedekt.
Christen-democraat Jeroen Goudt geldt als een stille, harde werker. Hij treedt niet graag op de voorgrond. Maar de hoeveelheid maatregelen die hij samen met Gerrit Niezink, de teamleider Mobiliteit van de regio, op verkeersgebied heeft getroffen, is enorm. Met andere woorden: Met de hand van Goudt krijgt iedere weggebruiker vroeg of laat te maken. ‘Maar ik heb de wijsheid niet in pacht, hoor’, zegt hij. ‘Die wijsheid moet ik soms zoeken bij collega-wethouders. De samenwerking leidt tot de maatregelen.’
Zo’n 36 miljoen euro mag de regio jaarlijks verdelen onder de Twentse gemeenten. Geld dat rechtstreeks afkomstig is van Den Haag. Daarmee is Twente een van de zeven bevoorrechte regio’s in Nederland die hun eigen zaken op verkeersgebied mogen regelen.
In 2006 loopt dit bedrag terug naar 30 miljoen euro, maar dat is nog altijd meer dan de provincie Overijssel mag besteden aan verkeersmaatregelen (los van wegenbeheer, waarvoor aparte subsidiestromen gelden). Goudt hecht dan ook aan dit geldpotje, en de onafhankelijkheid van Twente in dit opzicht.
Daar komt bij dat de Tweede Kamer Twente als grootstedelijk gebied dit jaar zeventien miljoen extra heeft gegund voor het maken van werkplannen en het uitvoeren van grote projecten, zoals de Prinsessetunnel in Enschede (extra buis), de aanleg van de Nijreessingel in Almelo en een kleiner project als de aanleg van de rondweg in Denekamp. Op geen enkel ander terrein krijgt de regio zoveel geld ineens van het rijk.
Tien miljoen is de regio jaarlijks kwijt aan het openbaar vervoer door Connexxion. Dat was twaalf miljoen, maar de vervoersmaatschappij heeft scherp geboden uit vrees de concessie te verliezen. Vijf miljoen draagt de regio bij aan het instandhouden van het treintraject Zutphen-Hengelo-Oldenzaal.
Voor 2006 hebben de Twentse gemeenten niet minder dan 170 infrastructuurprojecten met een gezamelijke investering van 85 miljoen euro bij de regio ingediend. ‘Een enorme berg plannen’, zegt Goudt. ‘Er moeten keuzes gemaakt worden. Die leggen wij voor aan de collega-wethouders, waarna het dagelijks bestuur van de regio beslist.’ Er moet ook geld overblijven voor verkeersveiligheid in het buitengebied en eductieve projecten op scholen.
De Regio Twente ligt in een aantal gemeenten onder vuur. Deze gemeenten willen geen politiek gevoelige taken als woningbouw en grondpolitiek verliezen aan de regio, dat geen rechtstreeks gekozen volksvertegenwoordigers kent. Maar als het om verkeersbeleid gaat, dat nauwelijks politiek gevoelig is, maar eerder praktisch, staan de neuzen dezelfde kant op. Alle gemeenten willen meeprofiteren van de aanzienlijke geldbuidel die Goudt bij zich draagt.
De portefeuillehouder werkt nu aan een netwerkanalyse, een verkeersprofiel van Twente, dat hij voor augustus volgend jaar moet inleveren in Den Haag. De opdracht is om Twente economisch en ruimtelijk sterker en overzichtelijker te maken, door vervoersstromen goed op elkaar af te stemmen en betere verbindingen te maken. De analyse is mede bepalend voor het toekomstige budget.
Goudt zit zelf aan tafel bij minister Peijs van Verkeer en Waterstaat. Met enig gezag, want hij maakt ook deel uit van het selecte clubje topbestuurders binnen het Nationaal Mobiliteitsberaad. Hij zit met veel partijen om tafel: gemeenten, de provincie, de ambtenaren van Verkeer en Waterstaat.
Nog niet zo lang geleden kwam het Masterplan Twente Mobiel tot stand, waarin maatregelen zijn opgesomd om Twentse wegen slimmer te gebruiken. ‘Tot nu toe was dat een papieren exercitie, maar in 2006 komen de resultaten op straat’, aldus Goudt, die het masterplan naast andere studies wil gebruiken als basis voor de analyse.
Goede bereikbaarheid is van levensbelang voor een vitaal en mobiel Twente. Maar de druk op de wegen neemt toe. Nieuwe en bredere wegen lossen problemen op, zoals de doortrekking van Rijksweg 35 tussen Almelo en Wierden en extra stroken op de A1 bij Azelo.
De aanleg van extra rijbanen op de A1 in Twente is vooralsnog door het rijk op de lange baan geschoven. ‘De A1 zou tot 2020 geen knelpunt opleveren. Maar wij zeggen hier: De A1 is onze levensader, daar moet op termijn iets gebeuren voor de hele boel dichtslibt. Vooral het vrachtverkeer zal sterk groeien, met de handel op Noordoost-Europa.’
Maar het beschikbare wegennet kan ook efficiënter worden gebruikt. Het Agglonet Twente is het hoogwaardig openbaar vervoernet voor de hele regio, dat bestaat uit een geïntegreerd bus- en treinnetwerk. Er kwamen vrijliggende busbanen in Hengelo, Almelo, Oldenzaal en Enschede. Zo’n honderd miljoen is al verspijkerd aan deze ‘doorstroomassen’. Om het systeem te vervolmaken is ‘nog een groot bedrag nodig’.
De volgende stap is een vrijliggende busbaan langs de Rijksweg 35. ‘In het westen van het land mag een bus in de spits op de vluchtstrook rijden. Dat moet hier toch ook kunnen’, stelt Goudt.
Door Gerard Smink
ENSCHEDE - Met zijn baan als regiobestuurder is Jeroen Goudt bijkans drukker dan met zijn eerste job: wethouder Verkeer en Vervoer van de gemeente Enschede. Maar de Regio Twente heeft dan ook een flinke pot met geld te verdelen.
http://www.tctubantia.nl/gfx/gfx_nieuw/ ... -groot.jpg
(foto TOMA TUDOR)
Na vele jaren onderhandelen is de financiering van de nieuwe Rijksweg 18 (Enschede-Varsseveld) nu rond. Leefbaarheid en veiligheid waren de belangrijkste motieven voor een zware lobby in Den Haag, met uiteindelijk zeer forse bijdragen van het rijk als resultaat. Goudt speelde een vooraanstaande rol en schreef daarmee een belangrijk wapenfeit op zijn konto bij. ‘We hebben er zelf geld bijgelegd om van de huidige dodenweg af te komen, en toen wilden ambtenaren van Verkeer en Waterstaat de aanleg weer uitstellen. Ik heb alleen maar tegen minister Peijs gezegd: Dat wil ik niet, het gaat nú gebeuren!’
Zijn standvastigheid kan relatief snel worden verzilverd. In 2009, of anders uiterlijk in 2010 gaat de schop de grond in. Enkele jaren later ligt er dan ten westen van de kernen Haaksbergen, Eibergen en Groenlo een ongelijkvloerse autoweg waar 100 kilometer per uur mag worden gereden. ‘Nee, het wordt geen autosnelweg. Dat is niet betaalbaar en ook niet nodig. We gaan de rijbaan wel redelijk breed uitvoeren, met het vooruitzicht dat er rijbanen bij komen.’
Het traject van Enschede tot aan Groenlo kost 240 miljoen euro. Daarvoor is nu geld 123 miljoen euro van het rijk, 85 miljoen euro van de provincie Gelderland en vijftien miljoen van zowel de Regio Twente als de provincie Overijssel. De totale weg tot aan Varsseveld aanpakken kost rond 400 miljoen euro maar daarvan is dus 160 miljoen euro nog niet gedekt.
Christen-democraat Jeroen Goudt geldt als een stille, harde werker. Hij treedt niet graag op de voorgrond. Maar de hoeveelheid maatregelen die hij samen met Gerrit Niezink, de teamleider Mobiliteit van de regio, op verkeersgebied heeft getroffen, is enorm. Met andere woorden: Met de hand van Goudt krijgt iedere weggebruiker vroeg of laat te maken. ‘Maar ik heb de wijsheid niet in pacht, hoor’, zegt hij. ‘Die wijsheid moet ik soms zoeken bij collega-wethouders. De samenwerking leidt tot de maatregelen.’
Zo’n 36 miljoen euro mag de regio jaarlijks verdelen onder de Twentse gemeenten. Geld dat rechtstreeks afkomstig is van Den Haag. Daarmee is Twente een van de zeven bevoorrechte regio’s in Nederland die hun eigen zaken op verkeersgebied mogen regelen.
In 2006 loopt dit bedrag terug naar 30 miljoen euro, maar dat is nog altijd meer dan de provincie Overijssel mag besteden aan verkeersmaatregelen (los van wegenbeheer, waarvoor aparte subsidiestromen gelden). Goudt hecht dan ook aan dit geldpotje, en de onafhankelijkheid van Twente in dit opzicht.
Daar komt bij dat de Tweede Kamer Twente als grootstedelijk gebied dit jaar zeventien miljoen extra heeft gegund voor het maken van werkplannen en het uitvoeren van grote projecten, zoals de Prinsessetunnel in Enschede (extra buis), de aanleg van de Nijreessingel in Almelo en een kleiner project als de aanleg van de rondweg in Denekamp. Op geen enkel ander terrein krijgt de regio zoveel geld ineens van het rijk.
Tien miljoen is de regio jaarlijks kwijt aan het openbaar vervoer door Connexxion. Dat was twaalf miljoen, maar de vervoersmaatschappij heeft scherp geboden uit vrees de concessie te verliezen. Vijf miljoen draagt de regio bij aan het instandhouden van het treintraject Zutphen-Hengelo-Oldenzaal.
Voor 2006 hebben de Twentse gemeenten niet minder dan 170 infrastructuurprojecten met een gezamelijke investering van 85 miljoen euro bij de regio ingediend. ‘Een enorme berg plannen’, zegt Goudt. ‘Er moeten keuzes gemaakt worden. Die leggen wij voor aan de collega-wethouders, waarna het dagelijks bestuur van de regio beslist.’ Er moet ook geld overblijven voor verkeersveiligheid in het buitengebied en eductieve projecten op scholen.
De Regio Twente ligt in een aantal gemeenten onder vuur. Deze gemeenten willen geen politiek gevoelige taken als woningbouw en grondpolitiek verliezen aan de regio, dat geen rechtstreeks gekozen volksvertegenwoordigers kent. Maar als het om verkeersbeleid gaat, dat nauwelijks politiek gevoelig is, maar eerder praktisch, staan de neuzen dezelfde kant op. Alle gemeenten willen meeprofiteren van de aanzienlijke geldbuidel die Goudt bij zich draagt.
De portefeuillehouder werkt nu aan een netwerkanalyse, een verkeersprofiel van Twente, dat hij voor augustus volgend jaar moet inleveren in Den Haag. De opdracht is om Twente economisch en ruimtelijk sterker en overzichtelijker te maken, door vervoersstromen goed op elkaar af te stemmen en betere verbindingen te maken. De analyse is mede bepalend voor het toekomstige budget.
Goudt zit zelf aan tafel bij minister Peijs van Verkeer en Waterstaat. Met enig gezag, want hij maakt ook deel uit van het selecte clubje topbestuurders binnen het Nationaal Mobiliteitsberaad. Hij zit met veel partijen om tafel: gemeenten, de provincie, de ambtenaren van Verkeer en Waterstaat.
Nog niet zo lang geleden kwam het Masterplan Twente Mobiel tot stand, waarin maatregelen zijn opgesomd om Twentse wegen slimmer te gebruiken. ‘Tot nu toe was dat een papieren exercitie, maar in 2006 komen de resultaten op straat’, aldus Goudt, die het masterplan naast andere studies wil gebruiken als basis voor de analyse.
Goede bereikbaarheid is van levensbelang voor een vitaal en mobiel Twente. Maar de druk op de wegen neemt toe. Nieuwe en bredere wegen lossen problemen op, zoals de doortrekking van Rijksweg 35 tussen Almelo en Wierden en extra stroken op de A1 bij Azelo.
De aanleg van extra rijbanen op de A1 in Twente is vooralsnog door het rijk op de lange baan geschoven. ‘De A1 zou tot 2020 geen knelpunt opleveren. Maar wij zeggen hier: De A1 is onze levensader, daar moet op termijn iets gebeuren voor de hele boel dichtslibt. Vooral het vrachtverkeer zal sterk groeien, met de handel op Noordoost-Europa.’
Maar het beschikbare wegennet kan ook efficiënter worden gebruikt. Het Agglonet Twente is het hoogwaardig openbaar vervoernet voor de hele regio, dat bestaat uit een geïntegreerd bus- en treinnetwerk. Er kwamen vrijliggende busbanen in Hengelo, Almelo, Oldenzaal en Enschede. Zo’n honderd miljoen is al verspijkerd aan deze ‘doorstroomassen’. Om het systeem te vervolmaken is ‘nog een groot bedrag nodig’.
De volgende stap is een vrijliggende busbaan langs de Rijksweg 35. ‘In het westen van het land mag een bus in de spits op de vluchtstrook rijden. Dat moet hier toch ook kunnen’, stelt Goudt.
......door politie en dominee geweerd.....
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Vengaboy wrote:Jeroen Goudt, de man van 36 miljoen
Door Gerard Smink
ENSCHEDE - Met zijn baan als regiobestuurder is Jeroen Goudt bijkans drukker dan met zijn eerste job: wethouder Verkeer en Vervoer van de gemeente Enschede. Maar de Regio Twente heeft dan ook een flinke pot met geld te verdelen.
(foto TOMA TUDOR)
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Persbericht, 16 januari 2006
Ook alternatief NK dammen in Delft
door Fred Ivens
Delft - Vier nationale kampioenen spelen begin juli in Delft in een dubbele competitie om de alternatieve Nederlandse damtitel. Martin Dolfing, Hans Jansen, Auke Scholma en Kees Thijssen hebben hun medewerking toegezegd aan het nieuwste spektakelstuk van het jaarlijkse DUWO Kennisstad Damfestival. Klapstuk is de alternatieve WK-match tussen de tienvoudige Russische wereldkampioen Alexeï Tsjizjov en de Let Guntis Valneris, de nummer twee van het afgelopen WK in Amsterdam. Beide evenementen worden verspeeld volgens de nieuwste variant van de baanbrekende zogeheten Delftse telling met scores van 5-5, 6-4, 7-3, 8-2, 9-1 en 10-0.
(Delft, 16-01-2006)
Ook alternatief NK dammen in Delft
door Fred Ivens
Delft - Vier nationale kampioenen spelen begin juli in Delft in een dubbele competitie om de alternatieve Nederlandse damtitel. Martin Dolfing, Hans Jansen, Auke Scholma en Kees Thijssen hebben hun medewerking toegezegd aan het nieuwste spektakelstuk van het jaarlijkse DUWO Kennisstad Damfestival. Klapstuk is de alternatieve WK-match tussen de tienvoudige Russische wereldkampioen Alexeï Tsjizjov en de Let Guntis Valneris, de nummer twee van het afgelopen WK in Amsterdam. Beide evenementen worden verspeeld volgens de nieuwste variant van de baanbrekende zogeheten Delftse telling met scores van 5-5, 6-4, 7-3, 8-2, 9-1 en 10-0.
(Delft, 16-01-2006)
