Haagsche Courant, 18 mei 2005
'Voor een mooie combinatie mag je me altijd wakker maken'
door Fred Ivens
'Een trouw lid waar je nooit tevergeefs een beroep op doet'. Treffende karakteristiek van voorzitter Jan de Koning van het Westlands Dam Comité over Jan van der der Voort (74). De Naaldwijker kreeg onlangs het gouden bondsinsigne omdat hij 40 jaar lid is van de KNDB. Maar hij kan meer dan dammen alleen.
NAALDWIJK | Zijn laatste beker dateert van Koninginnedag. Winnaar van het Oranjebiljarttoernooi. Jan van der Voort is een veelzijdig man. In een korte maar hevige atletiekcarrière liep hij meer dan honderd bekers bijeen met het Nederlands kampioenschap tien kilometer in 1954 als absoluut hoogtepunt. Als neef van de bekende schaatser Wim van der Voort volbracht hij op de gladde ijzers heel wat toertochten en op het dambord behoort hij in het Westland nu al weer veertig jaar tot de betere spelers.
De tuinder-in-ruste ('Mijn zoon Ad tuint nu, aan de Grote Woerdlaan, op de plaats waar mijn vader Janus is begonnen') kon met de schijven zijn ei net zo goed als op de atletiekbaan. Op basis van wilskracht, concentratie, eerzucht en een ijzeren mentaliteit en uiteraard ook een dosis talent wist hij zich destijd goed te handhaven tussen de Naaldwijkse damelite die met spelers als Jac. van der Ende, Jaap Huisman, Jo de Jong, Jan Flikweert, Siem Alsemgeest en Dirk van der Pol in regionaal verband heel aardig aan de weg ttimmerde.
Van der Voort had met zijn schoonvader (ex-PDV-clubspeler Alois Weinmann) en buren niet zonder succes al de nodige partijtjes gespeeld. Een tweede en een derde prijs in 1964 op een huisdamtoernooi in Den Haag zorgde voor het beslissende zetje.
Een jaar later werd hij lid van NDV en daverde in sneltreinvaart naar de hogere regionen: Westlands kampioen in de derde en in de tweede klasse en bij de Haagse titelstrijd respectievelijk een eerste en een tweede plaats, net achter de befaamde eindspelkenner Leo Springer, zoon van oud-wereldkampioen Ben Springer.
In het Westland speelde Jan van der Voort ook een aantal malen in de hoofdklasse, waarin hij de tienvoudige kampioen Peter van der Stap wel eens een punt afhandig maakte. En oud-wereldkampioen Ton Sijbrands heeft zelfs een negatieve score (5-3) tegen de lange Naaldwijker, al gebeurde dat wel in simultaanséances. Bij NDV behoort hij nog steeds tot de toonaangevende spelers. Niet zonder trots: "Dit jaar eindigde ik als tweede achter Alex Wijnhorst. M'n op één na beste resultaat ooit." Tevens zit hij al 37 jaar in het bestuur waarvan het overgrote deel als wedstrijdleider. Ook de West-Hollandse Dambond heeft van zijn bestuurlijke kwaliteiten kunnen profiteren.
Arbiter
In de periode 1976-1991 timmerde hij vooral aan de weg als arbiter. "In m'n eerste wedstrijd, Den Haag-Alblasserdam, werd ik gelijk voor de leeuwen gegooid. Er was opeens een klok weg van twee spelers die nog bezig waren. Had een overijverig bestuurslid al opgeruimd. Dat heb ik gelukkig zonder problemen kunnen oplossen."
Met zijn rustige persoonlijkheid rees ook als arbiter zijn ster snel. Jan van der Voort kreeg niet alleen de leiding over wedstrijden in de hoogste klasse maar ook over onder meer het WK aspiranten en het WK dames in De Lier en de interland Nederland-Sovjet-Unie in Scheveningen.
"Na zestien jaar vond ik het welletjes. Als arbiter ben je altijd als eerste aanwezig en als laatste weg. Wijlen Piet Helderman had me al een paar keer gevraagd of ik op zaterdag landelijk bij VELO wilde komen spelen. Dat heb ik gedaan en dat doe ik nog steeds. De afgelopen jaren in het tweede team van Tomahaôk/Westland, waarmee ik ben gepromoveerd en gedegradeerd, en straks dus bij Damcombinatie Westland. Daarom ben ik destijds ook gaan dammen. Ik wilde na de atletiek een hobby die ik tot op hoge leeftijd kon blijven beoefenen. Bovendien ben ik een echte verenigingsman."
Dubbelcombinatie
Je mag Jan van der Voort altijd wakker maken voor een verrassende combinatie of een subtiel eindspel. Zelf voerde hij eens een spectaculaire slagzet uit waarmee de Rus Anatoli Gantwarg tegen zijn landgenoot Letsjinski naam zou maken op het voor hem zo succesvolle WK van 1980 in Bamako. "Ik heb het vooral altijd fascinerend gevonden dat je in heel dunne standen soms nog zo mooi kan winnen. Dirk van der Pol had eens twee dammen tegen me, maar met een dubbelcombinatie sloeg ik ze allebei van het bord." Net zoals Jan van der Voort destijd op de atletiekbaan zijn meeste tegenstanders voorbleef. In 1953 ontglipte hem door een tactische fout de nationale titel op de tien kilometer, maar een jaar later was het wel raak en hield hij favoriet Paul Verra van het kampioenschap af.
"Het was die week prachtig weer maar ik ging wel elke avond om half negen naar bed. Ik moest en ik zou winnen. M'n tweede tussensprint, vlak voor de bel voor de laatste ronde, was hem te machtig. Op de streep had ik nog acht meter over. Het mooiste moment uit m'n atletiekloopbaan."
Van der Voort, die ook zijn vermaarde clubgenoot en Olympische medaillewinnaar Wim Slijkhuis wel eens zijn hielen liet zien, nam daarmee sportief revanche op de atletiekbond die hem een interland in Roemenië door de neus had geboord.
In 1956, vlak voor z'n huwelijk, vond hij het echter welletjes. Topaletiek bezorgde hem zoveel lichamelijke ongemak dat hij geen risico meer wilde nemen. "De tuin boven de sport, dat is altijd mijn stelregel geweest." Wat met dammen minder een probleem was.
KRANTENARTIKELEN - 2005
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Het Parool, zaterdag 10 juli 2004
MENINGEN
John Jansen van Galen vindt dat Amsterdam verenigingen belachelijke eisen stelt om voor financiële steun in aanmerking te komen. 'De politiek heeft niets geleerd.'
Allochtonen; mensen organiseren zich om te dammen, toneel te spelen of postzegels te ruilen.
Dit subsidiebeleid lokt misleiding uit Onlangs nam de gemeenteraad van Amsterdam een 'bijzondere subsidieverordening integratie en participatie' aan.
Als criterium voor het verkrijgen van subsidie door vrijwilligersorganisaties geldt voortaan dat ze zich ten doel moeten stellen 'het bereiken van meer dan één etnische minderheid' of het bevorderen van 'de acceptatie van homoseksuelen door etnische minderheden' of 'participatie van vrouwen uit etnische minderheden' of 'het tegengaan van seksueel en huiselijk geweld tegen vrouwen uit etnische minderheden'.
Heel mooi allemaal. Ik ken alleen niemand die met een van deze oogmerken een club zou oprichten. Mensen organiseren zich om te dammen, toneel te spelen, een speeltuin te runnen of postzegels te ruilen en ze doen dat liefst onder elkaar. Daardoor heb je Limburgse zangverenigingen, Surinaamse zangvogeltjesclubs en Pakistaanse cricketclubs.
Die komen allemaal niet meer in aanmerking voor subsidie, omdat ze zich niet ten doel stellen meer dan één etnische minderheid te bereiken en dus de integratie niet dienen.
Nu hoeven die clubs van mij geen subsidie te krijgen - laat mensen vooral zoveel mogelijk hun eigen boontjes doppen - maar het laatste berust op een flagrant misverstand. Een Hindostaanse damclub is mono-etnisch maar zal zich inschrijven voor de competitie en dan uitkomen tegen even mono-etnische, blanke damclubs uit Abcoude en Heerhugowaard. Na afloop bespreekt men wellicht bij een biertje aan de bar de partijen en andere dingen des levens. Zo begint integratie, en zo niet, dan is er weinig aan te doen. Als de damclub echter wint en blijft winnen zal men ook andere dan Hindostaanse dammers aantrekken - niet om de integratie te bevorderen, maar om kampioen te worden.
De voetbalvereniging Türkiyemspor is een toonbeeld van de Turkse emancipatie in Amsterdam maar zo gauw het haar goed ging, trok ze ook Surinaamse en Nederlandse voetballers aan en werd bijna kampioen van Nederland - een toonbeeld van integratie.
Wie integratie en multi-etniciteit en andere mooie doeleinden als voorwaarde stelt voor subsidie, werkt in de hand dat slimme organisatoren ter bevordering van die mooie doeleinden speciale clubs stichten teneinde de subsidie in de wacht te slepen. Dat is niks nieuws, maar de politiek leert niet van haar ervaringen.
In de jaren tachtig werd van hogerhand gestimuleerd dat etnische minderheden inspraakorganen vormden - dan kon de overheid met hen aan tafel gaan zitten en had ze een gesprekspartner.
Toen echter tien jaar later onderzoek werd gedaan naar het 'draagvlak' van deze organisaties, bleek dat de meeste bij nog geen tien procent van de achterban bekend waren.
Wel was inmiddels veel subsidie uitgekeerd en hadden velen uit minderheidsgroepen er een baan aan.
Het is een late echo van de maakbare samenleving te veronderstellen dat de overheid via het instrument van gemeentelijke subsidies de maatschappij kan boetseren naar haar wens.
Als reeds geruime tijd bestaande (eventueel mono-)etnische organisaties activiteiten blijken te ontplooien waar vrouwen, homoseksuelen of vluchtelingen uit hun kring mee geholpen zijn, mag de overheid die best een schouderklopje of een aantrekkelijk financieel steuntje in de rug geven.
Zulke activiteiten vooropstellen als criterium voor subsidieverlening, staat echter gelijk aan uitlokken van fraude, of minstens misleiding.
John Jansen van Galen
Copyright: Het Parool
MENINGEN
John Jansen van Galen vindt dat Amsterdam verenigingen belachelijke eisen stelt om voor financiële steun in aanmerking te komen. 'De politiek heeft niets geleerd.'
Allochtonen; mensen organiseren zich om te dammen, toneel te spelen of postzegels te ruilen.
Dit subsidiebeleid lokt misleiding uit Onlangs nam de gemeenteraad van Amsterdam een 'bijzondere subsidieverordening integratie en participatie' aan.
Als criterium voor het verkrijgen van subsidie door vrijwilligersorganisaties geldt voortaan dat ze zich ten doel moeten stellen 'het bereiken van meer dan één etnische minderheid' of het bevorderen van 'de acceptatie van homoseksuelen door etnische minderheden' of 'participatie van vrouwen uit etnische minderheden' of 'het tegengaan van seksueel en huiselijk geweld tegen vrouwen uit etnische minderheden'.
Heel mooi allemaal. Ik ken alleen niemand die met een van deze oogmerken een club zou oprichten. Mensen organiseren zich om te dammen, toneel te spelen, een speeltuin te runnen of postzegels te ruilen en ze doen dat liefst onder elkaar. Daardoor heb je Limburgse zangverenigingen, Surinaamse zangvogeltjesclubs en Pakistaanse cricketclubs.
Die komen allemaal niet meer in aanmerking voor subsidie, omdat ze zich niet ten doel stellen meer dan één etnische minderheid te bereiken en dus de integratie niet dienen.
Nu hoeven die clubs van mij geen subsidie te krijgen - laat mensen vooral zoveel mogelijk hun eigen boontjes doppen - maar het laatste berust op een flagrant misverstand. Een Hindostaanse damclub is mono-etnisch maar zal zich inschrijven voor de competitie en dan uitkomen tegen even mono-etnische, blanke damclubs uit Abcoude en Heerhugowaard. Na afloop bespreekt men wellicht bij een biertje aan de bar de partijen en andere dingen des levens. Zo begint integratie, en zo niet, dan is er weinig aan te doen. Als de damclub echter wint en blijft winnen zal men ook andere dan Hindostaanse dammers aantrekken - niet om de integratie te bevorderen, maar om kampioen te worden.
De voetbalvereniging Türkiyemspor is een toonbeeld van de Turkse emancipatie in Amsterdam maar zo gauw het haar goed ging, trok ze ook Surinaamse en Nederlandse voetballers aan en werd bijna kampioen van Nederland - een toonbeeld van integratie.
Wie integratie en multi-etniciteit en andere mooie doeleinden als voorwaarde stelt voor subsidie, werkt in de hand dat slimme organisatoren ter bevordering van die mooie doeleinden speciale clubs stichten teneinde de subsidie in de wacht te slepen. Dat is niks nieuws, maar de politiek leert niet van haar ervaringen.
In de jaren tachtig werd van hogerhand gestimuleerd dat etnische minderheden inspraakorganen vormden - dan kon de overheid met hen aan tafel gaan zitten en had ze een gesprekspartner.
Toen echter tien jaar later onderzoek werd gedaan naar het 'draagvlak' van deze organisaties, bleek dat de meeste bij nog geen tien procent van de achterban bekend waren.
Wel was inmiddels veel subsidie uitgekeerd en hadden velen uit minderheidsgroepen er een baan aan.
Het is een late echo van de maakbare samenleving te veronderstellen dat de overheid via het instrument van gemeentelijke subsidies de maatschappij kan boetseren naar haar wens.
Als reeds geruime tijd bestaande (eventueel mono-)etnische organisaties activiteiten blijken te ontplooien waar vrouwen, homoseksuelen of vluchtelingen uit hun kring mee geholpen zijn, mag de overheid die best een schouderklopje of een aantrekkelijk financieel steuntje in de rug geven.
Zulke activiteiten vooropstellen als criterium voor subsidieverlening, staat echter gelijk aan uitlokken van fraude, of minstens misleiding.
John Jansen van Galen
Copyright: Het Parool
Last edited by Hanco Elenbaas on Wed May 18, 2005 16:27, edited 1 time in total.
Volgens Presman doen aleen amateurs dat.Geert wrote:We moeten niet vergeten dat Anton Janssen afhankelijk is van informatie van de spelers bij het maken van een verslag.
Hij informeert altijd bij de spelers van Huissen.
En zoals we weten praten we allemaal in ons eigen voordeel.
Profs zijn altijd objectief.
Baljakin is prof en zal dus volstrekt objectief zijn geweest.
"Anton, ik stond straal verloren, maar ontsnapte."
Heaven is no location, but a state of mind
-
Wieger Wesselink
- Posts: 1157
- Joined: Sat Jun 28, 2003 13:22
- Location: Eindhoven, The Netherlands
- Contact:
Dit soort gekleurde weergaves van een partij onstaan inderdaad heel gemakkelijk. En de analyse na afloop gaf misschien ook wel die indruk. Dat heeft te maken met de typische stijl van analyseren die Baljakin hanteert, en die door vrijwel alle Sovjet-spelers wordt toegepast. Het tonen van eigen zwakke momenten is uit den boze, slechte standen worden zonder veel commentaar afgedaan als remise, en er is slechts ruimte voor eigen gemiste kansen. Mij bekruipt dan altijd het gevoel dat men de analyse als onderdeel van de partij beschouwt, en dat men die koste wat het kost wil 'winnen'. Nu is Baljakin zeker niet de ergste wat dit betreft, maar toch was voor mij de lol van het analyseren er snel af.Geert wrote:We moeten niet vergeten dat Anton Janssen afhankelijk is van informatie van de spelers bij het maken van een verslag.
Hij informeert altijd bij de spelers van Huissen.
En zoals we weten praten we allemaal in ons eigen voordeel.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Gelderlander, 19 mei 2005
Laat Lotte maar met damstenen schuiven
Door RENÉ BOEKHORST
Op je achtste leren dammen en een jaar later het nationaal kampioenschap winnen. Aha: een uit de duim gezogen verhaal; kletskoek. O ja?
Wat goed is, komt snel. Wie briljant is, zelfs supersnel. Lotte Aleven heeft het bewezen. In 2004 leerde de negenjarige Huissense dammen. Twaalf maanden later is het heel Nederland duidelijk: dit meisje kan er wat van. Wat heet: bij je pas tweede deelname aan het jeugd-NK op een na alle tegenstanders van het bord vegen over talent en inzicht gesproken...
Laat Lotte maar schuiven met de damstenen. Dat komt helemaal goed. Sterker nog: het ÃÂs al goedgekomen. "Het ging prima", blikt het sterdammertje nuchter terug.
'Prima'? Als je acht van de negen partijen wint en in één pot genoegen neemt met remise? Dat is meer dan prima; het is bijna beter dan best.
Moeder Jolanda is trots. "Vorig jaar werd Lotte vijfde op het NK. Toen zeiden velen al: 'Dat gaat in 2005 nog wat worden met haar.'"
De toekomstvoorspellers hebben gelijk gekregen; hun glazen bol werkt. Je staat paf als je ziet hoeveel damklasse in één jonge meid kan zitten. Stil zit Lotte achter het bord met de honderd velden; even geruisloos doen haar hersenen hun geniale werk.
In augustus gaat ze naar Polen, naar het Europees pupillenkampioenschap. "In juli mag ik meedoen aan het NK voor pupillen. Tot je tiende ben je welp, daarna pupil. Leuk, dat ik in Polen nú al bij de pupillen mag meedoen."
Hoe goed Lotte is, weet niet alleen trainer Leen de Rooij. De leerlinge van de Jozefschool krijgt bij Damvereniging Huissen extra les van grootmeester Alexander Baljakin.
Huissen is het vaderlandse dammekka. Mooi, dat Lotte de stadstraditie in ere houdt. Het is haar menens. "Ik wil heel goed worden. Dammen is leuk."
Laat Lotte maar met damstenen schuiven
Door RENÉ BOEKHORST
Op je achtste leren dammen en een jaar later het nationaal kampioenschap winnen. Aha: een uit de duim gezogen verhaal; kletskoek. O ja?
Wat goed is, komt snel. Wie briljant is, zelfs supersnel. Lotte Aleven heeft het bewezen. In 2004 leerde de negenjarige Huissense dammen. Twaalf maanden later is het heel Nederland duidelijk: dit meisje kan er wat van. Wat heet: bij je pas tweede deelname aan het jeugd-NK op een na alle tegenstanders van het bord vegen over talent en inzicht gesproken...
Laat Lotte maar schuiven met de damstenen. Dat komt helemaal goed. Sterker nog: het ÃÂs al goedgekomen. "Het ging prima", blikt het sterdammertje nuchter terug.
'Prima'? Als je acht van de negen partijen wint en in één pot genoegen neemt met remise? Dat is meer dan prima; het is bijna beter dan best.
Moeder Jolanda is trots. "Vorig jaar werd Lotte vijfde op het NK. Toen zeiden velen al: 'Dat gaat in 2005 nog wat worden met haar.'"
De toekomstvoorspellers hebben gelijk gekregen; hun glazen bol werkt. Je staat paf als je ziet hoeveel damklasse in één jonge meid kan zitten. Stil zit Lotte achter het bord met de honderd velden; even geruisloos doen haar hersenen hun geniale werk.
In augustus gaat ze naar Polen, naar het Europees pupillenkampioenschap. "In juli mag ik meedoen aan het NK voor pupillen. Tot je tiende ben je welp, daarna pupil. Leuk, dat ik in Polen nú al bij de pupillen mag meedoen."
Hoe goed Lotte is, weet niet alleen trainer Leen de Rooij. De leerlinge van de Jozefschool krijgt bij Damvereniging Huissen extra les van grootmeester Alexander Baljakin.
Huissen is het vaderlandse dammekka. Mooi, dat Lotte de stadstraditie in ere houdt. Het is haar menens. "Ik wil heel goed worden. Dammen is leuk."
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 19 mei 2005
‘Cowboys’ niet welkom bij schutters
door TON VAN INGEN SCHENAU
19 MEI 2005 - WARNSVELD - De Warnsveldse Schiet Verenging (WSV) bestaat vijfenzestig jaar. Een van de leden van het eerste uur is Jan Berkenbos (88), die al meer dan vijftig jaar de vinger aan de trekker heeft gehouden. Naast het serieus beoefenen van de schietsport speelt gezelligheid een belangrijke rol. Op ‘cowboys’ zitten de schutters niet te wachten. Die bezorgen de schietsport alleen maar een slecht imago.
In het clubgebouw van de Warnsveldse Schiet Vereniging druppelen de schutters op woensdagavond een voor een binnen. Een van de eersten is Fons Evers, die al sinds 1989 als ‘tijdelijk’ voorzitter fungeert. De ruime kantine ruikt nog naar vers opgestreken verf en aan de muur getuigen kasten met ruim tweehonderd bekers van de trefzekerheid van de leden. ‘Vorig jaar bestonden we vijfenzestig jaar en op in mei vieren we een feestje. Het is niet onze gewoonte om bij zo’n gelegenheid naar buiten te treden, maar een aantal negatieve incidenten heeft de schietsport een slecht imago bezorgd. Wij willen laten zien dat wij onze sport serieus beoefenen en op verantwoorde wijze met onze wapens omgaan. Daarnaast is het hier een sociëteit waar de gezelligheid een grote rol speelt. Verder is de onderlinge solidariteit van dien aard, dat, als Jantje een probleem heeft Pietje het oplost. Op ‘cowboys’, die met een pistool zitten te zwaaien, zitten we dus niet te wachten’, aldus Evers.
De vereniging is geen lid van de landelijke KNSA, maar van de Oost Gelderlandse Vereniging. Er wordt geschoten met klein kaliber geweer en pistool. ‘Schieten is een concentratiesport, net als dammen, schaken en bridgen. Wij vallen onder de Wet Wapens en Weerbaarheid en worden regelmatig door de landmacht gecontroleerd. Op onze schietbaan, die hier achter ligt, gaan we daarom uiterst zorgvuldig met wapens en munitie om. De ramen zijn hier van traliewerk voorzien en de wapens en munitie worden in kluizen bewaard. Het is een besloten club, waar je pas, na een proefperiode en een ballotage, lid van kan worden. In de competitie doen we met vijf ‘korpsen’ van elk vier personen mee’, legt Evers uit.
Een van de leden van het eerste uur is Jan Berkenbos, met Ben Kapper, erelid van de vereniging. Meer dan vijftig jaar schiet hij al mee en ook nu nog weet hij de roos goed te raken. ‘In 1939 is de vereniging opgericht. In de oorlog is er niet geschoten, omdat al snel de wapens door de Duitsers werden gevorderd. Na de oorlog hebben we eerst in een noodgebouw gezeten en in jaren vijftig hebben we zelf de vijf banen aangelegd. De familie Baanders, van Café De Pauw, heeft daarbij een belangrijke rol gespeeld. Ik heb een tijdje in de ereklasse geschoten. Ik ben nu afgezakt naar de vierde, maar ik mag niet mopperen. Ik ben blij dat ik nog mee kan doen We hebben ook een aantal malen met de gondelvaart meegedaan’, weet hij zich te herinneren. Foto’s met een reuachtige vogel op de boot en ‘mooi bruintje’ tussen de batikspullen, spreken boekdelen. Ook de organisatie van het vogelschieten wordt, in samenwerking met de oranje-vereniging, door WSV georganiseerd. Verder wordt er jaarlijks nog het ‘Sinterklaasschieten’ gehouden, waarbij ook de dames een schot mogen lossen. Evers vindt het jammer dat de schietsport door een paar vervelende incidenten zo negatief in de publiciteit is gekomen. ‘Wij voldoen aan alle voorschriften, maar door dat gedonder komt er nieuwe regelgeving, waardoor aansluiting bij de landelijke KNSA verplicht wordt. We hopen in dat nieuwe regime op de normale wijze door te kunnen gaan, maar je weet het nooit. Voorlopig gaan we op 28 mei ons jubileumfeestje vieren. Wat het wordt is nog een verrassing, maar we moeten allemaal op de fiets komen’, lacht hij.
‘Cowboys’ niet welkom bij schutters
door TON VAN INGEN SCHENAU
19 MEI 2005 - WARNSVELD - De Warnsveldse Schiet Verenging (WSV) bestaat vijfenzestig jaar. Een van de leden van het eerste uur is Jan Berkenbos (88), die al meer dan vijftig jaar de vinger aan de trekker heeft gehouden. Naast het serieus beoefenen van de schietsport speelt gezelligheid een belangrijke rol. Op ‘cowboys’ zitten de schutters niet te wachten. Die bezorgen de schietsport alleen maar een slecht imago.
In het clubgebouw van de Warnsveldse Schiet Vereniging druppelen de schutters op woensdagavond een voor een binnen. Een van de eersten is Fons Evers, die al sinds 1989 als ‘tijdelijk’ voorzitter fungeert. De ruime kantine ruikt nog naar vers opgestreken verf en aan de muur getuigen kasten met ruim tweehonderd bekers van de trefzekerheid van de leden. ‘Vorig jaar bestonden we vijfenzestig jaar en op in mei vieren we een feestje. Het is niet onze gewoonte om bij zo’n gelegenheid naar buiten te treden, maar een aantal negatieve incidenten heeft de schietsport een slecht imago bezorgd. Wij willen laten zien dat wij onze sport serieus beoefenen en op verantwoorde wijze met onze wapens omgaan. Daarnaast is het hier een sociëteit waar de gezelligheid een grote rol speelt. Verder is de onderlinge solidariteit van dien aard, dat, als Jantje een probleem heeft Pietje het oplost. Op ‘cowboys’, die met een pistool zitten te zwaaien, zitten we dus niet te wachten’, aldus Evers.
De vereniging is geen lid van de landelijke KNSA, maar van de Oost Gelderlandse Vereniging. Er wordt geschoten met klein kaliber geweer en pistool. ‘Schieten is een concentratiesport, net als dammen, schaken en bridgen. Wij vallen onder de Wet Wapens en Weerbaarheid en worden regelmatig door de landmacht gecontroleerd. Op onze schietbaan, die hier achter ligt, gaan we daarom uiterst zorgvuldig met wapens en munitie om. De ramen zijn hier van traliewerk voorzien en de wapens en munitie worden in kluizen bewaard. Het is een besloten club, waar je pas, na een proefperiode en een ballotage, lid van kan worden. In de competitie doen we met vijf ‘korpsen’ van elk vier personen mee’, legt Evers uit.
Een van de leden van het eerste uur is Jan Berkenbos, met Ben Kapper, erelid van de vereniging. Meer dan vijftig jaar schiet hij al mee en ook nu nog weet hij de roos goed te raken. ‘In 1939 is de vereniging opgericht. In de oorlog is er niet geschoten, omdat al snel de wapens door de Duitsers werden gevorderd. Na de oorlog hebben we eerst in een noodgebouw gezeten en in jaren vijftig hebben we zelf de vijf banen aangelegd. De familie Baanders, van Café De Pauw, heeft daarbij een belangrijke rol gespeeld. Ik heb een tijdje in de ereklasse geschoten. Ik ben nu afgezakt naar de vierde, maar ik mag niet mopperen. Ik ben blij dat ik nog mee kan doen We hebben ook een aantal malen met de gondelvaart meegedaan’, weet hij zich te herinneren. Foto’s met een reuachtige vogel op de boot en ‘mooi bruintje’ tussen de batikspullen, spreken boekdelen. Ook de organisatie van het vogelschieten wordt, in samenwerking met de oranje-vereniging, door WSV georganiseerd. Verder wordt er jaarlijks nog het ‘Sinterklaasschieten’ gehouden, waarbij ook de dames een schot mogen lossen. Evers vindt het jammer dat de schietsport door een paar vervelende incidenten zo negatief in de publiciteit is gekomen. ‘Wij voldoen aan alle voorschriften, maar door dat gedonder komt er nieuwe regelgeving, waardoor aansluiting bij de landelijke KNSA verplicht wordt. We hopen in dat nieuwe regime op de normale wijze door te kunnen gaan, maar je weet het nooit. Voorlopig gaan we op 28 mei ons jubileumfeestje vieren. Wat het wordt is nog een verrassing, maar we moeten allemaal op de fiets komen’, lacht hij.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Brabants Dagblad, 19 mei 2005
Dammer Van den Hoek valt van troon
Donderdag 19 mei 2005 - Tilburg - In de vijfde ronde van het damkampioenschap van Brabant heeft Theo van den Hoek zijn meerdere moeten erkennen in Jasper Daems. De TDV-er incasseerde daarmee zijn tweede nederlaag van het toernooi en lijkt nu kansloos zijn titel te prolongeren.
Stand: 1. Van der Kooij en Daems 9 3. Van Tilborg en Van Ballegooijen 7 5. Van den Hoek 5 6. Haagh 4 7. De Mooij en Van den Hooff 3 9. Smolders 2 10. Noyens 1.
Dammer Van den Hoek valt van troon
Donderdag 19 mei 2005 - Tilburg - In de vijfde ronde van het damkampioenschap van Brabant heeft Theo van den Hoek zijn meerdere moeten erkennen in Jasper Daems. De TDV-er incasseerde daarmee zijn tweede nederlaag van het toernooi en lijkt nu kansloos zijn titel te prolongeren.
Stand: 1. Van der Kooij en Daems 9 3. Van Tilborg en Van Ballegooijen 7 5. Van den Hoek 5 6. Haagh 4 7. De Mooij en Van den Hooff 3 9. Smolders 2 10. Noyens 1.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 19 mei 2005
NK schaken verhuist naar Hilversum
HILVERSUM - Het Nederlands kampioenschap schaken verhuist met ingang van 2006 naar Hilversum. Een reeks organisaties en bedrijven biedt financiering en onderdak voor het evenement.
Jan Nagel, met één been in de politiek, één in het schaken en met voldoende kennis van bedrijven en omroepwereld in de regio, klaarde na overleg met de schaakbond KNSB de onmogelijk lijkende klus. Het NK wordt sinds 2002 gehouden in Leeuwarden, met als belangrijkste sponsor Essent. In september is de laatste editie van die reeks. Vanaf volgend jaar wordt het kampioenschap gespeeld in Studio 22 van TCN op het Mediapark.
Nagel kreeg als raadslid van Hilversum onder meer zijn gemeente en Gedeputeerde Staten van Noord-Holland zover subsidies te verstrekken. Er ligt een begroting op tafel die het tevens mogelijk maakt het aantal deelnemende schakers te vergroten tot twaalf, bij zowel mannen als vrouwen. Het was de schaakwereld de afgelopen jaren een doorn in het oog dat er zo weinig deelnemers waren. Slechts tien bij de mannen en zes bij de vrouwen.
De KNSB stemt begin juni over het pakket voorstellen. Die reiken zo ver, dat waarschijnlijk ook voor 2007 en 2008 onderdak in Hilversum is gegarandeerd. Na de hamerslag van de bond keert het schaken terug op een plek waar een rijke schaaktraditie heerst. Met name de AVRO en de KRO deden in het verleden veel aan schaken. De AVRO organiseerde al in 1938 een van de beroemdste toernooien ooit. Later was deze omroep jaren gastheer van het NK. De KRO verzorgde tien jaar lang een tweekamp die Jan Timman tegen andere wereldtoppers speelde.
Nationale schaaktop naar ACT-toernooi
AMSTERDAM - Veel Nederlandse topschakers spelen deze zomer op het tweede Amsterdam Chess Tournament. Behalve de winnaar van vorig jaar, Friso Nijboer, komen Ivan Sokolov, Jan Timman, Jan Smeets en Nederlands jongste grootmeester Daniel Stellwagen. De organisatie strikte ook de kampioen bij de vrouwen, Zhaoquin Peng.
Loek van Wely, op papier momenteel de sterkste Nederlandse schaker, moet verstek laten gaan. Hij kreeg een uitnodiging voor het supertoernooi in Dortmund. Toernooidirecteur Jeroen van den Berg wist wel een interessant buitenlands deelnemersveld binnen te halen voor het sterkste nationale zomertoernooi. Onder hen bevindt zich de 22-jarige Pavel Eljanov uit Oekraïne, die vorig jaar tijdens de schaakolympiade opzien baarde met zijn sterke spel.
Uit het buitenland schuiven verder onder anderen aan de Bulgaar Ivan Cheparinov, de Russen Andrej Garlov en Artiom Timofejev, Ian Rogers uit Australië, de Engelsman Peter Wells en de Israëliërs Sergey Erenburg, Alexander Huzman en Boris Avrukh.
Het ACT wordt gehouden van 16 tot en met 24 juli in het Studenten Sportcentrum USC.
Hilversum reikt schaakbond de hand
door Lex Jongsma
AMSTERDAM, donderdag
Troetelkind en Benoni (zoon van mijn smart) tegelijkertijd. Dat is het NK voor mannen en vrouwen altijd geweest en is het nog. Ik ga het u uitleggen. Troetelkind? Ja. Geen fraaier en verbroederender schouwspel dan het jaarlijks terugkerende kampioenschap, waarvoor de selectie grondig heeft plaatsgevonden: de sterkste schakers van het land, waarvan er 12 (in tijden van nood 10) in een fraaie, relaxte omgeving strijden om de titel.
Dat is pas traditievorming. En als het even kan, die twaalf mannen en tien of twaalf vrouwen (in tijden van hoge nood zes) samen op één podium. Met toeschouwers, perskamer en commentaarzaal. Met schaakjournalisten, bezoekers uit verre landen, jongelui en oudgedienden. De kermis van kunde, vlijt en ijdelheid die topsport heet. Benoni, kind van smart? Ook. Want grillig is de topspeler. Wat valt er – behalve geld – in een Nederlands kampioenschap voor hem te verdienen? Een olympiadeplaats? Soms, maar alleen in de even jaren. Roem en welbehagen? Soms, maar daar kan de schoorsteen niet van roken. En als er één niet meedoet, omdat hij elders meer kan innen, in onmin leeft met de bestuurders, met sommige collega’s of met zich- zelf? Dan blijft het zelden bij dat ene schaap. De ene afmelding roept de andere op en algauw zit de organisatie met een onttakeld en uitgekleed kampioenschap.
En dan het geld! Immer de hoofdzaak immers? Sinds een jaar of twintig is het Nederlandse topschaak volledig geprofessionaliseerd. Alle toernooien zijn er bij de gratie van sponsors, en daar wringt de schoen. Van 2002 t/m 2005 is Essent opgetreden als hoofdsponsor van het NK, en was de standplaats Leeuwarden. Mooie, goed geregisseerde evenementen waren dat, en ook in september van dit jaar zal het heus wel weer kloppen. Maar daarna? De NK-schaaktraditie steunt op enkele steden en locaties: Leeuwarden, ook vroeger al (CCF, Friesland Bank, Harmonie), Drachten (gemeentehuis), Rotterdam (Feyenoordstadion, Stadsbibliotheek), Amsterdam (Engelbewaarder, Balie), Eindhoven (PSV-stadion) en Hilversum (AVRO-studio, KRO-studio). Maar in de laatste drie jaar zijn – net als bij vele andere sportbonden – de subsidies ingetrokken of gemarginaliseerd, de leden weggelopen, de sponsors uitgestapt en het kader vergrijsd.
Maar ik heb goed nieuws voor u. Spreek maar gerust van blijde tijding. Juist in deze tijd van hoge nood en godenschemering heeft men in Hilversum de KNSB de vriendschapshand gereikt. Op initiatief van Jan Nagel (van wie je best wat kan zeggen, maar niet dat hij geen belangeloos, trouw en vastberaden schaakliefhebber en organisator is) hebben Gedeputeerde Staten, gemeente Hilversum, TCN en ettelijke bedrijven op en om het Mediapark een bedrag bijeengebracht en/of gegarandeerd waarmee in 2006 een riant kampioenschap kan en zal worden georganiseerd en gespeeld. Ook de voorwedstrijden zullen in het Dudok-raadhuis van Hilversum plaatsvinden.
Waarnemend KNSB-voorzitter Sytse Faber is zeer verheugd over dit uiterst snelle en imponerende particulier initiatief, dat de KNSB voor 2006 in staat stelt zijn zorgenkind opnieuw als troetelkind te kunnen zien. Formeel moet de bestuursbeslissing hierover nog worden genomen (dat wordt begin juni), maar dat kan, gezien het bovenstaande, slechts een hamerslag zijn. Dus, schaakliefhebbers! In september voorlopig voor het laatst naar Leeuwarden, en dan in juni 2006 met 12 mannen en 10 of 12 vrouwen op naar Studio 22 van het Mediapark in Hilversum, een van de grootste en modernste studio’s in Europa.
NK schaken verhuist naar Hilversum
HILVERSUM - Het Nederlands kampioenschap schaken verhuist met ingang van 2006 naar Hilversum. Een reeks organisaties en bedrijven biedt financiering en onderdak voor het evenement.
Jan Nagel, met één been in de politiek, één in het schaken en met voldoende kennis van bedrijven en omroepwereld in de regio, klaarde na overleg met de schaakbond KNSB de onmogelijk lijkende klus. Het NK wordt sinds 2002 gehouden in Leeuwarden, met als belangrijkste sponsor Essent. In september is de laatste editie van die reeks. Vanaf volgend jaar wordt het kampioenschap gespeeld in Studio 22 van TCN op het Mediapark.
Nagel kreeg als raadslid van Hilversum onder meer zijn gemeente en Gedeputeerde Staten van Noord-Holland zover subsidies te verstrekken. Er ligt een begroting op tafel die het tevens mogelijk maakt het aantal deelnemende schakers te vergroten tot twaalf, bij zowel mannen als vrouwen. Het was de schaakwereld de afgelopen jaren een doorn in het oog dat er zo weinig deelnemers waren. Slechts tien bij de mannen en zes bij de vrouwen.
De KNSB stemt begin juni over het pakket voorstellen. Die reiken zo ver, dat waarschijnlijk ook voor 2007 en 2008 onderdak in Hilversum is gegarandeerd. Na de hamerslag van de bond keert het schaken terug op een plek waar een rijke schaaktraditie heerst. Met name de AVRO en de KRO deden in het verleden veel aan schaken. De AVRO organiseerde al in 1938 een van de beroemdste toernooien ooit. Later was deze omroep jaren gastheer van het NK. De KRO verzorgde tien jaar lang een tweekamp die Jan Timman tegen andere wereldtoppers speelde.
Nationale schaaktop naar ACT-toernooi
AMSTERDAM - Veel Nederlandse topschakers spelen deze zomer op het tweede Amsterdam Chess Tournament. Behalve de winnaar van vorig jaar, Friso Nijboer, komen Ivan Sokolov, Jan Timman, Jan Smeets en Nederlands jongste grootmeester Daniel Stellwagen. De organisatie strikte ook de kampioen bij de vrouwen, Zhaoquin Peng.
Loek van Wely, op papier momenteel de sterkste Nederlandse schaker, moet verstek laten gaan. Hij kreeg een uitnodiging voor het supertoernooi in Dortmund. Toernooidirecteur Jeroen van den Berg wist wel een interessant buitenlands deelnemersveld binnen te halen voor het sterkste nationale zomertoernooi. Onder hen bevindt zich de 22-jarige Pavel Eljanov uit Oekraïne, die vorig jaar tijdens de schaakolympiade opzien baarde met zijn sterke spel.
Uit het buitenland schuiven verder onder anderen aan de Bulgaar Ivan Cheparinov, de Russen Andrej Garlov en Artiom Timofejev, Ian Rogers uit Australië, de Engelsman Peter Wells en de Israëliërs Sergey Erenburg, Alexander Huzman en Boris Avrukh.
Het ACT wordt gehouden van 16 tot en met 24 juli in het Studenten Sportcentrum USC.
Hilversum reikt schaakbond de hand
door Lex Jongsma
AMSTERDAM, donderdag
Troetelkind en Benoni (zoon van mijn smart) tegelijkertijd. Dat is het NK voor mannen en vrouwen altijd geweest en is het nog. Ik ga het u uitleggen. Troetelkind? Ja. Geen fraaier en verbroederender schouwspel dan het jaarlijks terugkerende kampioenschap, waarvoor de selectie grondig heeft plaatsgevonden: de sterkste schakers van het land, waarvan er 12 (in tijden van nood 10) in een fraaie, relaxte omgeving strijden om de titel.
Dat is pas traditievorming. En als het even kan, die twaalf mannen en tien of twaalf vrouwen (in tijden van hoge nood zes) samen op één podium. Met toeschouwers, perskamer en commentaarzaal. Met schaakjournalisten, bezoekers uit verre landen, jongelui en oudgedienden. De kermis van kunde, vlijt en ijdelheid die topsport heet. Benoni, kind van smart? Ook. Want grillig is de topspeler. Wat valt er – behalve geld – in een Nederlands kampioenschap voor hem te verdienen? Een olympiadeplaats? Soms, maar alleen in de even jaren. Roem en welbehagen? Soms, maar daar kan de schoorsteen niet van roken. En als er één niet meedoet, omdat hij elders meer kan innen, in onmin leeft met de bestuurders, met sommige collega’s of met zich- zelf? Dan blijft het zelden bij dat ene schaap. De ene afmelding roept de andere op en algauw zit de organisatie met een onttakeld en uitgekleed kampioenschap.
En dan het geld! Immer de hoofdzaak immers? Sinds een jaar of twintig is het Nederlandse topschaak volledig geprofessionaliseerd. Alle toernooien zijn er bij de gratie van sponsors, en daar wringt de schoen. Van 2002 t/m 2005 is Essent opgetreden als hoofdsponsor van het NK, en was de standplaats Leeuwarden. Mooie, goed geregisseerde evenementen waren dat, en ook in september van dit jaar zal het heus wel weer kloppen. Maar daarna? De NK-schaaktraditie steunt op enkele steden en locaties: Leeuwarden, ook vroeger al (CCF, Friesland Bank, Harmonie), Drachten (gemeentehuis), Rotterdam (Feyenoordstadion, Stadsbibliotheek), Amsterdam (Engelbewaarder, Balie), Eindhoven (PSV-stadion) en Hilversum (AVRO-studio, KRO-studio). Maar in de laatste drie jaar zijn – net als bij vele andere sportbonden – de subsidies ingetrokken of gemarginaliseerd, de leden weggelopen, de sponsors uitgestapt en het kader vergrijsd.
Maar ik heb goed nieuws voor u. Spreek maar gerust van blijde tijding. Juist in deze tijd van hoge nood en godenschemering heeft men in Hilversum de KNSB de vriendschapshand gereikt. Op initiatief van Jan Nagel (van wie je best wat kan zeggen, maar niet dat hij geen belangeloos, trouw en vastberaden schaakliefhebber en organisator is) hebben Gedeputeerde Staten, gemeente Hilversum, TCN en ettelijke bedrijven op en om het Mediapark een bedrag bijeengebracht en/of gegarandeerd waarmee in 2006 een riant kampioenschap kan en zal worden georganiseerd en gespeeld. Ook de voorwedstrijden zullen in het Dudok-raadhuis van Hilversum plaatsvinden.
Waarnemend KNSB-voorzitter Sytse Faber is zeer verheugd over dit uiterst snelle en imponerende particulier initiatief, dat de KNSB voor 2006 in staat stelt zijn zorgenkind opnieuw als troetelkind te kunnen zien. Formeel moet de bestuursbeslissing hierover nog worden genomen (dat wordt begin juni), maar dat kan, gezien het bovenstaande, slechts een hamerslag zijn. Dus, schaakliefhebbers! In september voorlopig voor het laatst naar Leeuwarden, en dan in juni 2006 met 12 mannen en 10 of 12 vrouwen op naar Studio 22 van het Mediapark in Hilversum, een van de grootste en modernste studio’s in Europa.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor is minder partijdig dan De Gelderlander (editie Betuwe) als het over Huissen gaat!Wieger Wesselink wrote:Dit komt niet helemaal overeen met hoe ik de partij zelf beleefd heb. Voor wie wil weten hoe het werkelijk zit is een analyse van de partij te vinden op http://10x10.org.De Gelderlander, 18 mei 2005
Ferry Kemperman zorgde aan bord vier, na een partij zonder krachtsverschillen, met remise tegen Henk Ruesink voor het vijfde en winnende bordpunt. De kopmannen Alexander Baljakin en Wieger Wesselink maakten er een spektakel van. In het middelspel leek de vroegere Wit-Rus in Huissense dienst af te stevenen op een glansrijke overwinning. Wesselink speelde het in de beslissende fase slim en bereikte een gelijkwaardig eindspel.
De Stentor, 17 mei 2005
Toch kwam DUO nog met een aardig team op de proppen. Met Wieger Wesselink als kopman. De grootmeester maakte indruk tegen wereldtopper Baljakin, maar kreeg de winst niet rond. Henk Ruesink tekende voor het tweede tegenpuntje.
Wieger Wesselink wrote:Dit soort gekleurde weergaves van een partij onstaan inderdaad heel gemakkelijk. En de analyse na afloop gaf misschien ook wel die indruk. Dat heeft te maken met de typische stijl van analyseren die Baljakin hanteert, en die door vrijwel alle Sovjet-spelers wordt toegepast. Het tonen van eigen zwakke momenten is uit den boze, slechte standen worden zonder veel commentaar afgedaan als remise, en er is slechts ruimte voor eigen gemiste kansen. Mij bekruipt dan altijd het gevoel dat men de analyse als onderdeel van de partij beschouwt, en dat men die koste wat het kost wil 'winnen'. Nu is Baljakin zeker niet de ergste wat dit betreft, maar toch was voor mij de lol van het analyseren er snel af.Geert wrote:We moeten niet vergeten dat Anton Janssen afhankelijk is van informatie van de spelers bij het maken van een verslag.
Hij informeert altijd bij de spelers van Huissen.
En zoals we weten praten we allemaal in ons eigen voordeel.
http://www.dse.nl/~dambo/analyse/KNDB_C ... und_2.html
Wieger Wesselink
<img src="http://fmjd.org/dias/save/11165120984.png">
Alexandre Baliakine
Wieger laat zijn prooi ontsnappen en speelt 47...30-35?? Zat zwart in tijdnood?
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
de Volkskrant, 19 mei 2005
‘Alle geldwolven hadden ons meteen gevonden’
Van onze verslaggeefster Marije Randewijk
HAARLEM - Er bestaan in Nederland heel wat sportmarketingbureaus, maar niet een is zo goed als dat van hen zal worden. De judoka’s Ruben Houkes, morgen in actie bij de EK, en Ziggy Tabacznik zijn samen in zaken gegaan. ‘We willen wel spraakmakend worden.’
Hoe het precies moest, wisten ze zelf vorig jaar eigenlijk ook niet. Maar als ze als judoka’s bij hun club Kenamju iets hadden geleerd, was het wel dat onwetendheid als excuus niet telt. En ze moesten tenslotte ergens beginnen.
Dus stapten Ruben Houkes en Ziggy Tabacznik op een goede dag bij de Kamer van Koophandel naar binnen met de vraag: we willen een bedrijf beginnen, kan dat? Een half uur later en negentig euro armer stonden ze buiten als directeur van 2Basics, volgens hun website ‘een no-nonsense sportbusinessbureau, dat zakelijke ideeën vertaalt naar een sportieve prestatie’.
Dat leek eenvoudig, maar de werkelijkheid was anders. De belastingdienst wilde alles weten, Buma/Stemra vroeg geld voor de muziek die mogelijk op het bedrijf zou worden gedraaid, bedrijven prezen hun computers aan, advocatenkantoren stelden hun diensten beschikbaar. En ze hadden toch zeker ook snel een boekhouder nodig? ‘Alle geldwolven hadden ons meteen gevonden’, zegt Tabacznik.
Een jaar heeft het ze gekost om orde te scheppen in de chaos en het bedrijf zo in te richten als ze, na hun lange gesprekken op het strand van Bloemendaal en in de judohallen over de hele wereld, voor ogen hadden.
Dat ze elkaar vonden in dezelfde ambitie was niet vreemd. De judoka’s trainen samen bij Kenamju, studeerden allebei commerciële economie, zijn nog jong, wonen in Haarlem bijna naast elkaar en wilden graag op eigen benen staan. ‘Je bent ondernemer of je bent het niet. Je doet het zelf of je doet het niet’, zegt Houkes (25).
‘Als je in loondienst werkt, ben je afhankelijk van wat de baas wil’, aldus Tabacznik (27). ‘Nu zijn er ook mensen die zeggen: je moet het zus of zo doen. Vroeger dacht ik: iedereen die wat over mijn judo heeft te zeggen, prima, maar ik pik daar zelf de dingen uit die ik nodig denk te hebben. Dat is niet veranderd.
‘Ik wil met mijn eigen ideeën aan de slag. Dat klinkt eigenwijs, maar ik vind dat het mag. We mogen er best uitspringen. Ik wil over tien jaar aan het hoofd staan van een van de spraakmakendste bedrijven in de sportmarketing.’
‘Sport is de spil in ons bedrijf’, zegt Houkes. Hij zegt in zijn eigen carrière vaak genoeg gezien te hebben hoe het niet moet in de sportmarketing. ‘Wij gaan uit van een topsportmentaliteit, van wat we zelf hebben geleerd. Dat is het verschil met concurrerende bureaus. ‘Het gaat erom wat je wilt, hoe je dat bereikt en om geen energie te verspillen.’
Ze zijn vorig jaar begonnen met de promotie van de ‘onbekende judoka’ bij de eigen achterban. Houkes: ‘Ik vond het gek dat er 60duizend leden zijn aangesloten bij de judobond en dat 85procent Bryan van Dijk niet kent. Die jongen is vier, vijf keer Nederlands kampioen geworden. We wilden weten of we die jongens door betere communicatie en marketing meer bekendheid konden geven.’
In die opzet zijn ze geslaagd, vinden ze zelf. ‘Het is niet zo dat je alles binnen een jaar voor elkaar bokst. Wij kijken hoe wij dat op onze manier, met onze middelen kunnen doen’, zegt Tabacznik, die is gestopt met topjudo.
Veel liever zou hij het nog groter trekken. Dat hun bedrijf, met de Olympische Spelen van Peking op de achtergrond, de kans krijgt om de judoka’s die daar kanshebber zijn, in de markt te zetten. ‘Er liggen veel mogelijkheden nu het voetbal bij de NOS weggaat. Misschien blijft het judo waar het is en komt het wat aandacht en populariteit betreft niet verder. Maar de bond moet gewoon zeggen: daar gaan we voor en zich afvragen: wie kan ons daarbij helpen?’
Houkes: ‘Ze begrijpen het bij de bond wel steeds beter.’
Tabacznik: ‘Maar het had voor de EK nog beter gekund. Er is nu helemaal geen aanloop geweest. Dat toernooi is er ineens. Waarom zag ik niets van Parijs of Hamburg? Je moet de spanning opbouwen. Dat EK moet het toernooi zijn dat je niet mag missen, dat gevoel heb ik nu niet. Als je het goed doet, kun je aan zo’n organisatie misschien geld overhouden.’
Naast het organiseren van clinics verloren ze in hun eerste jaar de ideële doelstellingen, zoals ze die bij de oprichting van hun bedrijf hadden, niet uit het oog. De twee judoka’s vonden dat de pedagogische waarde van hun sport onderbelicht bleef. Ze schreven een lespakket voor basisscholen en probleemwijken waarmee kinderen door het judo hun achterstand op het gebied van respect, weerbaarheid, conditie en coördinatie kunnen inlopen.
Nu hebben ze die tak van het bedrijf ondergebracht in een stichting. ‘Het was te ideëel om het commercieel te laten zijn’, zegt Houkes, die morgen in de klasse tot 60 kilogram actie komt bij de Europese kampioenschappen in Rotterdam.
‘Het eerste jaar hebben we tegen elkaar gezegd: laten we ons eerst oriënteren en zien wat er allemaal bij een bedrijf komt kijken’, zegt Tabacznik. ‘Dat weet je vooraf niet. Pas als er veertig brieven van de Kamer van Koophandel op de deurmat vallen, bedenk je dat het misschien handig is om naar de bank te gaan en een rekening te openen. Nu zijn we klaar om de grote stap te maken.’
Op tweede pinksterdag waren ze in Amsterdam bij de Europa Cup hockey om kennis te maken met potentiële klanten. Voordat ze echt aan het werk kunnen, zullen ze zichzelf eerst moeten profileren en aan de slag moeten met hun eigen acquisitie. Houkes: ‘Ach, dat is niet zo moeilijk. We hebben dankzij het judo al veel mensen leren kennen. Als je een beetje kunt praten, bouw je snel een netwerk op.’
Ze moeten ook nog bij de bank langs voor een lening. Houkes: ‘We kunnen er nu nog niet van leven, maar het is de bedoeling dat het dit jaar wel gaat lukken.’
Tabacznik: ‘Het is niet de gemakkelijkste weg die we kiezen, wel de uitdagendste. ’s Ochtends denk ik elke keer: heerlijk dat ik weer in mijn eigen bedrijf aan de slag ben. Ons doel is niet om over tien jaar binnen te zijn.’
Houkes: ‘Ons doel is dat we over tien jaar nog bestaan.’
Tabacznik: ‘Dat is niet moeilijk, daarvoor hoef je elk jaar alleen maar negentig euro over te maken aan de Kamer van Koophandel. Ik denk dat ons dat wel zal lukken.’
‘Alle geldwolven hadden ons meteen gevonden’
Van onze verslaggeefster Marije Randewijk
HAARLEM - Er bestaan in Nederland heel wat sportmarketingbureaus, maar niet een is zo goed als dat van hen zal worden. De judoka’s Ruben Houkes, morgen in actie bij de EK, en Ziggy Tabacznik zijn samen in zaken gegaan. ‘We willen wel spraakmakend worden.’
Hoe het precies moest, wisten ze zelf vorig jaar eigenlijk ook niet. Maar als ze als judoka’s bij hun club Kenamju iets hadden geleerd, was het wel dat onwetendheid als excuus niet telt. En ze moesten tenslotte ergens beginnen.
Dus stapten Ruben Houkes en Ziggy Tabacznik op een goede dag bij de Kamer van Koophandel naar binnen met de vraag: we willen een bedrijf beginnen, kan dat? Een half uur later en negentig euro armer stonden ze buiten als directeur van 2Basics, volgens hun website ‘een no-nonsense sportbusinessbureau, dat zakelijke ideeën vertaalt naar een sportieve prestatie’.
Dat leek eenvoudig, maar de werkelijkheid was anders. De belastingdienst wilde alles weten, Buma/Stemra vroeg geld voor de muziek die mogelijk op het bedrijf zou worden gedraaid, bedrijven prezen hun computers aan, advocatenkantoren stelden hun diensten beschikbaar. En ze hadden toch zeker ook snel een boekhouder nodig? ‘Alle geldwolven hadden ons meteen gevonden’, zegt Tabacznik.
Een jaar heeft het ze gekost om orde te scheppen in de chaos en het bedrijf zo in te richten als ze, na hun lange gesprekken op het strand van Bloemendaal en in de judohallen over de hele wereld, voor ogen hadden.
Dat ze elkaar vonden in dezelfde ambitie was niet vreemd. De judoka’s trainen samen bij Kenamju, studeerden allebei commerciële economie, zijn nog jong, wonen in Haarlem bijna naast elkaar en wilden graag op eigen benen staan. ‘Je bent ondernemer of je bent het niet. Je doet het zelf of je doet het niet’, zegt Houkes (25).
‘Als je in loondienst werkt, ben je afhankelijk van wat de baas wil’, aldus Tabacznik (27). ‘Nu zijn er ook mensen die zeggen: je moet het zus of zo doen. Vroeger dacht ik: iedereen die wat over mijn judo heeft te zeggen, prima, maar ik pik daar zelf de dingen uit die ik nodig denk te hebben. Dat is niet veranderd.
‘Ik wil met mijn eigen ideeën aan de slag. Dat klinkt eigenwijs, maar ik vind dat het mag. We mogen er best uitspringen. Ik wil over tien jaar aan het hoofd staan van een van de spraakmakendste bedrijven in de sportmarketing.’
‘Sport is de spil in ons bedrijf’, zegt Houkes. Hij zegt in zijn eigen carrière vaak genoeg gezien te hebben hoe het niet moet in de sportmarketing. ‘Wij gaan uit van een topsportmentaliteit, van wat we zelf hebben geleerd. Dat is het verschil met concurrerende bureaus. ‘Het gaat erom wat je wilt, hoe je dat bereikt en om geen energie te verspillen.’
Ze zijn vorig jaar begonnen met de promotie van de ‘onbekende judoka’ bij de eigen achterban. Houkes: ‘Ik vond het gek dat er 60duizend leden zijn aangesloten bij de judobond en dat 85procent Bryan van Dijk niet kent. Die jongen is vier, vijf keer Nederlands kampioen geworden. We wilden weten of we die jongens door betere communicatie en marketing meer bekendheid konden geven.’
In die opzet zijn ze geslaagd, vinden ze zelf. ‘Het is niet zo dat je alles binnen een jaar voor elkaar bokst. Wij kijken hoe wij dat op onze manier, met onze middelen kunnen doen’, zegt Tabacznik, die is gestopt met topjudo.
Veel liever zou hij het nog groter trekken. Dat hun bedrijf, met de Olympische Spelen van Peking op de achtergrond, de kans krijgt om de judoka’s die daar kanshebber zijn, in de markt te zetten. ‘Er liggen veel mogelijkheden nu het voetbal bij de NOS weggaat. Misschien blijft het judo waar het is en komt het wat aandacht en populariteit betreft niet verder. Maar de bond moet gewoon zeggen: daar gaan we voor en zich afvragen: wie kan ons daarbij helpen?’
Houkes: ‘Ze begrijpen het bij de bond wel steeds beter.’
Tabacznik: ‘Maar het had voor de EK nog beter gekund. Er is nu helemaal geen aanloop geweest. Dat toernooi is er ineens. Waarom zag ik niets van Parijs of Hamburg? Je moet de spanning opbouwen. Dat EK moet het toernooi zijn dat je niet mag missen, dat gevoel heb ik nu niet. Als je het goed doet, kun je aan zo’n organisatie misschien geld overhouden.’
Naast het organiseren van clinics verloren ze in hun eerste jaar de ideële doelstellingen, zoals ze die bij de oprichting van hun bedrijf hadden, niet uit het oog. De twee judoka’s vonden dat de pedagogische waarde van hun sport onderbelicht bleef. Ze schreven een lespakket voor basisscholen en probleemwijken waarmee kinderen door het judo hun achterstand op het gebied van respect, weerbaarheid, conditie en coördinatie kunnen inlopen.
Nu hebben ze die tak van het bedrijf ondergebracht in een stichting. ‘Het was te ideëel om het commercieel te laten zijn’, zegt Houkes, die morgen in de klasse tot 60 kilogram actie komt bij de Europese kampioenschappen in Rotterdam.
‘Het eerste jaar hebben we tegen elkaar gezegd: laten we ons eerst oriënteren en zien wat er allemaal bij een bedrijf komt kijken’, zegt Tabacznik. ‘Dat weet je vooraf niet. Pas als er veertig brieven van de Kamer van Koophandel op de deurmat vallen, bedenk je dat het misschien handig is om naar de bank te gaan en een rekening te openen. Nu zijn we klaar om de grote stap te maken.’
Op tweede pinksterdag waren ze in Amsterdam bij de Europa Cup hockey om kennis te maken met potentiële klanten. Voordat ze echt aan het werk kunnen, zullen ze zichzelf eerst moeten profileren en aan de slag moeten met hun eigen acquisitie. Houkes: ‘Ach, dat is niet zo moeilijk. We hebben dankzij het judo al veel mensen leren kennen. Als je een beetje kunt praten, bouw je snel een netwerk op.’
Ze moeten ook nog bij de bank langs voor een lening. Houkes: ‘We kunnen er nu nog niet van leven, maar het is de bedoeling dat het dit jaar wel gaat lukken.’
Tabacznik: ‘Het is niet de gemakkelijkste weg die we kiezen, wel de uitdagendste. ’s Ochtends denk ik elke keer: heerlijk dat ik weer in mijn eigen bedrijf aan de slag ben. Ons doel is niet om over tien jaar binnen te zijn.’
Houkes: ‘Ons doel is dat we over tien jaar nog bestaan.’
Tabacznik: ‘Dat is niet moeilijk, daarvoor hoef je elk jaar alleen maar negentig euro over te maken aan de Kamer van Koophandel. Ik denk dat ons dat wel zal lukken.’
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 21 mei 2005
Geen 22 maar 23 doden vuurwerkramp
21 MEI 2005 - ENSCHEDE (ANP) - De vuurwerkramp in Enschede heeft geen 22 maar 23 mensenlevens geëist. Wethouder J. Goudt van de gemeente Enschede heeft dat zaterdag bevestigd.
Jarenlang werd aangenomen dat er door de ramp van vijf jaar geleden 22 mensen om het leven kwamen.
De commissie-Oosting die de vuurwerkramp onderzocht, kwam ook tot 22 slachtoffers. Naar nu blijkt behoort ook een toen 26-jarige vrouw tot de slachtoffers. Zij overleed vier maanden na de ramp. ,,Het vervelende is dat het collegebesluit van destijds waarin we haar als slachtoffer erkennen, verdwenen is. Om die reden kan ik ook niet zeggen waaraan zij is overleden'', aldus Goudt.
De naam van vrouw is ook in de onlangs gemaakte granieten herdenkingssteen gebeiteld.
wethouder J. Goudt
Geen 22 maar 23 doden vuurwerkramp
21 MEI 2005 - ENSCHEDE (ANP) - De vuurwerkramp in Enschede heeft geen 22 maar 23 mensenlevens geëist. Wethouder J. Goudt van de gemeente Enschede heeft dat zaterdag bevestigd.
Jarenlang werd aangenomen dat er door de ramp van vijf jaar geleden 22 mensen om het leven kwamen.
De commissie-Oosting die de vuurwerkramp onderzocht, kwam ook tot 22 slachtoffers. Naar nu blijkt behoort ook een toen 26-jarige vrouw tot de slachtoffers. Zij overleed vier maanden na de ramp. ,,Het vervelende is dat het collegebesluit van destijds waarin we haar als slachtoffer erkennen, verdwenen is. Om die reden kan ik ook niet zeggen waaraan zij is overleden'', aldus Goudt.
De naam van vrouw is ook in de onlangs gemaakte granieten herdenkingssteen gebeiteld.
wethouder J. Goudt
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Twentsche Courant Tubantia, 21 mei 2005
Na dreiging preses met vertrek
GroenLinks en CDA: kritiek FC Twente stank voor dank
ENSCHEDE - De kritiek van FC Twente op de gemeente Enschede blijft de politieke gemoederen bezighouden. Stank voor dank, is vrij vertaald de reactie van de fractievoorzitters van GroenLinks en CDA in de nieuwsbrieven van deze week.
Zoals gemeld heeft het bestuur van FC Twente het gevoel dat de gemeente Enschede de voetbalclub ‘liever kwijt dan rijk’ zou zijn.
Vanwege die verstoorde relatie dreigde voorzitter Munsterman vorige week zelfs met club en al uit Enschede te vertrekken.
Niet serieus
GroenLinks-voorman Jelmer van der Zee neemt dat dreigement niet al te serieus: ‘FC Twente heeft helemaal niet genoeg financiën om de daad bij het woord te voegen.’
De kritiek van de clubleiding is bovendien niet eerlijk, vindt Van der Zee.
‘De gemeente heeft juist wel heel veel gedaan voor FC Twente. Niet alleen toen de club van het Diekmanstadion naar het huidgie Arke Stadion verhuisde, maar ook twee jaar geleden toen een faillissement met behulp van een lening van de gemeente werd afgewenteld.’
Het stoort de club vooral dat de gemeente FC Twente een hogere rente rekent dan ze zelf betaalt.
‘Alsof dat twee jaar geleden niet bekend was: FC Twente is deze afspraak met open ogen aangegaan, en laten we niet vergeten dat de gemeente wél het financiële risico over de lening draagt. En als dank dreigt Munsterman nu met vertrek uit Enschede.’
Volgens GroenLinks zou FC Twente niet altijd een beroep moeten doen op de gemeente. ‘Juist het bedrijfsleven zou interesse moeten hebben, het bestuur van de FC moet zich daarop richten. FC Twente lijkt nu alles cadeau te willen krijgen van de gemeente.’
‘Maar zelfs bij cadeaus werkt nog steeds het gezegde: een gegeven paard neit in de bek kijken. Blijkbaar geldt dat niet voor het Twentse Ros’, schampert Van der Zee.
Heracles
Ook CDA-voorman Bob Heeringa gelooft niet in een vertrek uit Enschede. Zeker niet naar Almelo, want die stad heeft met Heracles straks een eigen eredivisieclub, aldus Heeringa.
Net als Van der Zee wijst hij erop dat de gemeente FC Twetne twee jaar geleden uit de financiële problemen heeft geholpen. ‘Zó onvriendelijk is het gemeentebestuur nou ook weer niet voor FC Twente geweest.’
Heeringa heeft er vertrouwen in dat het komende gesprek tussen gemeente- en clubbestuur zal leiden tot een betere verstandhouding.
‘De goede wil moet uiteraard van beide kanten komen.’
Zoals gemeld richtte de kritiek van FC Twente zich met name op CDA-wethouder Jeroen Goudt, zelf een verdienstelijk dammer. Tip van fractievoorzitter Heeringa: ‘Als FC Twente nu eens het ludieke besluit nam het gras op het speelveld in de vorm van een dambord te maaien; wie weet, wordt iedereen dan weer opgewekt.’
Dammende politici, NK Amsterdam, 1 april 1975
Na dreiging preses met vertrek
GroenLinks en CDA: kritiek FC Twente stank voor dank
ENSCHEDE - De kritiek van FC Twente op de gemeente Enschede blijft de politieke gemoederen bezighouden. Stank voor dank, is vrij vertaald de reactie van de fractievoorzitters van GroenLinks en CDA in de nieuwsbrieven van deze week.
Zoals gemeld heeft het bestuur van FC Twente het gevoel dat de gemeente Enschede de voetbalclub ‘liever kwijt dan rijk’ zou zijn.
Vanwege die verstoorde relatie dreigde voorzitter Munsterman vorige week zelfs met club en al uit Enschede te vertrekken.
Niet serieus
GroenLinks-voorman Jelmer van der Zee neemt dat dreigement niet al te serieus: ‘FC Twente heeft helemaal niet genoeg financiën om de daad bij het woord te voegen.’
De kritiek van de clubleiding is bovendien niet eerlijk, vindt Van der Zee.
‘De gemeente heeft juist wel heel veel gedaan voor FC Twente. Niet alleen toen de club van het Diekmanstadion naar het huidgie Arke Stadion verhuisde, maar ook twee jaar geleden toen een faillissement met behulp van een lening van de gemeente werd afgewenteld.’
Het stoort de club vooral dat de gemeente FC Twente een hogere rente rekent dan ze zelf betaalt.
‘Alsof dat twee jaar geleden niet bekend was: FC Twente is deze afspraak met open ogen aangegaan, en laten we niet vergeten dat de gemeente wél het financiële risico over de lening draagt. En als dank dreigt Munsterman nu met vertrek uit Enschede.’
Volgens GroenLinks zou FC Twente niet altijd een beroep moeten doen op de gemeente. ‘Juist het bedrijfsleven zou interesse moeten hebben, het bestuur van de FC moet zich daarop richten. FC Twente lijkt nu alles cadeau te willen krijgen van de gemeente.’
‘Maar zelfs bij cadeaus werkt nog steeds het gezegde: een gegeven paard neit in de bek kijken. Blijkbaar geldt dat niet voor het Twentse Ros’, schampert Van der Zee.
Heracles
Ook CDA-voorman Bob Heeringa gelooft niet in een vertrek uit Enschede. Zeker niet naar Almelo, want die stad heeft met Heracles straks een eigen eredivisieclub, aldus Heeringa.
Net als Van der Zee wijst hij erop dat de gemeente FC Twetne twee jaar geleden uit de financiële problemen heeft geholpen. ‘Zó onvriendelijk is het gemeentebestuur nou ook weer niet voor FC Twente geweest.’
Heeringa heeft er vertrouwen in dat het komende gesprek tussen gemeente- en clubbestuur zal leiden tot een betere verstandhouding.
‘De goede wil moet uiteraard van beide kanten komen.’
Zoals gemeld richtte de kritiek van FC Twente zich met name op CDA-wethouder Jeroen Goudt, zelf een verdienstelijk dammer. Tip van fractievoorzitter Heeringa: ‘Als FC Twente nu eens het ludieke besluit nam het gras op het speelveld in de vorm van een dambord te maaien; wie weet, wordt iedereen dan weer opgewekt.’
Dammende politici, NK Amsterdam, 1 april 1975
-
Tijn
- Posts: 697
- Joined: Sun Oct 26, 2003 21:50
- Real name: Martijn van Gortel
- Location: Sittard
- Contact:
Kampioenschap van Limburg 2005
Uitslagen 6e ronde:
Martijn van Gortel - Brion Koullen 1-1
Olga Kamyshleeva - Harry Velraeds 2-0
Gijs Schoenmakers - John Lewkowicz 2-0
Bert Verton - Peter Schellekens 0-2
Wim Sanders - Dieter van Gortel 0-2
Tom Henriquez - Randy Cardozo 0-2
Juul Meesters - Paul Stevelmans 2-0
Piet Moerenhout - Marius Coolen 0-2
Leo Holtman - Rob Aartsen 0-2
Johan Willems - Nico Verjans 0-2
(Wat nou remiseprobleem!!)
Stand:
1. Koullen 10 (WP 43)
2. Kamyshleeva, M. van Gortel 9 (WP 44, 43)
4. Schellekens, Schoenmakers 8
6. Cardozo, D. van Gortel 7
8. Lewkowicz, Velraeds, Meesters, Verton, Coolen 6
13. Henriquez, Sanders 5
15. Moerenhout, Verjans, Stevelmans, Aartsen 4
19. Holtman, Willems 3
Loting laatste ronde:
Brion Koullen - Gijs Schoenmakers
Dieter van Gortel - Olga Kamyshleeva
Peter Schellekens - Martijn van Gortel
Randy Cardozo - Bert Verton
Marius Coolen - John Lewkowicz
Harry Velraeds - Juul Meesters
Nico Verjans - Tom Henriquez
Rob Aartsen - Wim Sanders
Leo Holtman - Piet Moerenhout
Paul Stevelmans - Johan Willems
Uitslagen 6e ronde:
Martijn van Gortel - Brion Koullen 1-1
Olga Kamyshleeva - Harry Velraeds 2-0
Gijs Schoenmakers - John Lewkowicz 2-0
Bert Verton - Peter Schellekens 0-2
Wim Sanders - Dieter van Gortel 0-2
Tom Henriquez - Randy Cardozo 0-2
Juul Meesters - Paul Stevelmans 2-0
Piet Moerenhout - Marius Coolen 0-2
Leo Holtman - Rob Aartsen 0-2
Johan Willems - Nico Verjans 0-2
(Wat nou remiseprobleem!!)
Stand:
1. Koullen 10 (WP 43)
2. Kamyshleeva, M. van Gortel 9 (WP 44, 43)
4. Schellekens, Schoenmakers 8
6. Cardozo, D. van Gortel 7
8. Lewkowicz, Velraeds, Meesters, Verton, Coolen 6
13. Henriquez, Sanders 5
15. Moerenhout, Verjans, Stevelmans, Aartsen 4
19. Holtman, Willems 3
Loting laatste ronde:
Brion Koullen - Gijs Schoenmakers
Dieter van Gortel - Olga Kamyshleeva
Peter Schellekens - Martijn van Gortel
Randy Cardozo - Bert Verton
Marius Coolen - John Lewkowicz
Harry Velraeds - Juul Meesters
Nico Verjans - Tom Henriquez
Rob Aartsen - Wim Sanders
Leo Holtman - Piet Moerenhout
Paul Stevelmans - Johan Willems
Last edited by Tijn on Sun May 22, 2005 20:33, edited 1 time in total.
