Brunssum Open 2010

[Koos van Amerongen]

Gaan we nu met zijn allen afgeven op het trio Getmanski, Kalmakov & van Berkel?
In de damwereld worden veel afgeproken remises gemaakt: in elk toernooi met grootmeesters gebeurd dat.
Denk wat breder, zoek de oorzaak, en wijs niet 3 van de toch zeker 30 'grootmeesterremise'-spelers aan als kleine misdadigers.
Anton kampioen en behaalt een norm! Dat is wat telt!

[Bonja]

Nou Fred geloof dat Koos er nog niks van begrepen heeft succes!!

[henk stoop]

Bij 2099 rating had je 10 punten moeten scoren.

Je hebt gelijk. Ik had nog een print liggen van de normentabel uit 2004, maar ik zie dat deze sindsdien op enkele plaatsen is gewijzigd. Dat was me nog niet eerder opgevallen. Maar inderdaad, met mezelf en een forfaitaire 2100-speler er bij, komt de gemiddelde toernooirating boven 2100, en daarvoor was en is de te behalen score 9 uit 8.

Ik kan me herinneren dat een paar jaar geleden iemand ook tegen 2 GMI´s speelde in Cannes, maar ook geen MF norm kreeg. Argumentatie was dat met 2 GMI´s de gemiddelde rating zo wordt opgekrikt dat het behalen van de norm te makkelijk wordt, ook als je van de GMI´s verliest. Daar kan ik me wel in vinden.

Daar zit een zekere logica in, maar ik vind het vreemd dat diezelfde logica bij een MI-norm juist niet wordt toegepast.

Door de zwaardere eisen die aan een MI-norm worden gesteld werkt dit mechanisme bij MI-normen niet. De vereiste gemiddelde rating in combinatie met de te behalen punten zorgen dat je andere tegenstanders ook een hoge rating moeten hebben, danwel dat je niet verliest van de 2 GMI's.
Bovendien zit er in de toekenning van de MI-titel nog een extra waarborg ingebouwd, en dat is de eigen rating die ooit minimaal 2250 moet zijn (geweest). Daarmee wordt voorkomen dat huis- tuin en keukendammers door toevalligheden de MI-titel kunnen behalen.

[Koos van Amerongen]

Nou Fred geloof dat Koos er nog niks van begrepen heeft succes!!

Ik snap het wel degelijk:
met een grootmeesterremise bedoel ik natuurlijk een 'afgesproken remise', hetgeen op topniveau hetzelfde is.

[Piet Bouma]

Nou Fred geloof dat Koos er nog niks van begrepen heeft succes!!

Ik snap het wel degelijk:
met een grootmeesterremise bedoel ik natuurlijk een 'afgesproken remise', hetgeen op topniveau hetzelfde is.

Koos, je weet de oorzaak, je hebt begrip voor deze “grootmeesterremises”.

Toch heb ik meer waardering voor de twaalf remises in de WK-match 2009 (hoezeer ook ongewenst), dan partijtjes van luttele minuten, waarin 40 (in een enkel geval 39 zetten, nota bene), worden afgeraffeld.
Uit sportief en publicitair oogpunt zijn die partijtjes, hoe begrijpelijk misschien ook, volstrekt ongewenst.

Het zou mooi zijn als de Nederlandse topspelers in de topsportcommissie van de KNDB (ondanks dat ze in de clinch liggen mbt de halve finale NK), hun convenant met de KNDB uit willen breiden met een sportieve gedragscode. Sven en Jeroen neem dit initiatief!
En dat bij overtreding van die gedragscode, de topsportcommissie een en ander bij de tuchtcommissie aanhangig maakt. Let wel. dat gaat dan om spelers lid van de KNDB.
Over buitenlandse spelers gaat de KNDB niet, maar ik kan me voorstellen dat toernooi-organisaties in hun voorwaarden kunnen opnemen, dat zij zonder verder opgave van redenen spelers kunnen weigeren.

En als die topspelers echt slim zijn – en daar ga ik vanuit – komen ze ook met voorstellen om die Nederlandse Zwitserse toernooien (want ik denk dat ze deze – in tegenstelling tot de halve finale NK – niet willen afschaffen) interessanter te maken.
Ik heb al een tweetal keer gesuggereerd om Zwitsers met plusjes te spelen, maar dat vindt men geloof ik appels met peren.
Een ander idee kan zijn: de Georgiev-barrage bij gelijk eindigen in punten op topplaatsen in een Zwitsers toernooi.
Maar in ieder geval als sportieve etiquette voor grootmeesters: vol gas geven in een onderlinge partij. Kijk eens naar Scholma – Heusdens, laatste ronde NK 2010.
Zulke partijen, ja, daarvoor ga ik kijken en daarvoor zou ik zelfs entree willen betalen.

[Koos van Amerongen]

Ik ben het zeker met je eens dat de remises van Georgiev en Schwarzman veel interessanter waren dan de snelle overeenkomsten.
Verschil is ook dat dat geen 'grootmeesterremises' waren: een van de twee zou kampioen worden en dan zul je elkaar toch is moeten verslaan.

Grootmeesterremises zijn voor de toeschouwers absoluut niet leuk. Wat dat betreft kan dammen saai zijn. Bij voetbal is dit bijvoorbeeld een stuk lastiger: meeste wedstrijden worden 'echt gespeeld' en overduidelijke van te voren afgesproken gelijkspellen worden als 'illegaal' beschouwd omdat er in China zogenaamde Belchinezen (Chinezen waarbij je op uitslagen van een wedstrijd kunt gokken). Bij een heel ander soort sport als discuswerpen is het natuurlijk vrijwel onmogelijk om een gelijkspel af te spreken.

Toch even de kern van het verhaal: Dammen is een sport die je alleen beoefend. Je kunt voor je team spelen, maar in een zomertoernooi speel je puur voor je zelf. Als topsporter die niet zozeer plezier aan het spel hoeft te beleven, maar vooral het geld wil tellen en normen wil halen, moet je dus alles doen wat goed voor jezelf is. Als een vlugge remise met een collega topspeler daarbij hoort, valt hen niks te verwijten.

Ikzelf ben (zoals iedere toeschouwer) vol tegen grootmeesterremises (simpelweg minder leuk), maar ik begrijp deze spelers wel.

[Piet Bouma]

Ikzelf ben (zoals iedere toeschouwer) vol tegen grootmeesterremises (simpelweg minder leuk), maar ik begrijp deze spelers wel.

Koos,

Zou je er ook begrip voor hebben als spelers als Getmanski, Heusdens, van Berkel en Kalmakov een briefje van de Nederlandse toernooiorganisaties zouden krijgen, dat hun deelname aan de zomertoernooien van volgend seizoen ongewenst is.
Om het even scherp te stellen.....

[Douwe Edelenbos]

Ik heb niemand zich druk zien maken over de overwinning die Koos Moerenhout kreeg van Martin in de Eneco-Tour. Het is zelfs een goed gebruik in de wielrennerij om de dagoverwinning te schenken aan je medevluchter als je de leiding in klassement overneemt. Sterker nog, als je het niet doet loop je het risico een behoorlijke tijd niet meer weg te komen uit het peloton.

Anton had een norm nodig; de overigen het geld en hierover is (blijkbaar?)een deal gemaakt. Wordt de damsport eens volwassen is het weer niet goed.

[krijn ter braake]

Ikzelf ben (zoals iedere toeschouwer) vol tegen grootmeesterremises (simpelweg minder leuk), maar ik begrijp deze spelers wel.

Koos,

Zou je er ook begrip voor hebben als spelers als Getmanski, Heusdens, van Berkel en Kalmakov een briefje van de Nederlandse toernooiorganisaties zouden krijgen, dat hun deelname aan de zomertoernooien van volgend seizoen ongewenst is.
Om het even scherp te stellen.....

Ik zal dit veel te scherp vinden. Een zomertoernooi is open, en iedereen moet daar aan mee kunnen doen. Als spelers dit soort gedrag vertonen kan je als organisatie wel kijken naar eventuele startgelden.

[Eric van Dusseldorp]

Als je een punt nodig hebt voor een gmi-norm én de toernooiwinst, dan pak je natuurlijk dat punt. Ik had dat ook gedaan. Anton van Berkel heeft dus, wat mij betreft, het gelijk aan zijn zijde.

[AntonvBerkel]

Dank aan allen die het voor mij opnemen.

Vanuit mijn perspectief: ik vind de gmi-norm belangrijker dan de toernooiwinst. De kans dat ik win van een gmi is niet zo groot - zeker als je ziet wat voor stand ik tegen Ron niet weet te winnen (ik durf o.a. in een volle stand een tweede schijf voorsprong niet te nemen vanwege vermeende compensatie). Om een of andere reden kan ik moeilijk met de druk omgaan als ik weet dat ik een partij straalgewonnen sta of dat ik een partij remise moet spelen om mijn norm veilig te stellen. Ik heb al vaker een gmi-norm verspeeld terwijl ik hem met remise voor het grijpen had. Dus gezien deze voorkennis pak ik de grootmeesterremise als blijkt dat mijn tegenstanders een punt voldoende vinden. Was ik hier blij mee tov de organisatie: nee, dat zat me wel dwars. Maar heel soms moet je in het leven egoistisch zijn, ook al botst dat met je eigen filosofie.

De toernooizege was zuiver afhankelijk van het presteren van onze tegenstanders: dit kon alle kanten uit. Mijn tegenstanders scoorden de laatste ronde -1, maar dit bleek achteraf toch voldoende. De Nederlandse titel leverde mij leuke reacties op, zoals de verkoper van een fotozaakje die je herkent van een krantenartikel. Voor zo'n buitenstaander telt de Nederlandse titel, grootmeesterremises interesseert ze niet (die stonden nl wel vermeld in het artikel).

Ik lees hier ook dat mensen kunnen genieten van een spannende remise. Die waardering merk ik niet vaak in mijn partijen als er wel van alles gebeurt. Een van mijn mooiste remises was tegen Baljakin in het ADG-toernooi een aantal jaar geleden: er stond tegelijkertijd op het bord het Sargin-detail, een hoge klaverbladopsluiting door mij en een langevleugelopsluiting door Alexander. Een partij die een lust voor het oog was, maar waar niemand ooit over geschreven heeft waarschijnlijk omdat er 1-1 stond op het uitslagenformulier.

Iemand van een toernooi uitsluiten vanwege onaantrekkelijk spel: ik ben benieuwd of dat ooit gaat gebeuren. Andersom in elk geval niet: als je van de organisatie te horen krijgt dat je de smaakmaker van een toernooi bent, levert dat in een volgend jaar geen uitnodiging op.

[Fred van Amersfoort]

Ik heb toch wel de behoefte om mijn eigen uitspraken licht te nuanceren. Dat Van Berkel de unieke kans op een gmi norm pakt is best logisch en hij verdient ook alle hulde daarvoor. Als ik denk aan bloedeloze grootmeester remises denk ik ook nooit aan van Berkel. Integendeel. Mijn kennis van het spel is te gering maar volgens mij is Van Berkel juist een liefhebber die wel spannend speelt. Het gaat mij dan ook meer om de algemene trend dan deze specifieke situatie. Nogmaals, Anton verdient eerder felicitaties dan mijn cynisme al zal hij daar zelf niet wakker van liggen. Maar toch.

[Koos van Amerongen]

Ikzelf ben (zoals iedere toeschouwer) vol tegen grootmeesterremises (simpelweg minder leuk), maar ik begrijp deze spelers wel.

Koos,

Zou je er ook begrip voor hebben als spelers als Getmanski, Heusdens, van Berkel en Kalmakov een briefje van de Nederlandse toernooiorganisaties zouden krijgen, dat hun deelname aan de zomertoernooien van volgend seizoen ongewenst is.
Om het even scherp te stellen.....

Krijn heeft het al deels aangegeven: open toernooien zijn voor iedereen en daar mag je geen onderscheid in speelstijl in maken. 1-om3-tjes op het laagste bord zijn ook niet om aan te zien, alhoewel er daar wel sprake is van strijd. De meeste organisaties willen juist niet grootmeester kwijtraken. Immers: hoe meer grootmeesters, des te meer aanzien voor het toernooi en dus ook automatisch de organisatie.

In invitatietoernooien ligt deze kwestie natuurlijk heel anders. Speel je een daarin een 'grootmeesterremise' dan vind ik het meer dan logisch dat je het volgende jaar je uitnodiging wel kunt shaken. En bovendien: als je in een open toernooi meer van die remises speelt, zul je ook minder snel worden uitgenodigd voor zo'n invitatietoernooi.

[ildjarn]

Doet me denken aan Linares... Luis Rentero (de organisator) was fel tegen grootmeesterremises. Spelers die, volgens hem, te weinig strijdlust vertoonden, kregen volgens mij boetes of werden gewoon nooit meer uitgenodigd.

[Piet Bouma]

Douwe Edelenbos maakt betreffende de situatie een vergelijk met wielrennen en zegt dat er volwassen (professioneel) werd gehandeld.
Ik zie het niet.
In het puntenklassement na zeven ronden staan er vier spelers zo dicht bij elkaar dat de sprintzege op de Champs Elysee bepalend zal zijn voor het behalen van de groene trui. Maar wat gebeurt er: de vier renners besluiten tot een niet aanvalspact en komen overeen om in het peloton uit te waaieren en zich niet druk te maken wie toevallig het beste over de streep komt en de groene trui bemachtigd.
Ach, natuurlijk, je kunt ook stellen, dat het Open NK in Brunssum te vergelijken is met een criterium. Onderling wordt afgesproken dat iemand gaat winnen en maakt vaak niet uit wie. Maar, voor sponsoren en organisatoren wordt wel waar voor het geld getoond. Nee, in het criterium Brunssum besluiten de favorieten na één, cq. twee rondjes om de kerk maar af te stappen, het publiek, sponsoren en organisatie in verwarring achterlatend en glimlachend wordt er iemand gewoon winnaar.
(Wat dat betreft werd er in het criterium Groep A van het Open Rapid Hoogeveen wel ‘professioneel’ gehandeld. Het toernooi werd daarentegen gestaakt.)

Natuurlijk het is volstrekt begrijpelijk. In ieder geval in samenhang met het korte termijn denken van professionele spelers: geld komt binnen en titels en normen worden zo behaald.

We (de damwereld) hebben zelf de regeltjes zo gemaakt en gaan twee ronden voor het einde akkoord met de loterij van weerstandspunten. We gaan ook akkoord met het scoren van GMI normen, terwijl men in het toernooi niet eens een GMI verslaat. We gaan akkoord met het scoren van een NOC/NSF B-norm, als er in een zelf georganiseerd toernooi zeven remises worden geproduceerd.

Maar ik kom als verslaggever of sponsor na zo’n drie uurtjes effe kijken bij de laatste ronde van een damtoernooi. Waar zijn die topspelers, de GMI’s, die moesten toch tegen elkaar spelen? Oh, die zijn al uitgespeeld met een snelle remise. Misschien heeft men geluk dat men ze nog in de analyseruimte aantreft, met demonstraties. En misschien blijft men ook tot na de prijsuitreiking beschikbaar voor een interview met de pers.

Anton gefeliciteerd met titel en GMI-norm. En ook de overige GMI’s gefeliciteerd met de topklasseringen. Jullie kunnen fantastisch spelen, laat daar geen twijfel over bestaan. En soms gebeurt dat onderling ook gewoon. En zoals gezegd volstrekt begrijpelijk, zoals het gegaan is.
Maar… als we zo doorgaan gaat de topdamsport kapot.

Anton, je bent benieuwd of zo’n uitsluiting voor een open toernooi ooit gaat gebeuren. Met andere woorden, je ziet het niet gebeuren. (en ook Koos en Krijn vinden het niks). Ik ben benieuwd, wat zie jij dan als verbeteringen die de professionele damsport verder kan brengen. Of moet alles bij het oude blijven?

Vandaag is het EK dammen begonnen. Laat ik een wens uitspreken: laten er alsjeblieft niet 8 GMI’s op de eerste plaats eindigen met 9-13 4-5-0 en snelle remises tussen die spelers in de laatste twee ronden.

Vreemd overigens dat ik de Nederlandse topspelers c.q. topsportcommissie niet heb horen klagen over het Zwitsers systeem bij dit EK. Het kwalificatietoernooi voor het WK. Of heeft men wel geklaagd?
Of zijn de FMJD-bonzen zo invloedrijk, dat men niet durft te klagen?