A.Presman wrote:Luteijn wrote:...
Wat mij vooral erg stoorde aan het persverhaal...
Waar is dit persverhaal te lezen?
Persbericht Koninklijke Nederlandse Dambond
Betreft:
Nationale competitie
Ereklasse
Nederlands kampioenschap clubteams
detailuitslagen
http://www.kndb.nl
Datum: 25 januari 2014 Ronde: 9
Noot voor de redactie / niet voor publicatie:
Uit de tekst van dit persbericht mag vrij worden geput. Bijlagen (bij e-mailbericht): 1
KNDB clubcompetitie krijgt wéér een staartje
Hijken DTC bedwingt soepel Apeldoornse berg
Veenendaal – Vooraf zag Hijken DTC als een berg op tegen de confrontatie met Apeldoorn. Na afloop bleek het Veluwse vlaggenschip niet de Mont Ventoux maar slechts een col van de tweede categorie. De Drentse titelpretendent schakelde een tandje bij en had aan de meet vier lengtes voorsprong waarmee Apeldoorn er nog genadig af kwam ook (12-8). Omdat Mo & Z dit keer geen fout maakte tegen Van Stigt Thans (12-8) en Damvereniging VBI – zij het geflatteerde – royaal met hekkensluiter CTD Arnhem afrekende (14-6) kent de KNDB-clubcompetitie twee ronden voor het einde nog steeds drie koplopers en staat het wel vast dat er nog een barrage zal volgen. Normaal gesproken zijn Hijken en VBI hier, gezien het nog resterende programma, wel vrijwel zeker van. Volendam zal echter tegen Apeldoorn nog een keer alle zeilen moeten bijzetten.
Aan de andere kant van de ranglijst lijkt dat dekselse Damlust na de 10-10 tegen Micone de dans te ontspringen. SNA kan zich na de eclatante 13-7 zege op CEMA/De Vaste Zet gaan opmaken voor de nacompetitie. De Limburgers kunnen rechtstreekse degradatie nog ontlopen. Dat moet ten koste gaan van Micone dat dan met CTD het kind van de rekening wordt.
Waar Apeldoorn zich vooraf nog illusies had gemaakt de kampioensaspiraties van Hijken te kunnen verstoren daar hadden de bezoekers in werkelijkheid een gemakkelijke dag. De Van Tongeren-TGV kwam niet op snelheid en werd redelijk eenvoudig door de Drentse D-trein gepasseerd. Het enige zorgenkind toen de wedstrijd begon was voor de koploper Nick Hoving
maar die haalde snel een probleemloze remise tegen grootmeester Alexander Presman. Bovendien hield Martin Dolfing de tienvoudige wereldkampioen Alexeï Tsjizjov in toom. Hendrik van der Zee wist vooraf al dat hij het graniet van Aleksej Domchev niet zou kunnen doorbreken. Hein Meijer remiseerde met Michiel Kroesbergen. De meeste risico's liep Hijken nog aan het bord van Wouter Sipma die een remiseaanbod van Kees Thijssen afsloeg maar vervolgens naar eigen zeggen met een 'grafzet' kwam. Met een offer à la Boomstra-Mol kwam hij er echter nog zonder kleerscheuren vanaf.
Het verschil werd gemaakt door Auke Scholma die tegen zijn oude club Frerik Andriessen in de aanval van het bord mepte en door Hans Jansen die in een strategische partij Cock van Leeuwen een beslissende doorbrak voorschotelde. Roel Boomstra speelde Michiel Kloosterziel in de omsingeling helemaal zoek maar het bleek net niet te kloppen. Zelfs analytisch heeft de winst er waarschijnlijk niet eens ingezeten.
Niet op rolletjes
Het vrijwel zekere kampioenschap van Mo & Z Volendam ging vorig jaar de mist in door een niet ingecalculeerde 10-10 bij Van Stigt Thans. Ook nu verliep het niet op rolletjes maar prijkte er na afloop wel 12-8 op het scorebord. En dat terwijl de thuisclub slechts twee en de gasten drie grootmeesters op de been hadden gebracht...
De paring zag er goed uit voor Volendam. Reden voor captain Paul Sier om geen enkel risico te nemen tegen Kees Romijn. Op een viertal borden gloorden mooie vooruitzichten terwijl er op de andere borden geen vuiltje aan de lucht leek. De Schiedamse voorzitter Frits Luteijn sprak na afloop echter van 'twee wat ongelukkige nederlagen en meerdere kansrijke posities die niet in winst eindigden'.
De waarheid was dat Bhiem Ramdien in vloeiende stijl de moeilijk te kloppen Peter van der Stap ('Stapinski') naar de nederlaag speelde en Patrick Stork uiteindelijk toch bezweek onder de druk die Johan Wiering voortdurend op hem had uitgeoefend. De winst bleek ten slotte alleen nog mogelijk door een blunder. De overige partijen eindigden in remise, wat lang niet altijd een logische uitslag leek. Anatoli Gantwarg en Alexander Getmanski, toch bepaald geen kleine jongens, maakten er een hartverwarmend spektakelstuk van dat geen winnaar kende al zou de oud-wereldkampioen volgens Luteijn 'vrijwel gewonnen' hebben gestaan. Thomy Mbongo kwam onder zware druk te staan tegen Rob Clerc maar een Afrikaan is nooit voor één gat te vangen. Ben Provoost moest na een onverantwoorde opening voor het ergste vrezen maar liep tegen Waldo Aliar slechts een bloedneus in plaats van en knock-out op. Ook Wieger Wesselink belandde in zwaar weer. De situatie was penibel maar hoe Ron Heusdens ook zocht hij kon toch geen 'twee' op zijn notatiebiljet schrijven.
Alexander Georgiev moest eveneens met remise genoegen nemen. Martijn Rentmeester hield het droog en bereikte na het offeren van twee stukken voor een dubbele doorbraak naar dam keurig een blauwe uitslag. Ivan Trofimov maakte het spel tegen Frits Luteijn die in het middenspel met succes het juiste antwoord vond. Hetzelfde deed Geert Prinsen tegen Wouter Ludwig zodat Volendam nog volop in de race blijft (12-8) al is het resterende programma – Apeldoorn thuis en CEMA uit – nog verreweg het lastigste van de drie titelpretendenten.
VBI kon in Arnhem gemiddeld bogen op een voordelige marge van zo'n 200 ratingpunten, een enorm krachtsverschil, maar echt van een leien dakje verliep de streekderby toch niet. Voor dé partij zorgde Henk Grotenhuis ten Harkel, ook op het dambord nooit voor een kleintje vervaard. Hij denderde over de hekstelling van grootmeester Alexander Baljakin heen en kwam straal gewonnen te staan. De Leeuw uit Lent miste enkele vlotte winsten en belandde in een eindspel met liefst vijf (!) schijven meer. De twee dammen van Baljakin zaaiden zoveel paniek dat zijn tegenstander er niet meer uit kwam en teleurgestelde in remise moest berusten.
Ook Sander Neutel deed zichzelf tegen Geert van Aalten tekort. De overwinning maakte het extra feestelijk voor Mr. VBI want het was zijn 400ste wedstrijd in het Huissense keurkorps, waarin hij in als snotneus in 1972 debuteerde. De 55-jarige Van Aalten (vader Bart was ooit NK-finalist) veroverde in 1975 het jeugd-WK in 1975 en was in Paramaribo 1988 ook van de partij op het 'grote' WK, waar hij in de middenmoot finishte. Zijn beste NK-resultaat was in 1985 een met Rob Clerc gedeelde tweede plaats, achter Jannes van der Wal.
De overige beslissingen kwamen in Arnhem van ereklasse-topscorer Johan Krajenbrink die met superieure techniek Robert Sall de baas bleef, van Joost Hendriksen die profiteerde van het buitenkansje dat Willem van den Berg hem bood en van Guntis Valneris die Erik van de Weerdhof wel even aan de remise liet ruiken maar het daarbij liet. Bart Terwel blunderde tegen Rik Keurentjes en moest na een kleine forcing vechten voor een punt. In het eindspel vergaloppeerde hij zich opnieuw maar Keurentjes wist het cadeautje niet naar waarde te schatten. Hin Wong en Ronald Roethof onderscheidden zich door de grootmeesters Gérard Jansen en Jos Stokkel aan de leiband te houden.
Linker rijtje
Witte van Moort nestelde zich door een zwaarbevochten11-9 victorie op het verzwakte Denk en Zet definitief in het linker rijtje. De Culemborgers, met zoveel ambitie aan het seizoen begonnen, vinden zichzelf terug op de zesde plaats. De Tukkers zijn thans de naaste belager van het toptrio, zij het wel op respectabele afstand. Edwin Twiest opende de score door invaller Björn Winkel combinatief te verslaan. Jeroen van den Akker trok de score weer gelijk. Hij overklaste in een aanvalspartij Jeroen Schokker. Vadim Virny kwam niet door de granieten defensie van Tjeerd Harmsma heen en Marino Barkel had een zware middag tegen grootmeester Alexander Bulatov. De Wit-Rus miste evenwel het beste plan waarna het probleemloos remise werd.
Odin Mol kreeg het aanvankelijk zwaar te verduren tegen Dik de Voogd. De Culemborger nam een dam voor twee schijven die goed leek maar toch geforceerd voor een gelijk aantal stukken van het bord verdween. Toen was het De Voogd die remise moest maken, wat na een spannende tijdnoodfase nog net lukte. Gil Salomé werd getrakteerd op zijn lijfvariant (32-28 16-21). Opponent Evgeni Vatoetin kan daar echter ook een boek over schrijven. Niet al te verwonderlijk dan ook dat beiden de juiste theoretische zetten produceerden met een logische remise als gevolg.
Beide partijen bleven elkaar keurig in evenwicht houden. Gerbrand Hessing gaf geen duimbreed toe aan grootmeester John van den Borst en ook bij Casper Remeijer en Pieter Steijlen werd het evenwicht – na een spannende partij – niet verbroken. Bert Aalberts gaf zijn 'onverslaanbaarheidsstatus' nog meer glans door tegen de vice-kampioen van Nederland, Pim Meurs, zijn negende remise op rij te scoren. De heldenrol was weggelegd voor Herman Hilberink. Na een wat moeizame opening bleef hij steeds de beste zetten spelen, waarvan vele zelfs ijzersterk waren. Sven Winkel- het is bepaald niet zijn beste seizoen – raakte in tijdnood even de kluts kwijt waarna Hilberink winnend toesloeg: 11-9.
Damlust was in de belangrijke wedstrijd tegen Micone de bovenligende partij en leek zeker op vijf borden tot succes te komen. Edoch: de Goudse promovendus mocht uiteindelijk nog de handen dichtknijpen met 10-10 dankzij een cadeautje van Laura Timmerman die met nog twee seconden op de klok in duidelijke remisestand tot verbijstering van alles en iedereen opgaf tegen Teun van de Krol.
Het begin was voor Micone. Peter van Eck stopte weliswaar Toine Brouwers bekwaam af maar Erik Hoogendoorn gaf raakte na en verkeerde voortzetting opgesloten op zijn rechter vleugel wat Joeri Hezemans keurig uitbuitte. Harry Clasquin had een baalmiddag. Hij forceerde een doorbraak tegen Marc De Meulenaere maar zag vervolgens een twee-om-twee naar dam over het hoofd, met remise als resultaat. Ook Martijn van der Klis hield een Tilburgse topper, Toby Hage, in bedwang. Een blunder van Ruud Kloosterman tegen Herman Meijer betekende echter 4-8 maar Martijn van IJzendoorn gaf de thuisclub nieuwe hoop, wat ten koste van Bryan Wollaert ging. Erno Prosman leek op weg naar de gelijkmaker. Peter Schellekens verraste de wereldrecordhouder blindsimultaan evenwel met een kromme zet (4-10). Prosman kreeg nog wel een beter eindspel maar meer ook niet. Dan moest Friso Fennema het maar doen. De woordvoerder van vice-premier Lodewijk Asscher had duidelijk voordeel en niemand gaf nog een cent voor de kansen van Eddy Budé die desondanks toch een punt uit het vuur wist te slepen. Dat het dankzij de damblindheid van Laura Timmerman toch nog 10-10 werd was gezien het hele wedstrijdbeeld niet meer dan gerechtigheid.
Jonkies
Bij SNA zetten de jonkies, Raymond Koopmanschap en Mitchel Mensinga, hun tiental op het juiste spoor door de oudgedienden van CEMA/De Vaste Zet Pierre Lacroix en Willy Maertzdorf te verslaan. Het betekende voor beiden hun eerste seizoenzege. Steven Wijker had succes met een voorbereide variant in de Keller-opening. Brion Koullen moest een schijf offeren, kreeg daar wel compensatie voor maar het was niet voldoende om een nederlaag te voorkomen. Trainer/speler Alexander Schwarzman stuitte op taai verzet van Paul Nitsch, die langzaam maar zeker toch onder de druk bezweek. De Limburgse tegentreffer kwam op naam van Jitse Slump, die Jan Groeneweg in het late middenspel volledig overklaste. De overige partijen eindigden na spannende gevechten in remise waarbij Ivo de Jong-Macodou N'Diaye het meest in het oog sprong.
Uitslagen negende ronde:
Mo & Z Volendam – Van Stigt Thans 12-8
Apeldoorn – Hijken DTC 8-12
Witte van Moort – Denk en Zet 11-9
CTD Arnhem – Damvereniging VBI 6-14
SNA – CEMA/De Vaste Zet 13-7
Damlust – Micone 10-10
Stand: 1. Hijken 15, 2. VBI 15, 3. Volendam 15, 4. Witte van Moort 12, 5, Apeldoorn 11, 6. Denk en Zet 11 7. Van Stigt Thans 9, 8. Damlust 7, 9. SNA 5, 10. Micone 4, 11. CEMA 3, 12. CTD 1.
Zaterdag 8 februari wordt de tiende ronde verspeeld.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fred Ivens, perschef Koninklijke Nederlandse Dambond
0344 – 846524 / 06 – 10204996
