De Gelderlander, 14 november 2005
Marcel Janssen zet na 21 jaar een punt achter zijn carrière als dammer
van de hoofdmacht van DV Huissen: ‘ Ik ben geen jonge, gretige hond meer’.
Foto: Erik van ’ t Hullenaar
Marcel Janssen maakt cirkel rond
Door MARCO HOUTERMAN
De damcarrière van Marcel Janssen zit erop. Zaterdag speelde hij zijn laatste partij voor de hoofdmacht van DV Huissen. Het werd een afscheid in stijl: remise. 'De interesse voor het spelletje is minder geworden.'
In geval van nood mogen ze gerust nog eens een beroep op hem doen, maar als het aan Marcel Janssen ligt is het nu echt voorbij. De stille kracht van DV Huissen is klaar met dammen. "Ik heb het allemaal wel gezien", reageert de 44-jarige Nijmegenaar, zaterdag na afloop van de door de Huissense ereklasser met 15-5 gewonnen wedstrijd tegen Tilburg.
Ruim twintig jaar zat hij namens DV Huissen gebogen over het bord. Janssen was geen topper als Geert van Aalten of Gérard Jansen. Niet verliezen was zijn opdracht. In dat opzicht nam hij afscheid in stijl. Janssen kwam in zijn slotpartij tegen Toine Brouwers tot remise, de 130ste uit zijn loopbaan. "Ik heb me altijd volledig ingezet voor het team. Vaker wel dan niet het gewenste resultaat behaald. Maar ook als het niet lukte, meer dan je best kun je niet doen."
Janssen kondigde eind vorig seizoen al zijn afscheid aan. Bij DV Huissen gingen ze uit van een sabbatical year. Volgend seizoen zou Janssen weer fris aan de start verschijnen. Het feit dat hij dit seizoen een aantal keren als invaller opdraafde gaf voeding aan die indruk. Maar de werkelijkheid is anders. "De interesse voor het spelletje is minder geworden. Ik ben niet meer de jonge, gretige hond van toen. Het dammen op zich vind ik niet bijzonder meer."
De verminderde animo kan niet los worden gezien van zijn dalende prestatiecurve. Janssen kende begin jaren negentig zijn beste periode als dammer, met uitschieters van vier of zelfs vijf punten in de plus. Het laatste decennium eindigde hij vaker dan hem lief was in de rode cijfers. Met de score van min-drie in het afgelopen seizoen als zijn persoonlijke dieptepunt. "Het spelniveau is de laatste jaren enorm toegenomen. Ik kon merken dat ik steeds harder moest vechten in mijn partijen, steeds meer moeite moest doen om een punt te halen. En als dat punt vervolgens ook nog uitblijft, gaat de lol er snel vanaf."
Een andere factor die meespeelt in zijn beslissing is David, zijn zoontje van ruim vijf jaar. "We krijgen nu eindelijk de tijd om samen leuke dingen te ondernemen. David vond het maar niks dat ik voor wedstrijden vaak de hele zaterdag van huis was. En daarmee was ik er nog niet. De clubavonden en de wedstrijdbesprekingen op vrijdag slokten ook veel tijd op."
Janssen begon ruim dertig jaar geleden bij het inmiddels opgedoekte EDDZ (Eerst Denken Dan Zetten) in zijn geboorteplaats Doornenburg met dammen. "Ik was daar al snel de nummer één, kon er niet veel meer bijleren. Dan ga je verder kijken en kom je vrijwel automatisch bij DV Huissen terecht. Dat was en is, op het gebied van dammen, toch dé club in de regio."
Zijn debuut in de hoofdmacht in 1984 was even opmerkelijk als spectaculair. "Dat was toevallig ook tegen Tilburg. Het was de laatste wedstrijd van dat seizoen en Huissen kon Nederlands kampioen worden. Ik speelde toen nog voor het tweede team, maar viel in voor de verhinderde Pieter Wijn. Daar zat ik dan als 23-jarig broekie tussen de grote mannen. Als ik er aan terugdenk voel ik weer de enorme druk die toen op mijn schouders lag. Maar ik won mijn partij en Huissen de titel", jubelt Janssen.
"Ik had me een slechtere start kunnen voorstellen."
In de 214 partijen die zouden volgen trof Janssen de meest uiteenlopende tegenstanders. Ton Sijbrands en Harm Wiersma, de beste dammers die Nederland ooit heeft gekend, zaten daar opvallend genoeg niet tussen. Wel speelde Janssen tweemaal tegen de legendarische Jannes van der Wal.
"Hij was beide keren keurig op tijd", lacht Janssen, die geen potten kon breken tegen de notoire laatkomer. "Het waren mooie, spannende partijen. Ik had lang de illusie dat er een remise uit te slepen viel, maar jongens als Van der Wal zijn zo gewiekst dat ze op het eind het verschil nog kunnen maken."
Janssen boog in totaal veertig keer zijn hoofd, maar kwam ook 45 keer als overwinnaar uit de strijd. Een van zijn mooiste zeges boekte hij ooit tegen Joop Rigterink van Westerhaar. "Een omsingelingspartij, afgesloten met een rondslag naar dam. Rob Clerc heeft er toen zelfs aandacht aan besteed in zijn damrubriek. Het was een van de weinige keren dat ik prominent in de krant stond", grinnikt Janssen, die voor het gemak maar even vergeet dat hij zich met DV Huissen zeven keer tot kampioen van Nederland liet kronen.
Janssen kan het wel kan waarderen dat hij zijn meer dan verdienstelijke carrière heeft mogen beëindigen tegen Tilburg, de club waar het ooit tegen begon. "En het komt goed uit. Nu is de cirkel rond."
</center>
