Bondsraad

[william]

Laat ik nog maar eens de knuppel in het hoenderhok gooien.

Er werd gevraagd om een hoofdelijke stemming.
Dit werd om procedurele redenen afgewezen.
Daar kan ik in komen.

Bij de schriftelijke stemming bleken er 2 tegenstemmen te zijn en 2 blanco.

Laat ik nu als eenvoudig KNDB-lid zo benieuwd zijn wie dat zijn.

Als alle bondsraadleden die voor hebben gestemd dat gewoon in het openbaar laten weten.
En misschien de blanco stemmen ook met reden omkleed.
Dan weten we dus precies wie op voorhand al tegen dit nieuwe bestuur is.
Ik wil openheid en als dat procedureel niet kan dan maar buiten de vergadering om.

Dit zal niet gebeuren. In de vergadering heb ik geprobeerd hoofdelijke stemming aan te vragen, maar overal (dus niet alleen in de damwereld) vinden stemmingen over personen anoniem plaats. Inmiddels begrijp ik wat beter waarom er voor deze manier is gekozen, omdat naam- en rugnummers van de tegenstemmers alleen maar tot wantrouwen leidt.

De leden uit de Bondsraad weten in elk geval officieel ook niet welke personen er wat hebben gestemd. Het lijkt me dat om het bovenstaande niemand het in zijn hoofd haalt zijn stemgedrag publiekelijk te maken.

Klopt, bij verkiezingen voor de tweede kamer kun je ook geheim stemmen.
Ik maak er echter geen geheim van wat ik stem.
Dat mensen die op de PVV stemmen dat wel doen dat snap ik best.

Als ik in de bondsraad had gezeten had ik voor ebbo gestemd.
Dat had ik net zo als ik nu eigenlijk ook doe gewoon aan iedereen verteld.
Waarom zouden jij en die andere 10 voorstemmers dat niet gewoon zeggen.

Waarom zouden die 2 bondsraadleden die nu al het bestuur proberen tegen te werken beschermd moeten worden.
Die 2 bondsraadleden vertegenwoordigen KNDB-leden dus die mogen dat toch wel weten.
Als ze echt ter goeder trouw waren zouden ze daar zelf voor uitkomen.

[Maurits Meijer]

Laat ik nog maar eens de knuppel in het hoenderhok gooien.

Er werd gevraagd om een hoofdelijke stemming.
Dit werd om procedurele redenen afgewezen.
Daar kan ik in komen.

Bij de schriftelijke stemming bleken er 2 tegenstemmen te zijn en 2 blanco.

Laat ik nu als eenvoudig KNDB-lid zo benieuwd zijn wie dat zijn.

Als alle bondsraadleden die voor hebben gestemd dat gewoon in het openbaar laten weten.
En misschien de blanco stemmen ook met reden omkleed.
Dan weten we dus precies wie op voorhand al tegen dit nieuwe bestuur is.
Ik wil openheid en als dat procedureel niet kan dan maar buiten de vergadering om.

Dit zal niet gebeuren. In de vergadering heb ik geprobeerd hoofdelijke stemming aan te vragen, maar overal (dus niet alleen in de damwereld) vinden stemmingen over personen anoniem plaats. Inmiddels begrijp ik wat beter waarom er voor deze manier is gekozen, omdat naam- en rugnummers van de tegenstemmers alleen maar tot wantrouwen leidt.

De leden uit de Bondsraad weten in elk geval officieel ook niet welke personen er wat hebben gestemd. Het lijkt me dat om het bovenstaande niemand het in zijn hoofd haalt zijn stemgedrag publiekelijk te maken.

Een stemming waarover? Er was toch maar één bindende voordracht voor de voorzittersfunctie; Dus, volgens de statuten, wordt die benoemd. Als de vergadering het bindend karakter van de voordracht wil opheffen, dan moet daarover worden gestemd.
Of vindt de BR dat de statuten buiten werking zijn omdat er niks in staat over moties van wantrouwen? Dan is een en ander een stuk beter te volgen.

[william]

Laat ik nog maar eens de knuppel in het hoenderhok gooien.

Er werd gevraagd om een hoofdelijke stemming.
Dit werd om procedurele redenen afgewezen.
Daar kan ik in komen.

Bij de schriftelijke stemming bleken er 2 tegenstemmen te zijn en 2 blanco.

Laat ik nu als eenvoudig KNDB-lid zo benieuwd zijn wie dat zijn.

Als alle bondsraadleden die voor hebben gestemd dat gewoon in het openbaar laten weten.
En misschien de blanco stemmen ook met reden omkleed.
Dan weten we dus precies wie op voorhand al tegen dit nieuwe bestuur is.
Ik wil openheid en als dat procedureel niet kan dan maar buiten de vergadering om.

Dit zal niet gebeuren. In de vergadering heb ik geprobeerd hoofdelijke stemming aan te vragen, maar overal (dus niet alleen in de damwereld) vinden stemmingen over personen anoniem plaats. Inmiddels begrijp ik wat beter waarom er voor deze manier is gekozen, omdat naam- en rugnummers van de tegenstemmers alleen maar tot wantrouwen leidt.

De leden uit de Bondsraad weten in elk geval officieel ook niet welke personen er wat hebben gestemd. Het lijkt me dat om het bovenstaande niemand het in zijn hoofd haalt zijn stemgedrag publiekelijk te maken.

Een stemming waarover? Er was toch maar één bindende voordracht voor de voorzittersfunctie; Dus, volgens de statuten, wordt die benoemd. Als de vergadering het bindend karakter van de voordracht wil opheffen, dan moet daarover worden gestemd.
Of vindt de BR dat de statuten buiten werking zijn omdat er niks in staat over moties van wantrouwen? Dan is een en ander een stuk beter te volgen.

Ik lees alleen wat er gebeurd is.
Blijkbaar moest er gestemd worden of ebbo voorzitter mocht worden.
Blijkbaar vonden 2 bondsraadleden van niet.
Ik vermoed dat minstens een bondsraadlid alleen maar heeft liggen zieken.
En dat aan dat bondsraadlid ook nog is toegegeven om problemen te voorkomen.
Ik lees alleen wat er staat.
Dat bondsraadlid is tegen een nieuw bestuur.
Snap jij wat dat bondsraadlid daarmee bedoeld, ik niet.
Je kunt toch niet tegen een nieuw bestuur zijn?

[Henk de Witt]

De bedoeling is wel dat er werkgroepen komen. Hopelijk weten die in alle rust met doordachte voorstellen te komen en daarbij de juiste deskundigheid aan te boren. Dit laatste is wel belangrijk, te vaak tracht men zelf het wiel uit te vinden.

[Casper van der Tak]

Waarom wordt hier steeds gerept over 'het remiseprobleem'? Welk bewezen verband heeft deze oerkreet met het afhaken van jeugdspelers? Bij het schooldammen wordt bijna niks remise. Boomstra won vier partijen van Groenendijk in de WK-match. Hoor je nog iemand over de gelijke spelen?

Michel, jij bent nog jong, een voorrecht. Ik ben oud, een minder prettige toestand waarover ik niet zal uitweiden. Door mijn leeftijd heb ik wel dingen meegemaakt. Bijvoorbeeld hoe de eindeloze reeks remises in het topdammen het imago van ons spel heeft bedorven. Boomstra tegen Groenendijk kende een winstpercentage van 33%, het hart van een kleine groep dammers gaat hiervan misschien sneller kloppen. Tjonge, jonge 33%! Toch altijd ook nog een remisepercentage van 67%. Zou dit veertig jaar 'Remisetreurnis' (woord gehaald uit een krantenkop) teniet kunnen doen? Bedenk ook dat die 33% een incident was. Structureel ligt het remisepercentage in partijen tussen wereldtoppers op ruim 90%. Een negatief imago helpt, per definitie, niet bij het werven van leden. Dat hoeft niet bewezen te worden. Voor het afhaken van jeugd die we wel hebben weten te bereiken zijn meerdere oorzaken, die komen hier op het forum ook uitgebreid aan de orde. Maar je kunt veilig aannemen dat een negatief imago hier ook niet helpt. Een scholier die door medescholieren wordt aangesproken met ‘Dam jij?’, vergezeld van een vies gezicht, wordt het iets gemakkelijker gemaakt om af te haken. Kortom, een negatief imago helpt nooit, het zou niet nodig moeten zijn elkaar daarvan te overtuigen.

Ik zie oprecht niet in waarom we al onze pijlen moeten richten op een remise minder. Laten we eerst met zijn allen maar eens zorgen dat we kinderen welkom heten, het liefst op de scholen zelf! Dat clubgebouw is veel te ouderwets gedacht. Als dit allemaal goed gaat, kunnen we onze energie eens gaan steken in de randvoorwaarden van de toppertjes.

Volledig met je eens dat we niet alle pijlen op alleen het remiseprobleem moeten richten. Als je mij een klein beetje gevolgd hebt op dit forum dan heb je kunnen zien dat ik modernisering van de damsport bepleit op een breed terrein. Bijvoorbeeld een modernere aanpak van de jeugd, meer accent op het lekker laten spelen van de kinderen, minder op zware trainingen en eisen van prestaties. Op een stappenplan voor de jongste kinderen. Elke twee, drie maanden een nieuw diploma, spelenderwijs, zonder dikke boeken met veel tekst. Zonder op heel jonge leeftijd al te hoeven noteren. Dit stappenplan heb ik overigens zelf ontwikkeld, ook zelf diploma's laten drukken, bij gebrek aan belangstelling van de KNDB. Geen officiële KNDB-diploma's dus, af en toe is het nodig buiten de lijntjes te kleuren. Ik schrijf regelmatig over het belang van een gemengde club, mannen en vrouwen. Al eind jaren tachtig zorgde ik bij het Delflandkampioenschap voor een recreantengroep van tien vrouwen. Gewoon om te laten zien dat het onzin is dat vrouwen niet willen dammen. Vrouwen willen, net als de meeste mannen, niet saai dammen! Ik heb geschreven over de traditionele clubavond met één lange partij. Uit de tijd. Dit zorgt er zeker voor dat jongeren afhaken. Op mijn club zorgde ik voor meer sneldamavonden, met voor iedereen een prijs. En steeds met een recreantengroep.
En ja, tenslotte, ik heb ook toptoernooien georganiseerd met een alternatieve puntentelling. Natuurlijk, waarom zou je toppers alsmaar remise laten spelen? Waarom zou ik media en sponsors proberen uit te leggen dat een remise heel mooi kan zijn – veel remisepartijen zijn trouwens niet zo mooi - als dit niet hoeft? Een winstpartij kan toch ook mooi zijn?

Dit neemt niet weg dat ik het komende seizoen waar mogelijk kinderen, ouders en docenten ga vragen wat zij vinden wat er moet gebeuren als Emily 2 dammen heeft en Karim 1. Vooral ook opvoedkundig gezien.

Je bent goed bezig! Ik hoop dat je net als ik vroeger af en toe buiten de lijntjes durft te kleuren. Bijvoorbeeld niet vragen wat men vindt, maar gewoon doen! Wel met een goede uitleg natuurlijk. Nog beter zou zijn wanneer de bond initiatieven om kinderen vertrouwd te maken met een andere, meer natuurlijke, telling stimuleert.
En natuurlijk veel succes gewenst!

Op dit moment is de wereldcup schaken aan de gang in Tblisi. 128 deelnemers, knock-out formule. Per ronde twee partijen (wit, zwart), gevolgd door een tie-break als het 1-1 staat na de twee partijen. Tiebreak: steeds minder tijd.

Als we ook zo'n knock-out systeem voor dammen zouden invoeren, dan zouden we dat op de volgende manier kunnen doen: 2 reguliere partijen (dag 1), met als tiebreak 2 killer partijen 2e tiebreak killer sudden death, afnemende hoeveelheid tijd (alles op dag 2). 32 of 64 deelnemers.

[Dieter]

Waarom wordt hier steeds gerept over 'het remiseprobleem'? Welk bewezen verband heeft deze oerkreet met het afhaken van jeugdspelers? Bij het schooldammen wordt bijna niks remise. Boomstra won vier partijen van Groenendijk in de WK-match. Hoor je nog iemand over de gelijke spelen?

Michel, jij bent nog jong, een voorrecht. Ik ben oud, een minder prettige toestand waarover ik niet zal uitweiden. Door mijn leeftijd heb ik wel dingen meegemaakt. Bijvoorbeeld hoe de eindeloze reeks remises in het topdammen het imago van ons spel heeft bedorven. Boomstra tegen Groenendijk kende een winstpercentage van 33%, het hart van een kleine groep dammers gaat hiervan misschien sneller kloppen. Tjonge, jonge 33%! Toch altijd ook nog een remisepercentage van 67%. Zou dit veertig jaar 'Remisetreurnis' (woord gehaald uit een krantenkop) teniet kunnen doen? Bedenk ook dat die 33% een incident was. Structureel ligt het remisepercentage in partijen tussen wereldtoppers op ruim 90%. Een negatief imago helpt, per definitie, niet bij het werven van leden. Dat hoeft niet bewezen te worden. Voor het afhaken van jeugd die we wel hebben weten te bereiken zijn meerdere oorzaken, die komen hier op het forum ook uitgebreid aan de orde. Maar je kunt veilig aannemen dat een negatief imago hier ook niet helpt. Een scholier die door medescholieren wordt aangesproken met ‘Dam jij?’, vergezeld van een vies gezicht, wordt het iets gemakkelijker gemaakt om af te haken. Kortom, een negatief imago helpt nooit, het zou niet nodig moeten zijn elkaar daarvan te overtuigen.

Ik zie oprecht niet in waarom we al onze pijlen moeten richten op een remise minder. Laten we eerst met zijn allen maar eens zorgen dat we kinderen welkom heten, het liefst op de scholen zelf! Dat clubgebouw is veel te ouderwets gedacht. Als dit allemaal goed gaat, kunnen we onze energie eens gaan steken in de randvoorwaarden van de toppertjes.

Volledig met je eens dat we niet alle pijlen op alleen het remiseprobleem moeten richten. Als je mij een klein beetje gevolgd hebt op dit forum dan heb je kunnen zien dat ik modernisering van de damsport bepleit op een breed terrein. Bijvoorbeeld een modernere aanpak van de jeugd, meer accent op het lekker laten spelen van de kinderen, minder op zware trainingen en eisen van prestaties. Op een stappenplan voor de jongste kinderen. Elke twee, drie maanden een nieuw diploma, spelenderwijs, zonder dikke boeken met veel tekst. Zonder op heel jonge leeftijd al te hoeven noteren. Dit stappenplan heb ik overigens zelf ontwikkeld, ook zelf diploma's laten drukken, bij gebrek aan belangstelling van de KNDB. Geen officiële KNDB-diploma's dus, af en toe is het nodig buiten de lijntjes te kleuren. Ik schrijf regelmatig over het belang van een gemengde club, mannen en vrouwen. Al eind jaren tachtig zorgde ik bij het Delflandkampioenschap voor een recreantengroep van tien vrouwen. Gewoon om te laten zien dat het onzin is dat vrouwen niet willen dammen. Vrouwen willen, net als de meeste mannen, niet saai dammen! Ik heb geschreven over de traditionele clubavond met één lange partij. Uit de tijd. Dit zorgt er zeker voor dat jongeren afhaken. Op mijn club zorgde ik voor meer sneldamavonden, met voor iedereen een prijs. En steeds met een recreantengroep.
En ja, tenslotte, ik heb ook toptoernooien georganiseerd met een alternatieve puntentelling. Natuurlijk, waarom zou je toppers alsmaar remise laten spelen? Waarom zou ik media en sponsors proberen uit te leggen dat een remise heel mooi kan zijn – veel remisepartijen zijn trouwens niet zo mooi - als dit niet hoeft? Een winstpartij kan toch ook mooi zijn?

Dit neemt niet weg dat ik het komende seizoen waar mogelijk kinderen, ouders en docenten ga vragen wat zij vinden wat er moet gebeuren als Emily 2 dammen heeft en Karim 1. Vooral ook opvoedkundig gezien.

Je bent goed bezig! Ik hoop dat je net als ik vroeger af en toe buiten de lijntjes durft te kleuren. Bijvoorbeeld niet vragen wat men vindt, maar gewoon doen! Wel met een goede uitleg natuurlijk. Nog beter zou zijn wanneer de bond initiatieven om kinderen vertrouwd te maken met een andere, meer natuurlijke, telling stimuleert.
En natuurlijk veel succes gewenst!

Op dit moment is de wereldcup schaken aan de gang in Tblisi. 128 deelnemers, knock-out formule. Per ronde twee partijen (wit, zwart), gevolgd door een tie-break als het 1-1 staat na de twee partijen. Tiebreak: steeds minder tijd.

Als we ook zo'n knock-out systeem voor dammen zouden invoeren, dan zouden we dat op de volgende manier kunnen doen: 2 reguliere partijen (dag 1), met als tiebreak 2 killer partijen 2e tiebreak killer sudden death, afnemende hoeveelheid tijd (alles op dag 2). 32 of 64 deelnemers.

Niets houd toernooiorganisatoren tegen zo'n een-dag toernooi te organiseren toch, de belangstelling zal snel duidelijk zijn.

[Casper van der Tak]

Michel, jij bent nog jong, een voorrecht. Ik ben oud, een minder prettige toestand waarover ik niet zal uitweiden. Door mijn leeftijd heb ik wel dingen meegemaakt. Bijvoorbeeld hoe de eindeloze reeks remises in het topdammen het imago van ons spel heeft bedorven. Boomstra tegen Groenendijk kende een winstpercentage van 33%, het hart van een kleine groep dammers gaat hiervan misschien sneller kloppen. Tjonge, jonge 33%! Toch altijd ook nog een remisepercentage van 67%. Zou dit veertig jaar 'Remisetreurnis' (woord gehaald uit een krantenkop) teniet kunnen doen? Bedenk ook dat die 33% een incident was. Structureel ligt het remisepercentage in partijen tussen wereldtoppers op ruim 90%. Een negatief imago helpt, per definitie, niet bij het werven van leden. Dat hoeft niet bewezen te worden. Voor het afhaken van jeugd die we wel hebben weten te bereiken zijn meerdere oorzaken, die komen hier op het forum ook uitgebreid aan de orde. Maar je kunt veilig aannemen dat een negatief imago hier ook niet helpt. Een scholier die door medescholieren wordt aangesproken met ‘Dam jij?’, vergezeld van een vies gezicht, wordt het iets gemakkelijker gemaakt om af te haken. Kortom, een negatief imago helpt nooit, het zou niet nodig moeten zijn elkaar daarvan te overtuigen.
Volledig met je eens dat we niet alle pijlen op alleen het remiseprobleem moeten richten. Als je mij een klein beetje gevolgd hebt op dit forum dan heb je kunnen zien dat ik modernisering van de damsport bepleit op een breed terrein. Bijvoorbeeld een modernere aanpak van de jeugd, meer accent op het lekker laten spelen van de kinderen, minder op zware trainingen en eisen van prestaties. Op een stappenplan voor de jongste kinderen. Elke twee, drie maanden een nieuw diploma, spelenderwijs, zonder dikke boeken met veel tekst. Zonder op heel jonge leeftijd al te hoeven noteren. Dit stappenplan heb ik overigens zelf ontwikkeld, ook zelf diploma's laten drukken, bij gebrek aan belangstelling van de KNDB. Geen officiële KNDB-diploma's dus, af en toe is het nodig buiten de lijntjes te kleuren. Ik schrijf regelmatig over het belang van een gemengde club, mannen en vrouwen. Al eind jaren tachtig zorgde ik bij het Delflandkampioenschap voor een recreantengroep van tien vrouwen. Gewoon om te laten zien dat het onzin is dat vrouwen niet willen dammen. Vrouwen willen, net als de meeste mannen, niet saai dammen! Ik heb geschreven over de traditionele clubavond met één lange partij. Uit de tijd. Dit zorgt er zeker voor dat jongeren afhaken. Op mijn club zorgde ik voor meer sneldamavonden, met voor iedereen een prijs. En steeds met een recreantengroep.
En ja, tenslotte, ik heb ook toptoernooien georganiseerd met een alternatieve puntentelling. Natuurlijk, waarom zou je toppers alsmaar remise laten spelen? Waarom zou ik media en sponsors proberen uit te leggen dat een remise heel mooi kan zijn – veel remisepartijen zijn trouwens niet zo mooi - als dit niet hoeft? Een winstpartij kan toch ook mooi zijn?Je bent goed bezig! Ik hoop dat je net als ik vroeger af en toe buiten de lijntjes durft te kleuren. Bijvoorbeeld niet vragen wat men vindt, maar gewoon doen! Wel met een goede uitleg natuurlijk. Nog beter zou zijn wanneer de bond initiatieven om kinderen vertrouwd te maken met een andere, meer natuurlijke, telling stimuleert.
En natuurlijk veel succes gewenst!

Op dit moment is de wereldcup schaken aan de gang in Tblisi. 128 deelnemers, knock-out formule. Per ronde twee partijen (wit, zwart), gevolgd door een tie-break als het 1-1 staat na de twee partijen. Tiebreak: steeds minder tijd.

Als we ook zo'n knock-out systeem voor dammen zouden invoeren, dan zouden we dat op de volgende manier kunnen doen: 2 reguliere partijen (dag 1), met als tiebreak 2 killer partijen 2e tiebreak killer sudden death, afnemende hoeveelheid tijd (alles op dag 2). 32 of 64 deelnemers.

Niets houd toernooiorganisatoren tegen zo'n een-dag toernooi te organiseren toch, de belangstelling zal snel duidelijk zijn.

Een toernooi met 32 deelnemers volgens deze formule duurt 10 dagen. En een officieel stempel erop scheelt natuurlijk wel met het binnenhalen van sponsoring e.d. Met deze formule wil je dat de wereldtop meedoet, dus van belang om sponsors te hebben.

[Piet Bouma]

Op dit moment is de wereldcup schaken aan de gang in Tblisi. 128 deelnemers, knock-out formule. Per ronde twee partijen (wit, zwart), gevolgd door een tie-break als het 1-1 staat na de twee partijen. Tiebreak: steeds minder tijd.

Als we ook zo'n knock-out systeem voor dammen zouden invoeren, dan zouden we dat op de volgende manier kunnen doen: 2 reguliere partijen (dag 1), met als tiebreak 2 killer partijen 2e tiebreak killer sudden death, afnemende hoeveelheid tijd (alles op dag 2). 32 of 64 deelnemers.

Niets houd toernooiorganisatoren tegen zo'n een-dag toernooi te organiseren toch, de belangstelling zal snel duidelijk zijn.

Een toernooi met 32 deelnemers volgens deze formule duurt 10 dagen. En een officieel stempel erop scheelt natuurlijk wel met het binnenhalen van sponsoring e.d. Met deze formule wil je dat de wereldtop meedoet, dus van belang om sponsors te hebben.

Het idee van knock-out is ook wel eens in de damwereld uitgevoerd.
Het Europees Kampioenschap in Domburg (Zeeland) in 2002.
Van 5 t/m 22 november 2002, 32 deelnmers, met een herkansingsronde na twee ronden.
Waarschijnlijk vond men het niet zo'n succes, want het heeft nooit navolging gekregen.

[Casper van der Tak]

Niets houd toernooiorganisatoren tegen zo'n een-dag toernooi te organiseren toch, de belangstelling zal snel duidelijk zijn.

Een toernooi met 32 deelnemers volgens deze formule duurt 10 dagen. En een officieel stempel erop scheelt natuurlijk wel met het binnenhalen van sponsoring e.d. Met deze formule wil je dat de wereldtop meedoet, dus van belang om sponsors te hebben.

Het idee van knock-out is ook wel eens in de damwereld uitgevoerd.
Het Europees Kampioenschap in Domburg (Zeeland) in 2002.
Van 5 t/m 22 november 2002, 32 deelnmers, met een herkansingsronde na twee ronden.
Waarschijnlijk vond men het niet zo'n succes, want het heeft nooit navolging gekregen.

Dat was een rare mengvorm, niet een puur knockout systeem. En als je niet speciaals doet wordt in de formule die toen gehanteerd werd de beste sneldammer eerste.

[Marcel Kosters]

Het idee van knock-out is ook wel eens in de damwereld uitgevoerd.
Het Europees Kampioenschap in Domburg (Zeeland) in 2002.
Van 5 t/m 22 november 2002, 32 deelnmers, met een herkansingsronde na twee ronden.
Waarschijnlijk vond men het niet zo'n succes, want het heeft nooit navolging gekregen.

Ik heb het EK 2002 toernooi zelf niet zo bewust meegemaakt maar in mijn herinnering heb ik bestuurders er later enkel positief over gehoord.

Dat het knock-out format (eventueel in aangepaste vorm) niet met een EK is herhaald, had (en heeft) in mijn herinnering te maken met het rond krijgen (van de financiering van) de organisatie / het vinden van een lokale organisatie door de EDC. Hoewel format heel belangrijk is, staat als nummer 1 op het lijstje van een organisatie als de EDC de continuïteit van haar op papier (in praktijk is het EK jeugd het succesnummer) belangrijkste toernooi. Die continuïteit is het makkelijkst te garanderen in een open format volgens Zwitserse formule. Met Zwitsers heb je een beperkt aantal dagen en een praktisch onbeperkt aantal deelnemers onder wie ook 'toeristen' die met hun inschrijfgelden het prijzenfonds voor de toppers helpen mee financieren. Bovendien heb je geen bovenmatige zorgen over last minute afmeldingen, iets wat misschien wat minder vaak begint voor te komen maar wat met veel EK's en WK's schering en inslag was. Toen - in Kluczbork 2005 - een pragmatische beslissing van de EDC. Sindsdien is iedere twee jaar volgens planning een EK gehouden.

Binnen de KNDB was er niet meteen aanleiding of een situatie waarin knock-out in een KNDB-wedstrijd geïmplementeerd moest of kon worden. En ook binnen de FMJD - met een net vastgestelde vierjarige WK-cyclus (2 toernooien, 1 van 20, 1 van 40, 2 matches) - was geruime tijd geen directe aanleiding om het format te wijzigen. Of waren er meer urgente zorgen.

Nu de FMJD het WK-toernooi naar 84 deelnemers uitbreidt (waar met het groeiende aantal FMJD-leden veel voor te zeggen is) en zich blijkbaar gedwongen ziet om gebruik te maken van het Zwitsers systeem (dat weliswaar flexibiliteit biedt maar zeker met de huidige remise marge vijand numero uno is van dammen als topsport), zou ik zo'n beetje ieder alternatief voor Zwitsers systeem toejuichen. En knock-out is spectaculair en per definitie sport. Daar was iedereen die ik nog wel eens over Domburg heb gehoord het volgens mij over eens.

In ieder geval was Domburg - zoals ik het begrepen heb - beslist geen tegenvallend evenement. Op dat moment bleek het echter te problematisch voor de EDC (de enige organisatie die toen amper bestond en de flexibiliteit had om met regelmatig wisselende formats te werken) om in dat format de continuïteit van het EK te garanderen.

[Marcel Kosters]

Interessant voorstel trouwens van Casper!

[Michel Stempher]

Ik zou graag het langzame tempo (80+1 of nog langzamer) in dit concept overboord gooien. Gewoon meteen beginnen met 30+15 biedt veel meer kans op een hoog winstpercentage. Anders voorzie ik oprecht dat 90% van de reguliere partijen in remise eindigt, omdat het voor veel 1400-spelers of zelfs nog iets lager een fluitje van een cent is remise te behalen tegen veruit de meeste grootmeesters.

[Piet Bouma]

Het nadeel van een concept van knock-out bij een Internationaal toernooi is natuurlijk dat een groot gedeelte van de spelers hun biezen kan pakken na een aantal ronden.
Dat betekent onzekerheid betreffende tickets, hotelboekingen etc.

Het concept van Heerhugowaard Open 2014 was wat mij betreft een heel mooie oplossing (ben je dat al vergeten Marcel?)
Vijf ronden Zwitsers, waarna de top 16 een knock-out binnen het Zwitsers speelden (met sneldammen tot een beslissing en echt een 2-0 in het Zwitserse toernooi).
Verliezers vielen terug binnen het normale Zwitserse toernooi van totaal 9 ronden.
En uiteindelijk een ultieme finale.
Natuurlijk ook hier aardig wat sneldampartijen, maar dat zou in het systeem van Casper nog veel meer het geval zijn.
Zo zou een WK met 84 (of meer) deelnemers ook georganiseerd kunnen worden.
Voordeel is dat iedereen tot het eind mee kan doen.

[Marcel Kosters]

Het nadeel van een concept van knock-out bij een Internationaal toernooi is natuurlijk dat een groot gedeelte van de spelers hun biezen kan pakken na een aantal ronden.
Dat betekent onzekerheid betreffende tickets, hotelboekingen etc.

Klopt, ik ben benieuwd hoe FIDE dat aanpakt.

Het concept van Heerhugowaard Open 2014 was wat mij betreft een heel mooie oplossing (ben je dat al vergeten Marcel?)
Vijf ronden Zwitsers, waarna de top 16 een knock-out binnen het Zwitsers speelden (met sneldammen tot een beslissing en echt een 2-0 in het Zwitserse toernooi).
Verliezers vielen terug binnen het normale Zwitserse toernooi van totaal 9 ronden.
En uiteindelijk een ultieme finale.

Klopt. Wageningen 2013 had ook knockout. En Heerhugowaard Open 2015 had de verfijning dat verliezers van de tiebreak in de knock out niet met een nul maar met een 1 terugvielen naar de algemene Zwitserse paring. Een verschil is wel dat HHO een uit de hand gelopen open vakantietoernooi met Zwitsers systeem was dat zocht naar een oplossing voor het waterhoofd aan topspelers en bijbehorende remises. Dat is iets anders dan een topsport toernooi waar je in principe het 'ideale' topsport format wilt toepassen. Zwitsers is tenslotte een praktisch lapmiddel om zoveel mogelijk liefhebbers in de gelegenheid te stellen binnen zo kort mogelijke tijd een competitie te laten spelen met betrouwbare eindstand. Waar ook dit systeem van knock out binnen Zwitsers 'lek gaat' voor de absolute top is het soms hersendodend grote aantal vluggertjes tussen twee spelers dat nodig is om een van beiden onderuit te halen. Het is goed dat het geprobeerd wordt, maar op de lange termijn is het geen oplossing. Het illustreert enkel hoe aanwezig die remise marge is. Al denk ik wel dat de knock-out toevoeging in een 'normaal' Zwitsers toernooi als Nijmegen of Brunssum een verrijking dan wel interessante peper kan zijn. Alleen super grootmeesters houden het te lang droog in super blitz. Normale stervelingen gaan na hoogstens twee of drie partijtjes voor de bijl.

Natuurlijk ook hier aardig wat sneldampartijen, maar dat zou in het systeem van Casper nog veel meer het geval zijn.

Nee! De tweede dag in het voorstel van Casper is een reguliere 'killer' partij. Dat levert meteen 50% beslissingen op. Ik kan me slecht voorstellen dat vervolgens meer dan 2 of drie blitz partijtjes nodig zijn om de overige 50% te beslissen. In reguliere superblitz zijn regelmatig meer dan 10 fantasieloze partijtjes nodig om een beslissing te krijgen.

Zo zou een WK met 84 (of meer) deelnemers ook georganiseerd kunnen worden.
Voordeel is dat iedereen tot het eind mee kan doen.

In ieder geval het overwegen waard. Al heb ik het zelf wel een beetje gezien met super blitz. Zoals gezegd, het benadrukt juist de remise marge in plaats van dat het deze aanpakt.

[Marcel Kosters]

Met 'killer' in de superblitz van de knock out binnen Zwitsers systeem zou het in mijn ogen grootste bezwaar (en negatieve evaluatiepunt HHO 2015) van veel te veel (saaie) partijen binnen de tiebreak in mijn ogen wel zijn weg genomen trouwens.