Jaap van Galen wrote:Zoals ik de notulen voorlopig lees: Wel erg weinig inhoudelijke reacties, zeker ook van ons enige nieuwe bestuurslid Ebbo de Jong, op de reden waarom het vorige bestuur is weggestuurd.
Gaat iedereen uit van positieve toekomst-energie, is iedereen weer ingekapseld, of heb ik het allemaal te snel gelezen?
Als ik de notulen van de Bondsraad lees word ik weer met de neus op de feiten gedrukt. Realiseer ik me hoe ongelooflijk beroerd de bond er voor staat en voor welke immense taak Ebbo, Frans c.s. staan. De damwereld is ongelooflijk conservatief en star, maar legt op één punt - het afschieten van noodzakelijke vernieuwingen - een werkelijk grote creativiteit aan de dag. Mogelijk is Ebbo een duivelskunstenaar en weet hij alsnog een cultuuromslag te bewerkstelligen. Dat hij het wil proberen getuigt in elk geval van optimisme en een positieve instelling!
Laten we bij dit alles niet vergeten dat de bond geen eigenaar is van het damspel. Er zijn tal initiatieven en leuke damevenementen mogelijk en gelukkig worden deze op verschillende plaatsen ook georganiseerd.
KNDB en taal
Taal is een machtig communicatiemiddel, maar kan ook dienen om onmacht en onwil te verbloemen. Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van Rik Keurentjes c.s. Heb wel vragen. Een citaat uit 'aanvalsplannen':
Alle potentiële dammers vinden bij de KNDB toegang tot coaches/trainers om beter te worden in het dammen.
Hier is moeilijk iets tegen in te brengen. Maar hoe verhoudt dit zich tot het citaat van Bastienne de Rooy, dochter van Leen de Rooij:
'Maar op mijn veertiende vond ik het interessanter om met vriendinnen op pad te gaan dan om met een clubje (in mijn ogen) oude mannen op zaterdagmiddag in een damlokaal een wedstrijd te spelen.'
Een vader die zich enige zorgen maakte over de schoolprestaties van zijn zoon zei tegen mij, toen zijn zoon ’s avonds laat met hoofdpijn thuiskwam na een lange trainingsdag:
'Hier ga ik de stekker uittrekken.'
Zelf zat ik tijdens een NK Jeugd enkele keren tot half vijf ’s ochtends met een groepje jongens te zwikken op een hotelkamer. Om vervolgens ’s ochtends als een dweil achter het bord plaats te nemen. Niet leuk voor de mensen die een betere dammer van mij wilden maken. Maar je bent jong en wilt ook plezier naast het dammen. En, eerlijk is eerlijk, ik werd ook weleens wat moe van de mensen die alsmaar een betere dammer van mij wilden maken.
Nog een paar zinnen uit 'aanvalsplannen':
– De KNDB heeft aanvalsplannen voor topsport-breedtesport, schooldammen, lesmateriaal en verenigingsondersteuning
– Hierbij bestaat de overkoepelende ondersteuning van de KNDB uit : aanleggen, regelen, opleiden en aanduwen
– De KNDB ondersteunt een veelheid aan activiteiten en initiatieven vanuit een overkoepelend kader
Spreekt hier een piepklein bondje, met alsmaar verder dalend en vergrijzend ledenbestand? Met financiële problemen ook nog? Een bond die serieus de oorzaken van het verval onderzoekt en met ideeën komt, zoekend en tastend de weg naar boven tracht te vinden? Ik zie ronkende woorden, een op papier machtige bond die alles even regelt, ondersteunt, aanduwt en wat heb je zoal. Aanvalluh! Tsjakka!
Nogmaals, ik twijfel niet aan de goede bedoelingen. De problemen zijn groot en zeker niet eenvoudig. Damtrainers zijn geen pedagogen of psychologen. Zij zijn er om dammers beter te maken en dat lukt goed. Nederland grossiert in jeugdige toptalenten! Maar in de breedte ziet het er niet goed uit, ronkende woorden zullen ons niet uit de malaise halen.