Schaken

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat May 30, 2009 05:26

Telegraaf, 30 mei 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jun 06, 2009 04:56

De Telegraaf, 6 juni 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jun 13, 2009 08:27

Telegraaf, 13 juni 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jun 13, 2009 08:28

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jun 20, 2009 07:43

Telegraaf, 20 juni 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jun 27, 2009 11:26

Telegraaf, 27 juni 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jul 04, 2009 10:42

Telegraaf, 4 juli 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jul 11, 2009 05:17

Telegraaf, 11 juli 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jul 18, 2009 05:14

Telegraaf, 18 juli 2009

Teeven wil projecten uitbouwen

door Hans Böhm

AMSTERDAM, zaterdag
Fred Teeven leerde schaken van zijn vader en speelde op de lagere school mee in teamwedstrijden. Hij herinnert zich die kinderlijke avonturen helder en bewaart nog steeds een prijsbeker. Nu is hij de kersverse voorzitter van het Max Euwe Centrum (MEC) te Amsterdam. „Dat is voor mij niet slechts een erebaantje, zo ben ik niet. Ik denk graag vooruit en heb plannen.”

Teeven heeft geen bijbanen, nevenfuncties of commissariaten. Alleen een deelname in de raad van advies van het Comité ter vervolging van oorlogsmisdadigers. Dus kwam zijn acceptatie van het voorzitterschap van het MEC voor sommigen als een verrassing. „Wel een aangename verrassing, want ik krijg veel felicitaties uit Haagse Kringen. Ik heb niet lang hoeven denken: het MEC is financieel gezond en actief en de relatie met de overkoepelende organisatie KNSB is goed. De vorige voorzitter, Jan Nagel, verdient alle lof, hij geeft een inspirerende beginstelling door.”

Teeven wil graag de lopende projecten uitbouwen. De Euwe-borrel, die twee keer per jaar in het Holland Casino werd gehouden, wordt gecontinueerd. „Ik heb een goede relatie met onze buurman op het Max Euwe-plein en die borrel brengt topspelers, organisatoren en journalisten bij elkaar. Zelfs de dochters van Euwe komen. Een prima podium voor nieuwtjes.”

De Schaakkaravaan, een schoolschaakproject in Amsterdam, met subsidie van VWS en de gemeente Amsterdam, loopt nog twee jaar. „Dan zullen meer dan duizend kinderen de spelregels kennen. Volgend jaar gaan we in overleg om te bekijken of we dit project naar andere steden kunnen overbrengen.”

• Fred Teeven probeert met het Max Euwe Centrum een nieuwe impuls te geven aan de talentontwikkeling van jeugdige schakers.
FOTO: GLENN WASSENBERGH

Het MEC probeert een nieuwe impuls te geven aan talentontwikkeling. Die zouden moeten komen uit de vijver van zes- tot achtjarigen. „Die scouting is moeilijk en moet in goed overleg met KNSB, ouders en betrokkenen. Dit is een ambitieus project waar we nog meer extra sponsors voor zoeken. Maar als we een toekomstig wereldkampioen willen hebben, dan is die lange weg noodzakelijk.”

Natuurlijk heeft het verbreiden van de schaaksport in gevangenissen zijn grote interesse. „Niet alleen zullen de muren minder op je afkomen als je in het schaakbord duikt, maar door vaker vooruit te denken, trappen criminelen hopelijk minder snel in dezelfde val. Dat scheelt maatschappelijke ellende en brengt geld op.”

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jul 18, 2009 05:20

Telegraaf, 18 juli 2009

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Sat Jul 25, 2009 10:17

De Telegraaf, 25 juli 2009

Kosmos · Post by **Kosmos** » Mon Jul 27, 2009 23:07

Magnus Carlsen op zijn veertiende al bij de absolute wereldtop,
Anish Giri, 14 jaar, veegt de vloer aan met Nederlandse grootmeesters in het open NK! Nederland heeft mazzel, want de prachtige jongenman Anish heeft een Nepalese vader en Russische moeder, maar zij kozen Nederland als land waar ze wilden wonen...
In Oekraiene zit een jochie van 11 met een knuffelbeer achter het bord grootmeesters af te slachten.
Het Kampioenschap van de USA voor junioren is net gewonnen door een jochie van 14.
Zijn dit de kristalkinderen, waar je op zat te wachten, Hanco? Er lijken steeds meer jonge genieën op te staan, die allemaal gaan schaken, niemand damt.
Dat is logisch, want in schaken moet je de ene remise na de andere slikken zonder een cent te verdienen, maar bij schaken wordt je genie wel beloond met overwinningen en een normale financiële vergoeding.

Niemand steekt een lamp aan
en verbergt die onder een korenmaat,
en hij zet deze ook niet op een verborgen plaats,
maar hij zet de lamp op een voet,
opdat iedereen die komt en gaat het licht zal zien.

Zie o.a:

http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5611

http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5616

Hanco Elenbaas · Post by **Hanco Elenbaas** » Tue Jul 28, 2009 08:22

Kosmos wrote:Magnus Carlsen op zijn veertiende al bij de absolute wereldtop,
Anish Giri, 14 jaar, veegt de vloer aan met Nederlandse grootmeesters in het open NK! Nederland heeft mazzel, want de prachtige jongenman Anish heeft een Nepalese vader en Russische moeder, maar zij kozen Nederland als land waar ze wilden wonen...
In Oekraiene zit een jochie van 11 met een knuffelbeer achter het bord grootmeesters af te slachten.
Het Kampioenschap van de USA voor junioren is net gewonnen door een jochie van 14.
Zijn dit de kristallijnkinderen, waar je op zat te wachten, Hanco? Er lijken steeds meer jonge genieën op te staan, die allemaal gaan schaken, niemand damt.
Dat is logisch, want in schaken moet je de ene remise na de andere slikken zonder een cent te verdienen, maar bij schaken wordt je genie wel beloond met overwinningen en een normale financiële vergoeding.

Niemand steekt een lamp aan
en verbergt die onder een korenmaat,
en hij zet deze ook niet op een verborgen plaats,
maar hij zet de lamp op een voet,
opdat iedereen die komt en gaat het licht zal zien.

Zie o.a:

http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5611

http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5616

Heel goed mogelijk Tjalling, dat de grote remisemarge de kristalkinderen bij ons weghoudt. Maar volgens mij is de boosdoener vooral de negatieve sfeer die de damwereld steeds meer doordrenkt heeft. Misschien kunnen we de krachtige jaren zeventig atmosfeer weer enigszins terugbrengen door Killer in te voeren. Al die vetes waar de damwereld om bekend staat, kunnen dan mooi op het bord beslecht worden en vervolgens bijgelegd. Nu blijven ze maar doorslepen, misschien mede dankzij de eindeloze remisereeksen. Er zijn wel al wat kristalkinderen aan het dammen, maar die houden zich wijselijk nog erg op de vlakte. Op YouTube kun je kristalkinderen tegenkomen, merendeels niet bezig met dammen of schaken, maar met geïnteresseerden naar een wat een bewuster niveau te tillen.

Heb je Bruce Lee wel eens zien "tafeltennissen", Tjalling?

<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/bdW8u0nH5UE&hl ... ram><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/bdW8u0nH5UE&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>

Onderstaand verhaal van Bruce Lee lijkt op de bijgedachten die sommige kristalkinderen hebben over het winnen en verliezen in sport en spel.

Schaakmeester · Post by **Schaakmeester** » Tue Jul 28, 2009 10:47

Een strikt persoonlijke mening : de schaker weet, beter dan de dammer, de schijn op te houden dat hij met iets belangrijks bezig is. Dat het meer is dan een uitdagende denksport, maar sport , cultuur en wetenschap tegelijk. Tel daarbij dat de wereldschaakbond FIDE véel meer leden heeft dan de FMJD en deze ook niet versnipperd zijn over diverse spelsoorten en het is logisch dat het schaken in de pers meer aandacht krijgt dan dammen, en dat er meer geld in omgaat. In het verlengde daarvan komen er ook meer verhalen naar buiten van buitengewone talenten , en krijgen deze talenten de ruimte zich te ontwikkelen. Zelf ben ik teamgenoot van Anish Giri , inderdaad een buitengewoon speler...
Overigens is het binnen de schaakwereld ook niet enkel rozegeur en maneschijn, het aantal leden van de KNSB is vergeleken de post Spassky-Fischer periode in 1972 met ca. 35 % gedaald, en het kost moeite de de huidige 20.000 leden vast te houden, laat staan uit te breiden. De prijzenpot van de open toernooien is de laatste 20 jaar in weerwil van de inflatie niet verhoogd, de speler die niet tot de absolute top behoort heeft het stukken moeilijker gekregen..

Het wereldkampioenschap van Ton Sijbrands in Hengelo 1972 en de match Spasski-Fischer te Reijkjavik in hetzelfde jaar hebben op ondergetekende een vergelijkbaar grote indruk gemaakt. Het dammen heb ik als denksport altijd volstrekt serieus genomen, maar het is momenteel kleiner, krijgt dus ook minder exposure in de pers en het lukt de dammers niet goed hun denksport zodanig te profileren dat het publiek de indruk krijgt iets speciaals voorgeschoteld te krijgen. Misschien is de gemiddelde dammer in tegenstelling tot de gemiddelde schaker te realistisch om zijn denksport goed te kunnen verkopen. Ik ben al meer dan 40 jaar lid van een schaakvereniging, en sinds enige maanden ook van een damvereniging. Eerste observatie is dat slechte karaktertrekken als arrogantie zelfs bij de zwakke schaker sterker zijn ontwikkeld dan bij de dammer... Jullie zijn veel gezelliger !
Het remiseprobleem wordt ook aangedragen als éen van de redenen van de mindere pers van het damspel. Maar dat probleem heeft ook vele decennia gespeeld in het schaakspel. De legendarische wereldkampioen Jose Raul Capablanca meende al dat het schaakspel op sterven na dood was door de remisemarge. In de jaren 70 was het remisepercentage in toptoernooien erg hoog hetgeen door notoire remisemakers als Ulf Andersson en Zoltan Ribli als inherent aan het spel werd uitgelegd. In veel toppartijen werden een zetje of 20 gedaan en als er dan niets gebeurd was remise gegeven. Positieve uitzonderingen op deze trend waren Victor Kortschnoi en onze eigen Jan Timman. Pas met het aantreden van Gary Kasparov, en jonge rivalen als Alexei Shirov en Veselin Topalov is de laatste jaren verandering gekomen in het spel. Men speelt met het mes op tafel, neemt grote risico’s en dat betaalt zich uit. Het spel heeft duidelijk aan aantrekkelijkheid gewonnen hoewel men de oude generatie nog wel eens hoort mopperen ( die moet nu werken..).
Helaas heb ik als gevorderd beginner veel te weinig inzicht in het damspel om te kunnen beoordelen of er in het damspel een dergelijke ruimte zit die het schaakspel heeft opgefleurd.
In oude interviews met Hans Jansen krijg je de indruk dat er mogelijkheden zijn om intensiever op winst te spelen, maar of dat realiteit is of ijdele hoop kunnen de geoefende dammers beter uitmaken. Ik ben het echter wel met Ton Sijbrands eens dat het jammer is om aan de regels te morrelen, het gevoel voor traditie wordt zodoende geweld aangedaan.
Zelfs oudwereldkampioen Robert Fischer werd in sommige schaakkringen sterk bekritiseerd en zelfs verguisd toen hij het schaakspel probeerde nieuw leven in te blazen door de opstelling van de stukken in de beginstelling flexibel te maken.

Kosmos · Post by **Kosmos** » Tue Jul 28, 2009 13:47

Schaakmeester wrote:Een strikt persoonlijke mening : de schaker weet, beter dan de dammer, de schijn op te houden dat hij met iets belangrijks bezig is. Dat het meer is dan een uitdagende denksport, maar sport , cultuur en wetenschap tegelijk. Tel daarbij dat de wereldschaakbond FIDE véel meer leden heeft dan de FMJD en deze ook niet versnipperd zijn over diverse spelsoorten en het is logisch dat het schaken in de pers meer aandacht krijgt dan dammen, en dat er meer geld in omgaat. In het verlengde daarvan komen er ook meer verhalen naar buiten van buitengewone talenten , en krijgen deze talenten de ruimte zich te ontwikkelen. Zelf ben ik teamgenoot van Anish Giri , inderdaad een buitengewoon speler...
Overigens is het binnen de schaakwereld ook niet enkel rozegeur en maneschijn, het aantal leden van de KNSB is vergeleken de post Spassky-Fischer periode in 1972 met ca. 35 % gedaald, en het kost moeite de de huidige 20.000 leden vast te houden, laat staan uit te breiden. De prijzenpot van de open toernooien is de laatste 20 jaar in weerwil van de inflatie niet verhoogd, de speler die niet tot de absolute top behoort heeft het stukken moeilijker gekregen..

Het wereldkampioenschap van Ton Sijbrands in Hengelo 1972 en de match Spasski-Fischer te Reijkjavik in hetzelfde jaar hebben op ondergetekende een vergelijkbaar grote indruk gemaakt. Het dammen heb ik als denksport altijd volstrekt serieus genomen, maar het is momenteel kleiner, krijgt dus ook minder exposure in de pers en het lukt de dammers niet goed hun denksport zodanig te profileren dat het publiek de indruk krijgt iets speciaals voorgeschoteld te krijgen. Misschien is de gemiddelde dammer in tegenstelling tot de gemiddelde schaker te realistisch om zijn denksport goed te kunnen verkopen. Ik ben al meer dan 40 jaar lid van een schaakvereniging, en sinds enige maanden ook van een damvereniging. Eerste observatie is dat slechte karaktertrekken als arrogantie zelfs bij de zwakke schaker sterker zijn ontwikkeld dan bij de dammer... Jullie zijn veel gezelliger !
Het remiseprobleem wordt ook aangedragen als éen van de redenen van de mindere pers van het damspel. Maar dat probleem heeft ook vele decennia gespeeld in het schaakspel. De legendarische wereldkampioen Jose Raul Capablanca meende al dat het schaakspel op sterven na dood was door de remisemarge. In de jaren 70 was het remisepercentage in toptoernooien erg hoog hetgeen door notoire remisemakers als Ulf Andersson en Zoltan Ribli als inherent aan het spel werd uitgelegd. In veel toppartijen werden een zetje of 20 gedaan en als er dan niets gebeurd was remise gegeven. Positieve uitzonderingen op deze trend waren Victor Kortschnoi en onze eigen Jan Timman. Pas met het aantreden van Gary Kasparov, en jonge rivalen als Alexei Shirov en Veselin Topalov is de laatste jaren verandering gekomen in het spel. Men speelt met het mes op tafel, neemt grote risico’s en dat betaalt zich uit. Het spel heeft duidelijk aan aantrekkelijkheid gewonnen hoewel men de oude generatie nog wel eens hoort mopperen ( die moet nu werken..).
Helaas heb ik als gevorderd beginner veel te weinig inzicht in het damspel om te kunnen beoordelen of er in het damspel een dergelijke ruimte zit die het schaakspel heeft opgefleurd.
In oude interviews met Hans Jansen krijg je de indruk dat er mogelijkheden zijn om intensiever op winst te spelen, maar of dat realiteit is of ijdele hoop kunnen de geoefende dammers beter uitmaken. Ik ben het echter wel met Ton Sijbrands eens dat het jammer is om aan de regels te morrelen, het gevoel voor traditie wordt zodoende geweld aangedaan.
Zelfs oudwereldkampioen Robert Fischer werd in sommige schaakkringen sterk bekritiseerd en zelfs verguisd toen hij het schaakspel probeerde nieuw leven in te blazen door de opstelling van de stukken in de beginstelling flexibel te maken.

Bedankt voor je reactie, schaakmeester!
De remisemarge bij het dammen is echt vreselijk groot. Er zijn matches gespeeld waarin 20 remises vielen, erger kan niet. In Zwitserse toernooi eindigen partijen tussen grootmeesters met veel te grote waarschijnlijkheid (> 95 %) in remise.
Bij killerdammen wordt slechts 1 regel veranderd, wat de gehele theorie intact laat op de eindspeltheorie na. Wat je ervoor terugkrijgt is nieuwe openingstheorie, want tegenwoordig kan dus alles, maar als 2 dammen van 1 winnen, zoals bij killer, dan zul je geen nadeel meer kunnen accepteren, zoals nu meer dan 50% van de spelers gewend is te doen.
Kun je je voorstellen, dat schakers in de opening zich beperken tot het afruilen van stukken en het nadeel op de koop toenemen? Zo gaat het dus wel bij dammen. Als ik in de database kijk worden duizenden partijen al in de opening verkracht - ongestraft...
Een scherper eindspel zal het damspel enorm opfleuren.
Bij schaken is regelwijziging niet nodig. De beginstelling veranderen is bovendien veel te drastisch. Ik volg schaaktoernooien met plezier, juist omdat grootmeesters elkaar weten beentje te lichten en elkaar voortdurend verrassen met openingsnieuwtjes. Zelf zit ik op een schaakclub en daar zitten allemaal aardige mensen die respect hebben voor mijn damprestaties. Ze zijn ook niet zo heel goed, misschien scheelt dat.
Arrogante schakers zullen wel weer uitstralen dat aan schaken doen iets positiefs is. Dat overdreven zelfvertrouwen zie je bij dammers misschien wel juist te weinig.
Ik vind zelf dammen leuker dan schaken heb ik ontdekt. Ik vind dammen dus een prachtig spel, reden waarom het zo jammer is dat ons huidige eindspel volkomen waardeloos is. Killer zou het perfecte spel zijn, wat mij betreft dus beter dan schaken. Qua beslissingen halen we het schaken dan ook in.
Wat moet een kristalkind nou in de damwereld?
Anish fladdert als een merel over het deelnemersveld vol grootmeesters en gaat een gouden toekomst tegemoet, terwijl de briljante, jonge dammer in meerderheid remises produceert voor een grijpstuiver en anderhalf man en een paardenkop als publiek.

Hier de winnaar van de US juniors in beeld.

World Draughts Forum

Schaken

Schaakwonderkinderen

Re: Schaakwonderkinderen

Schaken en dammen

Re: Schaken en dammen