Bondsraad

[Jan Pieter]

Voor liefhebbers van historie hierbij het artikel uit Dammagazine DB nr 35 over het KNDB-conflict in 1977.

Leeswaarschuwing: het artikel stamt uit een tijd waarin mensen nog in staat waren om meer dan tien regels tekst tot zich te nemen.

[Marcel Kosters]

Voor wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van de DGT elektronische damborden alsmede dan wel enkel de handel daarin:

In 2004 ontmoette ik oud KNDB-secretaris Douwe de Jong bij de wereldrecord poging blind simultaan dammen van Ton Sijbrands in Lutten. Young, hung and full of cum, wilde ik van Douwe weten wat hij als bestuurder concreet wel gerealiseerd had willen zien, maar wat hem niet was gelukt. Daar hoefde Douwe niet over te denken: elektronische damborden!

Toen KNDB-voorzitter Ebbo de Jong zijn collega’s enige tijd later vroeg om ieder een A4-tje met persoonlijke doelen aan te leveren stond op mijn A4-tje naast een toename van het ledental en het uitbouwen naar een full colour magazine van bondsblad ‘Het Damspel’ dan ook de ontwikkeling van elektronische damborden.

Eind 2004 publiceerde ik op kndb.nl het principe besluit van het KNDB-bestuur om DGT elektronische damborden te laten ontwikkelen. Daarbij had ik de bestuurscollega's bij ontstentenis van een voorzitter (die vacature vulde Haitze Meurs kort daarna) overtuigd van het nut van e-borden en akkoord bevonden met het door het vanuit KNDB eigen vermogen garanderen van een ontwikkel risico van 30.000 euro.

Toen trad Haitze aan en floot mij meteen terug van het project e-borden. Haitze vond deze 30.000 euro een te groot risico voor de KNDB en was als ik me goed herinner niet overtuigd van het nut van de e-borden. In ieder geval niet voor 30.000 door de KNDB(leden) te financieren euro’s. Dat was aanvankelijk een grote teleurstelling voor mij maar de gedachte van ontwikkeling van e-borden liet me niet los.

Toenmalig directeur Johan Haijtink had vervolgens wel een innovatiesubsidie van NOC*NSF weten binnen te halen van ik meen 5000 euro, dus er viel ‘nog maar’ 25000 te dekken. En het bestuur inclusief Haitze ging uiteindelijk akkoord met een garantie van maximaal 7.500 euro uit KNDB eigen vermogen, wat toen neerkwam op circa 1 euro per KNDB-lid. Toen waren er nog 17.500 te dekken euro’s over. 2005 ging voorbij (wel het jaar waarin de KNDB met een ledenwerf competitie en een ledenverlies van slechts enkele tientallen leden tot nu het dichtst bij een trendbreuk in de ledenontwikkeling kwam) met het binnen halen van nog enkele kleinere sponsor partijen. Maar het financieringsgat voor de KNDB was nog steeds veel te groot om DGT groen licht te kunnen geven.

Toen ontmoette ik in het voorjaar van 2006 - waarschijnlijk bij een overleg met provinciale voorzitters op Papendal maar het kan ook een bondsraadsvergadering zijn geweest - Paul van de Veen. Paul was net voorzitter van de PODB geworden en het jaar daarop werd het WK dammen in zijn provincie gehouden in Hardenberg. Paul woont in Enschede en is goed bekend met de (toenmalige) directie van DGT Projects.

Hoe we precies tot elkaar zijn gekomen weet ik niet meer maar Paul wellicht wel. Of Paul had die bestuursaankondiging eind 2004 gelezen of daarover gehoord, of wellicht dat er een onafhankelijk van elkaar ontstane wens / ambitie leefde. Er springt me nu te binnen dat het wel eens WK 2007 organisator Henk Boers kan zijn geweest die Paul of mij op onze gedeelde belangstelling voor e-borden heeft geattendeerd. In ieder geval waren Paul en ik er snel uit, dat we dezelfde ambitie hadden. En ook was duidelijk, dat Paul in alle opzichten het vermogen had om het project e-borden vlot te trekken. Paul was degene die zei: we can do this.

Met een door Paul rond gebrachte garantie, een garantie vanuit de WK-organisatie en verschillende nieuwe kleinere bijdragen was de benodigde garantie van 30.000 euro bijeen. Ik had echter de smaak van het sponsoren en subsidiegevers benaderen te pakken en uiteindelijk heeft de KNDB - met een bijzondere vermelding voor de buitengewoon meedenkende en meewerkende WK 2007 organisatie met naast Henk Boers ook Wim Bremmer en Jan Koops in het bestuur - meer dan 50.000 euro aan externe fondsen weten op te halen, kon de KNDB haar garantie van 7500 euro in de pocket houden, kon een park aan computers, laptops en beeldschermen aanschaffen voor de presentatie bij toernooien en had daarna nog een aanzienlijk aantal duizenden euro’s kunnen toevoegen aan het eigen vermogen als zij niet in het zwarte gat van een tekort op de algemene begroting waren verdwenen. Dat vond ik overigens bijzonder zuur. Toen had de KNDB 14 e-borden met de door Paul van de Veen ontwikkelde demonstratie software en de door Wieger Wesselink ontwikkelde dambo lite live applet. Vervolgens trad ik in overleg met de organisatie van de wereld record poging blind simultaan dammen door Erno Prosman in Delft en samen met hun sponsoren (inclusief Haitze!) kwam financiering van een volgende batch van 14 e-borden rond. Daarmee was zo ongeveer de hoeveelheid e-borden bereikt die vandaag de dag nog steeds in bezit / beheer van de KNDB en grofweg in Nederland zijn. Meer dan genoeg infrastructuur voor twee of meer (jeugd)toernooien in Nederland tegelijk.

Voor Paul van de Veen was de project katalysator / het doel de introductie van de e-borden op het WK 2007 in Hardenberg. Daar is Paul met vlag en wimpel in geslaagd. Paul schreef de demonstratie software waarmee de e-borden op het WK zijn geïntroduceerd en Paul begeleidde DGT Projects in de ontwikkeling van de hardware (de borden). In dat jaar hadden Paul en ik letterlijk 24/7 contact en Paul heeft een keer becijferd dat we in dat jaar alleen al 2000 ontwikkel e-mails hadden gewisseld. Pauls kantoor was omgeturnd in een damlab.

Na de introductie van de e-borden en de demonstratie software op het WK bleef Paul weliswaar betrokken maar was het ontwikkel project voor hem afgerond en gaf hij aan dat er nu behoefte was aan software met een meer geavanceerd zetherkenning algoritme en dat dit buiten zijn ontwikkel vermogen dan wel ambitie - althans qua software - lag. Daar waar tegenwoordig perfecte pdn’s uit het e-borden systeem komen, was dat op het WK in Hardenberg nog niet het geval en ook nog niet de doelstelling van het ontwikkeltraject waar we een jaar eerder aan waren begonnen. Leidend was, dat de borden en een acceptabele eerste software presentatie in ieder geval bij het WK geïntroduceerd zouden worden en de directe ontwikkeling van meer geavanceerde reconstructie software was gevoeliger voor uitloop.

Hoe dan ook, na het WK 2007 kwam ik terecht bij Wieger Wesselink. Wieger had al de Java dambo live applet ontwikkeld die bij het WK werd gebruikt en had alle benodigde kennis en inzicht in huis. Wieger en zijn collega Huub ontwikkelden daarop de EBS software die een dramatische verbetering niet alleen ten opzichte van de zetherkenning van de door Paul ontwikkelde software betekende, maar die qua zetherkenning ook superieur was aan de op dat moment door DGT ontwikkelde schaak software.

Met die nieuw ontwikkelde software (en natuurlijk met de borden, die gratis door de bevriende Franse bridgebond heen en weer werden getransporteerd) gingen Guido van den Berg en ik vervolgens in 2008 met nog twee Nederlandse vrijwilligers op een door de organisatie in China all expenses paid trip naar exotisch Beijing om het dam gedeelte van de organisatie van de World Mind Games 2008 te ondersteunen met de internet verslaggeving.

Wieger was ook in Beijing maar als speler dan wel toerist en op eigen kosten. Qua e-borden leverde het toernooi veel frustratie, teleurstelling en soms zelfs woede op. Wat Guido, Wieger en ik ook probeerden, we kregen de combinatie van hardware en nieuwe software nog niet structureel werkend. Terwijl we kort daarvoor - in voorbereiding op China - nog een redelijk succesvol testtoernooi in Huissen hadden gedraaid. Het was pas kort nadat alle borden weer terug uit China in Nederland waren dat bleek dat de borden slechts met een merk en type USB to COM converter stabiel werkten. Nou ja. We hadden weer wat van de wereld gezien en de borden ook, dachten we maar. Gelukkig dat de met name door de andere vrijwilligers opgezette en ingevulde website in combinatie met Toernooibase (dat ik in mijn herinnering toen voor het eerst in internationale setting heb ingezet / gepromoot) wel een succes was.

Hoe dan ook, nadat de EBS software alsmede de hardware configuratie met die USB to COM converter afdoende waren getest, was het systeem gereed niet voor consumenten (dat is tot op de dag van vandaag niet het geval) maar wel voor meer geavanceerde toernooi organisaties / dambonden. Ontwikkelaar van dam app Maximus Jan Jan Jaap van Horssen heeft overigens wel al een grote drempel weggenomen door een op het DXP protocol gebaseerd interface te ontwikkelen tussen het e-bord en zijn programma Maximus waar ook andere damprogramma’s gebruik van zouden kunnen maken oftewel wat de borden in theorie interessant zou kunnen maken voor de consument, maar vooralsnog is niemand anders daarop ingesprongen.

Daarop ben ik de borden voor de KNDB gaan verkopen. Rusland, China, Senegal, Belgie. Daarbij verzorgde ik alles, van verkoopverhaal / sluiten deal / vrachtbrieven / transport coordinatie / oplossen problemen bij Russische douane (maffia) en Chinese douane en after sales (instructie, gebruiksvragen, troubleshooting). De rest van de KNDB organisatie speelde daar geen rol in. Zodoende hebben de e-borden na hun de facto profitabele ontwikkeling (inclusief software ontwikkelkosten door Wieger en Huub) nog enkele jaren aanvullende inkomsten voor de KNDB gegenereerd.

Toen ik in 2011 als zzp-er begon - maar nog steeds KNDB-bestuurslid was - ben ik de handel die ik tot dan voor de KNDB dreef voor mijzelf gaan drijven. De KNDB (het bureau / de winkel die toen nog door het bureau werd geexploiteerd) had natuurlijk zelf e-borden kunnen blijven verkopen maar heeft dat bij ontstentenis van de benodigde kennis en contacten niet gedaan. In Nederland was de behoefte dan ook al meer dan afdoende bediend, zie de ca 30 borden die voor toernooien beschikbaar zijn. Er zijn overigens wel handelaren in Polen en Frankrijk die er wel in slaagden en slagen de DGT e-borden te verkopen.

Ik meen begrepen te hebben dat de KNDB - ik dacht begin vorig jaar - alsnog een rest partij van enkele tientallen e-borden van DGT Projects heeft overgekocht. Als de KNDB nog steeds met deze borden zit zou ik als ik de KNDB was een deal sluiten al dan niet na bemiddeling via de FMJD met de WK organisatie in Tallinn en de borden voor een appel en een ei aanbieden. Ik neem tenminste aan dat de KNDB ook niet de hoofdprijs heeft betaald en dan heeft de KNDB de borden in een klap uit de boeken.

O ja, ik handelde weliswaar in de borden, maar bleef als vrijwilliger bijvoorbeeld het NK Vrouwen in Zoutelande opbouwen. Ook had ik een deal(tje) gesloten met de Belgische dambond waarbij de KBDB gebruik mocht maken van KNDB e-borden in ruil voor de jaarlijkse aanschaf bij de KNDB van een e-bord. Inmiddels hoeft de KBDB niet meer naar Nederland te komen om borden te lenen voor hun Kampioenschap van Belgie. Alle KBDB borden zijn door de KNDB verkocht, niet door mij. Ik vermoed dat het meteen de enige borden zijn die de KNDB zelf heeft geleverd en de KBDB heeft met ervaren bediener Johan Demasure geen after sales nodig.

Dat is zo ongeveer de historie van de DGT e-borden en hun handel van 2004 tot 2017. Er zijn e-borden in gebruik in Nederland, Belgie, Frankrijk, Polen, Letland, Rusland, Oekraïne, China en Senegal (dat de borden meestal uitleent aan het land dat het Kampioenschap van Afrika organiseert). Zodoende kunnen wedstrijden in Nederland van over de gehele wereld worden gevolgd en konden we in Nederland bijvoorbeeld ook live meekijken met het WK 2013 in Ufa of het Kampioenschap van Afrika in Niamey.

De e-borden leveren belangrijke symbolische merkwaarde (status en prestige) want zij zien er exclusief uit. Maar vooral de benodigde infrastructuur om zelfs super blitz partijen in real time te kunnen registreren en uit te zenden. Het bord wordt meerdere malen per seconde gescand en de vertraging van zeg 10-15 seconden per zet die momenteel nog in de meeste internet live uitzendingen zit, zit puur in de gebruikte systematiek en software. Een via bijvoorbeeld playdraughts.com uitgezonden partij kan technisch gezien in real time worden weer gegeven.

Naast de eerst met wijlen Feike Boomstra ontwikkelde en later opnieuw door Hendrik Veenstra, Jelle Wiersma en Ed Gilbert ontwikkelde en door de KNDB van continuïteit (voor de rekenkracht zeer zware hosting computer, dat was een projectje met bijbehorende sponsor financiering op zich) voorziene live computer analyse kan er nog van alles op deze alweer tien jaar aanwezige infrastructuur worden gebouwd.

Precies hetzelfde als in het schaken om precies te zijn. Live video reportages en streams met flitsende graphics en wegtikkende seconden, het is dankzij de DGT e-borden technisch allemaal mogelijk. De grootste hobbel (namelijk de afwezigheid van e-borden) is niet aanwezig en de weg ligt open voor ambitieuze en gedreven ontwikkelaars dan wel vloggers. Dat besef lijkt niet zo breed aanwezig in de damwereld. Er is in ieder geval nog niet op in gespeeld.

Zelf heb ik met Jasper Lemmen alweer een aantal jaren geleden met uitsluitend al beschikbare open source software en goedkope hardware op een clubavondje een live proof of principle gerealiseerd op https://www.youtube.com/watch?v=yEsuYSjoOr8 .

Het tot nu enige aansprekende (semi) professionele voorbeeld in dam context zijn de SportAccord World Mind Games https://youtu.be/yjn5puVVnpw?t=11m35s . Waarvan de presentatie dan weer een stukje achter loopt bij de top schaak events van de laatste jaren. Maar dat is vooral een kwestie van wat drive en ontwikkeling. Overigens, de backdrop in huisstijl en met sponsorlogo's (aan 3 zijden) waar de speelsters door worden omgeven is de implementatie van mijn suggestie daartoe aan de SportAccord Marketing Manager het jaar daarvoor. Denksporten hebben - als je hen op televisie brengt - een groot voordeel, namelijk dat de hoofdrolspelers gedurende de gehele match op dezelfde vierkante meter blijven. Dat betekent dat je tegen vrijwel afwezige kosten en een zeer beperkte hoeveelheid camera's hun omgeving volledig kunt beplakken en altijd de (sponsor)uiting die je met de kijker zou willen delen ook daadwerkelijk kunt delen. Dat is toch even iets anders dan een tientallen meters lange banner bij een Grand Prix die in een pico seconde voorbij komt flitsen.

[playforstacks]

Ik meen begrepen te hebben dat de KNDB - ik dacht begin vorig jaar - alsnog een rest partij van enkele tientallen e-borden van DGT Projects heeft overgekocht. Als de KNDB nog steeds met deze borden zit zou ik als ik de KNDB was een deal sluiten al dan niet na bemiddeling via de FMJD met de WK organisatie in Tallinn en de borden voor een appel en een ei aanbieden. Ik neem tenminste aan dat de KNDB ook niet de hoofdprijs heeft betaald en dan heeft de KNDB de borden in een klap uit de boeken.

Wauw, Die bondswinkel. Hoe de KNDB daar de afgelopen jaren zo enorm mee gefaald heeft is nog steeds een groot raadsel. Toen ik nog geen BR lid was heb ik hierover al een klacht ingediend dat het toen aan een partij was uitbesteed die een waardeloze niet afgewerkte site had (en die partij deed toen al heel lang de verkoop). Het is toen naar een andere partij gegaan. Toen weer afgestoten en nog een keertje. En in al die tijd werden er dikke netto (!) verliezen geboekt. Totale onkunde.

Wat ik hierboven lees is voor mij opnieuw een openbaring waar ik enorm veel rook zie. Ik heb meerdere keren zowel bij de directeur als bij het bestuur gevraagt waar de inventaris van deze bondswinkel nu dan uit bestond. Ik las namelijk dat die binnen 3 jaar afgeschreven zou worden maar dit was een behoorlijk groot bedrag. Ik vond dit vreemd.
Deze vraag van mij werd consistent niet beantwoord. Het zou toch weer bijzonder fraai zijn van het oude bestuur als de inventaris voor het grootste gedeelte uit de E-borden bestaat waar mogelijk ook eens een enorm slechte deal voor is gemaakt met enorme schade (want ja dat je die dingen aan de straatstenen niet kwijt kan lijkt mij wel duidelijk anders had Marcel die dingen zelf wel verkocht).
Dan snap ik meteen waarom ik geen antwoord op deze vraag kreeg.

[GuidoB]

Dank voor de geschiedenisles, Marcel. Ik heb het met genoegen weer eens gelezen. Heel dammend Nederland plukt hier nog vaak de vruchten van.

Voor wie denkt dat ik alleen maar mensen wil afbranden: Marcel is een gouden vent voor de damsport, die absoluut grote verdiensten heeft gehad. Dit is zo'n voorbeeld: hij is een geweldige uitvoerder. Dat staat wat mij betreft los van zijn kwaliteiten als bestuurder.

[Fred van Amersfoort]

Beerput

[Fred van Amersfoort]

Beerput in de zin dat er dus veel mensen wisten van een constructie die niet verstandig was. . Want daar komt het wel erg dichtbij nu. Bestuurder Marcel benutte de contacten later als de ondernemer Marcel. Waar heb ik het mis? Dat de KNDB daar wellicht ook voordeel bij had doet niets af aan het feit dat dit niet zo hoort.

[pieter]

Beerput in de zin dat er dus veel mensen wisten van een constructie die niet verstandig was. . Want daar komt het wel erg dichtbij nu. Bestuurder Marcel benutte de contacten later als de ondernemer Marcel. Waar heb ik het mis? Dat de KNDB daar wellicht ook voordeel bij had doet niets af aan het feit dat dit niet zo hoort.

Waarom mag een ondernemer geen gebruik maken van zijn netwerk? Zolang er geen belangenverstrengeling is en het niet gelijktijdig plaatsvindt lijkt me dit prima in orde.

[pieter]

...... (overigens is die landen uitdaging een blamage; te gek voor woorden hoe dat in z'n werk ging).....

Deze landenuitdaging is al een paar keer eerder in dit topic naar voren gekomen.
Was een speciaal budget vanuit breedtesport volgens mij dat daar naar toe is gegaan.
Doel was om zo veel mogelijk landen aan de WK-cyclus te laten meedoen.
Er was namelijk een NOC/NSF eis/voorwaarde dat er minimaal 55 landen in een WK-cyclus meededen.
Het speelde dacht ik in 2012 net voordat er een nieuwe cyclus NOC/NSF subsidie af zou moeten komen.
(Net als in 2016 voor de periode 2017/2020).

Wat voor blamage was dat dan volgens jou Pieter. Hoe ging dat in zijn werk?

Ha Piet,
Ik weet niet wat het plan van aanpak voor het behalen van de doelstellingen (meer landen) destijds was. 55 landen in een WK-cyclus is/was natuurlijk onbegonnen werk in de zin dat die er nooit mee deden. Ik heb altijd de indruk gehad dat er alles aan gedaan werd om maar te zorgen dat er één extra land mee zou doen, wat voor middelen daar dan ook voor ingezet moesten worden.

Bij het EK 2012 en 2014 kun je goed zien dat er in de onderste regionen van het deelnemersveld een heel aantal landen vertegenwoordigd waren die daarvoor niet mee deden. Een succesje dat wellicht rechtvaardigt dat de betreffende deelnemers gesponsord werden in hun deelname en ter plaatste werden begeleid.

Wat ik altijd stuitend heb gevonden zijn Nederlandse spelers met een dubbele nationaliteit (voor zover mogelijk) of connecties tot een bepaald land werden ingezet. Zo doet Pascal Stil altijd mee namens Ierland, Bart Stegeman voor Slovenië (maar ook kampioen daar; alsmede wonend); Ton Tillemans voor Zwitserland (woont daar wellicht ook); Evert Wiskerke voor Roemenië.

Ongetwijfeld allemaal te verantwoorden maar ik heb - vooral in het geval van Ierland en Roemenië waar voor zover ik weet geen actieve bond bestaat - altijd een bepaald onderbuik gevoel gehad bij het op deze manier laten meedoen van dit soort landen.

Die 55 landen werden altijd als een nummer beschouwd terwijl het in mijn ogen ook representatief voor de damsport zou moeten zijn. Dat laatste is in totaliteit niet het geval, maar toegeven ook niet mogelijk te doen binnen zo'n kort tijdsbestek.

[Klaas van der Laan]

Voor wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van de DGT elektronische damborden alsmede dan wel enkel de handel daarin:....

....Het tot nu enige aansprekende (semi) professionele voorbeeld in dam context zijn de SportAccord World Mind Games https://youtu.be/yjn5puVVnpw?t=11m35s . Waarvan de presentatie dan weer een stukje achter loopt bij de top schaak events van de laatste jaren. Maar dat is vooral een kwestie van wat drive en ontwikkeling. Overigens, de backdrop in huisstijl en met sponsorlogo's (aan 3 zijden) waar de speelsters door worden omgeven is de implementatie van mijn suggestie daartoe aan de SportAccord Marketing Manager het jaar daarvoor. Denksporten hebben - als je hen op televisie brengt - een groot voordeel, namelijk dat de hoofdrolspelers gedurende de gehele match op dezelfde vierkante meter blijven. Dat betekent dat je tegen vrijwel afwezige kosten en een zeer beperkte hoeveelheid camera's hun omgeving volledig kunt beplakken en altijd de (sponsor)uiting die je met de kijker zou willen delen ook daadwerkelijk kunt delen. Dat is toch even iets anders dan een tientallen meters lange banner bij een Grand Prix die in een pico seconde voorbij komt flitsen.

Go camera.jpg (57.84 KiB) Viewed 12217 times

Bij Go heb je tegenwoordig app-jes met beeldherkenning voor je videocamera die de (moment)opnames omzet in digitaal formaat waarmee je de partij kunt naspelen. Kan met elk bord.

[Fred van Amersfoort]

Pieter....ik vind het een schemergebied en mijn indruk is dat het op of net over de rand was.

[Marcel Kosters]

Bij Go heb je tegenwoordig app-jes met beeldherkenning voor je videocamera die de (moment)opnames omzet in digitaal formaat waarmee je de partij kunt naspelen. Kan met elk bord.

Klopt Klaas, een mooie ontwikkeling!

Ik ben de laatste jaren door drie verschillende ontwikkel partijen benaderd of ik interesse had te participeren in een vergelijkbare ontwikkeling voor het dammen. Een partij vroeg daarbij een investering van een ton.

Live registratie heeft vooralsnog alleen toegevoegde waarde bij top wedstrijden. Daar is ook de symbolische merkwaarde van de elektronische damborden relevant. Die e-borden en e-stukken zijn niet alleen elektronisch maar vooralsnog ook het sjiekste speelmateriaal dat we hebben. Met elektronische damborden is niet alleen de live registratie maar ook de fysieke uitstraling (foto en video) van het event ter plekke gegarandeerd.

Dat gezegd hebbend, ik vind het cameraatje op de foto relatief elegant ogen. En ik kan mij voorstellen dat dam organisaties bij beschikbaarheid van zo’n apparaatje - aannemend dat het de voor het event benodigde accuratesse en snelheid kan produceren - ervoor kiezen om dat in te zetten in plaats van een e-bord. Maar ik ben er niet van overtuigd dat die overweging in alle gevallen in het voordeel van het cameraatje zal uitvallen.

Zo lang er niet tegen marginale kosten de relatief elegante oplossing als op de foto voor handen is in het dammen, is het denk ik een minder relevante discussierichting. Anderen mogen zich gerust vrij voelen zich op de ontwikkeling en promotie daarvan te storten, maar ik voel me daar niet toe geroepen.

De infrastructuur om enkele malen per seconde de stand op het bord van een topwedstrijd door te geven is er immers al. Waar het nu om gaat, is dat daar bovenop presentatie toepassingen worden gebouwd en gebruikt die vergelijkbaar zijn met de toptoernooien in het schaken.

En dat er een Grand Prix achtige toernooi kalender ontstaat waarbij zo’n beetje iedere twee weken wel een toptoernooi(tje) met live streaming presentatie is. Dat genereert extra vraag naar en aandacht voor het damspel.

De internationale verspreiding van elektronische damborden is inmiddels dusdanig, dat er wereldwijd voldoende infrastructuur en randvoorwaarden voor live uitzending aanwezig zijn. Wat nog ontbreekt zijn de presentatie graphics plus de presentatie / commentaar / showmaster skills die nodig zijn om de uitzendingen te vullen. En natuurlijk een krachtige overkoepelende organisatie (FMJD) die zo'n kalender in de loop van enkele jaren opbouwt.

Anyway, een mooie ontwikkeling en een goede zaak in geval deze ook in het dammen beschikbaar komt. Mijn mening is dat er geen ontwikkel prioriteit bij ligt. Ik denk dat het vooral een uitkomst kan zijn voor bonden en organisaties die nog niet over e-borden beschikken en dat zijn er veel. Alleen zijn dat ook meteen de bonden en organisaties die weinig te makken hebben. Dus het moet wel tegen marginale kosten kunnen.

[Marcel Kosters]

Voor liefhebbers van historie hierbij het artikel uit Dammagazine DB nr 35 over het KNDB-conflict in 1977(...)

Wat vooruitstrevend, transparant maar ook naïef van de KNDB anno 1977 om de namen van de mensen die het nieuwe bestuur gingen formeren te publiceren: Van Elzen, Meure en Van de Vreugde. Gelukkig dat de bondsraad anno 2017 een stuk wijzer en discreter te werk gaat. Methode 1977 werd gevolgd door een bloeiperiode van de KNDB waarin het 10.000e lid verwelkomd mocht worden. Zulk onheil moeten we niet nog een keer willen.

[Paul van de Veen]

Voor wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van de DGT elektronische damborden ...

Correcte beschrijving door Marcel van die boeiende geschiedenis.
Hooguit de kanttekening dat ik niet alleen garant stond maar er ook voor € 15.000 in investeerde. Naast minstens ½ jaar lang niets anders doen dan hiermee bezig te zijn..
Na WK2007 volgde in 2009 in Enschede de match tussen Schwartzman en Georgiev met die fantastische ontknoping met omvallende stoelen enz. enz.
Mooi voorbeeld van hoe het kan qua PR.

Voor wie er gebruik van wil maken, ik beschik over 5 E-borden (transparant in privé aangeschaft), voor wie ze maar wil gebruiken.

[Klaas van der Laan]

Bij Go heb je tegenwoordig app-jes met beeldherkenning voor je videocamera die de (moment)opnames omzet in digitaal formaat waarmee je de partij kunt naspelen. Kan met elk bord.

Klopt Klaas, een mooie ontwikkeling!

Ik ben de laatste jaren door drie verschillende ontwikkel partijen benaderd of ik interesse had te participeren in een vergelijkbare ontwikkeling voor het dammen. Een partij vroeg daarbij een investering van een ton...

...Anyway, een mooie ontwikkeling en een goede zaak in geval deze ook in het dammen beschikbaar komt. Mijn mening is dat er geen ontwikkel prioriteit bij ligt. Ik denk dat het vooral een uitkomst kan zijn voor bonden en organisaties die nog niet over e-borden beschikken en dat zijn er veel. Alleen zijn dat ook meteen de bonden en organisaties die weinig te makken hebben. Dus het moet wel tegen marginale kosten kunnen.

Een ton? Dit is denk ik gewoon gratis in eigen beheer ontwikkeld door liefhebbers en zo'n app-je kost een paar euro in de webstore. Het wordt ook gewoon gebruikt door huis-tuin-en-keuken-amateurs (zie foto). Technisch ook niet lastig lijkt mij.

[Marcel Kosters]

Een ton? Dit is denk ik gewoon gratis in eigen beheer ontwikkeld door liefhebbers en zo'n app-je kost een paar euro in de webstore. Het wordt ook gewoon gebruikt door huis-tuin-en-keuken-amateurs (zie foto). Technisch ook niet lastig lijkt mij.

Zoiets zou inderdaad geen ton hoeven kosten. Aan de andere kant is het blijkbaar toch iets ingewikkelder dan het lijkt, anders mag ik hopen dat er al lang een slimme dam ontwikkelaar was opgestaan die dat even had gefixt. Nou ja, tot op de dag van vandaag niet, maar niemand weet wat morgen brengt. Wie weet!