Partijproblematiek

[Lavreg]

Uiteraard (?) zit er geen rechtstreekse combinatie in, dus 22-17 ligt voor de hand. Vaak gaat het dan in zo'n probleempje om, om het bord 'klein' te maken, dus 8-12, 9-13, 20-24, 25x34

49-43 26-31 (wat anders) 35-30 34x25 33-29 25-30 (31-36 29-24 is kansloos) en dan pas een afwikkeling met scherp eindspel.

Vraag is of de stand ook wint als zwart plakkers in de stand brengt, dus ipv 8-12 bijvoorbeeld 31-36 17-11 08-12 11-06 20-24 enz, maar daarvoor zou ik Kingsrow even voor moeten raadplegen (of Flits / Truus / DAM2.2)

Hoi Edwin

Bedankt voor de snelle service.
Ik ben teveel partijspeler om zomaar in volle glorie 2 houtjes weg te geven, dus bleef ik steken in:
22-17 (26-31) 49-43* (31-36) 17-11 (8-12) 11-06 (20-24) 43-39 (25-30) en ... niks meer.
In de prullebak dus!

[Lavreg]

Misschien weer even tijd voor gewoon dammen. De discussie over de nieuwe aanpassing van de "tijdsbarriere" kunnen we weer achter ons laten, want het is een voldongen feit. Hoewel ... (Er zijn intelligentere oplossingen, zoals aangegeven op dit forum) hier wordt wel geageerd op bepaalde voorstellen en de rest van dammend Nederland is stil.



Wit speelt: 30-24 en zwart denkt: even aanvullen op de rechterflank met 02-07!

[Jasper Lemmen]

Zelf gemaakte partijachtige combinaties. Hopelijk is die eerste nog niet bekend. Ik ben benieuwd wie ze allemaal van 'papier' kunnen doorgronden. Nummer 1 en 2 hebben een klein eindspel. Wit wint!


2012


2012


2002

[Arjen]

Een bijzonder fraaie eerste compositie, Jasper! Mijn complimenten! De Laocoön die je daarin bewerkt is bij mijn weten origineel! Lavreg kan wellicht het finale oordeel geven als verzamelaar in dit genre. Het motief in de tweede compositie is bekend en al eens eerder bewerkt door Van Leeuwen. Deze bewerking heeft bekende elementen, maar zit desalniettemin prima in elkaar! De derde compositie is spectaculair, maar niet origineel (als eerder aangegeven!). Dit drietal smaakt naar meer, nietwaar stille lezers? Ik ben in ieder geval benieuwd!

[Eric van Dusseldorp]

Ik ben wat minder enthousiast over het eerste probleem.
Verwisselbaarheid troef en de Laocoön is onscherp of zo je wilt bijoplosbaar.
Wel een originele Laocoön, maar dat komt omdat geen enkele problemist 'm zo zou hebben durven aanbieden.

Wel een leuke opgave voor een vaardigheidstest. Geen problematiek.

* Edit: de Laocoön is bij nader inzien toch wel OK. Zie mijn opmerking verderop. Mijn excuses dus voor de opmerking over deze Laocoön!

[Arjen]

Ik ben wat minder enthousiast over het eerste probleem.
Verwisselbaarheid troef en de Laocoön is onscherp of zo je wilt bijoplosbaar.
Wel een originele Laocoön, maar dat komt omdat geen enkele problemist 'm zo zou hebben durven aanbieden.

Wel een leuke opgave voor een vaardigheidstest. Geen problematiek.

Toch nog iemand die oplet... Sorry.
19-23 geeft wel een 100% scherp slot!
Kwestie van smaak of dat mooi is...

Verwisselbaarheid is echter een smet op het geheel, helaas.

[Eric van Dusseldorp]

Ik ben wat minder enthousiast over het eerste probleem.
Verwisselbaarheid troef en de Laocoön is onscherp of zo je wilt bijoplosbaar.
Wel een originele Laocoön, maar dat komt omdat geen enkele problemist 'm zo zou hebben durven aanbieden.

Wel een leuke opgave voor een vaardigheidstest. Geen problematiek.

Toch nog iemand die oplet... Sorry.
19-23 geeft wel een 100% scherp slot!
Kwestie van smaak of dat mooi is...

Verwisselbaarheid is echter een smet op het geheel, helaas.

Na (19-23) had ik niet gezien dat wit alle schijven eraf slaat! Wel 'harahiri' en daarover lopen de opvattingen soms wat uiteen. Maar ik vind het wel acceptabel.
Het blijft echter jammer van de meerdere zetverwisselingen.

[Jasper Lemmen]

Als partijspeler vind ik verwisselbaarheid minder erg dan een onacceptabele, of te onlogische stand. Wellicht dat de laocoön als probleem nog wel te redden is door enkele veranderingen maar ik vermoed dat dit ten koste van de stand zal gaan. Wat mij vooral aanspreekt is de natuurlijke stand, en de 'verrassing' van het weggeven van alle schijven vanuit de aanvangsstand. Ook de schijnoplossing met 29-24 en 34-29 vind ik aardig en een pré voor het handhaven van de stand. De eindstand ligt meer tegen problematiek aan dan de meeste composities die ik gemaakt heb. Het is weliswaar niet volledig volgens de scherpe regels, maar een probleem dat daar grotendeels aan voldoet en een goede beginstand heeft vind ik prima. Ik had toevallig deze week een paar probleempjes gemaakt (o.a. die twee die ik eerder postte), na dit al jarenlang niet meer gedaan te hebben.

Een ander voorbeeld van deze week om dit te illustreren:

Een relatief eenvoudig bladprobleempje. Met schijf 42 op 41 zou het zetverwisselingen tegengaan. Maar dat vind ik wel ten koste van de stand gaan. En problemisten zullen de slotstand wel niet waarderen die in feite op meerdere manieren wint.

[Lavreg]

Als partijspeler vind ik verwisselbaarheid minder erg dan een onacceptabele, of te onlogische stand. Wellicht dat de laocoön als probleem nog wel te redden is door enkele veranderingen maar ik vermoed dat dit ten koste van de stand zal gaan. Wat mij vooral aanspreekt is de natuurlijke stand, en de 'verrassing' van het weggeven van alle schijven vanuit de aanvangsstand. Ook de schijnoplossing met 29-24 en 34-29 vind ik aardig en een pré voor het handhaven van de stand. De eindstand ligt meer tegen problematiek aan dan de meeste composities die ik gemaakt heb. Het is weliswaar niet volledig volgens de scherpe regels, maar een probleem dat daar grotendeels aan voldoet en een goede beginstand heeft vind ik prima. Ik had toevallig deze week een paar probleempjes gemaakt (o.a. die twee die ik eerder postte), na dit al jarenlang niet meer gedaan te hebben.

Een ander voorbeeld van deze week om dit te illustreren:

Een relatief eenvoudig bladprobleempje. Met schijf 42 op 41 zou het zetverwisselingen tegengaan. Maar dat vind ik wel ten koste van de stand gaan. En problemisten zullen de slotstand wel niet waarderen die in feite op meerdere manieren wint.

Hoi Jasper

Ik vind het heel lovenswaardig dat iemand de moeite neemt om standen op het Forum te plaatsen. Ik zou zeggen: Doorgaan hiermee.

Jammer is alleen dat de term Laocoönen hier onterecht gebruikt wordt. Het betreft namelijk een CdC (=Coupe des Contraires). Bij de Laco vindt de aanval plaats over dezelfde diagonaal. Een mooi voorbeeld ontstond afgelopen week op het WMSG tussen Boomstra en Watoetin. Voor de duidelijkheid wat overbodige schijven weggehaald.



Na: 01.19-13 17-21 02.13-08 22-27 03.08-02 27*38 04.02-16! heb je de Laco in de meest zuivere vorm.

Om dit quootje af te sluiten nog een CdC die wel aan de normen van Eric voldoet (hoop ik).

[ildjarn]

Het is jammer dat die laatste niet tot forcing uit te breiden is (28 naar 26, 36 naar 31, 27 naar 32, en dan als 'oplossing' 41(36) 27, 31 etc, maar zwart speelt (28!) ipv 36).

De zetverwisseling is er wel, met behoud van stand, in te brengen:

Jammer is dat zwart waarschijnlijk de winst mist met 14-19 (ipv 17-22), maar de versie die dat repareert (35 op 30, 44 op 50) is BO door 494.

Ik heb persoonlijk weinig moeite met pseudo-BO opposities zoals 49/14. Een ander verhaal is echt BO'e opposities als 24/4.
Overigens is het eindspel wél scherp: .... 17,17 (19) 44 (50) 6, 14.

[Eric van Dusseldorp]

Als partijspeler vind ik verwisselbaarheid minder erg dan een onacceptabele, of te onlogische stand. Wellicht dat de laocoön als probleem nog wel te redden is door enkele veranderingen maar ik vermoed dat dit ten koste van de stand zal gaan. Wat mij vooral aanspreekt is de natuurlijke stand, en de 'verrassing' van het weggeven van alle schijven vanuit de aanvangsstand. Ook de schijnoplossing met 29-24 en 34-29 vind ik aardig en een pré voor het handhaven van de stand. De eindstand ligt meer tegen problematiek aan dan de meeste composities die ik gemaakt heb. Het is weliswaar niet volledig volgens de scherpe regels, maar een probleem dat daar grotendeels aan voldoet en een goede beginstand heeft vind ik prima. Ik had toevallig deze week een paar probleempjes gemaakt (o.a. die twee die ik eerder postte), na dit al jarenlang niet meer gedaan te hebben.

Een ander voorbeeld van deze week om dit te illustreren:

Een relatief eenvoudig bladprobleempje. Met schijf 42 op 41 zou het zetverwisselingen tegengaan. Maar dat vind ik wel ten koste van de stand gaan. En problemisten zullen de slotstand wel niet waarderen die in feite op meerdere manieren wint.

Hoi Jasper

Ik vind het heel lovenswaardig dat iemand de moeite neemt om standen op het Forum te plaatsen. Ik zou zeggen: Doorgaan hiermee.

Jammer is alleen dat de term Laocoönen hier onterecht gebruikt wordt. Het betreft namelijk een CdC (=Coupe des Contraires). Bij de Laco vindt de aanval plaats over dezelfde diagonaal. Een mooi voorbeeld ontstond afgelopen week op het WMSG tussen Boomstra en Watoetin. Voor de duidelijkheid wat overbodige schijven weggehaald.



Na: 01.19-13 17-21 02.13-08 22-27 03.08-02 27*38 04.02-16! heb je de Laco in de meest zuivere vorm.

Om dit quootje af te sluiten nog een CdC die wel aan de normen van Eric voldoet (hoop ik).

Uitstekend!

[pieter]

Hoe bekend is dit slagidee+slot?



Meurs: 25-08-2012

[pieter]

De volgende twee variaties kunnen ook, maar hebben het nadeel dat er geen dwang in de compositie aanwezig is.





Het voordeel is wellicht dat er slechts een enkele oppositie resteert, wat voor problemisten een pre schijnt te zijn...

[Eddie van de Acker]

Als partijspeler vind ik verwisselbaarheid minder erg dan een onacceptabele, of te onlogische stand. Wellicht dat de laocoön als probleem nog wel te redden is door enkele veranderingen maar ik vermoed dat dit ten koste van de stand zal gaan. Wat mij vooral aanspreekt is de natuurlijke stand, en de 'verrassing' van het weggeven van alle schijven vanuit de aanvangsstand. Ook de schijnoplossing met 29-24 en 34-29 vind ik aardig en een pré voor het handhaven van de stand. De eindstand ligt meer tegen problematiek aan dan de meeste composities die ik gemaakt heb. Het is weliswaar niet volledig volgens de scherpe regels, maar een probleem dat daar grotendeels aan voldoet en een goede beginstand heeft vind ik prima. Ik had toevallig deze week een paar probleempjes gemaakt (o.a. die twee die ik eerder postte), na dit al jarenlang niet meer gedaan te hebben.

Een ander voorbeeld van deze week om dit te illustreren:

Een relatief eenvoudig bladprobleempje. Met schijf 42 op 41 zou het zetverwisselingen tegengaan. Maar dat vind ik wel ten koste van de stand gaan. En problemisten zullen de slotstand wel niet waarderen die in feite op meerdere manieren wint.

Hoi Jasper

Ik vind het heel lovenswaardig dat iemand de moeite neemt om standen op het Forum te plaatsen. Ik zou zeggen: Doorgaan hiermee.

Jammer is alleen dat de term Laocoönen hier onterecht gebruikt wordt. Het betreft namelijk een CdC (=Coupe des Contraires). Bij de Laco vindt de aanval plaats over dezelfde diagonaal. Een mooi voorbeeld ontstond afgelopen week op het WMSG tussen Boomstra en Watoetin. Voor de duidelijkheid wat overbodige schijven weggehaald.



Na: 01.19-13 17-21 02.13-08 22-27 03.08-02 27*38 04.02-16! heb je de Laco in de meest zuivere vorm.

Om dit quootje af te sluiten nog een CdC die wel aan de normen van Eric voldoet (hoop ik).

In mijn miniaturenbestand vond ik dit in een 7x7 versie:

09/13/17/18/22/23/36 - 24/27/33/38/39/41/42
A. Nikolaev (1986)

[Eric van Dusseldorp]

De volgende twee variaties kunnen ook, maar hebben het nadeel dat er geen dwang in de compositie aanwezig is.





Het voordeel is wellicht dat er slechts een enkele oppositie resteert, wat voor problemisten een pre schijnt te zijn...

Indien origineel een prima compositie. Ik heb een lichte voorkeur voor het bovenste diagram.

Partijproblematiek? Dat weet ik niet. Het verschil is 17 tempi. Maar laat ik dat nu helemaal niet erg vinden.