Kunnen wij dammers ook luisteren

[Jaap van Galen]

Ik heb vaak de indruk dat het huidige beleid met name wordt gemaakt op basis van veronderstellingen.

Een klein voorbeeld is de invoering van het kleine dambord voor jeugdspelers. Van trainers die doorvragen hoor ik dat dat eigenlijk helemaal niet aantrekkelijk wordt gevonden door kinderen, zij willen spelen op het "gewone grote" bord. Ofwel vermoed ik dat bij dit weliswaar logisch klinkende idee nooit aan kinderen is gevraagd wat zij daar van vinden.

Ook bij denk ik veel belangrijkere onderwerpen krijg ik hetzelfde gevoel.

Daarom (i) mijn vraag kunnen wij dammers wel luisteren, (ii) mijn voorlopige antwoord nee, en (iii) mijn tweede vraag waarom dan niet?

[Jaap van Galen]

Circa 500 keer gelezen maar geen enkele reactie.
Wat daaruit te concluderen omtrent luisteren?

(i)Met schaamrood op de kaken stellen dammers vast dat zij inderdaad, ook bij zeer belangrijke onderwerpen, te vaak niet op afdoende wijze de direct belanghebbenden hebben geconsulteerd
(ii) Heb je die Jaap weer met zijn gezeur, wel even lezen, maar daarna snel vergeten

Voorlopig houd ik het maar op het eerste.
Bij optie twee kan ik een ieder gerust stellen, u hoeft dit niet te lezen.

Overigens iedereen de beste wensen!

[EricvanDusseldorp]

Mensen zouden kunnen denken dat jij met een nieuwe insteek uiteindelijk toch weer naar de bekende discussies wil.
Denk je zelf niet dat dat de oorzaak is van het feit dat van de 500 lezers niemand reageert? Men wil niet iedere keer weer dezelfde discussies.
Overigens ook de beste wensen voor 2019.

[Jaap van Galen]

Ok, helder.
Was trouwens niet mijn bedoeling om weer terug te keren naar de oude discussie (deze keer ).
Bedankt voor je antwoord!

[Michel Stempher]

Het idee van dammen op een 64-veldenbord komt voort uit de constatering dat veel kinderen moeite hebben het gehele bord te overzien. Mijn ervaring is dat vanaf groep 5 wel effectief getraind kan worden op het 100-veldenbord, maar dat kinderen tot en met groep 4 nog niet ver genoeg zijn om de mogelijkheden op het grote bord te herkennen.

Om teleurstelling op teleurstelling te voorkomen lijkt het me voor deze extreem jonge groep beter te oefenen op een kleiner bord, waardoor de jongelui wel succesjes boeken: ze ontdekken dat ze steeds vaker en sneller slagroutes bedenken. Terwijl ze op het grotere bord de gelegenheid tot verbetering niet krijgen, doordat hun voorstellingsvermogen niet ver genoeg ontwikkeld is.

In dit specifieke geval lijkt het me dan ook niet heel zinvol om de wensen van kinderen aan te horen: zij hebben minder goed de consequenties van bepaalde keuzes voor ogen dan dat oudere mensen dat hebben.

Maar de algemene visie deel ik wel. Veel te vaak wordt er gehandeld op basis van een eigen gedachtegang, zonder stil te staan bij andere meningen.

[Dieter]

In elk geval voor wat mij betreft de juiste inschatting van Eric.
Verbeter processen starten inderdaad met luisteren naar elkaar en inventariseren van die meningen/gedachtegangen, pas daarna kan beleid gemaakt worden waarin voldoende draagkracht verwacht mag worden. Jaap heeft dus gelijk als het luisteren in de regel ontbreekt. Al vele jaren zitten we met bestuurders opgescheept die wel weten wat goed is voor de dammers en die besluiten nemen die niet goed zijn maar ook nooit tot stand zijn gekomen na goede onderzoeken (luisteren).
Voorbeelden zijn loskoppeling van provinciale en nationale competities, vrije inschrijving halve finale NK persoonlijk, maar ook veel andere besluiten worden tegenwoordig niet meer genomen na grondig onderzoek maar omdat een of enkele bestuurder(s) menen dat het goed is voor het dammen.

Ik wens overigens iedereen een prachtig 2019 vol met damsuccessen, maar bovenal een goede gezondheid (voor de meeste dammers op leeftijd toch het belangrijkste van al) en vooral heel veel plezier en succes in wat je ook doet.

[Jaap van Galen]

Dieter

Michael

Nationale competitie en halve finales zijn volgens mij twee hele goede voorbeelden van iets doen zonder eerst proberen te luisteren. Goede onderzoeken worden inderdaad ook volgens mij veel te weinig gedaan. En als iemand anders dat probeert wordt dat zonder zelfs een bedankje in de la geschoven (sorry, persoonlijke frustratie omtrent ledenonderzoek).

Maar de vraag is natuurlijk hoe kunnen we dat verbeteren?

En om nog even op Michael en de kleine borden terug te komen. Ik ben nog niet echt overtuigd. Ik heb kleinkinderen in de t/m groep 4 categorie. Zij spelen met veel plezier op het grote bord. Wat is het probleem? Dat zij het bord niet overzien? Ik als opa overzie na circa 45 jaar het bord ook nog steeds niet….. En voor trainingen hoef je toch niet alle schijven en het hele bord te gebruiken?
En meest belangrijk, uiteindelijk gaat het om hun plezier, en niet om onze trainingen.

[Theo vdHoek]

Loskoppeling nationale competitie als voorbeeld van een "besluit zonder goed te luisteren"? Wat een onzin! Het besluit (volgens velen een van de betere besluiten van de afgelopen 20 jaar) is in 2001 genomen met (a) raadpleging vooraf van de provinciale voorzitters, (b) bespreking vooraf van het voorstel in alle provinciale vergaderingen en (c) daarna pas stemming in de (toen nog) algemene vergadering. Uitkomst: 4823 stemmen voor (waaronder de provincies van Jaap en Dieter..), en 2015 stemmen tegen. Those were the days.

[Jaap van Galen]

Beste Theo,

De reactie op jouw opmerking wil ik eigenlijk liever aan Dieter laten. Hij was, ook toen al, een fanatiek tegenstander van de nieuwe opzet.

Maar ook ik wil wel enkele opmerkingen maken.
(i)Het besluit was toentertijd omstreden. Dit laat ook de door jou genoemde stemverhouding (zeg maar 4 om 2) zien. In mijn herinnering werden bestuursvoorstellen meestal in de verhouding 6/0 aangenomen.
(ii)Het blijft natuurlijk de vraag of ook alle dammers het hier mee eens waren. Nu waren dat de provinciale besturen
(iii)Het gemaakte rondje provinciale voorzitters is natuurlijk heel goed, maar zou ook als een lobby kunnen worden uitgelegd

En het beste besluit van de laatste 20 jaar? Niet alles is positief toch? Er zijn volgens de geluiden in elk geval wat haarscheuren.
Voorbeeld: Met het vrij inschrijven van steeds jongere jeugdteams in de tweede klasse is lang niet iedereen gelukkig. Nadat je een flinke reis heb ondernomen ben je na 10 minuten klaar met je partij tegen een jeugdspeler die met zijn/haar ook aanwezige ouders waarschijnlijk ook veel beter iets anders had kunnen gaan doen die zaterdagmiddag.

Meestal volgen er na vrij drastische ingrepen ook evaluaties, zijn die er wat betreft nieuwe opzet nationale competitie ook geweest? Of heb ik dat gemist?

[Marcel Kosters]

(...) Met het vrij inschrijven van steeds jongere jeugdteams in de tweede klasse is lang niet iedereen gelukkig. Nadat je een flinke reis heb ondernomen ben je na 10 minuten klaar met je partij tegen een jeugdspeler die met zijn/haar ook aanwezige ouders waarschijnlijk ook veel beter iets anders had kunnen gaan doen die zaterdagmiddag. (...)

Zelf ben ik captain / trainer van een team dat bestaat uit 6 beginnende jeugdspelers, 3 beginnende senioren (van wie 2 vaders van 3 van die jeugdspelers) en 3 ervaren clubdammers onder wie ikzelf. Ik realiseer mij dat ons nog bescheiden niveau 'een ding kan zijn' voor onze tegenstanders. Tot nu is het commentaar dat mijn teamgenoten en ik hebben ontvangen uitsluitend positief en aanmoedigend. Dammers vinden het mooi, te zien dat er 'zo veel' jeugd (weer) met ons spel bezig is. En binnen het team is de moraal - ondanks het vele incasseren - uitstekend.

Er staat bovendien ook een heel interessante, bemoedigende (en door mij niet voorziene) ontwikkeling tegenover het inderdaad aanwezige nadeel van bescheiden tegenstand dat je schetst. Andere teams in onze klasse spelen namelijk in op de samenstelling van ons team en stellen hun nieuwe recreanten of jeugdspelers in de gelegenheid om tegen ons in de KNDB competitie te debuteren.

Daarmee helpen wij de collega clubs precies dat te bereiken wat wij ook voor onze eigen club(leden) beogen: namelijk het binnen beperkte mogelijkheden aanbieden van een voldoende gevulde wedstrijd- en activiteiten kalender. Een of twee zaterdagen in het jaar (jeugd)dammen kunnen niet concurreren met willekeurig welke serieus georganiseerde sport. Maar met alvast 13-14 zaterdagen in het jaar dammen kom je al snel aan een activiteiten kalender met body. Ondermeer daarmee houd je leden vast. En daarmee ook (door regelmatig te spelen!) ontwikkelen deze nieuwe leden hun spel niveau.

Dat deze nieuwe leden voor nu even het gedurende decennia onveranderde krachtenveld verstoren is wat mij betreft een gegeven dat maar even geaccepteerd moet worden. Hoe anders kun je met zo'n vooralsnog klein aantal nieuwe spelers de aansluiting vinden met de overgebleven en al decennia lang dammende KNDB-kern? Voordat de spelers weer weglopen, omdat er te weinig partijtjes of toernooitjes voor hen zijn?

Hopelijk dat een heroverweging van de opzet van de KNDB-competitie hier iets in kan betekenen met het introduceren van een derde en wellicht vierde klasse, zoals in een andere discussiedraad door Piet Bouma (ja toch Piet?) en mij betoogd. Kijkend naar mijn eigen team verwacht ik overigens dat wij in de huidige samenstelling vanaf komend seizoen (de eerste individuele teamleden zijn ondertussen al zo ver) in de huidige tweede klasse gewoon al een tegenstander zullen zijn om rekening mee te houden.

[Marcel Kosters]

Overigens, waar in Nederland wordt het 64-velden bord gebruikt voor (heel) jonge jeugd en door wie? Het zou goed zijn dat van elkaar te weten en ervaringen en inzichten uit te wisselen. Zelf heb ik tot nu incidentele ervaring met damles aan kleuters, een maal in Haarlem en een maal in China. Tot nu weet ik alleen van Frans Groot van SNA Heerhugowaard dat hij structurele ervaring heeft met damles geven aan kleuters in Schagen. Hieronder een indruk van een kleutertraining in Wuhan, Hubei, China (2015).

[AntonvBerkel]

Beste Jaap,

Ik wil je uit eigen ervaring de andere kant van de medaille laten zien toen er nog geen loskoppeling was van de provinciale en nationale competitie.

Ik ben begonnen te dammen bij EDG (Eindhovens Damgenootschap). Op gegeven moment is onze club gepromoveerd naar de tweede klasse landelijk. Daardoor konden we een leuk team opstellen met jeugdige spelers: ikzelf, Bart Jacobs, Jacco Valkenburg, Sebastiaan van Eijk. Dit team werd aangevuld met Aart Paardekooper, Edwin Langerak, mijn vader, Ronald Tangelder, Rob Haszing, Gerard van Bakel. Af en toe kon ook Cor Verboom meespelen, een spastische man in een rolstoel die in een verpleegtehuis woonde en die voor het dammen speciaal gebracht moest worden door het verplegend personeel. Hij kon zelf moeilijk winnen, maar hij was ook zeer moeilijk te verslaan. Inmiddels is hij overleden.

Ondanks dit team met potentie degradeerden we. We moesten eerst weer provinciale competitie spelen om weer terug te kunnen komen. De vier jeugdspelers konden wegens school niet 's avonds meespelen (het speeltempo was toen ook nog 60 zetten in 2 uur), de spelers van buiten Eindhoven konden ook niet meer meespelen. Ergo, we promoveerden niet meer en op zaterdag spelen kon niet meer. Van ons team damt werkelijk niemand meer buiten mezelf en sporadisch mij vader. EDG is, zelfs na een fusie met VDG (=Veldhovens Damgenootschap) na een lange historie ter ziele gegaan. Hoofdreden: onze spelers kwamen niet meer aan spelen toe door de koppeling provinciale competitie/nationale competitie.

Dat er nu jeugdteams zijn die heel snel klaar zijn, is misschien voor de tegenstanders minder leuk. Maar besef wel dat er zonder jeugd geen damtoekomst is. En speel dan gewoon nog een partij als je als team zo snel klaar bent, maar dan informeel. Of je laat erg zwakke teams degraderen naar een derde klasse landelijk waaruit ze weer kunnen promoveren.

Groet, Anton

[Jaap van Galen]

...Zelf ben ik captain / trainer van een team dat bestaat uit 6 beginnende jeugdspelers, 3 beginnende senioren (van wie 2 vaders van 3 van die jeugdspelers)...Tot nu is het commentaar dat mijn teamgenoten en ik hebben ontvangen uitsluitend positief en aanmoedigend...Er staat bovendien ook een heel interessante, bemoedigende (en door mij niet voorziene) ontwikkeling tegenover het inderdaad aanwezige nadeel van bescheiden tegenstand dat je schetst. Andere teams in onze klasse spelen namelijk in op de samenstelling van ons team en stellen hun nieuwe recreanten of jeugdspelers in de gelegenheid om tegen ons in de KNDB competitie te debuteren...Hopelijk dat een heroverweging van de opzet van de KNDB-competitie hier iets in kan betekenen met het introduceren van een derde en wellicht vierde klasse, zoals in een andere discussiedraad door Piet Bouma (ja toch Piet?) en mij betoogd.

Ondanks dit team met potentie degradeerden we. We moesten eerst weer provinciale competitie spelen om weer terug te kunnen komen. De vier jeugdspelers konden wegens school niet 's avonds meespelen (het speeltempo was toen ook nog 60 zetten in 2 uur), de spelers van buiten Eindhoven konden ook niet meer meespelen. Ergo, we promoveerden niet meer en op zaterdag spelen kon niet meer. Van ons team damt werkelijk niemand meer buiten mezelf en sporadisch mij vader. EDG is, zelfs na een fusie met VDG (=Veldhovens Damgenootschap) na een lange historie ter ziele gegaan. Hoofdreden: onze spelers kwamen niet meer aan spelen toe door de koppeling provinciale competitie/nationale competitie.

De realiteit lijkt het wensdenken in te halen. Ik heb respect voor je Marcel.
Maar wel even slikken dat nu de nationale competitie blijkbaar al moet worden gebruikt om voor jeugdspelers en recreanten een programma te kunnen aanbieden.
Wellicht is er zoals Anton schetst geen andere optie.

[Theo vdHoek]

De voordehandliggende uitweg is natuurlijk dat er op provinciaal niveau (of in een "derde klasse KNDB" maar dit lijkt me geen taak voor KNDB-centraal) meer competitiewedstrijden op zaterdagmiddag voor starters/recreanten worden georganiseerd. Behalve Overijssel ken ik geen provincie die dit tot nu toe heeft opgepikt. Terwijl iedereen ziet dat de animo voor dammen op doordeweekse avonden steeds verder afneemt...

[Jaap van Galen]

De voordehandliggende uitweg is natuurlijk dat er op provinciaal niveau (of in een "derde klasse KNDB" maar dit lijkt me geen taak voor KNDB-centraal) meer competitiewedstrijden op zaterdagmiddag voor starters/recreanten worden georganiseerd. Behalve Overijssel ken ik geen provincie die dit tot nu toe heeft opgepikt. Terwijl iedereen ziet dat de animo voor dammen op doordeweekse avonden steeds verder afneemt...

Wat betreft de “derde klasse”:
Gegeven het feit dat behalve Overijssel geen enkele andere provincie dit in de afgelopen 20 jaar op de agenda heeft gezet lijkt me het beter dat de KNDB de regie hierover in handen neemt.

Wat betreft nationale competitie blijft dan natuurlijk nog steeds de vraag staan (en bij invoering derde klasse zelfs meer) of vrije inschrijving wel zo’n goed idee is.