De Telegraaf, 11 september 2004
In memoriam toparbiter Henk van Marle
door Harm Wiersma
Geheel onverwacht is op 31 augustus Nederlands meest bekende damarbiter Henk van Marle (77) overleden. Vorige week zaterdag werd hij gecremeerd en namens de KNDB was waarnemend voorzitter Teus de Mik aanwezig. Hendrikus Johan van Marle was de oudste van zes kinderen, groeide op in Kampen bij Zwolle en laat een sportief en werkzaam leven achter zich. Zijn jongere broer Roelof volgde altijd alles op de voet en het volgende relaas kon daarvan worden opgetekend: Onze ouders waren middenstanders (groentezaak) en wij mochten op jonge leeftijd geen kattenkwaad uithalen, want dat zou slecht kunnen zijn voor de klandizie. Bij ons was de slogan
‘puntjes op de i zetten'.
En dit zou de energieke en daadkrachtige Henk van Marle blijven karakteriseren. Ook zijn uitermate sportieve instelling bracht hem op verschillende wijzen met sport in het algemeen en topsport in het bijzonder in aanraking. Op zijn 18e was hij het grote
schaatstalent in Overijssel en hij werd daar tien jaar achtereen
kortebaankampioen op de 160 meter. Veel successen bij wedstrijden in Friesland. Op 9 februari 1956 werd hij bij de ijsclub 'Vlecke' in Joure derde bij het nationaal kampioenschap. Goede contacten met
Ard Schenk, die in de loop van volgende week 60 jaar wordt en met de schaatsfenomenen
'Dolle Dries van Wijhe' en tweevoudig Elfstedentochtwinnaar
Evert van Bethem.
De winters vanaf 1957 waren niet streng, met weinig ijs, en Henk ging niet schuiven over het ijs, maar op de honderd velden. Direct eersteklassekampioen in Overijssel en bestuurlijk secretaris van damclub
SSS (Strijd Sonder Spijt) uit zijn geboortestad Kampen, een vereniging die in 2006 het 100-jarig bestaan viert. Henk kwam door zijn baan in het onderwijs uiteindelijk in het Zuidhollandse Rozenburg terecht, waar hij als hoofd van de plaatselijke mavo met pensioen ging. Sportieve inzet en mentaliteit bleven zijn sleutelbegrippen en zo werd hij ook nog voorzitter van het wielercomité in zijn woonplaats.
Henk van Marle als deelnemer aan Axioma Orap Open 2003
Van Marie heeft bestuurlijk in de damwereld ook het een en ander teweeggebracht. Hij was jarenlang voorzitter van de Nederlandse Correspondentie Club van Dammers
(N.C.C.) en gaf de aanzet tot de oprichting van de internationale correspondentieclub
(C.I.C.) in de tijd dat internet nog niet bestond. Lange tijd was hij lid van de arbitercommissie van de KNDB en leidde als hoofdarbiter diverse WK's, waaronder het WK 1994 (Den Haag) en het WK 2002 (Zwartsluis) en verzorgde arbitersopleidingen in Afrika en in Estland. Als arbiter van het ereklasseduel Tomahoak (Westland) - Hiltex in 2003 (Amsterdam) baarde hij opzien door in het befaamde
mobiele telefoonincident de partij van de voor Hiltex uitkomende Afrikaanse topspeler Jean Marc Ndjofang verloren te verklaren, nadat zijn mobiele telefoon (ondanks waarschuwingen) opnieuw was afgegaan. De Hiltex-topspeIers van het team weigerden vervolgens verder te spelen en boden hun tegenstanders allemaal remise aan, waardoor het duel werd verloren. Henk van Marle hield in deze kwestie voet bij stuk, ondanks de storm van protesten die over hem en over de KNDB heen kwam. In zijn laatste jaren speelde hij in de onderlinge van CCR Rotterdam en was vorig jaar nog deelnemer aan het befaamde
Axioma Groep Open. In dat toernooi miste de toparbiter een kans om historie als speler te maken door een kansrijke mogelijkheid aan zich voorbij te laten gaan tegen de Nijverdalspeler Hin Wong, die door zijn Chinese afstamming misschien ooit nog eens open kampioen van China zal worden.
Podium WK Junioren 2002.
V.l.n.r.: organisator en sponsor Krajenbrinks,
Michiel Kloosterziel (zilver), Rim Isjmetov (goud),
Viesturs Tomass (brons) en arbiter H.J. van Marle.