Zoals beloofd volgt hier een verslag van “Het andere toernooi’, een leuk initiatief van Francis Tholel. Door een kosmische samenloop van omstandigheden deed ik uiteindelijk toch mee aan het toernooi als invaller voor Katrinus Posthumus, die zijn hormonen verkoos boven dit toernooi. ’s Ochtends om 11 uur afgesproken met Tjalling op Rotterdam centraal zodat we een uur hadden om de speellokatie de Witte Ballons te vinden. Na een telefoontje met Francis wisten we ook hoe we moesten lopen en waren we ruim op tijd aanwezig. Langzaam maar zeker druppelden alle deelnemers binnen zodat we iets later dan gepland, maar toch nog mooi op tijd konden beginnen. Er waren 16 koppels die de degens met elkaar gingen kruisen. De bord 1-spelers van elk team zaten buiten op het terras van de Witte Ballons en de bord 2-spelers bij het naburig gelegen café. De spelers kregen 20 minuten per speler per partij. Na 20 minuten speeltijd werd gewisseld zodat je de stand van je partner uit moest spelen. Het was dan ook een grote verassing wat voor stand je kreeg, maar dit was tevens het leuke aan deze opzet. Iedereen had een leuke teamnaam verzonnen, zodat je ook nog verrast werd bij de loting tegen wie je nu eigenlijk moest. De eerste ronde moest team Kosmos tegen de Blunders (Jan Huisen en Jeremy Pauwels). Dit team deed hun naam eer aan want Tjallings tegenstander kwam al na 10 minuten aanlopen met een grote grijns hoe mooi hij geblunderd had. Eigenlijk mocht hij de stand nog niet zien, maar hij kwam vooral om foto’s te maken, en ik vond het ook niet zo’n ramp, het gaat tenslotte om de gezelligheid. Na 20 minuten mocht Tjalling mijn stand overnemen, hij maakte de mooie drukstand vakkundig af, zoals het een goede trainer betaamt. Na deze bliksemstart wachtte ons De Gekste (Mehmet Yoney en Radjesh Balkaran). Ik verkreeg in mijn partij voor de wisseling al aardig wat voordeel, en Tjalling maakte het karwei weer met stijl af. De partij tussen Mehmet en Tjalling was erg spannend, wat me al de nodige tijd kostte toen ik aankwam. Nadat mijn schijf op 17 is weggeruild ontstond de volgende positie
<img src="
http://fmjd.org/dias/save/10938901651.png"> Ik had hier geen oog voor de 'Slingeraap' met 26-21, 37-31,27-21, 35-30 33x42 en 38x7. Later werd me verteld dat Tjalling nog enthousiast Slingeraap stond te roepen met Boom Boom Ndjofang, maar omdat we beide nog maar een minuutje op de klok hadden hoorde ik totaal niet wat er gezegd werd. Ik verloor trouwens uiteindelijk nog in de haast 37-32 14-20 36-31 17-22 32-28, maar nu was ik te gretig en sloeg ik 34x14 waarna ik verloor door de 2 om 2 naar 45.
Zo kwam de 2-2 tot stand, na een hevige strijd. De derde ronde mochten we tegen team Breda (Bryan Brank en Fons Huybregts). Ikzelf kreeg de volgende stand op het bord, en net toen ik toe wou slaan met de forcing, moesten we wisselen. Hoe onbevredigend het wisselen soms kan zijn blijkt heel mooi uit deze fragmenten
<img src="
http://fmjd.org/dias/save/10938905999.png">
<img src="
http://fmjd.org/dias/save/10938907446.png"> Tjalling krijgt opeens een winnende stand, en ik opeens een hopeloze stand, waarin ik al 2 schijven achter sta en de derde schijf ook niet meer te redden is. Na nog even spartelen kon ik opgeven. Tjalling zag de forcing uit diagram 1 uiteraard (23-29 39-34* 29x40 45x34 20-25 38-33* 24-29 33x24 14-20 en omdat 42-37 verhinderd is door de dam die achterop zit na de 1 om 2 won zwart spoedig, waardoor het toch nog 2-2 werd. Na deze 3 ronden was de pauze aangebroken waarin we gezamelijk rotti aten. (Francis had heerlijk gekookt voor ons!) Na deze welverdiende maaltijd gingen we weer verder. We hadden meteen een sterk team, De ratten, bestaande uit Klaas Bor en Bert Zwart. Ikzelf knoopte Bert volledig op, maar net voor hij op wilde geven mochten we wisselen. Opnieuw maakte Tjalling me blij met een zeer kansrijke positie, dit keer stond hij slechts 1 schijf achter, en had hij ook nog een enorme aanval tegen. Na nog even prutsen kon opnieuw de handdoek geworpen worden, waardoor ook deze wedstrijd in 2-2 eindigde. Na Tjalling opnieuw boos te hebben toegesproken dat ik toch eindelijk eens een fatsoenlijke stand wou krijgen, gingen we de vijfde ronde in. We moesten nu aantreden tegen Kiesmet, een Surinaams team bestaande uit Pertap Malahe en Soelinder Jagram. Soelinder vroeg voor aanvang hoeveel punten ik al had, ik kon slechts antwoorden met 0...... Of dit tot onderschatting leidde weet ik niet, maar ik kreeg een sterke aanvalsstand in hadden die ik al voor het wisselen afmaakte, zodat ik eindelijk een partij echt gewonnen had! Tjalling kwam al dolgelukkig naar me toe om weer een gewonnen stand van me over te nemen, maar dit keer had ik het zelf al afgemaakt. Ik mocht naar binnen, omdat het was beginnen te druppelen, en vroeg me al weer af wat voor ravage ik aan zou treffen. Ik was blij verrast toen ik een aanvalsstand voor mij zag, en zelfs geen schijf achter stond. Wat een luxe! Ik zag echter wel de nodige problemen op mijn lange vleugel, maar bereikte toch een remise, zodat we met 3-1 wonnen. Ik probeerde opnieuw Tjallings stand af te kraken, maar dat was toch te gortig zei hij. Hierdoor waren we beide wel op en top gemotiveerd om ook de laatste ronde tot een goed einde te brengen. De laatste ronde moesten we tegen team Bomba (Jurgen Tholel en Daouda Soumah), een zeer goed presterend team, dat 1 punt boven ons stond voor de finaleronde. Ik bereikte de volgende klassieke positie waarin Daouda de volgende fout maakte
<img src="
http://fmjd.org/dias/save/10938909993.png"> 24-29? 33x24 17-22 28x17 21x12 Dit soms winnende offer is nu echter een verliezend offer, wat blijkt uit de partij: 24-20 14x25 39-33 12-17 33-28 en er moest gewisseld worden. Enkele zetten later won Tjalling. Tjalling was nog enigszins in vorm geraakt, ik kreeg de volgende positie van hem, met nog zo’n 7 minuten op de klok voor mij.
<img src="
http://fmjd.org/dias/save/10938912832.png"> Zwart ruilt hier met 15-20 25x14 9x20 om zo beide vleugels te controleren. Er werd vervolgd met 50-45 20-24 39-33 4-10 45-40 10-14 40-35 14-20.
<img src="
http://fmjd.org/dias/save/10938914417.png"> Hier verbruikte bijna volledig mijn nog resterend tijd. Het partijverloop was in mijn gedachten dan ook al gespeeld zodat ik vol vertrouwen achter het bord a tempo kon gaan spelen: 27-22 18x27 37-31 26x37 42x22 20-25 34-29 23x34 22-18 13x22 28x26 Zwart gaat nu druk op mijn korte vleugel zetten, maar ik had al gezien dat dit niet voldoende zou zijn voor winst. 8-13 43-39 34x43 48x39 24-30 35x24 19x30 33-29 3-9 38-33 9-14 32-28 30-35 39-34 2-7 36-31 7-12 31-27 25-30 34x25 35-40 29-24 40-44 33-29 12-18 24-20 14-19 20-15 44-50 29-23 50x36 23x14 en de vrede werd getekend. Vervolgens hoorden we dat we het toernooi met deze overwinning gewonnen hadden, waarna de champagne ontkurkt kon worden.
Al met al was het een bijzonder geslaagd toernooi, niet alleen vanwege onze eerste plaats, maar vooral door de gezelligheid en de leuke opzet.
