www.degrootstedammer.nl

[Hanco Elenbaas]

Vadim Wirny moet er uiteraard bij.

Waarom?
Wat heeft Wirny als extra toegevoegd?
Zelfs wereldkampioen Valneris heb ik er niet bijgezet.
Bert, als je iemand wil nomineren, s.v.p. met een motivering.

Waarom heb je het trouwens over Vadim Wirny?
Er is één Russische letter voor de V en de W. Dus: Vadim Virny of Wadim Wirny. Vergis je niet! (Sorry, het is 6 mei.)

En de familienaam van Vadim moet in het Nederlands niet eindigen op een y, maar op een i.

[Hanco Elenbaas]

Bedankt voor de correctie. Ik deed het grotendeels uit het blote hoofd!
Meer aanvullingen zijn welkom.

Keller staat in mijn hoofd genoteerd met 13 NK-titels. Zo heb ik het ook genoteerd in Achterstand, blijkt bij nader onderzoek. Dan zal ik het toen wel hebben uitgezocht.

Bovendien heeft Keller waarde als propagandist.
Keller liet als erfenis het Kellerfonds na, waarvan jeugdige dammers kunnen profiteren.
Die komt hoog te staan in de Kosmos-top-10!
Niet op 1, want daarvoor was-ie te autoritair. En ik houd niet van autoritaire vlegels.

Even het Kosmisch Damwoordenboek raadplegen:

Keller R.C. Keller (1905 - )13-voudig Nederlands kampioen dammen. Schreef de damboeken “Prisma Damboek� en “Oefeningen in het analyseren�. Liet zijn erfenis na aan de damwereld in de vorm van het Kellerfonds. Jeugdige dammers t/m 16 jaar kunnen een beroep doen op het Kellerfonds voor ondersteuning van hun damstudie, bijv. het aanschaffen van een boek of computerprogramma of het nemen van lessen bij een damleraar. Meer informatie bij het bondsbureau.

Het zijn er dus 13.
Heeft iemand ter aanvulling de sterfdatum?

Reinier Cees Keller 1905 - 1981
Zie o.a. Pantheon der Kampioenen van Nederland door Piet Roozenburg in het jubileumboek 75 jaar K.N.D.B 1911 - 1986.

[Ben Anoniem]

Vadim Virny: Dat hij voor een maatschappelijke loopbaan heeft gekozen, maakt zijn prestaties des te veelzeggender.
Daarom hoort hij thuis tussen al die profs.

Zoals Eric zelf op het www zegt:
"De in Duitsland wonende Wirny heeft voor een andere maatschappelijke carrière gekozen dan het dammen. Maar de voormalige Oekraïner, die in de jaren tachtig nog een match om de wereldtitel (gelijk-)speelde tegen Harm Wiersma, heeft het spel allerminst verleerd."

http://www.ericsdamsite.com/damrubriek_ ... r_2003.htm

[Hanco Elenbaas]

Cornelis Blankenaar +
Blankenaar was niet zozeer een eindspelcomponist, hij was -en is- een begrip.

Cornelius Blankenaar heette de Rotterdammer die jij bedoelt.

[Kosmos]

Cornelis Blankenaar +
Blankenaar was niet zozeer een eindspelcomponist, hij was -en is- een begrip.

Cornelius Blankenaar heette de Rotterdammer die jij bedoelt.

Isidore?
Het Kosmisch Woordenboek zegt: Isodore.
Begin jij nu ook al te puntenneuken, Hanco?
Of is het: de puntjes op de i zetten?

[Hanco Elenbaas]

Puntjes op de i zetten.
Het is ook volgens J.F. Moser's Zak-encyclopedie Isidore.
Arie van der Stoep bevestigt dit in Alle typezetjes.
En dat ge-Cornelis over Blankenaar valt me tegen van Eric.

...

Ik heb even wat opgezocht over de voornaam van C. Blankenaar. Ook Arie van der Stoep noemt hem Cornelis in Alle typezetjes.
Maar, op de voorpagina van Het Damspel van mei 1953 (geboortemaand van Harm Wiersma, 13.05.1953) staat het 'In Memoriam Cornelius Blankenaar' en de eerste drieëneenhalve pagina van dat nummer zijn door J.F. Moser (oud-clubgenoot van Eric bij Damclub Bussum) gewijd aan Cornelius' overlijden, op 24 maart 1953 in het rusthuis "Buitenzorg" in Soest op 76-jarige leeftijd. J.F. Moser blijft het ook consequent over Cornelius hebben.
Cornelius Blankenaar werd geboren op 14 december 1876 in Rotterdam als zoon van Jozef Blankenaar, die op 28 november 1835 in Zwijndrecht (ook geboorte- en woonplaats van DVSB-er Ruud Kloosterman!) geboren werd en op 6 januari 1905 in Rotterdam overleed.

Maar, in Het Damspel van september 1953 schrijft François Carlebur uit Utrecht ook een In memoriam en daarin wordt Blankenaar (één keer) Cornelis (en niet Cornelius) genoemd. Een aardig fragment hieruit is:

"Ik leerde Blankenaar 50 jaar geleden kennen op "Constant" te Rotterdam. Hij speelde toen al niet meer mee, omdat hij geen gelijkwaardige tegenstander had en alleen kwam als er iets bijzonders aan de hand was. Zo herinner ik mij dat Weiss eens een simultaanséance gaf en deze onderbrak toen hij hoorde dat Blankenaar in de zaal was om voor hem te buigen.
Een punt van aanraking voor mij was, dat ik, als kleinzoon van een kunstschilder, ook die loopbaan wilde opgaan en met Blankenaar urenlang over de schilderkunst heb gesproken. Hij was toen reeds iemand die zowel physiek als geestelijk ver boven het gemiddelde niveau uitstak.
Als worstelaar en gewichtheffer was hij door slechts enkelen te overwinnen en op geestelijk gebied was hij bijzonder ontwikkeld op letterkundig en algemeen artistiek terrein.
Wat hij als eindspelcomponist heeft gepresteerd heb ik al een halve eeuw geleden beseft. Het was een genie zonder weerga die aangetoond heeft op welk niveau het damspel beoefend kan en moet worden.
Blankenaar koos de schildersloopbaan en heeft zes jaar de academie gevolgd. Enige jaren daarna heeft hij door overwerking een ernstige crisis doorgemaakt.
Bij het bombardement van Rotterdam is zijn atelier - het mooiste te Rotterdam - met al zijn studies verloren gegaan, wat een hevige beproeving voor hem is geweest.
Jarenlang heb ik hem uit het oog verloren en de relatie met hem vernieuwd toen ik vernam dat hij dicht bij Utrecht, t.w. Soest, in een rusthuis woonde. Ik vroeg en verkreeg zijn toestemming tot publicatie van een humoristisch gedicht op hem dat Springer geplaatst heeft in Damwereld. Ik kan nog brieven tonen hoe hij daarover geschaterd heeft. Een korter dingetje van mij was ook erg naar zijn zin en is nog niet gepubliceerd:

O Blankenaar
Damkunstenaar
Wat hebt gij weer verzonnen?
Wit drie
Zwart twee
Och kom, welnee
Dit 's nooit voor wit gewonnen.
Wit vier
Zwart drie
'n Genie is 't die
remise kan beletten
En toch
Ziedaar,
Verdraaid, 't is waar:
Wit wint in twintig zetten."

Cornelius Blankenaar publiceerde onder het pseudoniem Philidor mooie damtekeningen, die afgedrukt zijn in Damwereld in zakformaat tussen 1947 en 1952.
Waar zijn de originele tekeningen gebleven?


Damwereld in zakformaat van april 1948 zegt in een artikel 'Mr. C. Blankenaar - Eindspelkoning':
"Ook Julius Bourquin was een bewonderaar van Blankenaar..."
Blankenaar wordt hier niet bij zijn voornaam genoemd.

In datzelfde nummer van april 1948 van Damwereld in zakformaat staat het gedicht van François Carlebur, waar hij in zijn 'Im memoriam' uit september 1953 aan refereerde:

De vererende opdracht.

O dondersteen, die als niet één
de doodsteek geeft met dammen!
Van waar uw wens, geweldig mens,
M'in 't openbaar te rammen?
Wat, is 't een eer, die deze keer
Mijn damblik moest verblinden?
U wist heel goed, o schalkenbroed,
Dat ik het nooit zou vinden.
Dag in, nacht uit, op elke ruit
Zat ik mij suf te zoeken.
M'n zuster zei, alsdat zij mij
Nooit zo heeft horen vloeken.
"Ga eens naar Olsen, poog hem te polsen
"Hij kan op eindspel bogen.
"Of smeek De Haas - al dood helaas
"In 't graf om mededogen."
Deez' laatste raad nam ik te baat
En ging die geest verzoeken:
"O grote Jack, 'k word stapelgek
"Doe dit ding uit de doeken!"
Hij wachtte want hij moest de stand
Van alle kant beschouwen.
Om daarna snel - dit weet u wel,
De winstgang op te bouwen.
Zo is 't geschied. Ik kon het niet.
Laat ik niet langer zwammen.
't Blijft eeuwig waar: slechts Blankenaar
Heerst in het rijk der dammen!

F. Carlebur

Moser schrijft in mei 1953 een paar opmerkelijke dingen, zoals:
"Bekend is zijn speciale voorkeur voor de beweeglijke dam, al wist hij fijn schijvenspel evenzeer te waarderen; en men weet ook dat zijn composities dermate diep en moeilijk waren dat slechts enkelen (en dat waren Jack de Haas, Olsen, de Milleret) in staat waren deze verborgen vraagstukken te doorgronden. Blankenaar had n.l. tevens de gewoonte nimmer de oplossing te noteren; hij toonde zijn werkstukken aan zijn vrienden en liet de ontleding aan hen over. Dit is ook een der oorzaken dat er zich nog steeds ongepubliceerde Blankenaars in manuscript bevinden, een uitzonderlijk geval in de damhistorie. Dit door de meester nagelaten manuscript heeft een ware lijdensweg achter zich, die nu nog niet ten einde is. In 1918, toen Blankenaar wegens zijn gezondheid de practische beoefening van het spel moest staken, stelde hij het manuscript aan zijn vriend D. van Nieuwkerk ter hand, de wens te kennen gevend het in druk te laten verschijnen. Door onnaspeurlijke oorzaken is hiervan nimmer iets gekomen. Wel kwam er af en toe een stand uit het manuscript aan het licht door de een of andere publicatie. Na de dood van de heer Van Nieuwkerk ging het m.s. weer in andere handen over, eerst in die van J. de Haas, later in die van Mertens, in wiens handen het zich, zover ons bekend, nóg moet bevinden. Deze heeft op zijn beurt een aantal standen uit het m.s. gepubliceerd, maar daarmede is de publicatie van Blankenaar's volledige oeuvre nog geen feit.
Wat het bekende werk van de grote meester betreft, dit is volledig verzameld in het boek "Het Eindspel", waarmede wij voor de eerste maal een samenvatting van diens onvergetelijk oeuvre hebben gegeven."

"Diverse schilderstukken van Cornelius Blankenaar zijn verkocht aan het Museum Booymans."


Cornelis Blankenaar "Riviergezicht met huizen"



Bij de necrologie plaatste Moser in mei 1953 onder meer deze vier eindspelen van Blankenaar.


I. EEN SYMPHONIE OP HET DAMBORD ~
Een der diepste en zwaarste werkstukken van Blankenaar ~
Eerste publicatie in 1912.
<img src="http://fmjd.org/dias/save/10839181693.png">



II. DE EERSTE BLANKENAAR
gecomponeerd op 16-jarige leeftijd en
verschenen in 1894 in "Le jeu de dames"
<img src="http://fmjd.org/dias/save/10839186097.png">



III.EEN RIJPE "BLANKENAAR"
Eerste publicatie in 1909.
<img src="http://fmjd.org/dias/save/10839187354.png">



IV."DE MAASLINIE"
in 1914 verschenen in "Het Damspel"
<img src="http://fmjd.org/dias/save/10839188938.png">

Johan Bastiaannet schrijft:
"Inmiddels een kijkje genomen op het FMJD-forum en geamuseerd het geharrewar over diens voornaam gevolgd, die moet natuurlijk Cornelis zijn.

Je loopt trouwens jaren achter: neem maar eens een kijkje in 'Dammen' nr. 108 (oktober 1995) en diverse volgende nummers tot en met nr. 117/118 (september 1996) voor mijn uitgebreide bespreking van K(arel). W(endel) Kruijswijks monumentale uitgave 'Blankenaar Verzameld Werk'!!

Een zeer uitgebreide leerzame reportage van Johan in Dammen 108 t/m 117/118, een bespreking van het in 1995 door Kruijswijk uitgebrachte Blankenaar Verzameld Werk.
In Dammen 109 van november 1995 las ik iets wat in meerdere opzichten van belang is.

Op de voorpagina van Damminiaturen van Harm Wiersma staat deze stand
<img src="http://fmjd.org/dias/save/10843176926.png">
door Wiersma toegeschreven aan J. Bourquin (1908). Wiersma: "De stelling is voor het eerst op Tahiti opgedoken en staat bekend onder de naam 'Le Tahitien' (St. Namgro).
Oplossing: 38-29, 29-12 Winst. Een erg korte oplossing, waar volwaardige clubspelers nog vaak zeer veel moeite mee hebben. De stelling staat op naam van Bourquin, maar is afkomstig van Tahiti(!), aan het eind van de vorige eeuw."

Maar let op wat Bastiaannet in Dammen 109 hierover te vertellen heeft:
"Op welke leeftijd Cornelis de beginselen van het damspel door zijn vader -het ligt zeker niet voor de hand dat het iemand anders is geweest- zijn bijgebracht, is niet bekend. Wel weten we wanneer zijn naam als dammer voor het eerst is voorgekomen, namelijk in een circulaire van 7 november 1893 met de uitslag van het sterk bezette damtoernooi dat op 28 en 29 oktober 1893 te Rotterdam gehouden werd. Daarin eindigde hij als 16-jarige deelnemer op een verdienstelijke 10de plaats met 21 punten uit evenveel partijen. In het in Le Jeu de Dames van 15 december 1893 verschenen toernooiverslag merkt Stams op pagina 98 het volgende over hem op:
"Le jeune Blankenaar, en attendant qu'il en fasse, résout sans sourciller les problèmes les plus difficiles, comme celui de M. Hemmes, par exemple, le numéro 56 de votre Revue."

En vervolgens Kruijswijks vertaling ervan:

"De jeugdige Blankenaar die straks zelf problemen gaat maken, lost zonder de wenkbrauwen te fronsen de moeilijkste vraagstukken op, zoals dat van de heer Hemmes, nummer 56 in uw tijdschrift."

De uitzonderlijke aanleg van Cornelis voor het damspel schijnt dus al vroegtijdig te zijn onderkend, En is het puur toeval dat hier speciaal een vraagstuk van F.C. Hemmes (1866-1911) genoemd wordt? Best mogelijk. Maar ik denk eerder dat dit te danken is aan de grote indruk die het moet hebben gemaakt op de dammers van precies een eeuw geleden. Het betreft hier dan ook het -althans in mijn ogen- eerste echte meesterwerk in het toen nog vrijwel onontgonnen genre van drie witte dammen tegen één zwarte dam met één of meer zwarte schijven:

F.C. Hemmes
<img src="http://fmjd.org/dias/save/10843189891.png">
"Le Jeu de Dames", 15 november 1893

1.8-12! 49-35

In plaats hiervan verliest 1...39-44 op slag door 2.12-40! 44x35 3.9-27 +.
En op 1...39-43 volgt fraai 2.9-25! en nu òf 2..43-48 3.12-34 48x30 4.25x43 òf 2...49-35 3.16x49! 35-19 4.25-30 19x35 5.12-40 met winst.
Maar na 1...49-44(!) stuit wit op heel wat meer tegenstand, ook al kan hij na 2.12-1! 44-50 3.9-18 50-44 (of 3...39-43 4.16x49 50-28 5.49-44 28x50 6.1-6 +) nog kiezen tussen:
1) 4.18-27 44-50 5.16-7 50-44 6.7-2 44-50 7.27-22! 39-44 8.2-35 (of eerst 8.1-6 enz.) 44-49 9.1-6 50x11 10.6x44 +.
2) 4.18-23 44-50 5.23-45! 50-44 6.45-50! 44-35 7.50x17 35-19 8.17-8 19x2 9.1-7 +.

2.12-34! 39x30 3.9-13! +.

Het fraaie motief waarin de hoofdvariant uitmondt en waaraan dit eindspel bovenal zijn beroemdheid te danken heeft is onder meer verplaatsbaar naar het kwadrant 3-25-48-26. In de zetting 21, D26/D12, D25 scheen het zelfs voor het eerst te zijn opgedoken - op naam van ene St. Namgro (Le ahitien 1886). Maar al heel wat jaren geleden is aan het licht gekomen dat deze naam slechts een anagram is van (G.L.) Gortmans, die daarmee een ludieke grap wilde uithalen met J.F. Moser, de schrijver van Het Eindspel. Die miste haar uitwerking evenwel niet. En dat had tot gevolg dat de naam van Hemmes hierin in het geheel niet verbonden werd met het motief waarvan hij achteraf gezien toch de ontdekker was. Gelukkig is alles inmiddels op zijn pootjes terechtgekomen. Zo heeft Jaap Viergever in een drietal nummers van De Problemist, te beginnen met dat van oktober 1993, een overzicht gegeven van alle bekende bewerkingen op het met recht door hem zo aangeduide eindspelthema F.C. Hemmes!

Het eindspel van Hemmes zou - meer dan welk probleem of eindspel ook dat de toen bijna zeventienjarige Cornelis Blankenaar al had leren kennen best eens de nog sluimerende scheppingsdrang in hem snel tot leven gewekt kunnen hebben."
Johan Bastiaannet in Dammen 109, november 1995

[Christian van der Schaaf]

Waarom nou weer die achterlijke rijmpjes, is dat ook typisch voor het dammen? Of past het in het tijdsgewricht?

[Hanco Elenbaas]

Cornelius Blankenaar "Riviergezicht met huizen"



Bij de necrologie plaatste Moser in mei 1953 onder meer deze vier eindspelen van Blankenaar.


I. EEN SYMPHONIE OP HET DAMBORD ~
Een der diepste en zwaarste werkstukken van Blankenaar ~
Eerste publicatie in 1912.




II. DE EERSTE BLANKENAAR
gecomponeerd op 16-jarige leeftijd en
verschenen in 1894 in "Le jeu de dames"




III.EEN RIJPE "BLANKENAAR"
Eerste publicatie in 1909.




IV."DE MAASLINIE"
in 1914 verschenen in "Het Damspel"

[Eric van Dusseldorp]

Cornelis Blankenaar +
Blankenaar was niet zozeer een eindspelcomponist, hij was -en is- een begrip.

Cornelius Blankenaar heette de Rotterdammer die jij bedoelt.

Sommige namen veranderen een beetje in de loop van de tijd.
Hieronymus Bosch ---> Jeroen Bosch
Hugo Grotius ---> Hugo de Groot
's-Gravenhage ---> Den Haag.

Ik heb altijd Cornelis Blankenaar zien staan. Ik laat het dus maar zo.

[Eric van Dusseldorp]

Je bent Piet van Heerde vergeten Eric.
Als het nodig is zal ik het motiveren, maar ik denk dat je dat zelf ook wel kunt.

Een twijfelgeval, omdat Piet me vooral een plaatselijke/regionale held leek. Zoals je ziet bevat de lijst alleen landelijk bekende dammers.
Ik heb ook twijfels over Alex den Doop. Op z'n 84e en 86e levensjaar de beste partijen spelen (gelijkwaardige remises tegen wereldtoppers Heusdens en Prosman) is wel bijzonder. Zo iemand kan stemmen krijgen van bewonderaars. Wat vinden de anderen ervan?
A.J. Ivens hoort zeker wel thuis op de lijst, die verder weinig bestuurders herbergt.

[Ben Anoniem]

Waarom Clerc, Jansen, Heusdens genomineerd zijn en Virny niet, blijft in nevelen gehuld.

[Eric van Dusseldorp]

Waarom Clerc, Jansen, Heusdens genomineerd zijn en Virny niet, blijft in nevelen gehuld.

Ik ben zelfbenoemd spelleider, maar mijn lijst is natuurlijk geen dictaat. Zeker bij een verkiezing als deze zou dat foute boel zijn. In dit stadium wil ik wel de teugels in handen houden, anders wordt het een zooitje.

Het gaat erom, dat deze of gene zijn of haar favoriet op de eerste plaats zet. Om wat voor reden dan ook. Vriendjespolitiek uitgezonderd.

Een medewerker van een meubelboulevard zou op Clerc kunnen stemmen. De Zoetermeerder behoort al een kwart eeuw tot het meubilair van nationale en internationale toernooien. En met succes, ik wil niet geringschattend overkomen.

Hans Jansen zou de ultieme stem kunnen krijgen van liefhebbers van onorthodox spel. Hij is de enige topdammer die (soms) speelt zoals niemand anders speelt, als men nog begrijpt wat ik bedoel.

Ron Heusdens zou nooit op mijn lijst voorkomen, als hij niet meermalen de schaakwereld te kakken heeft gezet door de denktriatlon op zijn naam te schrijven. Een toppertje dus, op zijn manier.

Maar..., wie stemt er nu -de ultieme stem, want daar hebben we het over- op Virny? De combinatie maatschappelijk geslaagd - topspeler? En is Virny maatschappelijk geslaagd? Misschien werkt hij in de postkamer van een automatiseringsbedrijf. Wie het weet mag het zeggen.

[DeletedProfile]

eric ff wat kritiek op je krantenrubriek waarin je schrijft dat ron heusdens met mooi spel een schijf won tegen jansen. Echter in de partij is een mooie combinatie gemist (aangegeven door clerc)

[Kosmos]

Waarom Clerc, Jansen, Heusdens genomineerd zijn en Virny niet, blijft in nevelen gehuld.

Het spelinzicht van Wirny is vele malen groter dan dat van de andere drie cracks.
Wirny is een van de allergrootste natuurtalenten.
Maar te weinig ambitieus om wereldkampioen te worden.
Hield wel Wiersma op 20 - 20 toen hij nog een knaap van 17 was!
En dan die Keller-omsingeling waarmee Wirny won!
De stijl van Wirny is gepolijst en correct. Tsjizjow heeft Wirny daarom heel hoog zitten.
Ja, voeg Wirny maar toe.

[Eric van Dusseldorp]

eric ff wat kritiek op je krantenrubriek waarin je schrijft dat ron heusdens met mooi spel een schijf won tegen jansen. Echter in de partij is een mooie combinatie gemist (aangegeven door clerc)

Klopt. Kennelijk had niemand de partij met Flits bekeken en ik ook niet. Ik dacht dat, als er een combinatie was gemist, dat inmiddels wel bekend zou zijn...