Oproep grootmeesters tot nieuwe puntentelling

[Hanco Elenbaas]

Frank Verdel zal wel geabonneerd zijn op het Algemeen Dagblad. Rob Clerc hamert er in zijn rubriek in het AD Magazine regelmatig op hoe saai de grootmeesters van tegenwoordig wel niet spelen, vergeleken bij hun collega's van de jaren zeventig en tachtig. Rob Clerc verafschuwt de Nieuwe Zakelijkheid van vandaag de dag.
Vroeger werd er tenminste ècht gedamd, is een van de stellingen van Rob Clerc.

Dat er sprake is van 'Nieuwe Zakelijkheid' lijkt me onzin. Als ik naar de top tien van de ratinglijst kijk zou ik eerder zeggen dat het qua strijdlust vooruit gegaan is vergeleken met de jaren 70 en 80. Ik ben eigenlijk wel benieuwd tot welke categorie Clerc zichzelf rekent.

1 Sijbrands Ton 2462
2 Georgiev Alexander 2446
3 Chizhov Alexei 2431
4 Clerc Rob 2416
5 Schwarzman Alexander 2409
6 Baliakine Alexander 2407
7 Valneris Guntis 2402
8 Thijssen Kees 2398
9 Wiersma Harm 2397
10 Getmanski Alexander 2393

Volgens mij heb je wel gelijk Wieger. Dat zijn tien zeer strijdbare grootmeesters. Een andere kant van Rob Clerc heeft het in zijn rubriek in het AD ook regelmatig over de vlucht die het dammen de afgelopen decennia heeft genomen.

Maar de grootmeesters van tegenwoordig zullen nog heel wat aan hun PR moeten doen. Toen in Amersfoort vorige week dat persbericht van Frank Teer onder ogen kwam van de deelnemers aan het ADG-toernooi, steeg er een hoongelach op.
Je had een kerkkoor kunnen vormen van allen die (net als Frank Verdel) vonden dat we hier te doen hebben met een groepje laffe honden, te schijterig om op winst te spelen tegen elkaar.
Dus als de grootmeesters van tegenwoordig weer serieus genomen willen worden, zullen ze misschien eerst ervoor moeten zorgen dat het publiek hen bijvoorbeeld niet meer kan betrappen op het veel te snel remise geven van hun partijtjes, vaak al voor de partij afgesproken.
In Amersfoort hoorde ik ook dat tijdens het 7de Bijlmertoernooi in 2003 één grootmeester liefst drie keer al remise had geregeld nog voordat de partij begonnen was en deze persoon mocht dit 8ste Bijlmertoernooi gewoon weer meedoen! Sijbrands-Clerc remise in 10 minuten vind ik wel begrijpelijk, maar kan aan het grote publiek ook niet verkocht worden, net zo min als het in-no-time naar remise schuiven, zonder enige strijd, tussen de toppers in bijvoorbeeld het 24ste ADG-toernooi.

[Eric Sanders]

Dus als de grootmeesters van tegenwoordig weer serieus genomen willen worden, zullen ze misschien eerst ervoor moeten zorgen dat het publiek hen bijvoorbeeld niet meer kan betrappen op het veel te snel remise geven van hun partijtjes, vaak al voor de partij afgesproken.

Dat is een beetje een kip-ei probleem. De grootmeesters zeggen nu juist dat het geen zin heeft echt te strijden tegen elkaar, omdat het toch zeer waarschijnlijk remise wordt. Daarom willen ze juist deze verandering. Om de onderlinge partijen weer interessant te laten worden (neem ik aan).

[Eric van Dusseldorp]

(...) De grootmeesters zeggen nu juist dat het geen zin heeft echt te strijden tegen elkaar, omdat het toch zeer waarschijnlijk remise wordt.
(...)

Waar haal je dat vandaan?
Ik heb nog nooit een grootmeester zoiets horen zeggen. Een onzinredenering bovendien.

[Hanco Elenbaas]

(...) De grootmeesters zeggen nu juist dat het geen zin heeft echt te strijden tegen elkaar, omdat het toch zeer waarschijnlijk remise wordt.
(...)

Waar haal je dat vandaan?
Ik heb nog nooit een grootmeester zoiets horen zeggen. Een onzinredenering bovendien.

Inderdaad.
Rob Clerc begint zijn rubriek in Algemeen Dagblad Magazine van zaterdag 18 januari 2003 als volgt:

De droom van elke partijspeler is om de ideale foutloze partij te spelen. Per definitie is dat onmogelijk, het is immers een droom. Toch gebeurt het wel eens dat je tevreden bent over een partij. Dat gebeurt natuurlijk niet vaak - het spel is sterker dan de spelers. Vorige maand maakte ik zo'n gelukzalig moment mee dat ik weer blij was dammer te zijn. Het gebeurde in een competitiewedstrijd. Mijn vereniging Van Stigt Thans speelde tegen het Tilburgse Angarde Informatica en ik trof subtopper Toby Hage.

Het spel is sterker dan de spelers, vindt ook Rob Clerc. En steeds weer staan er sterkere spelers op.

[Eric Sanders]

Ik weet even niet of ik jullie nu serieus moet nemen of niet.

In hun brief schrijven onze toppers:

We all know that the confrontations between the strongest players in draughts are not interesting because of the huge percentage of draws.

Dat noemen we ook wel het "remiseprobleem".
Het leek me algemeen bekend, dat de meeste topdammers zwakkere tegenstanders uitkiezen om een winstpoging te doen en tegen collega-toppers een halve rustdag nemen, omdat de kans op remise toch erg groot is.

[Eric van Dusseldorp]

(...)
Het leek me algemeen bekend, dat de meeste topdammers zwakkere tegenstanders uitkiezen om een winstpoging te doen en tegen collega-toppers een halve rustdag nemen, omdat de kans op remise toch erg groot is.(...)

En dat is nou precies de reden waarom ik tegen de puntenoverwinning ben.

[Eric Sanders]

(...)
Het leek me algemeen bekend, dat de meeste topdammers zwakkere tegenstanders uitkiezen om een winstpoging te doen en tegen collega-toppers een halve rustdag nemen, omdat de kans op remise toch erg groot is.(...)

En dat is nou precies de reden waarom ik tegen de puntenoverwinning ben.

Kun je dat uitleggen?
Als er met de puntenoverwinning weer iets is om voor te spelen, dan is dat toch positief?

[Eric van Dusseldorp]

(...)
Het leek me algemeen bekend, dat de meeste topdammers zwakkere tegenstanders uitkiezen om een winstpoging te doen en tegen collega-toppers een halve rustdag nemen, omdat de kans op remise toch erg groot is.(...)

En dat is nou precies de reden waarom ik tegen de puntenoverwinning ben.

Kun je dat uitleggen?
Als er met de puntenoverwinning weer iets is om voor te spelen, dan is dat toch positief?

Ik geloof niet dat grootmeesters die niet van plan zijn tegen elkaar op winst te spelen, wèl voor een puntenoverwinning gaan als de Delftse Telling wordt ingevoerd. De DT verandert dus niks aan de strijdlust van de grootmeesters in onderlinge duels.

Wel is het zo, dat diezelfde grootmeesters met de DT makkelijker tot scoren komen tegen spelers die pakweg honderd ratingpunten minder hebben. Maar ik ben er niet voor om voor dat doel de DT in te voeren.

[Eric Sanders]

En dat is nou precies de reden waarom ik tegen de puntenoverwinning ben.

Kun je dat uitleggen?
Als er met de puntenoverwinning weer iets is om voor te spelen, dan is dat toch positief?

Ik geloof niet dat grootmeesters die niet van plan zijn tegen elkaar op winst te spelen, wèl voor een puntenoverwinning gaan als de Delftse Telling wordt ingevoerd. De DT verandert dus niks aan de strijdlust van de grootmeesters in onderlinge duels.

Wel is het zo, dat diezelfde grootmeesters met de DT makkelijker tot scoren komen tegen spelers die pakweg honderd ratingpunten minder hebben. Maar ik ben er niet voor om voor dat doel de DT in te voeren.

Met die laatste zin ben ik het eens.
Maar dan nemen de grootmeesters ons in de maling. Ze beweren dat hun onderlinge remises een probleem zijn en dat daar iets aan moet gebeuren. Ik ga er vooralsnog vanuit dat dat dan ook hun intentie is. Misschien ben ik naief.

[Eric van Dusseldorp]

Kun je dat uitleggen?
Als er met de puntenoverwinning weer iets is om voor te spelen, dan is dat toch positief?

Ik geloof niet dat grootmeesters die niet van plan zijn tegen elkaar op winst te spelen, wèl voor een puntenoverwinning gaan als de Delftse Telling wordt ingevoerd. De DT verandert dus niks aan de strijdlust van de grootmeesters in onderlinge duels.

Wel is het zo, dat diezelfde grootmeesters met de DT makkelijker tot scoren komen tegen spelers die pakweg honderd ratingpunten minder hebben. Maar ik ben er niet voor om voor dat doel de DT in te voeren.

Met die laatste zin ben ik het eens.
Maar dan nemen de grootmeesters ons in de maling. Ze beweren dat hun onderlinge remises een probleem zijn en dat daar iets aan moet gebeuren. Ik ga er vooralsnog vanuit dat dat dan ook hun intentie is. Misschien ben ik naief.

Juist bij allerlei open toernooien volgens het Zwitsers systeem valt het mij op dat veel grootmeesters tegen elkaar iedere vorm van strijd bij voorbaat uit de weg gaan. Ze lijken de (soms) verplichte 40 zetten af te werken.
Ik geloof gewoon niet dat deze spelers elkaar wel te lijf gaan, wanneer een puntenoverwinning tot de mogelijkheden behoort.
Ik denk dus dat er iets anders moet worden bedacht om de GMI's tot strijd te dwingen.
Genoemd zijn hier al:
- de 3-0 (ben ik wel voor);
- geldprijzen voor mooie partijen, beslissingen etc. i.p.v. startgelden;
- sneller spelen (ben ik overigens op tegen).
- ...

[GuidoB]

Ik geloof niet dat grootmeesters die niet van plan zijn tegen elkaar op winst te spelen, wèl voor een puntenoverwinning gaan als de Delftse Telling wordt ingevoerd.

Eric, waarom geloof je dat niet? Geloven meer mensen dit niet? Is dit de nu redenatie van de tegenstanders van de DT op dit forum?

Dit is namelijk precies wat ik wel geloof. Er is opeens veel meer te bereiken in een partij tussen twee grootmeesters. Er zal een veel kleiner krachtsverschil nodig zijn om het vooraf interssant te maken voor een speler om echt te gaan dammen. Even simplistisch gezegd: de nummer 1 zal nu tegen de nummer 2 t/m 20 verplicht 40 zetten spelen, maar met de DT zal hij er tegen de nummer 6 t/m 20 vol voor gaan omdat er ook nog een puntenoverwinning bestaat.

[Eric van Dusseldorp]

Ik heb het idee dat er twee 'kampen' zijn.

Het ene zegt: grootmeesters spelen snel remise tegen elkaar omdat het anders toch vrijwel zeker remise wordt.
Het andere zegt: grootmeesters spelen snel remise tegen elkaar als gevolg van... tja, toch een soort schijterigheid.

Ik behoor tot het tweede 'kamp'. En ik geef toe, mijn aversie tegen de DT is voor een deel het gevolg van het gedachtegoed van 'kamp twee'.

[Eric Sanders]

Ik heb het idee dat er twee 'kampen' zijn.

Het ene zegt: grootmeesters spelen snel remise tegen elkaar omdat het anders toch vrijwel zeker remise wordt.
Het andere zegt: grootmeesters spelen snel remise tegen elkaar als gevolg van... tja, toch een soort schijterigheid.

Ik behoor tot het tweede 'kamp'. En ik geef toe, mijn aversie tegen de DT is voor een deel het gevolg van het gedachtegoed van 'kamp twee'.

Wat voor baat hebben die toppers dan bij de invoering van DT?
Ze winnen al meer van de "kleintjes" dan anderen, anders zouden ze niet bovenin staan. Daar hoeven ze het dus niet om te doen.

[Klareveld]

Ik geloof niet dat grootmeesters die niet van plan zijn tegen elkaar op winst te spelen, wèl voor een puntenoverwinning gaan als de Delftse Telling wordt ingevoerd. De DT verandert dus niks aan de strijdlust van de grootmeesters in onderlinge duels.

Bovenstaande geldt misschien voor het plusjessysteem dat hier eerder is uitgelegd. Als grootmeesters geen punten kunnen verdienen zullen ze niet hard werken.

Het grootmeester voorstel voorziet echter in een duidelijke puntenbeloning! Ik zie geen enkele logische reden waarom daar niet voor gespeeld zou worden!

[Eric van Dusseldorp]

Ik heb het idee dat er twee 'kampen' zijn.

Het ene zegt: grootmeesters spelen snel remise tegen elkaar omdat het anders toch vrijwel zeker remise wordt.
Het andere zegt: grootmeesters spelen snel remise tegen elkaar als gevolg van... tja, toch een soort schijterigheid.

Ik behoor tot het tweede 'kamp'. En ik geef toe, mijn aversie tegen de DT is voor een deel het gevolg van het gedachtegoed van 'kamp twee'.

Wat voor baat hebben die toppers dan bij de invoering van DT?
Ze winnen al meer van de "kleintjes" dan anderen, anders zouden ze niet bovenin staan. Daar hoeven ze het dus niet om te doen.

Dat zal ik je even haarfijn uitleggen.

Als het in het huidige spel remise wordt tussen een topper en een 'kleintje' is de kans groot dat de topper aan de goede kant van de remise zit, d.w.z. twee of drie schijven meer heeft.

Bij de DT zal de topper dus tegen een kleintje vaker een puntenoverwinning boeken dan een puntennederlaag lijden. Het kan heel goed zijn (maar dat zou berekend moeten worden) dat een 1500-speler met de DT binnen de kortste keren op 1550 staat. Gevolg: vergroting van zijn marktwaarde. Meer brood op de plank.
Ik stel dus dat toppers belang hebben bij invoering van de DT.

Toch is iemand als Ton Sijbrands fel tegen DT, in weerwil van het feit dat zo'n eindspel tegen een lastpak als Milsjin hem een puntenoverwinning op zou leveren. Maar Sijbrands is niet uit op eigen voordeel, hij heeft principes.
Wie was ook alweer de Grootste Dammer?