Post
by Hanco Elenbaas » Thu Nov 18, 2004 18:58
De Gelderlander, 18 november 2004
Meurs heeft geen bord voor zijn kop
Door ROY HAMMINK
CULEMBORG - Haitze Meurs is de nieuwe voorzitter van de Nederlands dambond. De Culemborger wil vooral de rijen sluiten. "Het is beter slim na te denken dan hard te werken."
Haitze Meurs lacht hard om de vraag wat het grootste probleem in de damwereld is. "Het grootste probleem is dat er zoveel problemen zijn", luidt het antwoord.
De 52-jarige Culemborger is sinds anderhalve week de nieuwe preses van de Nederlandse dambond en wordt dus geacht al die moeilijkheden op te lossen. Zijn ervaring in het bedrijfsleven (Meurs is oprichter en eigenaar van een adviesbureau met 160 werknemers) kan hij daarbij prima gebruiken. Maar die maatschappelijke ervaring heeft hem ook geleerd geen overhaaste dingen te doen.
"Mijn eerste actie zal zijn een rangorde van alle problemen op te stellen", zegt Meurs. "Dan weet je waar je je aandacht als eerste op moet focussen. Ik ben niet inhoudelijk deskundig op damgebied. Ik heb de bond niet doorgelicht, maar ga dat natuurlijk wel doen. En daarna kunnen we met z'n allen op zoek naar wijsheid. Het is beter slim na te denken dan hard te werken."
Zo probeert hij het in het maatschappelijke leven ook te doen. Meurs: "Teamverband is enorm belangrijk in mijn bedrijf. Als we hadden gedaan wat ik zelf vond, waren we allang failliet geweest. Ik ben goed in luisteren naar andere mensen en in het aantrekken van personen die wel weten hoe het moet. Bij mijn bedrijf zit een goede directeur, die heeft ervoor gezorgd dat ik van de bloeddrukpillen ben afgekomen en me zonder zorgen kan bezighouden met andere zaken. Met dit voorzitterschap bijvoorbeeld, al is dat zeker geen erebaan. Maar de mensen stonden niet te dringen om voorzitter te worden en ik wil de verantwoordelijkheid niet uit de weg gaan."
Haitze Meurs damde zelf twee jaar, bij Bennekom, op het hoogste clubniveau van Nederland. In 1987 verhuisde hij van Wageningen naar Culemborg en liep hij bij de plaatselijke damclub Denk en Zet binnen. Dat bleek aanvankelijk geen succes ('Het was niet gezellig, iedereen was in zichzelf gekeerd'), maar een jaar later werd hij toch lid. Ruim tien jaar geleden verbond zijn bedrijf de naam aan de vereniging, die daarna met sprongen vooruit ging. Het eerste werd in 2003 nationaal kampioen en de jeugd floreert.
Meurs, wiens zoon Pim als groot talent wordt gezien: "Ik ben niet bang dat ik als voorzitter van de bond last krijg met het sponsorschap bij Denk en Zet, misschien hooguit bij de beeldvorming van sommige mensen. Bij de club heb ik geen bestuursfunctie, ben ik alleen achter de schermen actief. In de Nederlandse damwereld zijn veel kampen, voor mij is het een voordeel dat ik niet in een bepaald kamp zit."
Hij kiest zijn woorden bedachtzaam, weet dat de tenen in zijn sport lang kunnen zijn. Hij stoort zich aan kleine en grote affaires in het dammen. "Ik zou als voorzitter graag de sportiviteit verbeteren. Laatst stond Kees Thijssen (Nederlands kampioen, red.) op nadat hij vijftig zetten had gedaan, maar zijn klok tikte nog door. Zijn tegenstander (Evert Dollekamp, red.) zei niets, maar eiste wel de partij op toen Kees even later door zijn vlag ging. Natuurlijk zijn er regels en wetten, maar soms is het misdadig om daar een beroep op te doen. Als je door zo'n flauwiteit een partij wint, ben je bezig met een bureacratisch proces en niet met sport."
"Nog een voorbeeld: een partij van Samb (een Afrikaanse topspeler in de Nederlandse competitie, red.) werd verloren verklaard omdat zijn telefoon afging. Ik weet dat zoiets een verstorend element is als iemand anders nadenkt. Maar ik vraag me af waar de redelijkheid ligt. Je hebt ook dammers met een tik, die draaien de hele tijd met hun gezicht. Een ander zit met zijn vingers te trommelen. Ik constateer een onevenredigheid tussen overtreding en straf. Het beroerde is dat het dammen steeds door dit soort bureaucratische zaken op een knullige manier in het nieuws komt. De afgelopen jaren is de sport gekenmerkt door veel conflicten, dat is allemaal verkeerde aandacht."
Meurs sluit zijn ogen er niet voor, maar maakt zich liever druk om de echte problemen. "We moeten ons afvragen hoe we de sport aantrekkelijker kunnen maken. De laatste jaren daalt het ledenaantal gestaag. Er is een behoorlijke kloof tussen de top- en de huisdammers. We hebben het imago in rokerige holen te spelen en een stoffige sport te zijn, dat remt de ontwikkeling. Ik zou graag willen dat er meer vrouwen gaan dammen. Ik ben er heilig van overtuigd dat zoiets de binding met de club verstevigt. We zouden ook meer allochtone leden moeten hebben."
Concrete oplossingen heeft Meurs nog niet. Dat geldt ook voor het prominentste strijdpunt: de grote remisemarge in de sport. Voor een topper is het betrekkelijk makkelijk niet te verliezen. Verschillende nationale en mondiale toppers hebben via een brandbrief (alweer) aangedrongen om een modernere puntentelling, maar cracks als Harm Wiersma en Ton Sijbrands zijn daar mordicus tegen.
"Ik ben niet tegen zo'n vernieuwing, maar ben er ook niet klakkeloos een voorstander van", klinkt diplomatiek uit de mond van de Culemborger. "Als je die nieuwe telling invoert, verander je meteen de gehele eindspeltheorie. Dat is nogal wat. Ik heb nog geen studie gedaan naar de plussen en de minnen. Die discussie voer ik graag op basis van rationele argumenten, niet op basis van emoties. En ik laat me er graag over voorlichten door mensen die er meer verstand van hebben dan ik."
