Remise: Opmerkingen van een buitenstaander

[pietervdvorm]

REMISE: OPMERKINGEN VAN EEN BUITENSTAANDER

Op dit forum wordt soms gerefereerd aan de buitenwereld van mogelijke sponsoren, de media, of mensen die het dammen niet actief beoefenen maar de ontwikkelingen volgen uit belangstelling. Ik behoor tot de laatste categorie. Vanuit het schooldammen ben ik ooit op een damclub terecht gekomen, heb er vier jaar met plezier gespeeld, maar vervolgens besloot ik me op mijn studie te concentreren. Dat was vijftien jaar geleden. Sindsdien volg ik de grote toernooien, en ik volg de discussies, onder andere die over de remisemarge. Ik ben geen lid van een damclub en ik heb geen dambord in huis. Een paar opmerkingen:

1. Het grote aantal remises tussen topgrootmeesters lijkt me inderdaad een probleem voor de sport. De remises zijn in mijn ogen lang niet de enige oorzaak van het suffige imago van de damsport, de geringe bereidheid van sponsoren om toernooien te organiseren of de afname van het aantal clubdammers. Wel is het zo dat een groter aantal beslissingen in topwedstrijden belangrijk kan zijn voor het keren van de huidige tendens. Een nieuwe opzet, met meer beslissingen, is vanuit publicitair oogpunt een goed middel om te proberen meer aandacht van de media of sponsoren te krijgen.
2. Het lijkt me dat veel (top)dammers de remisemarge als een probleem ervaren. Men lijkt het erover eens te zijn dat er iets moet gebeuren, al heerst er geen overeenstemming over het beste wapen waarmee het remiseprobleem kan worden bestreden.
3. Initiatieven als die van Henk de Witt vind ik interessant. Wat ik zeer waardeer is dat Henk de Witt niet alleen initiatieven aandraagt, maar dat hij ook toernooien organiseert rondom de nieuwe telling die hij bepleit. Op die manier ontstaat er ervaring in de nieuwe spelvorm (of puntentelling). Overigens vind ik om dezelfde reden ook het NK Experidammen een uitstekend initiatief.
4. Hoe de (eerste) resultaten van de Delftse telling geinterpreteerd moeten worden is niet duidelijk. Volgens mij spelen er tal van factoren mee, die de interpretatie zeer complex maken. Spelen de grootmeesters in het Delftse toernooi misschien minder 'degelijk' dan in een toernooi waarbij grote belangen op het spel staan? (Ik heb bijv. de indruk dat Georgiev in open toernooien een stuk kwetsbaarder is dan in een toernooi of tweekamp om de wereldtitel.) Gaat de Delftse telling ver genoeg? (Er zijn relatief weinig puntenoverwinningen, en of het aanjaageffect zo'n belangrijke rol speelt is nog maar de vraag. Het is bijv. de vraag of een fervente tegenstander van de Delftse telling zijn speelstijl zou aanpassen als hij in een Delfts toernooi zou meespelen.) En zo zijn er nog veel meer onduidelijke factoren. Je kunt er een welles-nietes-discussie om voeren. Om remise-eindspelen uit 'gewone toernooien' tegen het Delftse licht te houden (zoals Henk de Witt doet) lijkt me in elk geval onjuist: als de spelers geweten hadden dat de Delftse telling gold, hadden ze wellicht naar een ander eindspel afgewikkeld, dat is iets wat je onmogelijk kunt nagaan.
5. Al mijn waardering voor Henk de Witt ten spijt, zijn 'doordrammen' heeft de discussie geen goed gedaan. De standpunten zijn gepolariseerd. Spelers die aanvankelijk een voorzichtig 'nee' tegen de de Delftse telling lieten klinken, zullen in sommige gevallen zijn overgegaan tot een ja, maar in andere gevallen tot een hardnekkig NEE!!!
6. Met veel plezier en interesse lees ik de genuanceerde postings van bijv. Eric van Dusseldorp en Wieger Wesselink, omdat ze proberen het overzicht te behouden over de discussie. (Ik schrijf deze zin, op het gevaar af dat HdW me antwoordt dat ik me laat verlakken door de onnozele, irritante, kleingeestige Wieger - de superlatieven die HdW gebruikt om op Wieger Wesselink te vitten zijn buiten proporties en leveren hem meer tegen- dan medestanders op.)
7. Henk de Witt heeft zijn Delftse telling uitstekend gelanceerd. En vervolgens heeft hij hem op een klungelige manier om zeep geholpen. Want door alle retoriek heeft de Delftse telling mijns inziens afgedaan als serieus alternatief. Er is teveel weerstand tegen.
8. Wat ik zelf het mooiste zou vinden, dat is als er een vorm gevonden zou worden waarbij de verdeling winst - verlies - remise gehandhaafd blijft. De schoonheid van het dammen schuilt o.a. in de simpele formule dat je ervoor moet zorgen dat je tegenstander geen zet meer kan doen, en het zou mooi zijn als die formule gehandhaafd kon blijven. Wat dat betreft zie ik meer in demotiedammen dan in Delftse telling. Bovendien reduceer je met demotiedammen de remisemarge veel drastischer dan met de Delftse telling. (Maar ik haast me hieraan toe te voegen dat ik geen wedstrijddammer ben. Ik merk alleen op dat het voor mij, vanaf de zijlijn, het mooiste zou zijn als de principiele opzet van het spel gehandhaafd bleef.)
9. Op dit forum worden vaak parallellen getrokken met andere sporten. Ook in vechtssporten kun je winnen op punten. Bij voetbal tel je bij een gelijkspel ook niet het aantal corners etcetera. Al die vergelijkingen gaan volgens mij mank. Dammen is dammen, en het moet dammen blijven.
10. Waar ik benieuwd naar ben, dat is de vraag hoe het nu verder moet. Bij wie rust de uiteindelijke beslissing om de regels van het dammen eventueel te veranderen? Bij een commissie van de KNDB? Bij de FMJD? Of juist bij de brede achterban van Nederlandse clubdammers? Na een aantal experimenten? Op welke termijn?

Mijn houding tegenover Henk de Witt is ambigu. Over vijftig jaar, als de damsport ongekend populair zal zijn, verdient hij een standbeeld voor het stadhuis van Delft, omdat hij degene was die voor het eerst met goed uitgewerkte initiatieven kwam om het dammen van de remisedood te redden (zo pathetisch wordt het dan verwoord, over vijftig jaar). Tegelijkertijd stel ik vast dat hij zijn Delftse puntentelling in een patstelling heeft gemanouvreerd, een patstelling waar hij zelf misschien een puntenoverwinning in ziet, maar het blijft een patstelling, en het lijkt me dat er op dit moment teveel verzet is om de telling in te voeren. Al vind ik wel dat dit voorstel in de kast moet blijven staan en over een paar jaar, nadat de gemoederen bekoeld zijn, weer moet worden overwogen. Misschien.

Mijn vragen zijn: hoe kan de huidige patstelling het beste worden doorbroken? En hoe zou het proces (de keuze / invoering van alternatieven) moeten verlopen? Iemand ideeen hierover?

[Eric Sanders]

7. Henk de Witt heeft zijn Delftse telling uitstekend gelanceerd. En vervolgens heeft hij hem op een klungelige manier om zeep geholpen. Want door alle retoriek heeft de Delftse telling mijns inziens afgedaan als serieus alternatief. Er is teveel weerstand tegen.

Dit is een gevoel dat bij meer mensen leeft. Als DT een diplomatieker ambassadeur had gehad, zou het misschien wijder geaccepteerd zijn.

[pietervdvorm]

Over Henk de Witt en DT is inmiddels genoeg geschreven, denk ik. Ik zie dat er alweer een nieuw draadje is aangemaakt, waarin alweer met modder wordt gegooid.

Ik zal het forum blijven bezoeken, ook al bijv. vanwege Kosmos' analyses van partijen en fragmenten - die speel ik graag na op de computer. Wat ik minder waardeer, dat zijn de eindeloze scheldpartijen. Met het aanmaken van dit draadje wilde ik de discussie tot nog toe zo neutraal mogelijk samenvatten, en ik wilde vooral een constructieve vraag stellen. Ik stel me voor dat er meer mensen zijn zoals ik (dus mensen van buiten de damwereld) die de teksten lezen, en bij mij komt de vraag op hoe het nu eigenlijk verder moet met het remiseprobleem. En dan bedoel ik hoe het proces zou moeten verlopen, dat vind ik een interessante vraag.

Er wordt immers wel gewezen op het internationale aspect: een eventuele spelregelwijziging zou uiteindelijk moeten worden overgenomen door de FMJD. Tegelijkertijd zou een beslissing gedragen moeten worden door een basis van clubdammers. Het zou democratisch zijn om een brede enquete door te voeren - maar dan is het de vraag in hoeverre dat haalbaar is en of de antwoorden wel in een duidelijke richting zullen wijzen. De KNDB roept commissies in het leven, en ik vraag me af waarmee een commissie uiteindelijk naar buiten moet komen. Met een concreet voorstel (DT, sneldammen, demotiedammen, 10x11 etc.)? Een enquete? Experimenten? Besprekingen met de FMJD? Iemand ideeen?

[reiger56]

Men strooit hier al een jaar met ideeen, dat is het probleem niet. Het grote probleem is om iets te vinden waar iedereen mee kan leven. dit lijkt onmogelijk. En wat de scheldpartijen betreft, dat is op een forum niet te voorkomen. Dit heeft vooral te maken met de hedendaagse mentaliteit.

[Henk de Witt]

REMISE: OPMERKINGEN VAN EEN BUITENSTAANDER

Op dit forum wordt soms gerefereerd aan de buitenwereld van mogelijke sponsoren, de media, of mensen die het dammen niet actief beoefenen maar de ontwikkelingen volgen uit belangstelling. Ik behoor tot de laatste categorie. Vanuit het schooldammen ben ik ooit op een damclub terecht gekomen, heb er vier jaar met plezier gespeeld, maar vervolgens besloot ik me op mijn studie te concentreren. Dat was vijftien jaar geleden. Sindsdien volg ik de grote toernooien, en ik volg de discussies, onder andere die over de remisemarge. Ik ben geen lid van een damclub en ik heb geen dambord in huis. Een paar opmerkingen:

1. Het grote aantal remises tussen topgrootmeesters lijkt me inderdaad een probleem voor de sport. De remises zijn in mijn ogen lang niet de enige oorzaak van het suffige imago van de damsport, de geringe bereidheid van sponsoren om toernooien te organiseren of de afname van het aantal clubdammers. Wel is het zo dat een groter aantal beslissingen in topwedstrijden belangrijk kan zijn voor het keren van de huidige tendens. Een nieuwe opzet, met meer beslissingen, is vanuit publicitair oogpunt een goed middel om te proberen meer aandacht van de media of sponsoren te krijgen.
2. Het lijkt me dat veel (top)dammers de remisemarge als een probleem ervaren. Men lijkt het erover eens te zijn dat er iets moet gebeuren, al heerst er geen overeenstemming over het beste wapen waarmee het remiseprobleem kan worden bestreden.
3. Initiatieven als die van Henk de Witt vind ik interessant. Wat ik zeer waardeer is dat Henk de Witt niet alleen initiatieven aandraagt, maar dat hij ook toernooien organiseert rondom de nieuwe telling die hij bepleit. Op die manier ontstaat er ervaring in de nieuwe spelvorm (of puntentelling). Overigens vind ik om dezelfde reden ook het NK Experidammen een uitstekend initiatief.
4. Hoe de (eerste) resultaten van de Delftse telling geinterpreteerd moeten worden is niet duidelijk. Volgens mij spelen er tal van factoren mee, die de interpretatie zeer complex maken. Spelen de grootmeesters in het Delftse toernooi misschien minder 'degelijk' dan in een toernooi waarbij grote belangen op het spel staan? (Ik heb bijv. de indruk dat Georgiev in open toernooien een stuk kwetsbaarder is dan in een toernooi of tweekamp om de wereldtitel.) Gaat de Delftse telling ver genoeg? (Er zijn relatief weinig puntenoverwinningen, en of het aanjaageffect zo'n belangrijke rol speelt is nog maar de vraag. Het is bijv. de vraag of een fervente tegenstander van de Delftse telling zijn speelstijl zou aanpassen als hij in een Delfts toernooi zou meespelen.) En zo zijn er nog veel meer onduidelijke factoren. Je kunt er een welles-nietes-discussie om voeren. Om remise-eindspelen uit 'gewone toernooien' tegen het Delftse licht te houden (zoals Henk de Witt doet) lijkt me in elk geval onjuist: als de spelers geweten hadden dat de Delftse telling gold, hadden ze wellicht naar een ander eindspel afgewikkeld, dat is iets wat je onmogelijk kunt nagaan.
5. Al mijn waardering voor Henk de Witt ten spijt, zijn 'doordrammen' heeft de discussie geen goed gedaan. De standpunten zijn gepolariseerd. Spelers die aanvankelijk een voorzichtig 'nee' tegen de de Delftse telling lieten klinken, zullen in sommige gevallen zijn overgegaan tot een ja, maar in andere gevallen tot een hardnekkig NEE!!!
6. Met veel plezier en interesse lees ik de genuanceerde postings van bijv. Eric van Dusseldorp en Wieger Wesselink, omdat ze proberen het overzicht te behouden over de discussie. (Ik schrijf deze zin, op het gevaar af dat HdW me antwoordt dat ik me laat verlakken door de onnozele, irritante, kleingeestige Wieger - de superlatieven die HdW gebruikt om op Wieger Wesselink te vitten zijn buiten proporties en leveren hem meer tegen- dan medestanders op.)
7. Henk de Witt heeft zijn Delftse telling uitstekend gelanceerd. En vervolgens heeft hij hem op een klungelige manier om zeep geholpen. Want door alle retoriek heeft de Delftse telling mijns inziens afgedaan als serieus alternatief. Er is teveel weerstand tegen.
8. Wat ik zelf het mooiste zou vinden, dat is als er een vorm gevonden zou worden waarbij de verdeling winst - verlies - remise gehandhaafd blijft. De schoonheid van het dammen schuilt o.a. in de simpele formule dat je ervoor moet zorgen dat je tegenstander geen zet meer kan doen, en het zou mooi zijn als die formule gehandhaafd kon blijven. Wat dat betreft zie ik meer in demotiedammen dan in Delftse telling. Bovendien reduceer je met demotiedammen de remisemarge veel drastischer dan met de Delftse telling. (Maar ik haast me hieraan toe te voegen dat ik geen wedstrijddammer ben. Ik merk alleen op dat het voor mij, vanaf de zijlijn, het mooiste zou zijn als de principiele opzet van het spel gehandhaafd bleef.)
9. Op dit forum worden vaak parallellen getrokken met andere sporten. Ook in vechtssporten kun je winnen op punten. Bij voetbal tel je bij een gelijkspel ook niet het aantal corners etcetera. Al die vergelijkingen gaan volgens mij mank. Dammen is dammen, en het moet dammen blijven.
10. Waar ik benieuwd naar ben, dat is de vraag hoe het nu verder moet. Bij wie rust de uiteindelijke beslissing om de regels van het dammen eventueel te veranderen? Bij een commissie van de KNDB? Bij de FMJD? Of juist bij de brede achterban van Nederlandse clubdammers? Na een aantal experimenten? Op welke termijn?

Mijn houding tegenover Henk de Witt is ambigu. Over vijftig jaar, als de damsport ongekend populair zal zijn, verdient hij een standbeeld voor het stadhuis van Delft, omdat hij degene was die voor het eerst met goed uitgewerkte initiatieven kwam om het dammen van de remisedood te redden (zo pathetisch wordt het dan verwoord, over vijftig jaar). Tegelijkertijd stel ik vast dat hij zijn Delftse puntentelling in een patstelling heeft gemanouvreerd, een patstelling waar hij zelf misschien een puntenoverwinning in ziet, maar het blijft een patstelling, en het lijkt me dat er op dit moment teveel verzet is om de telling in te voeren. Al vind ik wel dat dit voorstel in de kast moet blijven staan en over een paar jaar, nadat de gemoederen bekoeld zijn, weer moet worden overwogen. Misschien.

Mijn vragen zijn: hoe kan de huidige patstelling het beste worden doorbroken? En hoe zou het proces (de keuze / invoering van alternatieven) moeten verlopen? Iemand ideeen hierover?

Dit verhaal was mij nog even ontgaan. Er staan veel kwalificaties in aan het adres van mijn persoon, die ik eerder ben tegengekomen, waar ik het niet mee eens ben en waar ik hier niet verder op in ga, dat heb ik denk ik elders al voldoende gedaan.

Een punt wil ik er uitlichten. Pieter van der Vorm maakt de zelfde denkfout als een aantal anderen. Het is niet 'zijn' (Henk de Witt's) telling die er doorgedrukt moet worden. Dit beeld wordt door enkele mensen zorgvuldig gecultiveerd, met name door Eric van Dusseldorp. Hij doet dit bewust, heb ik gemerkt. Een ergerlijke vorm van valsspelen en op de man spelen. Ik deel dan ook absoluut je mening niet over Eric van Dusseldorp.
De puntenoverwinning is een idee, geen prive-bezit van iemand.

Het gaat om de remisemarge en hoe dat het beste aan te pakken. De suggestie dat mensen uit persoonlijke aversie tegen mij het idee van de puntenoverwinning zouden verwerpen zou duiden op een wel heel kleingeestige denkwijze.
Het gaat toch om het belang van de damsport? Dan verwerp je toch geen idee, omdat dit idee wordt uitgedragen door iemand tegen wie je een persoonlijke aversie hebt?

Op blz. 19 van de draad 'Meest prestigieuze damtoernooi 2004' heb ik een plan van aanpak gepresenteerd om verder te komen.
Een absolute patstelling is er overigens niet. Ik wijs op de voortgang in West Holland waar het kampioenschap in september met de puntenoverwinning gespeeld gaat worden.

De verantwoordelijkheid voor de telling in Nederland ligt bij de Bondsraad, het hoogste orgaan van de KNDB. Uiteraard, moet deze Bondsraad rekening houden met de achterban en de uiteenlopende belangen en meningen die er op dit punt zijn. Dat zullen zij ook naar eer en geweten doen. De leden in de Bondsraad zijn door hun achterban in de provincies gekozen.

[Henk de Witt]

Dit is een gevoel dat bij meer mensen leeft. Als DT een diplomatieker ambassadeur had gehad, zou het misschien wijder geaccepteerd zijn.

Ja Eric, doe ook nog maar een duit in het zakje.
Draai het nu eens om. Al decennia lang wordt er gepraat over het remiseprobleem. Maar geen plan van aanpak om daadwerkelijk iets te doen. Dat zit in de cultuur van de damwereld.
M.i. had de damwereld nu eens geen diplomatiek ambassadeur van een idee nodig, die lopen er namelijk al jaren rond. Dit ideetje, dat ideetje, en maar praten en maar praten en vooral maar niet op gevoelige tenen staan.
Zo zie ik ook de reacties op mijn persoon. Iemand die niet alleen praat, maar ook iets doet, wordt in zo'n cultuur als bedreigend ervaren. Maar lang niet door iedereen, gelukkig maar!

[Eric Sanders]

Dit is een gevoel dat bij meer mensen leeft. Als DT een diplomatieker ambassadeur had gehad, zou het misschien wijder geaccepteerd zijn.

Ja Eric, doe ook nog maar een duit in het zakje.

"Ik constateer alleen feiten." ((c) Theo Maassen)
Ik zelf heb dat gevoel al een tijdje en in korte tijd hoor ik het twee andere mensen expliciet zo zeggen.

Draai het nu eens om. Al decennia lang wordt er gepraat over het remiseprobleem. Maar geen plan van aanpak om daadwerkelijk iets te doen. Dat zit in de cultuur van de damwereld.
M.i. had de damwereld nu eens geen diplomatiek ambassadeur van een idee nodig, die lopen er namelijk al jaren rond. Dit ideetje, dat ideetje, en maar praten en maar praten en vooral maar niet op gevoelige tenen staan.
Zo zie ik ook de reacties op mijn persoon. Iemand die niet alleen praat, maar ook iets doet, wordt in zo'n cultuur als bedreigend ervaren. Maar lang niet door iedereen, gelukkig maar!

Volgens mij spreken zelfs de felste tegenstanders van DT vol bewondering over jouw inzet en activiteiten. En volkomen terecht.

Sommigen zijn sowieso tegen veranderingen in het algemeen of DT in het bijzonder. Anderen staan er wat gereserveerder tegenover. Die laatste groep heb jij, maar ook anderen, tegen zich in het harnas gejaagd door een arrogant overkomende houding en de schijn van misbruik van macht (bv het artikel in het damspel en de bulletins van de puntentelling werkgroep). Ook de manier waarop je je nu op het forum beweegt neemt dat gevoel niet weg.

Dat is een feit, want verschillende mensen zeggen dat. Of je op een andere manier meer succes zou hebben gehad (daadwerkelijk invoering van DT op het NK in Huissen) zullen we niet weten.

[pietervdvorm]

Henk de Witt heeft misschien gelijk, dat de DT niet beschouwd moet worden als ZIJN telling, het is een idee dat los gezien moet worden van HdW als persoon. Maar ik stel simpelweg vast dat die strikte scheiding niet meer gemaakt kan worden. En dat is niet omdat ik me heb laten indoctrineren door de bijdragen van Eric van Dusseldorp; ook bijv. in het artiken van Patrick van IJzendoorn in de Groene Amsterdammer wordt bij de DT de naam van Henk de Witt genoemd.

Het plan van aanpak heb ik gelezen, en ik vind het goed. Ik vind vooral goed dat HdW aangeeft hoe alle woorden en ideeen kunnen leiden tot daadwerkelijke veranderingen.

Helaas is het plan van aanpak ondergesneeuwd in de hele discussie. En dat komt geloof ik vooral doordat HdW uitsluitend voorstanders van DT noemt als mensen die het plan van aanpak moeten begeleiden. Hierdoor ontstaat de indruk dat HdW uit is op invoering van de DT in een groot titeltoernooi (het NK), iets wat door veel dammers terecht wordt gezien als een poging de Delftse telling door te drukken. En dat vertroebelt de discussie. Want zoals HdW zelf aangeeft: Het gaat om de remisemarge en hoe dat het beste aan te pakken.

Ik denk zelf dat het in dit stadium niet verstandig zou zijn om te proberen het huidige spel te vervangen door een andere variant of telling. Daar is de damwereld (nog) niet aan toe. Eerder zou gedacht moeten worden aan het lanceren van een alternatief NAAST het bestaande spel. Dus dat er een NK 'gewoon' dammen bestaat, een NK sneldammen en een NK DT-dammen of demotiedammen of welke variant dan ook. Als zoiets georganiseerd zou kunnen worden binnen het toch al drukke programma.

Dammen met de Delftse telling lijkt me niet het beste alternatief, omdat er (zoals ik al aangaf) zoveel weerstand tegen is. Stel nu dat er opnieuw een poging wordt gedaan, dit keer met demotiedammen. Dan vraag ik me af op welke manier zoiets onderzocht en geintroduceerd zou kunnen worden, zonder dat de meningen zo gepolariseerd raken als bij de discussie over de DT.

Aan de andere kant: in de notulen van de bondsraadsvergadering wordt nadrukkelijk gewezen op de rol die de FMJD bij dit alles speelt. Wellicht zou ernaar gestreefd moeten worden om initiatieven niet te lanceren in toernooien van een Nederlandse onderbond, maar in toernooien die onder de paraplu staan van de FMJD?

Of toch eerst in Nederland? In dat geval denk ik dat de begeleidende commissie niet uit louter DT-aanhangers mag bestaan. Het plan van aanpak van HdW, maar dan Gerard Jansen, Wieger Wesselink en Alexander Baljakin in de commissie, in plaats van Thijssen en Clerc?

[/i]

[pietervdvorm]

Nog een kleine aanvulling:
Voor alle duidelijkheid, mijn vraag betreft niet welk van de aangedragen alternatieven om de remisemarge te bestrijden nu het meest geschikt zou zijn, maar hoe men tot een doorbraak zou kunnen komen.
Het schrikbeeld dat uit de forumdiscussies naar voren komt, is dat er straks geen overeenstemming mogelijk blijkt. Met als gevolg dat er veel gepraat en gediscussieerd wordt, over koningsdammen, apedammen, Thaise dammen en andere exotische varianten, maar dat het damspel niet wezenlijk verandert en dat ik bij het lezen van de uitslagen van een toernooi als voorheen bedolven wordt onder 1'tjes.

Het pleit voor Henk de Witt dat hij met een grote energie en gedrevenheid geprobeerd heeft een doorbraak te forceren. Geen woorden maar daden, lijkt zijn devies. En wat hij voor elkaar gekregen heeft is niet gering: de organisatie van een toptoernooi in Delft, jaren achtereen, met prachtige partijen (ik speel ze na op de computer). Hij heeft vooral laten zien dat het mogelijk is om een idee een concrete invulling te geven - een invulling waar de deelnemers (niet de minste dammers!) tevreden over zijn. Ik denk dat zijn initiatieven de bereidheid hebben vergroot om naar andere mogelijkheden te zoeken en (vooral) om die andere mogelijkheden in de praktijk te brengen.

Met de patstelling van de DT bedoel ik het volgende: Dat de Delftse telling in West-Holland is geintroduceerd is prachtig, maar het is ook duidelijk dat het in veel andere regio's zeer onwaarschijnlijk is dat er op korte termijn een breed draagvlak voor DT valt te verwachten.

Voor een vernieuwing voor het NK zie ik twee mogelijkheden, die allebei weinig aantrekkelijk zijn.
1. Een begeleidingscommissie bestaande uit voorstanders van de DT onderzoekt de mogelijkheden om de DT in te voeren in een groot titeltoernooi. Sommige spelers zouden dit als een overval op klaarlichte dag beschouwen, ze zouden niet open met de commissie willen spreken, omdat die commissie in hun ogen vooringenomen is en alles in een bepaalde richting interpreteert. Er zou op gewezen worden dat er geen democratische basis voor de invoering bestaat.
2. Die democratische basis zou er wel zijn als de begeleidingscommissie zou bestaan uit zowel voor- als tegenstanders van de DT, alsook mensen die er tamelijk neutraal tegenover staan. Je kunt dan al aanvoelen dat de discussie zal verzanden in onenigheid.

In zijn plan van aanpak geeft Henk de Witt aan dat DT een van de mogelijkheden is, je zou deelnemers van het NK ook hun mening moeten vragen over andere varianten (demotiedammen etc.), maar omdat hier nog weinig ervaring mee is opgedaan, is het te verwachten dat dammers terughoudend oordelen over varianten die ze nauwelijks kennen. En trouwens, vertegenwoordigt de groep deelnemers aan een NK wel de gehele achterban van topdammers?

Wat bijv. zou kunnen (ik noem maar een dwarsstraat), dat is een enquete vanuit de KNDB onder de 200 hoogstgeplaatste spelers in Nederland. Een van de vragen is: 'Als er een variant komt naast het 'gewone' dammen, aan welke variant geeft u dan de voorkeur?' (mogelijkheden o.a. DT, demotiedammen, verkorting speelduur enz.) Met de variant die het meest wordt aangekruist, kunnen vervolgens toernooien worden georganiseerd, naast het gewone dammen. Na drie jaar volgt een evaluatie.

Henk de Witt heeft een plan van aanpak gepresenteerd, er is afwijzend op zijn plan gereageerd maar er worden geen alternatieven aangedragen. En dat vind ik teleurstellend en tekenend.

[Eric van Dusseldorp]

Henk de Witt heeft een plan van aanpak gepresenteerd, er is afwijzend op zijn plan gereageerd maar er worden geen alternatieven aangedragen. En dat vind ik teleurstellend en tekenend.

Dat ligt toch iets genuanceerder, Pieter.

Juist omdat er in de damwereld een kloof dreigt, of eigenlijk is die er al, en omdat het weinig zin heeft om nog jarenlang als kemphanen modder naar elkaar blijven gooien, heb ik op dit forum een compromisvoorstel gedaan. Een voorstel om als proef (met een open einde) een jaar of twee de NK hele en halve finale volgens de Goese of Assendelftse telling te laten spelen. Kort door de bocht: Delfts na ex aequo in de eindrangschikking. Ook wel: de plusjes.

Hier is door een aantal mensen, die normaliter lijnrecht tegenover elkaar staan als het gaat om de puntenoverwinning, positief op gereageerd. Ik noem Hanco Elenbaas, Dieter van Gortel, Gerard de Groot en Piet Bouma. Volgens mij waren er nog een paar.
Ik heb dit compromis ook aan Henk de Witt voorgelegd. In eerste instantie reageerde hij op futiliteiten of hij moest naar het strand. Na het nodige aandringen kwam hij na enkele dagen toch met een antwoord: geen compromis. Wel een nieuw voorstel, dat wezenlijk absoluut niet verschilt van zijn oude voorstel: binnen 1-2 jaar invoeren van de puntenoverwinning. Als nieuwigheid had Henk de Witt de 'gesprekken' met topspelers die afwijzend staan tegen de DT in zijn plan van aanpak opgenomen.

Het is dus niet zo dat er geen alternatief tegen HdW's plan van aanpak is aangedragen. Het aangedragen alternatief is de plusjestelling.
Maar Henk de Witt wil geen compromis, hij wil zelfs niet eens echt praten over modernisering van de puntentelling. Het enige wat hij wil is zijn eigen systeem erdoor drammen.

[pietervdvorm]

Je hebt gelijk, Eric. Toen ik in de opening van dit draadje schreef dat ik jouw postings met plezier las, dacht ik o.a. aan je voorstel om de plusjes in te voeren. Inderdaad een compromis, al zul je het met me eens zijn dat het een compromis is met de nodige haken en ogen. Door voorstanders van de DT zal het gezien worden als de eerste stap naar... En het is onwaarschijnlijk dat tegenstanders over een paar jaar de stap naar DT willen zetten. Die lijken dit compromis aan te grijpen om in hemelsnaam niet met DT te hoeven spelen, en ze realiseren zich ook dat er met die plusjes maar heel weinig verandert - alleen bij gelijk einidigen spelen ze een rol. Daar valt voor hen mee te leven.

De postings van Henk de Witt bevatten een paradox. Hij lijkt bereid tot iedere open en eerlijke discussie, zolang de uitkomst van die discussie maar vaststaat, namelijk invoering van DT. Aan de andere kant: in zijn plan van aanpak noemt hij ook expliciet de mogelijkheid van demotiedammen. Soms werpt hij zich op als een pleitbezorger van het terugdringen van de remisemarge (hoe dan ook), maar in andere bijdragen hamert hij zo sterk op de DT, dat er bij hem weinig ruimte lijkt te bestaan voor andere mogelijkheden.

Ik ben het met je eens dat er een kloof is ontstaan. Want de plusjestelling zal door niemand met groot enthousiasme worden ontvangen, al is het maar omdat de plusjes de remisemarge niet zullen terugdringen, zelfs niet met een heel klein percentage. Het wachten is en blijft op een plan dat aangeeft hoe een keuze uit de alternatieven kan worden gemaakt en hoe een alternatief kan worden ingevoerd, zodat het aantal remises tussen grootmeesters daadwerkelijk kleiner kan worden.

[Fred van Amersfoort]

Feitelijk lijkt me de tekst van Van der Vorm een prima ontmaskering van de discussietechniek van De Witt. Dus ook de objektieve buitenstaander ziet binnen no-time het bekende patroon. Wesselink, Vengaboy,Elenbaas, Van der Vorm,Van Dusseldorp, ondergetekende......De Witt beschuldigt en suggereert van alles maar als puntje bij paaltje komt ligt meneer op het strand, verontwaardigd te doen over zoveel onrechtvaardigheid in de wereld. Als hij nog een compromis wil zal hij snel moeten zijn want zijn geloofwaardigheid is in gevaar.

[reiger56]

Feitelijk lijkt me de tekst van Van der Vorm een prima ontmaskering van de discussietechniek van De Witt. Dus ook de objektieve buitenstaander ziet binnen no-time het bekende patroon. Wesselink, Vengaboy,Elenbaas, Van der Vorm,Van Dusseldorp, ondergetekende......De Witt beschuldigt en suggereert van alles maar als puntje bij paaltje komt ligt meneer op het strand, verontwaardigd te doen over zoveel onrechtvaardigheid in de wereld. Als hij nog een compromis wil zal hij snel moeten zijn want zijn geloofwaardigheid is in gevaar.

Volgens mij was die tekst niet van van der Vorm, maar van Eric. Dit noemen ze iemand woorden in de mond leggen. Dezelfde van der Vorm constateerde eerst dat de Witt daden bij zijn woorden voegt. Bovendien lijkt van der Vorm mij niet zo'n buitenstaander gezien zijn kennis van de damwereld.

[tsjommer]

Ik zie van der Vorm ook niet als een buitenstaander. Sterker nog de man weet heel goed waar die het over heeft.

[Eric van Dusseldorp]

Ik zie van der Vorm ook niet als een buitenstaander. Sterker nog de man weet heel goed waar die het over heeft.

Een 'buitenstaander' kan heel goed weten waar hij het over heeft.
Vergis je niet!