Ton Sijbrands on his activities during the 64th Ch of France

[Hanco Elenbaas]

Blindsimultaan met de regels van de klok
de Volkskrant, Denksport, 11 september 2004
Wedstrijdverslag
door Ton Sijbrands

Tot de meest voorkomende vormen van simultaanspel behoren – naast de 'gewone', aloude simultaanséance – de kloksimultaan en de blindsimultaan. Bij een kloksimultaan hebben de deelnemers het voordeel dat zij hun bedenktijd zélf kunnen indelen, een omstandigheid die voor de simultaangever met zich meebrengt dat deze voortdurend dient bij te houden aan welk(e) bord(en) hij aan zet is. Een blindsimultaan voltrekt zich in principe volgens de regels van de traditionele simultaan; het enige verschil is dat de simultaangever bord noch schijven ziet.

Waarom er bij een blindsimultaan zelden of nooit met de klok wordt gespeeld, laat zich raden. Om te beginnen heeft de simultaangever het al moeilijk genoeg; hij zit er niet op te wachten zich ook nog eens te laten opjagen. Bovendien: hoe moet hij, zonder enig zicht op bord, schijven en klok, in vredesnaam weten waar hij aan zet is en aan welke borden zijn tegenstanders nog nadenken?

Hij kan moeilijk vier à zes uur lang de arbiter vragen of er wellicht ergens een zet is gedaan. Ook zou de simultaangever zich zorgen kunnen maken over de kostbare tijd die verloren kan gaan bij het overbrengen en uitvoeren van zijn eigen zetten; controleren of de arbiter zijn klok wel snel genoeg indrukt, is er tenslotte niet bij.

Ondanks al deze bezwaren werd onlangs in het Noord-Franse Compiègne een blindsimultaan gehouden waarbij de regels van de kloksimultaan van kracht waren. Om de slotfase van hun toernooi luister bij te zetten, hadden de organisatoren van het Kampioenschap van Frankrijk 2004 schrijver dezes gevraagd het in een (van mijn kant) 'blind' te spelen kloksimultaan op te nemen tegen twee van hun sterkste spelers: Laurent Nicault, de Franse kampioen van 2002 en 2003, en internationaal grootmeester Arnaud Cordier.

Op die uitnodiging was ik pas na grote aarzeling ingegaan. Hoewel het alweer veertien jaar geleden was, stond de catastrofe die Viktor Kortsjnoi in de zomer van 1990 had getroffen, mij nog helder voor de geest. Op het Spui in Amsterdam was de bijna-wereldkampioen van 1978 in een blindsimultaan tegen vijf schakers die hij vermoedelijk in een 'gewone' (klok) simultaan zou hebben weggespeeld, smadelijk ten onder gegaan: 1-4(!!). Kortsjnoi verloor aan vier borden op de klok. En het zou 0-5 zijn geworden als ik het niet, vlak voor het (onvermijdelijke) vallen van Kortsjnoi's vlag, in verloren positie had opgegeven.

Hoe dan ook – ik was schoorvoetend akkoord gegaan nadat de Franse organisatoren mij verzekerd hadden dat zij voor alle denkbare problemen een oplossing zouden vinden. En inderdaad: op de tafel waaraan ik zat, de rug naar mijn beide tegenstanders gekeerd, waren twee kleine monitoren opgesteld waarop ik moeiteloos kon zien aan welk(e) bord(en) mijn klok liep.


De tafel van Ton Sijbrands in Compiègne

Daarnaast kweet ook de arbiter, afgezien van die ene keer dat hij domweg 'vergeten' had (ja, ja) mijn klok in te drukken, zich uitstekend van zijn taak. De ruim vijf uur durende wedstrijd, waarvoor grote belangstelling bestond (ook op hun website hadden de organisatoren flink de trom geroerd) en die met veel spanning was omgeven, verliep dan ook vlekkeloos; andere dan louter dam-technische problemen deden zich niet voor.

Hieronder een integrale bespreking van de interessantste van de twee partijen. Met de 3-1 eindstand (het had met enig geluk 4-0 kunnen zijn; daarover volgende week méér) was ik, die vooraf voor een 2-2 gelijkspel zou hebben getekend, zeer verguld. Maar minstens zo opmerkelijk was dat ik aan beide borden ernstige tijdnood wist te vermijden: zowel tegen Nicault als tegen Cordier had ik na 45 zetten nog ruim een kwartier over!

SIJBRANDS - NICAULT

<APPLET CODEBASE = "http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 0 VSPACE = 0 ALIGN = middle><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right]3329192335302025403514203833162142382328332217283223202429201840453425143732121839331520443920243019132447421419494407123228010744400813413710143732051046412126413710153127020850450410373126374231182348421420423720252721121821160712160712012822182731221014343025344018010737310812312712233328142036312329393429403544091445402430383330354339202522181322271803081813081213241420332925303127301929231924231812232830352439340712272206114439202540351116322712172211160727220712393315203328242934232024231924132823[/damweb_position]


Sijbrands-Nicault
Blindsimultaan-met-klok Compiègne 2004

1.33-29 19-23 2.35-30 20-25 3.40-35 14-20 4.38-33 16-21 5.42-38 23-28

Deze 4x4 ruil lijkt mij strijdig met zwarts ambitieuze openingsbehandeling.

6.33x22 17x28 7.32x23 20-24 8.29x20 18x40 9.45x34 25x14 10.37-32 12-18 11.39-33 15-20 12.44-39 20-24 13.30x19 13x24

Probeert de tegenstander een klassiek middenspel op te dringen.

14.47-42 14-19 15.49-44 7-12 16.32-28 1-7 17.44-40 8-13 18.41-37 10-14 19.37-32 5-10 20.46-41 21-26 21.41-37 10-15 22.31-27 2-8 23.50-45 4-10 24.37-31 26x37 25.42x31 18-23 26.48-42 14-20 27.42-37 20-25?!

Hiervan had Nicault achteraf spijt.

28.27-21!?

Het startsein tot een duurzaam offensief tegen de vijandelijke rechter vleugel.

28...12-18 29.21-16!? 7-12 30.16x7 12x1 31.28-22! 18x27 32.31x22!


Laurent Nicault denkt over zijn 32ste zet

32...10-14

32...1-7 was na 33.37-31 10-14 34.34-30 enz. hooguit op zetverwisseling neergekomen.

33.34-30 25x34 34.40x18 1-7 35.37-31 8-12 36.31-27 12x23 37.33-28 14-20 38.36-31 Zie diagram 1

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10951003108.png">

In de voetsporen van Baba Sy, die in 1961 (ongeveer) zo speelde tegen de Fransen Hisard en Devauchelle. Toch was het nog een open vraag geweest of wit daadwerkelijk de beste kansen had verkregen na een scherp en consequent vervolg als 38...20-25 39.31-26 9-14 40.26/27-21 14-20 41.21-16 25-30. Pas na zwarts volgende zet is alles duidelijk:

38...23-29?

Te vroeg.

39.39-34! 29x40 40.35x44!

Met als positionele pointe 40...24-29 41.43-39! 19-24 (41...20-24/25?? 42.44-40!) 42.45-40! 13-19/24-30 43.38-33! 29x38 44.32x43 en zwart wordt, evenals in het partijverloop, naar de bordrand verdreven. Overigens is het onmogelijk aan te geven op welk moment Nicault de (dunne) scheidslijnen tussen 'slecht', 'zeer slecht' en – uiteindelijk – 'reddeloos' precies overschrijdt.

40...9-14 41.45-40 24-30 42.38-33 30-35 43.43-39

Hiermee heeft de witte stelling haar architectonische hoogtepunt bereikt.

43...20-25

In tijdnood stort het zwarte verzet in. Zie diagram 2

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10951073321.png">

44.22-18! 13x22 45.27x18! 3-8


Inventief doch verre van toereikend.

46.18-13! 8-12

Van de vier verschillende tempozetten die zwart ter beschikking stonden (want ook na een zet met de schijven 6 of 7 had wit naar veld 24 moeten slaan), is dit niet de meest gelukkige. Maar veel maakt het niet meer uit.

47.13x24 14-20 48.33-29 25-30 49.31-27

Wit kan zich permitteren het triviale 49.24-19 30-34 50.39x30 35x22 51.19-13 + te negeren.

49...30x19 50.29-23! 19-24 51.23-18(!)

Wikkelt af naar een situatie waarin twee witte schijven (34 en 35) er drie van zwart vasthouden.

51...12x23 52.28x30 35x24

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10951081943.png">

53.39-34 7-12 54.27-22! 6-11 55.44-39 20-25 56.40-35 11-16

Ook na 56...12-17 57.22-18 17-21 58.18-13 komt zwart nergens meer.

57.32-27 12-17 58.22x11 16x7 59.27-22 7-12 60.39-33 15-20 61.33-28 24-29 62.34x23 20-24 63.23-19(!)

Niet de enige, wél de meest efficiënte weg naar winst.

63...24x13 64.28-23 Zwart geeft het op.

Copyright: Sijbrands, T.









Meer foto's op http://compiegne2004.free.fr/photos_2.htm

Foto's van de drukbezochte simultaan van Ton Sijbrands in Compiègne op
http://compiegne2004.free.fr/photos.htm







Blindsimultaan in Compiègne
de Volkskrant, Denksport, 18 september 2004
Wedstrijdverslag
Ton Sijbrands

In vervolg op de rubriek van vorige week, waarin ik voor de eerste maal berichtte over de blindsimultaan-met-beperkte-bedenktijd die eind augustus in het Franse Compiègne plaatsvond, bespreek ik vandaag mijn duel met Arnaud Cordier.

Anders dan tegen Nicault, waarin het spel zich voornamelijk in voorwaartse richting bewoog, betrof het een rustige, haast bedaagde partij (er komen liefst vier terugruiltjes in voor!), die geen ander resultaat dan remise leek op te kunnen leveren. Maar na een fout van Cordier op de 41ste zet sloeg de vlam alsnog in de pan en ontstond er een spannend en inhoudrijk dammeneindspel (eerst 4x3, later 4x2), waarin pas na twee wederzijdse misgrepen en vijf uur spelen de vrede werd getekend.

Overigens: uitgerekend vandaag zal de Franse grootmeester met het Schiedamse Van Stigt Thans, dat ook al over het trio Clerc/Gantwarg/Heusdens beschikt, zijn debuut in de Nederlandse clubcompetitie maken. De overige titelkandidaten, landskampioen Huissen voorop, zijn dus gewaarschuwd!


Arnaud Cordier met achter hem Ton Sijbrands

SIJBRANDS - CORDIER

<APPLET CODEBASE = "http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 0 VSPACE = 0 ALIGN = middle><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right]33282025393314204439101450440510312620243731152041371823312723293423101546412430352420183731253041371722281711224741303532280410281712323728071241370611373211174034020742370106312717212617122127221827282319283331141939330712322821263732263732411318413706113832091343381117363115204540182331271014443935443950202449441420373117212822212634292617290708120709031433282429272220242211160738321420322720252721253028221923221723282116283217113035110232370230352416112934110737410702242902164146163846413824414724154736152036132038130838160824[/damweb_position]

Sijbrands-Cordier Blindsimultaan-met-klok Compiègne 2004
1.33-28 20-25 2.39-33 14-20 3.44-39 10-14 4.50-44 5-10 5.31-26 20-24 6.37-31 15-20 7.41-37 18-23 8.31-27 23-29 9.34x23 10-15 10.46-41 24-30 11.35x24 20x18 12.37-31 25-30 13.41-37 17-22 14.28x17 11x22 15.47-41 30-35 16.32-28 4-10 17.28x17 12x32 18.37x28 7-12 19.41-37 6-11 20.37-32 11-17 21.40-34 2-7 22.42-37 1-6

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957046293.png">

Op 19-23x23? (wat Cordier aanvankelijk had willen spelen!) was de vernietigende damzet 24.34-30!!, 25.33-29!, 26.43-38, 28.26-21, 29.37-32 en 30.31x4 + gevolgd.

23.31-27 17-21 24.26x17 12x21 25.27-22 18x27 26.28-23 19x28 27.33x31 14-19 28.39-33 7-12 29.32-28 21-26 30.37-32 26x37 31.32x41 13-18 32.41-37 6-11 33.38-32 9-13 34.43-38 11-17 35.36-31 15-20 36.45-40 18-23 37.31-27 10-14 38.44-39 35x44 39.39x50 20-24 40.49-44 14-20 41.37-31 17-21?

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957049037.png">

Een tijdnoodfout die zwart op de rand van de afgrond zal brengen.

42.28-22!!

Een onaangename verrassing.

42...21-26 43.34-29! 26x17 44.29x7 8-12 45.7x9 3x14 46.33-28! 24-29 47.27-22 20-24 48.22x11 16x7 49.38-32

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957050299.png">

Het begin van een lange mars naar de damlijn. Dankzij de basisstukken op 48 en 50, die het eindspel een kleurrijke aanblik verlenen, mag wit voorzichtig op méér dan een puntendeling hopen.

49...14-20 50.32-27 20-25 51.27-21 25-30 52.28-22 19-23 53.22-17 23-28 54.21-16 28-32 55.17-11 30-35!

Inderdaad schuilt zwarts enige kans op redding in een tweetal offers, waarvan dit het eerste is.

56.11x2 32-37 57.2x30 35x24 58.16-11 29-34

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957051456.png">

Ik vroeg de arbiter deze zet te herhalen, omdat ik heel erg hoopte dat hij 'trente-trois' in plaats van 'trente-quatre' had gezegd: na 58...29-33? 59.11-7! 33-38 60.7-2! 38-42 61.2x35 42-47 wint wit (met dank aan schijf 50!) door 62.35-19! 47-41 63.44-39!! +. Maar er bleek helaas géén vergissing in het spel. . .

59.11-7 37-41 60.7-2

60.7-1 levert niets op na 60...24-29! =.

60...24-29?

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957052417.png">

Maar hierna is het evenwicht beslissend verbroken. Zwart kon nog remise maken met 60...24-30! 61.2x35 41-47! Weliswaar kan hij DIAGRAM 2 na 62.48-43 niets forceren (62...34-40? faalt immers op 63.44-39 40-45 64.43-38! en 65.35x49! +), maar daar staat tegenover dat wit evenmin verder komt. Zie ook de slotalinea van deze rubriek.

61.2-16!

Verhindert 61...41-47 door 62.16-38(!!) 47x33 63.44-39 +. En 61...29-33 verliest eveneens door een dam-offer op veld 38. Dus:

61...41-46

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957053143.png">

62.16-38?

Van de twee manieren waarop wit een 4x2-eindspel op het bord kan brengen, is dit precies de verkeerde. Ik koos voor de tekstzet, nadat mijn geestesoog op een even lange als plausibele spelgang was gevallen die in de 3x1-motiefstand D49 (zwart) versus 16, 50 en D9 uitmondde. En misschien speelde óók mee dat ik in mijn andere partij inmiddels hoog en breed op winst stond, en redeneerde ik dat de buit tóch al binnen was, ongeacht of het nu 4-0 of 3-1 zou worden.

Hoe dan ook, ik trok voor deze cruciale beslissing veel te weinig bedenktijd uit. Had ik mijn taak serieuzer opgevat, ik zou wellicht tot de ontdekking zijn gekomen dat alleen 62.16-43! tot winst leidt: het heeft er alle schijn van dat er zelfs geen scherpe varianten meer zijn, omdat wit behalve 34 ook 29 lijkt op te peuzelen!

62...46-41 63.38x24 41-47 64.24-15 47-36 65.15-20 36-13! 66.20-38

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10957054226.png">

Nu de dammen domicilie op de diagonalen 2/35 en 49/16 hebben gekozen, is het soort situatie ontstaan dat mij vier zetten terug voor ogen stond. Ik had toen de volgende variant berekend:

66...13-2 67.38-49! 2-16 68.48-42! 16-2 69.42-37! 2-19 70.37-31 19-13 71.31-26 13-2 72.26-21! 2-8 73.21-16 8-2 (zwarts enige zinnige verweer; maar:) 74.49-43!! (dankzij het witte stuk op 16 kan dit eindelijk) 74...2-35 75.43x25 35x49 76.25-9! met vangst van de vijandelijke dam na 76...49-40/35 77.50-44 en 78.9-27 +.

Ook wanneer zwart in de stand na 67.38-49 de opmars van wits onderste schijf tracht te stuiten door niet 67...2-16 maar 67...2-30 te spelen, blijkt hij geforceerd te verliezen. Er volgt dan namelijk 68.50-45!! (68.48-42? 30-24! =) en nu twee puntige variantjes:

1) 68...30-25 69.49-43!! 25-30 met keuze tussen 70.44-40 + of het stijlvolle 70.45-40(!!) 34x45 71.43x25 45-50 72.25-39! 50-45 73.44-40 en 74.48x39.

2) 68...30-2 69.44-40!! 2-7 (want op 69...34-39 maakt wit er middels 70.49-16 en 71.16-11 een 4x1 van) 70.40x29 7x34 71.49-43! met afruil van de beide dammen.

Nu gebiedt de eerlijkheid te erkennen dat ik, toen ik 62.16-38 speelde, slechts aandacht schonk aan 67...2-16: de 'neven-variant' 67...2-30 keurde ik geen blik waardig. Maar aan de juistheid van mijn oordeel over de stand na 66...13-2 67.38-49, namelijk dat wit gewonnen moest staan, doet een en ander dus niets af.

Veel ernstiger was evenwel dat ik bij mijn oppervlakkige 'berekeningen' voorbij was gegaan aan de grote, ja doorslaggevende rol die het tempo in dit eindspel blijkt te spelen. Dat tempo-element wordt door Cordier wél onderkend:

66...13-8!!

Ziedaar waar het om gaat. Met zwart aan zet zou wit in de stand na 66...13-2? 67.38-49 op winst staan; maar als wit zélf aan zet is (67.38-49 8-2!!), komt hij niet verder!

Wel zou wit nog 68.50-45 kunnen proberen. Maar in dat geval redt zwart zich met 68...2-16!! (68...2-11? 69.44-40! +) 69.44-40 34-39 70.40-35 en nu niet 70...16-7? (71.49-16! 7-2 72.45-40! 2-8/24 73.16-43 +) maar enkel en alleen 70...16-11! =.

67.38-16 Een laatste, vergeefse poging om mijn tegenstander tot het foutieve 67...8-2 (68.16-49! +) te verlokken.

67...8-24!

En zonder het zinloze 'molenwieken' na 68.48-43 24-20 69.16-11 20-24 enz. enz. af te wachten, berustte ik in een puntendeling.

Copyright: Sijbrands, T.

[Hanco Elenbaas]

From Tim Krabbé's Chesssite
http://www.xs4all.nl/~timkr/chess2/diary_2.htm

A beautiful and tragic game



Ton Sijbrands, 7 November 1999
Last Saturday, the Dutch ex-Worldchampion of international draughts, Ton Sijbrands (49), beat his own blind simul world record, pushing it from 18 to 20. Typically Tonâ€â€

[Guest]

Blind simul with the clock rules
de Volkskrant, Mindgames, september 11, 2004

by Ton Sijbrands

Among the most appearing forms of simulplay are – besides the 'normal', ancient simultaneous séance – the clock simul and the blind simul. During the clock simul the participants have the advantage that they can divide their time to think themselves, a circumstance that brings with it that the simulgiver all the time has to be aware on what board(s) he has to do a move. A blind simul performs itself in principle according to the rules of the traditional simul; the only difference is that the simul giver sees nor board nor draughtsmen.

Why at a blind simul seldom or never a clock is involved is easy to be guessed. At first the simulgiver has enough difficulties; he is not waiting to be hunted by time also. Besides: how can he know, without any view on board, draughtsmen and clock, where he has to do a move and on what boards his opponents are still thinking?

He can hardly question the referee four to six hours if somewhere maybe a move has been done. Also the simulgiver could start to worry about the precious time that might be lost while passing on and executing his own moves; checking if the referee is pushing his clock quickly enough, is impossible after all.

Despite all these objections recently in Compiègne in the North of France a blind simul was given during which the rules og the clocksimul were in force. To add lustre to the last stage of theit tournament, the organizers of the Championship of France 2004 requested the present writer to oppose in a (from my side) 'blindfold' clock simul against two of their strongest players: Laurent Nicault, the champion of France 2002 and 2003, and international grandmaster Arnaud Cordier.

To this invitation I agreed only after great hesitation. Although it was fourteen years ago, the catastrophe that hit Viktor Kortsjnoi in the summer of 1990, was still clear in my mind. On the Spui in Amsterdam the almost-worldchampion from 1978 in a blind simul against five chessplayers whom he presumable in an 'ordinary' (clock) simul would have won easily, went down humiliating: 1-4(!!). Kortsjnoi lost on the clock on four boards. And it would have been 0-5 if I hadn't surrendered in a lost position just before the (inevitable) falling from Kortsjnoi's flag.

Anyway – I reluctantly agreed after the French organizers assured me that for all imaginable problems they could find a solution. And indeed: on the table to which I sat down, my back turned to both my opponents, two small monitors were placed on which I effortlessly could see on what board(s) my clock was running.


De tafel van Ton Sijbrands in Compiègne

Besides, the referee acquitted himself excellently, apart from that one time that he simply 'forgot' (yes, yes) to push my clock. The over five hours lasting game, for which there was great interest (also on their website the organizers had beaten the big drum) and that was surrouded by a lot of tension, as a consequence passed away perfectly; other problems than sheer draughtstechnical ones didn't appear.

Under here an integral write up of the most interesting of the two games. With the 3-1 final score (with a little luck it could have been 4-0; more about that next week) I was very delighted, as in advance I would be content with a 2-2 draw. But at least as remarkable was that on both boards I succeeded in avoiding serious timetrouble: as well against Nicault as against Cordier I had left after 45 moves over fifteen minutes!

SIJBRANDS - NICAULT

<APPLET CODEBASE = "http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 0 VSPACE = 0 ALIGN = middle><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right]3329192335302025403514203833162142382328332217283223202429201840453425143732121839331520443920243019132447421419494407123228010744400813413710143732051046412126413710153127020850450410373126374231182348421420423720252721121821160712160712012822182731221014343025344018010737310812312712233328142036312329393429403544091445402430383330354339202522181322271803081813081213241420332925303127301929231924231812232830352439340712272206114439202540351116322712172211160727220712393315203328242934232024231924132823[/damweb_position]


Sijbrands-Nicault
Blind simul-with-clock Compiègne 2004

1.33-29 19-23 2.35-30 20-25 3.40-35 14-20 4.38-33 16-21 5.42-38 23-28

This 4x4 exchange seems to me contrary to the ambitious opening from black.

6.33x22 17x28 7.32x23 20-24 8.29x20 18x40 9.45x34 25x14 10.37-32 12-18 11.39-33 15-20 12.44-39 20-24 13.30x19 13x24

Tries to force the opponent into a classical midgame.

14.47-42 14-19 15.49-44 7-12 16.32-28 1-7 17.44-40 8-13 18.41-37 10-14 19.37-32 5-10 20.46-41 21-26 21.41-37 10-15 22.31-27 2-8 23.50-45 4-10 24.37-31 26x37 25.42x31 18-23 26.48-42 14-20 27.42-37 20-25?!

From this Nicault felt remorse after the event.

28.27-21!?

The starting signal for a lasting offensive against the hostile right wing.

28...12-18 29.21-16!? 7-12 30.16x7 12x1 31.28-22! 18x27 32.31x22!


Laurent Nicault is contemplating about his 32nd move

32...10-14

32...1-7 was after 33.37-31 10-14 34.34-30 etc. at the most would be a change of moves.

33.34-30 25x34 34.40x18 1-7 35.37-31 8-12 36.31-27 12x23 37.33-28 14-20 38.36-31 See diagram

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10951003108.png">

In the footprints of Baba Sy, who in 1961 (roughly) played like this against Frenchmen Hisard and Devauchelle. Yet it would have been an open question if white really would have got the best chances after a sharp and consistent continuation like 38...20-25 39.31-26 9-14 40.26/27-21 14-20 41.21-16 25-30. Only after blacks next move everything is clear:

38...23-29?

Too early.

39.39-34! 29x40 40.35x44!

With the positional pointe 40...24-29 41.43-39! 19-24 (41...20-24/25?? 42.44-40!) 42.45-40! 13-19/24-30 43.38-33! 29x38 44.32x43 and black is driven to the edge, just as in the game's development. For the rest it's impossible to indicate on what moment exactly Nicault is crossing the (thin) borderlines between 'bad', 'very bad' and -ultimately- 'irretrievable'.

40...9-14 41.45-40 24-30 42.38-33 30-35 43.43-39

With this the white position has reached its architectural climax.

43...20-25

In pressure of time the black resistance is collapsing. See diagram

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10951073321.png">

44.22-18! 13x22 45.27x18! 3-8


Inventive but far from adequate.

46.18-13! 8-12

From the four different tempo moves that were available for black (because also after a move with the pieces 6 or 7 white was obliged to strike to field 24), this isn't the most lucky one. But it doesn't matter much anymore.

47.13x24 14-20 48.33-29 25-30 49.31-27

White can permit himself to ignore the trivial 49.24-19 30-34 50.39x30 35x22 51.19-13 +.

49...30x19 50.29-23! 19-24 51.23-18(!)

Unwinds to a situation in which two white pieces (34 en 35) detains three black ones.

51...12x23 52.28x30 35x24

<img src="http://fmjd.org/dias/save/10951081943.png">

53.39-34 7-12 54.27-22! 6-11 55.44-39 20-25 56.40-35 11-16

Also after 56...12-17 57.22-18 17-21 58.18-13 black comes nowhere anymore.

57.32-27 12-17 58.22x11 16x7 59.27-22 7-12 60.39-33 15-20 61.33-28 24-29 62.34x23 20-24 63.23-19(!)

Not the only, certainly the most efficient way to the win.

63...24x13 64.28-23 Black abandoned.

Copyright: Sijbrands, T.









Meer foto's op http://compiegne2004.free.fr/photos_2.htm

Pictures from the busy simul from Ton Sijbrands in Compiègne on
http://compiegne2004.free.fr/photos.htm

[Jacques PERMAL]

Thanks a lot for this translation Hanco,

I am posting here greetings and thanks from PASCAL HONTARREDE of NICE (French language). I know you understand French a bit.

Tous mes remerciements à Hanco Elenbaas pour la traduction en anglais de cet article pour les internautes français.
Je remercie également Jacques Permal pour son intervention à ce sujet.
Sur le forum de la fmjd, Ton Sijbrands propose désormais l'analyse de sa partie contre Arnaud Cordier (en néerlandais).
J'ai essayé, avec l'aide d'un logiciel et d'un dictionnaire, de traduire cet article mais je n'ai pas réussi à l'écrire en français.

Translation

Thanks a lot to HANCO ELENBAAS for having translated the subjects for frenchies players.
Thanks too to J.PERMAL who requested HANCO about this translation.